Wilcza chata

Agata odzyskuje przytomność w chacie tajemniczego mężczyzny po tym, jak została napadnięta w trakcie codziennego treningu biegowego, cudem uchodząc przy tym z życiem. Młoda kobieta szybko odkrywa, że jej wybawcą z opresji jest najbardziej znany w Polsce autor kryminałów, który kilka lat wcześniej zniknął z publicznego życia po przeżyciu rodzinnej tragedii. Zniknięcie Agaty może być powiązane z podobną sprawą sprzed lat, a o czym przekonana jest właścicielka pensjonatu, w którym pomieszkiwała, a która przy pomocy swego partnera zamierza ją odnaleźć?

?Wilcza chata? autorstwa Michała Śmielaka zapowiadana jest jako pełen zwrotów akcji thriller, w którym autor popycha czytelnika w ślepe zaułki fabuły, budując jednocześnie atmosferę niepokoju w dusznym, górskim klimacie. Szczerze powiedziawszy ja poza charakterystyczną dla autora lekkością pióra i górskim klimatem Bieszczad, nie uświadczyłem w tej książce żadnego z powyższych. Z pewnością nie w takiej ilości, jakiej sobie życzę, wciąż mając w pamięci genialnego ?Inkwizytora? i rewelacyjny cykl z Kosmą Ejcherstem.

W powieści zdarzają się lepsze momenty, ale jest ich w mojej ocenie bardzo niewiele, a sama fabuła totalnie niczym nie zaskakuje zbyt szybko narzucając mnie jako czytelnikowi jej zakończenie. Brakuje nie tylko napięcia, ale i emocji. Jest niestety nudno i monotonnie, co w połączeniu z wyjątkowo płytkimi bohaterami i miejscami dziurawą niczym ser szwajcarski fabułą, daje obraz książki lekko rozczarowującej i bardzo przeciętnej. No i ta korekta, na którą należy już tylko spuścić zasłonę milczenia?

Agata swój urlop wykorzystuje na treningi biegowe w Bieszczadach. Jednak jeden z nich kończy się tragicznie... Kobieta zdaje sobie sprawę, że ktoś próbował ją zabić. Jej wola życia jest na tyle silna, że po upadku z Dwernika Kamienia, pomimo niesamowitego bólu jest w stanie myśleć trzeźwo. Próbuje się ratować, ale nie wszystko idzie zgodnie z planem. Agata budzi się w chacie Piotra, jak się okazuje autora kryminałów. Pomimo początkowych obaw zaczyna obdarzać mężczyznę zaufaniem. W końcu opiekuje się nią, wyrusza nawet na poszukiwanie pomocy. Jej przyszłość maluje się w kolorowych barwach do czasu kiedy w jej ręce trafia obecnie pisana przez autora książka...
W tym samym czasie trwają poszukiwania nie jednej, a dwóch turystek, a właścicielka pensjonatu u której zatrzymała się Agata czuje, że w ich zaginięcie zamieszany jest mężczyzna przez którego od dwóch lat nie może spokojnie zasnąć.

Jak dobrze było ponownie móc sięgnąć po powieść spod pióra Michała Śmielaka! Wiem jedno, ciągle będzie mi mało i już czekam na kolejną informację odnośnie następnej książki.
Odkąd czytam powieści autora, niesamowicie ciągnie mnie w Bieszczady. Kiedyś zaspokoję tą swoją ciekawość.
Akcja, szczególnie od momentu kiedy Agata zaczyna czytać książkę pisaną przez Piotra staje się niesamowicie napięta. Tak naprawdę momentami czytelnik nie wie czy śledzi faktyczne losy bohaterki, czy to tylko moment kiedy ta zagłębia się w lekturę. Jedno jest pewne, wydarzenia te są mocno niepokojące i bardzo mieszają kobiecie w głowie.
Im bliżej zakończenia tym czytelnik pewniejszy, że zgadł co się wydarzy. Oczywiście, jak na Michała Śmielaka przystało, nie wszystko kończy się tak jak myślimy. Także na ostatnich stronach czeka Was zaskoczenie. Mi ono się bardzo podobało! Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko polecić Wam ten tytuł.

"Strach nie sta­rzeje się ra­zem z czło­wie­kiem, wije so­bie gniazd­ko w dzie­cię­cym umy­śle i jest go­tów do dzia­ła­nia o każ­dej po­rze dnia i nocy."

Chłodny podmuch wdziera się pod kurtkę Agaty, która wbiega na szczyt Dwernika. Czując ogarniające zmęczenie, wie, że nie może sobie pozwolić na dłuższy odpoczynek. Otaczająca cisza i mgła potęgują wrażenie wyobcowania. Zatrzymuje ją krzyk, tak niepasujący do tego miejsca. Uczucie niewytłumaczalnego zagrożenia sprawia, że jej tętno przyspiesza, a zmysły się wyostrzają. Wszystko zastyga, gdy dostrzega sylwetkę mężczyzny w gęstych zaroślach. Strach chwyta ją za gardło, a instynkt zmusza do biegu.
Tego wieczoru, z bieszczadzkiego szlaku nie wracają dwie kobiety?
Zaniepokojona długą nieobecnością Agaty, właścicielka pensjonatu alarmuje wszystkie służby. Czy jednak zdążą na czas?

