Własny kawałek nieba

"Głównie przez skłonność do bujania w obłokach. Wystarczyło, że się na czymś zamyśliła, natychmiast zapominała o bożym świecie."

Amelia to wyjątkowo roztrzepana dziewczyna chodząca z głową w chmurach. Z powodu trudnego dzieciństwa bardzo często uciekała do świata marzeń, gdzie wszystko było takie, jak sobie wymyśliła. Najwięcej przyjemności sprawiało jej kreowanie wnętrz, tworzenie odpowiedniego wystroju dla przypadkowo spotkanych ludzi. Amelia nie miała przyjaciół, za to bardzo często opowiadała o swoich przeżyciach aniołom strzegącym parku, znajdującego się nieopodal jej miejsca zamieszkania.

"Podczas gdy większość ludzi szukała swojego miejsca na ziemi, ona marzyła o własnym kawałku nieba (...) Świat marzeń, do którego uciekała, dawał jej wytchnienie."

Na skutek niefortunnego "zderzenia" Amelia zostaje wplątana w intrygę, która sprawia, że jej życie nabiera barw. Choć trudne do wytłumaczenia wydarzenia niosą ze sobą niepokój, to dzięki nim bohaterka w końcu zaczyna naprawdę żyć! Jej marzenia powoli zaczynają się urzeczywistniać, a ona sama zaczyna wierzyć, że szczęście jednak jest jej pisane.

"Na początku uznała go za bumelanta żyjącego na koszt rodziców, Piotrusia Pana, który myśli tylko o przyjemnościach i zabawie."

Gdy na ścieżce Amelii niespodziewanie pojawia się Miłosz, dziewczyna nie jest tak do końca do niego przekonana. Splot wydarzeń, dzięki któremu się poznali sprawił, że bohaterka wyrobiła sobie na jego temat mylną opinię.
Czy Amelii uda się odkryć prawdziwe oblicze chłopaka, który wydaje się żywić do niej cieplejsze uczucia?

"Gdyby tamto się nie wydarzyło, nie byłoby tego, co jest dziś."

Amelia i Miłosz
Dwoje tak podobnych sobie młodych ludzi, których los niespodziewanie postawił siebie na drodze.
Niespodziewanie? A może za tymi wydarzeniami kryje się ktoś, kto celowo zetknął bohaterów ze sobą?
Intrygi, śledztwo na własną rękę i przeszłość, ktora skrywa wiele niedomówień.
Jesteście gotowi poznać tę historię?

"Znów był pionkiem w cudzej grze, której zasad nie rozumiał."

"Własny kawałek nieba" to piękna powieść, która rozpoczyna się trochę bajkowo. Pierwsze fragmenty tekstu sprawiły, iż miałam wrażenie, że rozwinięcie tej historii podąży w kierunku fantastyki. Choć, pewnie to zbyt mocne słowo, ale byłam przekonana, że nie obejdzie się tu bez ingerencji zaświatów. A tu, proszę, historia ta ma całkiem przyziemne zakończenie, które spełniło moje czytelnicze oczekiwania. Polubiłam Amelię, która wygląda mi trochę na współczesną Anię z Zielonego Wzgórza. Jeśli są tu sympatycy tej postaci, to myślę, że powieść "Własny kawałek nieba" może przypaść im do gustu.

"Kolejny raz powiodła wzrokiem po błękitnym wnętrzu zapomnianej strychu i pomyślała bezwiednie, że stało się to, o czym właśnie marzyła. Znalazła własny kawałek nieba!"

Każdy z nas marzy o szczęściu, chce mieć swoje miejsce w świecie, prywatny kącik, gdzie może być po prostu sobą.
Swój własny kawałek nieba.
Gdybyś miał wyobrazić sobie Twój, to jak on by wyglądał?

Moja ocena 8/10.

?Własny kawałek nieba? to historia dwojga ludzi, którzy spotkali się przypadkowo, ale czy na pewno mówimy tu o czystym zbiegu okoliczności?
Amelia nigdy nie miała nikogo bliskiego. Jej mama zmarła, gdy dziewczyna była mała, a ojca nie zna. Reszta rodziny również jest jej nie znana. Wychowywała ją rodzina zastępcza, ale na pewnym etapie swojego życia musiała poradzić sobie sama. Zamieszkała w kamienicy, w której kiedyś mieszkała razem z mamą. Pracuje w cukierni i chociaż nie ma w życiu lekko to stara się patrzeć na świat z optymizmem. Wracając z pracy podziwia w parku piękne anioły i oddaje się rozmyślaniom. Pewnego dnia przy jednym z aniołów znajduje srebrny wisiorek w kształcie anielskiego skrzydła z tajemniczym napisem. Od tej pory w życiu Amelii zajdą zmiany. Pozna Miłosza, który pomoże dziewczynie w rozwikłaniu zagadki tajemniczego naszyjnika.
Książka pokazuje, że zawsze trzeba walczyć do końca, mieć nadzieję i nigdy się nie poddawać.
Tajemnica z przeszłości sprawia, że książkę czyta się z zapartym tchem. Byłam bardzo ciekawa zakończenia oraz tego jak ułożą się losy głównych bohaterów.

