Władca ciemności

Powiem szczerze, że od wielu miesięcy nie czytałam bardziej trzymającej w napięciu książki ! Jest to połączenie ?Imienia róży? oraz ?Kodu Da Vinci?, choć ośmielę się napisać, że ?Władca ciemności? jest jeszcze lepszy ???? Genialny thriller trzymający w napięciu, a zakończenie... Kochani, zakończenie zaskoczy Was podwójnie ????

Akcja książki rozgrywa się w Rzymie w ciągu 24 godzin. Władze miasta ogłaszają wstrzymanie dostawy prądu, ale pięćset lat wcześniej papież Leon X w tajemniczej bulli ostrzegał ludzkość, by nigdy przenigdy nie dopuścić do pogrążenia się Wiecznego Miasta w ciemnościach. Mieszkańcy są przerażeni, obawiają się tajemniczych znaków zwiastujących dramatyczne wydarzenia. Z cienia zaczynają wychodzić wyznawcy Kościoła Zaćmienia Księżyca... Jedyną osobą, która będzie w stanie zapobiec nadciągającej zagładzie i uratować świat przed tajemniczym Władcą Ciemności jest ksiądz-detektyw Marcus. Niestety okazuje się, że sam jest w niebezpieczeństwie, a na dodatek stracił pamięć...

Mistrzowska fabuła trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony ! Dreszczowiec najwyższych lotów ! Gorąco polecam ????

Zagłada Wiecznego Miasta?
Tuż przed swoją śmiercią papież Leon X ogłosił bullę, w której zawarta była przestroga, aby ?nigdy nigdy nigdy? Rzym nie pogrążył się w ciemności. I chociaż można prowadzić dysputy filozoficzne, o jaką ciemność chodziło papieżowi, to nie zmienia to faktu, że wiele wieków później Wieczne Miasto w tej ciemności miało się właśnie pogrążyć. Anomalie pogodowe uszkodziły bowiem jedną z czterech elektrowni zapewniających miastu dopływ energii elektrycznej. Przeciążenie sieci, które w efekcie tego nastąpiło sprawiło, że kolejne trzy elektrownie również przestały działać. Aby dać czas niezbędny na ich naprawę, konieczne stało się całkowite odcięcie Rzymu od energii, co pociągało za sobą także odcięcie od technologicznych zdobyczy. Czy ludzkość jest jednak gotowa, by przeżyć choć noc bez komórek, laptopów, telewizorów i innych wynalazków? Czy jest uczucie potężniejsze od strachu przed ciemnością i od tego, co się w niej kryje?
Przekonamy się o tym dzięki lekturze przerażającej powieści, odsłaniającej pełne spectrum ludzkich zachowań, nie tylko w obliczu strachu, ale i niewiedzy, pt. ?Władca ciemności?. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Albatros książka autorstwa Donato Carrisiego, znanego z bestsellerowej ?Dziewczyny we mgle?, to niezwykle wciągająca lektura, która dotyka najczarniejszych zakamarków ludzkiej duszy i ludzkiego umysłu. Mamy tu tajemnice sprzed wieków, spiski, tajemniczą ?zarazę?, sektę specjalizująca się w bestialskich rytualnych mordach oraz uwięziona bestię, która niczym Hannibal Lecter zadziwia swoją przenikliwością. Lektura z pewnością nie należy do przyjemnych, nie polecam też jej rozpoczynania w nocy w pustym domu, bo dzięki plastyczności obrazów i dużej dozie realizmu, a także dzięki osadzeniu akcji na rzymskich ulicach i w rzymskich budynkach znanych całemu światu, rosnące przerażenie jest gwarantowane. Dlatego też to książka dla osób o mocnych nerwach, którzy lubią zagłębiać się w ludzką psychikę, których interesują zachowania tłumu, ale też którzy fascynują się spiskowymi teoriami dziejów.
W miarę zbliżania się nocy, miasto powoli zaczyna ogarniać szaleństwo, nad którym służby bezpieczeństwa przestają panować. Nieszablonowy inspektor Vitali ostrzegał, że tak może się stać, a tajemnicza ?zaraza? sprawi, że w mieście zapanuje anarchia. Pytanie tylko, czy jej przejawem jest rytualne morderstwo, nagrane na komórkę znalezioną w taksówce? Przerażająca zbrodnia, jest prawdopodobnie elementem starego rytuału, stosowanego w Kościele Zaćmienia Księżyca ? sekty sięgającej czasów Leona X. Członkowie tej organizacji wykorzystywali zaćmienia księżyca, by dokonywać w Rzymie morderstw. Czy to nagrane dokonane przez nieznanego oprawcę, który zmusza narkomana do przyjęcia komunii w postaci czarnej hostii, a następnie do wypicia sody kaustycznej, żrącej mu tkanki i doprowadzającej do straszliwej śmierci, jest znakiem, że miasto powinno się bać?
Tego właśnie chce dowiedzieć się Sandra Vega ? była policyjna fotograf, wciągnięta nie przez przypadek w tę sprawę, a także tajemniczy Marcus, ksiądz, należący do świętobliwego zakonu penitencjariuszy, który odpowiada za Trybunał Dusz. Tyle tylko, że mężczyzna, zanim powiąże ze sobą różne fragmenty układanki, będzie musiał uporać się ze swoim ograniczeniem ? amnezją. Czym została ona wywołana? Co znaczą ślady, wskazówki, które sobie zostawił? Co wspólnego z tym wszystkim ma upokarzająca śmierć charyzmatycznego biskupa, uwielbianego przez ubogich, a także porwanie dziecka, jakie miało miejsce wiele lat temu?
Zanim, podobnie jak Marcus, i my poskładamy różne fragmenty układanki, musimy się liczyć z tym, że lektura wywoła w nas bezgraniczne przerażenie i lęk ? nie tylko przed ciemnością, ale i czającymi się w niej ludźmi. Mimo wielu wątków, pozornie ze sobą nie związanych, autor mistrzowsko poprowadził akcję, gwarantując nam niesłabnące emocje i dostarczając pożywki dla umysłu. Zagadka, którą musimy rozwiązać jest niezwykle trudna, a nam kończy się czas?

