Więzy krwi

Przyznam szczerze, że dawno nie trafiłam na serię gdzie po przeczytaniu pierwszego tomu nie mogłam się powstrzymać by od razu nie sięgnąć po ciąg dalszy. Jednak świat w którym żyje Mercedes Thompson wciągnął mnie na tyle, że nie dałam rady się zbyt długo opierać. I ,,Więzy krwi? dosłownie pochłonęłam w dwa wieczory. Zapraszam więc ponownie do świata gdzie mały kojot musi sobie radzić otoczony dużo groźniejszymi drapieżnikami.

Niespłacone długi i przysługi zazwyczaj dopominają się spłaty w najmniej pożądanym momencie. Przekonuje się o tym Mercedes odbierając w środku nocy telefon od zaprzyjaźnionego wampira Stefana, który pomógł jej w rozwiązaniu problemów stada wilkołaków, a który jak nietrudno się domyślić sam pragnie teraz skorzystać ze zdolności naszej pani mechanik. I bynajmniej nie dotyczy to tym razem naprawy jego Wehikuł Tajemnic. Jednak ani nasza zmiennokształtna ani wampir nie spodziewają się jakie kłopoty na nich czekają.

Z ogromną przyjemnością rozpisałabym się więcej o fabule ,,Więzów krwi? bowiem jest o czym pisać i czym się zachwycać. Nie chcę jednak nikomu psuć tej przyjemności i samodzielnego zapoznania się z pozoru błahą prośbą Stefana, która zapoczątkuje prawdziwą lawinę wydarzeń przy której opisywane w pierwszym tomie kłopoty wilkołaków nie będę już robiły takiego wrażenia.

Drugi tom rozpoczyna się z prawdziwym przytupem, zapoczątkowując kłopoty nie tylko dla znanego nam już nieco lepiej stada Adama czy wspomnianego wampira i chmary do której należy, ale także pociągając za sobą daleko idące konsekwencje, które poruszą też starszych przedstawicieli nieludzi. Patricia Briggs poszerza znane nam grono niezwykłych istot o ich nowych, równie intrygujących przedstawicieli, jednak nie odkrywając jeszcze wszystkich kart. Tak samo jak Mercedes, trzymana nieco na uboczu i znającą głównie wilkołaki, musimy wszystkiego się uczyć i poznawać razem z nią. A nie jest to bynajmniej łatwym zadaniem gdy weźmiemy pod uwagę, że także o sobie samej nasza bohaterka nie wie zbyt wiele.

Mercedes również w ,,Więzach krwi? daje się poznać jako mądra i zaradna bohaterka. Choć zdecydowanie słabsza od otaczających ją innych przedstawicieli istot które przez lata ludzie uważali za mity i baśnie, Mercedes nie daje sobie w kaszę dmuchać. I nawet gdy kłopoty zdają się przerastać niewielkiego kojota nie zapomina o swoich przyjaciołach ani tym by godzić codzienne obowiązki z problemami czy to wilkołaków, czy wampirów. Chyba to drugie wzbudza mój największy podziw, nie ważne czy wali się, czy pali, Thompson nie zapomina o swoim warsztacie i tym, że musi za coś żyć i opłacać rachunki. Niby wydawało się, że to nic takiego jednak pomyślcie jak często sami macie problem rano zerwać się do pracy, a co dopiero jakbyście wcześniej całą noc dla przykładu tropili nieuchwytnego mordercę? Dzięki takim szczegółom seria i jej bohaterowie stają się jeszcze bardziej realni, mimo iż mamy do czynienia z fantastyką.

Więzy krwi to druga część cyklu o zmiennokształtnej Mercedes Thompson, popularnej amerykańskiej pisarki, tworzącej powieści urban fantasy. To również moje drugie spotkanie z twórczością Patricii Briggs ? dodam, że bardzo udane spotkanie.

Mam kilka słabości czytelniczych. Zdecydowanie jedną z nich są książki fantasy, gdzie nie brak wampirów, wilkołaków, innych zmiennokształtnych, elfów, czarodziejów. Seria o Mercedes Thompson świetnie wpisuje się w to, co lubię. Nie mogło być więc inaczej, nasze drogi musiały się po prostu skrzyżować. I powiem wam, że bardzo dobrze się stało.