Amelia pracuje w cukierni i mieszka w kamienicy, w której jako mała dziewczynka mieszkała ze swoją mamą. Codziennie wracając z pracy przemierza park z siedmioma aniołami, jej ulubiony to ten o rozmarzonym obliczu. Pewnego dnia w skutek niefortunnego zdarzenia Amelia u stóp anioła znajduje wisiorek w kształcie anielskiego skrzydła z tajemniczym napisem, dziewczyna pragnie znaleźć właściciela wisiorka. Czy jej się to uda? Czy wszystkie wydarzenia są dziełem przypadku?

Zacznę od tego, że książka ma tak piękna okładkę, że po prostu nie można od niej oderwać oczu, aż chciałoby się usiąść na takiej ławeczce w parku i zapomnieć o troskach. To już moje kolejne spotkanie z twórczością Pani Renaty i poraz kolejny jestem zachwycona! Styl autorki jest niezwykle przyjemny w odbiorze, a historię przez nią pisane czyta się jednym tchem. Pani Renata ma niesamowity dar do tworzenia niezwykle życiowych i wartościowych powieści, ukazując w nich losy niesamowicie realnych bohaterów mierzących się z trudami dnia codziennego, chcących zaznać jedynie szczęścia i miłości. Tak również było w tym przypadku! Na kartach powieści poznajemy Amelię, która mimo młodego wieku wiele już doświadczyła - śmierć mamy, brak ojca, rodzina zastępcza, brak przyjaciół - jednak jeden znaleziony wisiorek całkowicie zmienia jej życie. Z pomocą w odnalezieniu właściciela tajemniczego wisiorka przychodzi Miłosz - mężczyzna, który był w momencie kiedy Amelia go znalazła. Bohaterowie zostali bardzo ciekawie wykreowani, na uznanie zasługują również postaci drugoplanowe, które jak się okazuje odebrały tutaj również istotną rolę.
Od tej pory bohaterowie na różne sposoby usiłują znaleźć osobę, która zgubiła "anielskie skrzydła", zbliżając się do siebie coraz bardziej. Ja razem z nimi zastanawiałam się jak i dlaczego tam się znalazły, kartka po kartce odkrywałam intrygujące sekrety z przeszłości bohaterów, a w zasadzie ich rodziców, które tak jak Amelię i Miłosza, tak i mnie zszokowały i zasmuciły, wtedy wszystko zaczęło układać się w logiczną całość. Autorka udowadnia, że nie należy się poddawać, ale patrzeć z pozytywnym nastawieniem w przyszłość i być otwartym na to co zsyła nam los oraz że często przeznaczenie kieruje na tą samą ścieżkę - w tym przypadku alejkę w parku - odpowiednie osoby, które z biegiem czasu zaczynają być dla siebie ważne przy okazji odnajdując własny kawałek nieba. Nic nie dzieje się przypadkiem, a nad bohaterami czuwały anioły, siedem z parku i anioły stróże patrzące na nich z góry, tego jestem pewna! Polecam! Moja ocena 9/10.