"W nic nieznaczących rzeczach kryje się nieoczekiwany spokój."

Książki tego autora pochłaniam w błyskawicznym tempie, odpowiada mi mocno sensacyjny klimat, wypełniony wielowiekowymi tajemnicami do odkrycia, dawno zapomnianymi sekretami, które teraz domagają się odsłonięcia. Także "Władca ciemności" charakteryzuje się ciekawym pomysłem na fabułę, bazującym na strachu przed czymś groźnym, złowróżbnym, niepokojącym, i jak się wydaje, nieuniknionym. Trzecia odsłona serii o Marcusie potrafi zaskoczyć i złapać czytelnika w pułapkę niecierpliwego podążania za scenariuszem zdarzeń.

Akcja nasycona spektakularnymi wydarzeniami, nieoczekiwanymi zwrotami, śmiałymi pułapkami zastawionymi na kluczowe postaci powieści. Może w pewnym stopniu domyślamy się, dokąd zmierza finał książki, jednak nie jest to ani oczywiste, ani pozbawione możliwości snucia przypuszczeń i dokonywania interpretacji. Dobrze bawiłam się zagłębiając się w opowieść, choć mam lekkie wrażenie, że jednak czegoś mi w tym zabrakło, przysłowiowej kropki nad i, ale gdyby to napisał ktoś inny niż Donato Carrisi, pewnie nie zwróciłabym uwagi na lekki niedosyt, po prostu po tym autorze oczekuję jeszcze mocniejszych i zagmatwanych wrażeń. Jednak nie ma się co czepiać, jest mrocznie, krwisto, zaskakująco, odbywamy intrygującą podróż współczesnymi ulicami Rzymu, dawnymi podziemiami miasta, echami bogatej i posępnej przeszłości Wiecznego Miasta, oraz działającej w ukryciu, znanej tylko nielicznym, watykańskiej organizacji.

Gwałtowna burza przechodząca nad Rzymem doprowadza do awarii elektrowni, pogrąża stolicę w nieprzeniknionym mroku, pozbawia mieszkańców i turystów dostępu do urządzeń, komunikacji, instytucji, mediów, sklepów. Władze wprowadzają stan wyjątkowy, zapowiadają bezwzględną walkę z wszelakimi objawami przestępczości, zachęcają ludność do pozostaniu w domach na czas przywrócenia funkcjonowania linii energetycznych. Jednak czy te profilaktyczne działania uchronią metropolię od bałaganu, chaosu, anarchii, paniki i histerii? I jeszcze gdzieś grasujący bezwzględny morderca, który oprócz zmasakrowanych ciał pozostawia też specyficzne znaki, jak się wydaje, możliwe do rozczytania tylko przez Marcusa, ostatniego członka świętobliwego zakonu penitencjariuszy, odpowiadającego za Trybunał Dusz, strażnika granicy między krainą światła a światem ciemności, specjalizującego się w odkrywaniu anomalii, oraz Sandrę Vega, pracującą wcześniej w zespole policyjnych fotografów, a teraz w biurze paszportowym. Postać Marcusa wciąż wyjątkowo niejednoznaczna i zagmatwana, z jednej strony dość ponura i groźna, z drugiej dająca świadectwo równowagi i sprawiedliwości.

bookendorfina.pl