Mercedes jest interesującą osóbką, zmiennokształtną przybierającą postać kojota. Stuprocentowa kobieta, która zamiast zmywać gary woli pobrudzić sobie ręce naprawiając samochody w swoim warsztacie. Mercedes [pozwolicie, że nie będę używała zdrobnień, bo zwyczajnie ich nie lubię] jest postacią, którą albo się darzy sympatią, albo wręcz przeciwnie. Jest niezależna, silna, odważna, ze sporym poczuciem humoru i zawsze mówi to co jej ślina przynosi na język. Ma też wyjątkową zaletę, jest bardzo oddana swoim przyjaciołom. Ja ją polubiłam od pierwszej przeczytanej strony.

Więzy krwi to tempo i akcja, krew i pot, niezła kontynuacja pierwszej części. Tym, którzy nie znają tej serii donoszę, że chyba można zacząć czytać niechronologicznie, ponieważ każda z części opowiada inną historię. To, co je łączy to bohaterowie, ale sądzę, że w trakcie czytania można ich poznać wystarczająco dobrze.

Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, których nie da się nie lubić. Postaci są kolorowe, mają własne historie i niepowtarzalne charakterki. I choć nie brak tu spraw damsko-męskich, książka w niczym nie przypomina tak często pojawiającego się w literaturze romansu paranormalnego. Ci z was, którzy będą chcieli porównywać tę serię do innych, na przykład do Zmierzchu, niech od razu wezmą duży gumowy młotek i to porównanie wybiją sobie z głowy. Podobieństw nie ma i o ile Zmierzch jest przeznaczony dla niedojrzałych nastolatek, to seria Patricii Briggs jest zdecydowanie dla ludzi dorosłych.

Więzy krwi się nie czyta, tę książkę się pożera w całości. Jej lektura więc, jak się słusznie domyślacie, nie zajmuje dużo czasu. Idealna na długi majowy wieczór. Zmierzcie się z kolejną odsłoną cyklu o niezwykłej pani mechanik, niezależnej, pracowitej, a nadto troskliwej. Przyznacie, że musi coś być niesamowitego w tej kobiecie-kojocie skoro właśnie wznowiono wydanie serii, w nowej szacie graficznej, która niestety niezbyt przypadła mi do gustu.

Więzy krwi jak z resztą cały cykl o zmiennokształtnej Mercedes Thompson uważam za ultra ciekawy i nie pozostaje mi nic innego jak polecić wielbicielom fantasy, wampirów, wilkołaków i innych łaków? Zdecydowanie polecam.

?Więzy krwi? to drugi tom kultowej serii Urban Fantasy o zmiennokształtnej Mercedes Thompson. Z radością i czystym sumieniem mogę powiedzieć, że ta książka całkowicie przewyższa swoją poprzedniczkę, a podobno dalsze części są jeszcze lepsze, aż zacieram rączki na myśl o kontynuacji przygód Mercy.

Mercedes jest mechanikiem samochodowym i jedyną w swoim rodzaju zmiennokształtną. Wychowana przez wilkołaki nieodwracalnie jest z nimi związana. Dawna miłość nie pozwala o sobie zapomnieć, a Alfa mieszkający po sąsiedzku, nieustannie zaprząta jej myśli. Jeśli sądzicie, że to ckliwy romansik, to całkowicie się mylicie. Jest to kryminał, przygotówka, w malutkiej tylko części romans, a wszystko okraszone jest sporą dawką magii oraz przemocy. Tym razem Mercedes musi zmierzyć się z siłami ciemności, bo w mieście zaczyna dochodzić do niewyjaśnionych aktów przemocy, a miejscowa chmara wampirów prosi ją o pomoc. Czy niepozorny kojot zdoła pokonać zło i samemu przy tym nie zginąć?