Życie nie każdemu daje równe szanse i dobre możliwości na start. Nie zawsze także obdarowuje w osoby, które z życzliwością wesprą w trudnych chwilach. Czasem nawet poskąpi ludzi, których można by kochać ale i też odczuć, że samemu jest się kochanym. I choć samotność nie jest stanem łatwym i nie przynosi ze sobą jakichkolwiek przyjemności, to z każdą przeszkodą można sobie przecież poradzić. Najważniejsze to, pomimo wszystko, nie tracić wiary w to, że kiedyś będzie lepiej, słońce wyjrzy zza chmur, a i dla nas znajdzie się ten upragniony, prywatny kawałek nieba.
Amelia nawet nie pamięta swojej matki, była zbyt mała gdy umarła. Nie ma pojęcia kto był jej ojcem, podobnie jak nie zna reszty rodziny. Wychowywała się w rodzinie zastępczej, a gdy osiągnęła pełnoletność musiała nauczyć się dbać o siebie. Mieszka w starej kamienicy, w lokalu, który niegdyś zajmowała z mamą, pracuje w cukierni, marzy o podjęciu studiów i stara się zapewnić sobie godny byt. Nie ma bliskich znajomych, przyjaciół, sąsiedzi nie podchodzą do jej obecności zbyt przychylnie, a jej samej z trudem przychodzi nawiązywanie jakichkolwiek znajomości. By radzić sobie z samotnością i nie poddać się jej, wiele czasu spędza w pobliskim parku, w którym znajduje się aż siedem rzeźb aniołów. To one wysłuchują dziewczyny, dając jej namiastkę wytchnienia i spokoju. I poniekąd one także będą przyczynkiem do zmian, które zajdą w życiu Amelii.
Miłosz to mężczyzna, który znalazł się w życiu Amelii zupełnie przypadkowo. Splot kolejnych wydarzeń sprawił, że dosłownie na nią wpadł i wyglądać by mogło, że nie tak szybko odejdzie. Wydaje się być jej przeciwieństwem i nie chodzi tu o kwestie wyglądu fizycznego. Pełen energii, stąpający twardo po ziemi, nie postrzegający otoczenia tak, jak Amelia- marzycielsko, lecz realistycznie. A jednak coś go do dziewczyny przyciąga, choć sam uważa, że nie ma u niej żadnych szans. A kolejne wydarzenia jedynie go w tym utwierdzają..
"Własny kawałek nieba" to powieść o przeszłości, która skrywa w sobie wiele tajemnic, błędach, których nie da się naprawić, a które skierowały losy wielu osób na zupełnie nieoczekiwane ścieżki oraz o samotności - przejmującej, wydającej się nie mieć końca. To także przypomnienie o nieznanym kierunku przeznaczenia, które plącze życiorysy różnych osób, czasem coś zabiera, a czasem daje, najczęściej gdy zupełnie tego nie oczekujemy. Lecz przede wszystkim to przekaz, by nigdy nie tracić wiary w zmianę kierunku, w którym zmierza życie. By mieć oczy szeroko otwarte i wypatrywać kolejnych szans, a serce ciągle gotowe, by otworzyć się na ludzi i miłość. Ciekawie wykreowani bohaterowie oraz interesujący ciąg wydarzeń sprawiają, że książkę czyta się naprawdę szybko i lekko, a przede wszystkim z niemałym zaintrygowaniem, by poznać prawdę na temat przeszłości Amelii i Miłosza. Czy znajdą odpowiedzi na dręczące ich pytania? Czy symboliczny łańcuszek, który przypadkiem odnaleźli, pomoże im rozwikłać zagadkę z przeszłości ale także ich wspólne powiązania? By poznać odpowiedzi, a także naprawdę ciekawe postaci, których historii wręcz należy doświadczyć, warto sięgnąć po tę książkę. W otoczeniu aniołów- zarówno tych rzeźbionych jak i czuwających gdzieś wysoko na nieboskłonie, znaleźć drogę do kawałka nieba, które czeka na głównych bohaterów. Wystarczy dostrzegać niuanse, poddać się przypadkom i ogarniającym uczuciom i nie poddawać się w walce o każdy dzień. To kolejna piękna powieść z przesłaniem od Autorki, która na pewno spodoba się miłośnikom literatury obyczajowej.

Renata Kosin znana jest z powieści obyczajowych, które skrywają tajemnicę z przeszłości. Tak jest i tym razem w książce ?Własny kawałek nieba?.
Poznajemy Amelię. Młodą dziewczynę, która w wieku 4 lat straciła matkę, a ojca nigdy nie poznała. Pracuje w cukierni i codziennie chodzi Aleją Siódmego Anioła z domu do miejsca pracy. Zawsze siada przy jednej z figurek. Upodobała sobie Anioła Rozmiłowanego i traktuje go jak przyjaciela, który zawsze wysłucha i nikomu nie zdradzi tajemnic. Pewnego dnia została potrącona przez jadącego na hulajnodze Miłosza. Podczas upadku znalazła wisiorek ze skrzydłem anioła. Wspólnie postanowili odnaleźć właściciela zguby. Czy im to się udało? Kim był mężczyzna, który śledził Amelię? Z czasem dwójka bohaterów zbliża się do siebie, ale jest coś co stanie na ich drodze do szczęścia. To prawda jaką odkrył Miłosz o swojej i Amelii przeszłości. Czy pomimo wszystko Amelia znalazła swój kawałek nieba? Czy Miłosz będzie tym co sprawi, że jej życie odmieni się? Przekonacie się sami!
Bardzo polubiłam główną bohaterkę. Sierotę, która uwielbia marzyć. A największym jej pragnieniem jest odnaleźć swoje miejsce na ziemi i zakochać się z wzajemnością. Z jednej strony była słaba, ale z drugiej silna i wiedząca czego chce.
Jeśli lubicie powieści obyczajowe z tajemnicami rodzinnymi w tle, to ?Własny kawałek nieba? jest właśnie dla was. Autorka od razy wciąga nas w trochę ?zakręcony? świat Amelii i z każdą stroną jesteśmy ciekawi tajemnicy sprzed lat, która wpłynie na życie głównych bohaterów. Bohaterowie są barwni i dobrze wykreowani, a dialogi jakie ze sobą prowadzą są z jednej strony zabawne, a z drugiej strony inteligentne. A kiedy już domyślicie się zakończenia nastąpi obrót o sto osiemdziesiąt stopni. Serdecznie zapraszam do świat Amelii i jej marzeń.