Wisielcza Góra

"Wisielcza Góra" to dla mnie przystanek w oczekiwaniu na ostatni tom cyklu Zapomniana Księga autorstwa tej samej pisarki, Pauliny Hendel. Jest to jednotomowa historia z wątkiem słowiańskim, a zatem z tym, co tygryski lubią najbardziej.

Anka, Antek i Nastka to rodzeństwo, które właśnie przeżyło rozstanie rodziców. Matka postanowiła zabrać ze sobą najmłodszą córeczkę, ośmioletnią Anastazję, a dwójkę starszych nastolatków zostawić ojcu. Żadne z dzieci nie chciało mieszkać z matką i jej nową rodziną, jednak starsi poczuli się odtrąceni przez rodzicielkę, która jasno dała im do zrozumienia, że ich nie chce. Wydarzenia potoczyły się jak lawina. Kobieta zaproponowała, by ojciec dzieci zapłacił jej za to, aby Nastka mogła zostać z rodzeństwem. W wyniku tych ustaleń, mężczyzna musiał wyjechać zagranicę, by zrealizować pewien projekt w pracy i zarobić na spłacenie wyrodnej matki. Anka, Antek i Nastka wylądowali zaś w tajemniczej wiosce o nazwie Grobowice, gdzie od lat mieszka nieznana im dotąd rodzina. Zyskali dwie ciotki i dalszych lub bliższych kuzynów, o których wcześniej nie mieli zielonego pojęcia. Czy zdołają odnaleźć się w wiosce, której nie ma na mapach Google, a o zasięgu można tylko pomarzyć? Ich życie zmienia się z dnia na dzień i początkowo trudno im uwierzyć, że we współczesnym świecie mogą istnieć duchy, demony i słowiańskie bóstwa. Jak potoczy się nowe życie trójki rodzeństwa w odciętej od świata wsi?

Po raz kolejny weszłam na własną odpowiedzialność do odciętego od świata lasu pełnego niebezpieczeństw nie z tej ziemi. Nie ma tam Internetu, nie ma telefonów komórkowych, a ludzie niechętnie korzystają ze zdobyczy techniki, tak popularnych w dzisiejszych czasach. Patrzą na przybyszy podejrzliwie, szepczą za ich plecami, wyraźnie ich nie lubią. Ale czy faktycznie wszyscy są wrogo nastawieni? Rodzeństwo Sokołów szybko zdobywa nowych przyjaciół, jednak przychodzi czas, kiedy nie są już tacy pewni ich dobrych zamiarów. Gdy wplątują się w śmiertelnie niebezpieczne starcie, nagle okazuje się, że nie mogą liczyć na pomoc...

Paulina Hendel potrafi stworzyć naprawdę wspaniałą słowiańską atmosferę pełną emocji. Niepewność, tajemnica, poszukiwanie demonów, ucieczka i walka to główne elementy budujące fabułę wypełnioną mitologią naszych przodków. Zderzenie współczesności ze starymi tradycjami i zwyczajami wypadło świetnie, a o przygodach bohaterów czytałam z zapartym tchem, nie mogąc doczekać się, co będzie dalej i jak wyratują się z opresji.

Zachęcam do sięgnięcia po tę powieść, jeśli macie chęć na spędzenie kilku godzin w zupełnie innym świecie. Relaks gwarantowany :-)

W szkole poznajemy mitologię grecką, szczegółowo omawiając opowieści o bogach i herosach. Niewiele za to mamy do czynienia ze słowiańskimi mitami, które są nam przecież bliższe, bo przez lata stanowiły codzienność naszych przodków. Z pomocą przychodzi nam Paulina Hendel, która w swoich książkach przybliża rozległy świat demonów i słowiańskich bóstw. W najnowszej książce ?Wisielcza góra? autorka zabiera nas do Grobowic ? miasta innego niż wszystkie nie tylko dlatego, że nie widać go na mapach.

