Wilgość (twarda)

Ciężko ocenić zbiór opowiadań tak artystycznych, nieoczywistych, w których zdania układają się jakby w niepokojącą i nieprzewidywalną muzykę. Za sam język i takie twory jak ?wniebowzięcie, wpiekłozstąpienie, wwodzieutonięcie? mogłabym wystawić najwyższą ocenę. Czasami jednak tego eksperymentu było dla mnie za dużo, aby dojść od nitki do kłębka trzeba było przejść za daleką drogę. Mimo wszystko będę książkę wspominać pozytywnie i polecać fanom grozy.

Lanie ołowiu. Opuszczony szlaban, wróżby po terminie, rozbite szkło. Błoto na podłodze - ktoś wszedł Nataszy buciorami w życie. Myśli wlewające się do narracji. Dobry początek, mamy już jako takie pojęcie, z jakim stylem będziemy mieli do czynienia.

Nefalim Schody. Sny. Anioły. Rozciąganie, przeciąganie, wydrapywanie. Wieczna wędrówka aż do rozkładu. Słowa, które mają znaczenie. W tym opowiadaniu rzeczywistość mocno się deformuje, aby uwypuklić przedstawione symbole.

Pogrzebek Cierpienie uszlachetnia. Kiedy do małża wpadnie ziarenko piasku, to boli go to i uwiera. Pokrywa je masą perłową, aby było mu wygodniej. Czy to samo rozwiązanie sprawdzi się w przypadku człowieka?

Głodna woda. Roznosi się drogą kropelkową, przez łzy, wino i krew, dlatego tak wielu było męczenników, bo jak myszy przenoszące toksoplazmozę przestają bać się kotów, jak wściekłe zwierzęta szukają ludzi, tak misjonarze chcą zbawiać świat?. Bardzo pomysłowe wykorzystanie doświadczeń pandemii. Całe opowiadanie jest po prostu wow.

Przeczytaliście tytuł? Uważnie? Coś Wam nie pasuje? Coś jest nie do końca tak jak byście się spodziewali? To zaczynajcie się przyzwyczajać. Od tej pory już tylko tak będzie. Im głębiej w lekturę, tym inaczej niż zazwyczaj. Gorzej? Dziwacznej? Nie, po prostu inaczej. I nie da się tych opowiadań łatwo wepchnąć do szuflady z napisem fantastyka. Lub horror. Lub realizm magiczny. Są specyficzne. Czasami surrealistyczne, czasami prześmiewcze. Autorka świetnie bawi się słowem, obrazem. Czytelnik również nie będzie czuł się pokrzywdzony. Nie wszystkie opowieści skradły moje serce, lecz od kilku nie byłam w stanie się oderwać. Zwłaszcza "Lanie ołowiu" porwało mnie swoim klimatem. Czyta się znakomicie, pozostaje wrażenie, lecz z treści jedynie okruchy. Polecam, jednakże bez specjalnego nacisku. 

Jako miłośniczka opowiadań grozy oraz czytelniczka sumiennie śledząca to, co dzieje się we współczesnej polskiej literaturze, obok tego zbioru nie mogłam przejść obojętnie. Ciekawość była ogromna a oczekiwania duże, dlatego po "Wilgość" autorstwa Anny Marii Wybraniec sięgnęłam z wielką ochotą.

Ta książka jest dziwna.
Ta książka jest mroczna.
Ta książka jest niepokojąca.
Ta książka jest przerażająco i nieprawdopodobnie prawdziwa.

"Wilgość" to zbiór jedenastu krótkich, niezwiązanych ze sobą opowiadań, które swoją dziwną grozą przywodzą mi na myśl opowiadania, Stephena Kinga lub Joego Hilla.
Anna Maria Wybraniec tworząc upiornie dziwne historie wybrała dla nich zupełnie zwyczajne i realne tło. W każdym opowiadaniu porusza inne kwestie, problemy, dylematy i lęki współczesnego człowieka żyjącego we współczesnym świecie i robi to niesamowicie realistycznie. Chociaż każde z opowiadań zamieszczonych w tej książce jest tworem egzystującym samodzielnie, to jednak po przeczytaniu całości czytelnik otrzymuje spójny obraz człowieka samotnego i nieprzystosowanego do świata w którym musi funkcjonować.

Niektóre z opowiadań podobały mi się bardziej, niektóre zdecydowanie mniej, ale wszystkie skłoniły do rozważań nad naszą codzienną rzeczywistością i sprawiły, że na chwilę zwolniłam bieg. "Wilgość" to książka "ciężka", taka, którą raczej czyta się "na raty"i po jednym opowiadaniu, dlatego dla mnie była idealną lekturą do poduszki na 11 leniwych i refleksyjnych wieczorów.

Okładka i rysunki autorstwa Jana Wojciechowskiego w rewelacyjny sposób oddają to, co między stronami ukryła autorka i świetnie pasują do stylu, w który Wydawnictwo Vesper wydaje swoje książki.

"Wilgość" to książka specyficzna i trudna, która nie każdemu przypadnie do gustu, jednak jestem przekonana, że znajdzie grono odbiorców, którzy nie będą mogli spać po niej spokojnie.

...
a książkę polecam zwłaszcza na długie, jesienne wieczory i okolice upiornego Halloween