Michał Śmielak z niesamowitą łatwością tworzy niepokojący klimat, który towarzyszy już od pierwszych stron. Dzieje się dużo, jednak nie odczuwamy chaosu. Fabuła jest przemyślana i dopracowana w każdym calu. Z jednej strony towarzyszymy dramatycznym poszukiwaniom z pełną świadomością upływającego czasu. Z drugiej mamy bezpośredni podgląd na wydarzenia w odizolowanej Wilczej chatce, należącej do poczytnego pisarza. Stopniowo odsłaniamy drugie mroczne dno, pełne zła i cierpienia. Ciekawym doświadczeniem było poznawanie historii zawartej w plikach tworzonego przez autora thrillera. To ona wzmacniała aurę tajemniczości, podsycając niepewność i strach.
Intrygujący motyw książki w książce, który osobiście bardzo lubię. Ostatnie strony zaskoczyły mnie ? kompletnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, za co wielkie brawa dla autora.

Wyruszając w Bieszczady, musisz być przygotowany na wszystko. Ciepła odzież, wygodne buty i naładowany telefon powinny być podstawowym wyposażeniem każdego podróżnika. Agata wiedziała doskonale, czego może się spodziewać, wyruszając w góry. Kamieniste górskie szlaki to dla zapalonej biegaczki idealne warunki do ćwiczeń. Tylko czy można się przygotować na spotkanie z napastnikiem, uzbrojonym w nóż, kij, czy broń palną? Agata zostaje napadnięta i kiedy wydaje się, że nikt ani nic nie jest jej w stanie ocalić, nagle budzi się w chacie gdzieś w wysokich górach. Na zewnątrz szaleje śnieżyca, a młoda kobieta z unieruchomioną nogą nie ma zbyt wielu opcjo do wyboru. Dziewczyna zdana jest na łaskę i niełaskę nieznajomego. Kim jest tajemniczy wybawca i czy okaże się on przyjacielem, czy wrogiem? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w thrillerze Wilcza chata. Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Polubiłam główną bohaterkę i kibicowałam jej, ale jednocześnie moja wyobraźnia kreśliła przeróżne scenariusze rodem z najkrwawszych horrorów. Autor doskonale oddał atmosferę niepewności i lęku, postacie są wyraziste, niejednowymiarowe. Podobała mi się ta historia. Myślę, że i wam także się spodoba. Nie jest to, może książka wybitna, ani historia, która wywoła u was niezapomniane wrażenia, ale, jako że jest oparta na sprawdzonym motywie, a Śmielak niejeden thriller ma już za sobą, to wszystko to, co miało zagrać, zagrało.

Po Osadzie nadeszła pora na kolejną książkę autora, po którą sięgnęłam z wielkim zainteresowaniem i chęcią.

Nie zawiodłam się!
To świetny thriller, który trzyma w napięciu od początku do końca.
Akcja jest dynamiczna już od pierwszych stron, gdzie wpadamy w wir wydarzeń, pułapek i dziwnych zachowań ludzkich.

Dalej jest jeszcze lepiej, cały czas coś się dzieje nie ma tu miejsca na znużenie i odpoczynek, chłoniemy powieść niczym gąbka wodę na pustyni.

Zabiegi, jakie stosuje autor budując napięcie są świetne i nieustannie trzymają czytelnika w napięciu i oczekiwaniu, niesłabnącej ekscytacji podczas pochłaniania kolejnych kartek.

Umiejscowenie akcji w górach ale nie Tatrach to duży plus,bo mam wrażenie, że inni zapatrzyli się głównie w Zakopane i okolice a do tego mała chatka w lesie z tajemniczym lokatorem...

Przyznam, że w pewnym momencie udało mi się strzelić, kto jest winny zb*odni jednakże sama końcówka była dla mnie zaskoczeniem, wisienką na torcie i kropką nad i.

Agata jest biegaczką i przygotowuje się do maratonu.
Podczas przebieżki zostaje napadnięta i ranna budzi się w małej chacie Piotra.

Kim jest Piotr?
Dlaczego Agata znalazła się w chacie pośrodku lasu?
Kto ją ściga?
Czy kobieta ocali życie?

Autor zwodzi nas niejednokrotnie, rzuca cień podejrzenia na jakąś postać by później się okazało, że jednak nie... a może?

Bardzo mi się podobało napięcie, jakie towarzyszyło mi tej lekturze i snucie domysłów, poszukiwań sprawcy, odkrywanie tajemnic.

Kreacja bohaterów na wysokim poziomie, są intrygujący, tajemniczy, wyrachowani i inteligentni.

Był taki moment, że chyba podejrzewałam już każdego, nawet niepozornych i wesołych ludzi.

Kiedy już myślałam, że wszystko wiem zbliżając się do końca historii to dostałam bonus w postaci małego szoku dosłownie na sam koniec.

Czekam z radością i ekscytacją na kolejną książkę spod pióra Pana Śmielaka i zachęcam Was do odrkycia tajemnicy Wilczej chaty.