Powieść rozpoczyna lekko przerażający prolog, który od razu pozwolił mi wczuć się w klimat książki. Jest on niezwykły ? nawet w początkowych rozdziałach, gdy akcja rozwijała się powoli, wciąż czułam pewien niepokój. Wczytywałam się w kolejne zdania, przeczuwając, że miasto ukrywa coś przerażającego przed Sokołami, a ktoś tylko czeka, by zaatakować ich w odpowiednim momencie. Grobowice to wyjątkowa mieścina. Z jednej strony strach w niej o własne życiem, bo w czasie politycznej walki o posadę burmistrza co rusz ktoś zostaje znaleziony martwy. Z drugiej to miasto, które kusi leniwym tempem życia, niespotykanymi nigdzie indziej świętami oraz przypomina o tym, że życie nie powinno toczyć się jedynie w wirtualnej rzeczywistości. Najdotkliwiej z całej trójki Sokołów dowiaduje się o tym Anka, która nie potrafi nie być w stałym kontakcie ze światem. Ta bohaterka jest strasznie irytująca i dość trudno było mi obdarzyć sympatią. Jednak w pewnym momencie uświadomiłam sobie, że choć Anka jest denerwująca, to jednocześnie jest w niej coś takiego, że z biegiem czasu można się do niej przekonać. Jej zupełne przeciwieństwo to Antek, który ma serce na dłoni i jest lojalnym przyjacielem, którego każdy chciałby mieć. Jednakże najbardziej z całego rodzeństwa polubiłam ośmioletnią Nastkę ? rezolutną, bystrą dziewczynkę. To przez jej dziecięcą ciekawość czytelnik zaczyna poznawać barwną, ale również mroczną, drugą twarz Grobowic. Mimo że w książce jest dużo wydarzeń, o których aż strach czytać, gdy za oknem panuje ciemność, to napięcie co trochę rozładowują liczne wstawki humorystyczne. Czytając, bawiłam się wyśmienicie, choć początkowo trudno było mi wgryźć się w historię. Zakończenie pozostawiło mnie z niedosytem. ?Wisielcza góra? skończyła się zdecydowanie za szybko. Chciałabym jeszcze trochę pobyć w Grobowicach i dalej towarzyszyć Sokołom.
Na koniec dodam, że było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pauliny Hendel.

"Wisielcza góra" Paulina Hendel

Tytuł książki "Wisielcza góra" automatycznie przykuł moją uwagę. Brzmiał tajemniczo, intrygująco lecz zarazem też przerażająco.
Tytułowa Wisielcza góra to miejsce owiane niepokojącą historią oraz przesiąknięte pradawną mocą, która od lat pozostawała uśpiona.
Co złego więc może się stać gdy trójka nastolatków, a właściwie jedno przebojowe rodzeństwo Sokołów dotrze do Grobowic? Pozornie możemy zakładać, że nic szczególnego. Ot poszwendają się po mieście, bez wyrządzania większej szkody.
Grobowice to specyficzne miasteczko, o czym Sokołowie- Anka, Antek i Nastka wkrótce po swoim przyjeździe się dowiadują. Brak internetu i zasięgu, nie napawa nastolatków optymizmem. W miasteczku napotykają skrytych i co najmniej dziwnie zachowujących się miejscowych oraz żądne krwii stwory, znane dotychczas jedynie z ludowych opowieści...
Sama obecność nastolatków będzie w stanie wywabić te legendarne i dotychczas pozostające w ukryciu demony, przez co Sokołowie nie raz, i nie dwa wpakują się w nie lada kłopoty...

Po zapoznaniu się z opisem książki wiedziałam, że "Wisielcza góra" to pozycja wręcz stworzona dla mnie. Wciągająca akcja, rodzeństwo pakujące się w kłopoty i wątki z mitologii słowiańskiej to motywy, które wprost uwielbiam w fantastycznych książkach młodzieżowych. Gdy tylko nadarzyła się okazja i znalazłam wolną chwilę, którą mogłam przeznaczyć tylko dla siebie, bez zastanowienia sięgnęłam po "Wisielczą górę" z myślą, że spędzę w opisanym w książce świecie kilka miłych wieczorów. Nie podejrzewałam jednak, że przygody bohaterów i niesamowity klimat tej pozycji wciąganą mnie do tego stopnia, że nie będę się w stanie od niej oderwać i już na drugi dzień skończę tę wspaniałą historię.
Lekki styl Pauliny Hendel z dodatkiem dobrego humoru w dialogach i wartkiej akcji, przesyconej stworami z mitologii słowiańskiej, przyczyniły się do powstania powieści, w której każdy miłośnik fantasy znajdzie coś dla siebie!
Gorąco polecam i zachęcam do lektury!