Akcja jest zawrotna i zdumiewa złożonością od pierwszej strony! Pierwszy tom mnie oczarował, bo to gatunek, w którym od lat się zaczytuję, lecz znalazłam kilka minusów. Ten akceptuję w pełni takim jakim jest. Jeśli chodzi o kontynuacje serii, to jestem pozytywnie zaskoczona. Autorka ma pociąg do opisów i to mało znaczących. Tutaj również kilka się znalazło i wszystkie zwracają na siebie uwagę, lecz jest ich bardzo mało, co kompletnie mi nie przeszkadzało. Cała reszta jest bardzo dobra. Bohaterka jest w ciągłym ruchu, a ja w wielkim skupieniu śledziłam poczynania Mercy.



Fabuła jest gęsta i przyznaję, że początkowo trudno rozwikłać całą zagadkę, oczywiście jest to plusem. Bohaterka nie jest niezwyciężoną wojowniczką, co przyjęłam z ulgą. Autorka w bardzo rozmyślny sposób obdarzyła Mercy magicznymi zdolnościami, bez większej przesady wykreowała silną i sympatyczną bohaterkę, która lubi się buntować. Adam, alfa miejscowej sfory, należy do moich ulubieńców, lecz nadal nie jestem w pełni zadowolona. Chcę więcej tego wilka! Wampiry zaprezentowały się troszkę z innej strony, a mam tu na myśli szczególnie Stefana! Jest mrocznie, niebezpiecznie i bardzo krwawo.


Nie bez powodu czytelniczy wracają do tej serii, a ?Więzy krwi? to tylko potwierdzenie wyjątkowości tego cyklu i co z przyjemnością stwierdzam, książka jest lepsza od pierwszego tomu. Tendencja zwyżkowa rzadko jest spotykana, więc ty bardziej polecam. Nieprzewidywalne zwroty akcji, krwawe sceny, a ostatnia to już przyprawiała mnie o gęsią skórę, oraz Mercy, która bezproblemowo zjednuję sobie sympatię czytelników, czyni z tej serii kawała dobrej literatury fantasy. Może nie krzykniecie WOW! To objawianie roku! Ale westchniecie usatysfakcjonowani z przyjemniej i wartej powtórki lektury! 5/6

Mercedes w odsłonie nr 2 :)

Wraz z drugim tomem stopień skomplikowania historii z Mercedes w roli głównej w sposób nieunikniony wzrasta. Tym razem prosi ją o pomoc znajomy wampir, któremu jest winna przysługę. W czym rzecz? W problemach, które sprawia inny wampir... będący jednocześnie czarnoksiężnikiem, którego na dokładkę opętał demon :) ... Rzeczony wampir-czarnoksiężnik świetnie przy tym manipuluje pamięcią, zwłaszcza cudzą, problemy więc murowane. Dla całej społeczności wampirów. A nie zapominajmy o klanie wilkołaków w tej samej okolicy ;)

Akcja jest na przyzwoitym poziomie. Bardzo przyzwoitym. Być może poziom abstrakcji treści fabularnej jest dla niektórych nie do uniesienia, ale, na Boga, to fantastyka! :) Tak to ma wyglądać :) A seria z Mercedes ma odprężać i dawać na dokładkę sporo rozrywki. I z tego zadania zarówno Patricia Briggs, jak i jej dzieło wywiązują się bez dwóch zdań.

Rozrywka gwarantowana :) Z perturbacjami natury uczuciowej również, wszak Mercedes do mimoz nie wzbudzających uwagi nie należy... Szalenie lubię takie książki :) Tak jak pisałem przy recenzji pierwszego tomu, można na takich lekturach wieszać psy, twierdzić, że autora bądź autorkę ponosi fantazja, i to do tego stopnia, że jest on / ona urwana wręcz z choinki, ale to prawo krytyków. Ja takie klimaty uwielbiam. zatem polecam :) Odpręża mnie coś takiego - pod warunkiem, że jest o czymś, co lubię. A historie o wampirach, wilkołakach i temu podobnych UWIELBIAM. Jeśli Wy też - śmiało sięgnijcie po drugi tom z Mercedes w roli głównej!

Dziękuję pięknie Fabryce Słów za !

Recenzja znajduje się także na moim blogu:
...