Włoska legenda

Główna bohaterka to Emilia Szewczyk. Dziewczyna to skromna i wycofana uczennica liceum, która jest niezbyt lubiana przez rówieśników. Życie Emilki nie jest usłane różami. Dziewczyna ma za sobą złe doświadczenia.
Gdy pewnego dnia jej nauczycielem włoskiego zostaje młody i przystojny Włoch Giorgio Simonetti dziewczyna zakochuje się.
Aby zmobilizować uczniów do nauki nauczyciel ogłasza konkurs, w którym czwórka najlepszych uczniów może wygrać wakacyjny wyjazd do Włoch. Konkurs wygrywa także Emilia.
Na wyjeździe pomiędzy nauczycielem, a uczennicą zaczyna rozkwitać uczucie.
Czy uczennica i nauczycielem będą razem? Czy jednak zostaną rozdzieleni?
Jeśli chcecie przekonać się, czy ta historia zakończy się happy endem czy jednak dramatem sięgnijcie po tę książkę.
Autorka stworzyła cudowną historię i zabrała mnie w niesamowitą podróż do Włoch. Oczywiście wraz z bohaterami powieści. Muszę przyznać, że trochę irytowali mnie bohaterowie książki. Jednak kreacja postaci w tym wypadku jest idealna, bo są to rozwydrzeni i problematyczni uczniowie.
Autorka wymyśliła historię o zakazanej miłości pomiędzy uczennicą a nauczycielem. Na dodatek autorka porusza trudne tematy jakimi są między innymi brak akceptacji , nienawiść, wyśmiewanie i nękanie przez rówieśników. To wszystko odbywa się wśród intryg, zawirowań, rozterek i tajemnic z przeszłości.
Autorka potrafi barwnie opisać Włochy i napisała piękną historię o miłości, która przychodzi nieoczekiwanie. Na dodatek potrafi trzymać czytelnika w napięciu i dostarczyć mnóstwo emocji.
Natomiast nieoczekiwane zwroty akcji sprawiły, że nie mogłam odłożyć tej książki dopóki nie poznałam finału powieści. Mocno kibicowałam Emilii i Giorgio.
Uwielbiam takie historie, które na dłużej pozostają w mojej pamięci, a ta jest właśnie taka.
Idealna książka dla fanów romansów oraz miłośników Włoch.
Gwarantuję, że czeka Was niesamowita przygoda pełna wzruszeń.
Jestem zachwycona i będę czekała z niecierpliwością na kolejne powieści autorki.
Polecam z całego serca!

Książka "Włoska legenda" to książka, która was nie tylko zauroczy ale zabierze do gorącego Sorrento, zachwyci włoskim klimatem ale także pokaże to co Włochy mają do zaoferowania. Jednocześnie pokaże nam historię 4 młodych ludzi i nie tylko. To nie tylko historia Emilki i Gorgia, mimo że to oni są głównymi bohaterami. Emilka to młoda dziewczyna, która wkracza w dorosłość. Poznajemy ją rok przed maturą tak jak i pozostałych młodych bohaterów. Dziewczyna izoluje się od reszty klasy, a ponieważ niedawno zaczęła tu naukę nikt tak naprawdę nic o niej nie wie. Ma konkretny powód, by tak unikać ludzi. Wszystko przez jeden błąd, który popełniła . Błąd, który ją kosztował wiele wyrzeczeń, i wiele szykan ze strony społeczeństwa. Dlatego tu nie chce by ktoś dowiedział się o niej czegokolwiek. Boi się, że historia się powtórzy. Wszystko się zmienia gdy w szkole pojawia się nowy nauczyciel włoskiego, który w ramach nagrody zabiera ją i trójkę kolegów do Włoch. To tam między Emilką i Gorgiem nawiązuje się nić sympatii, która zmienia się w coś więcej. Czy to uczucie ma szansę? Gorgio to młody mężczyzna, który poza babcią nie ma nikogo bliskiego. Matka zmarła a ojca nie zna. Wie tylko, tyle że to był Polak, który ją oszukał a on jest owocem ich romansu. Dzięki matce doskonale zna język ojca. Z jednej strony chciałby go poznać z drugiej boi się tego. Kiedy wyjeżdża do kraju ojczystego ojca i zostaje nauczycielem Włoskiego w liceum jego życie się odmienia. To zwraca uwagę na jedną uczennicę, która ma w sobie coś, co go przyciąga. Kiedy zostaje jedna z osób, która zdobyła najlepsze wyniki w nauce włoskiego i zabiera ją wraz z trójką innych uczniów do ojczystego kraju między nimi nawiązuje się nic porozumienia. Emilka jest inna niż jej rówieśnicy. Kocha zwiedzać, jest spokojna i zrównoważona. Gorgio zna jej sekret i wbrew temu czego obawiała się dziewczyna podziwia ją. Czy uczucie między ta dójka ma szansę? Co ma wspólnego z nim włoska legenda? Historia świetnie napisana, ciekawa i wciągająca. Ma głębsze dno niż tylko zwykły romans między nauczycielem a uczennicą. Choć muszę przyznać, że zabrakło mi trochę rozwinięcia historii pobocznych. Ale oprócz Emilki, która zmaga się z konsekwencjami jednej chwili, są też historie trójki pozostałych młodych ludzi Kuby, Marleny czy Soni. Każe z nich to zagubiony młody człowiek. Kuba to młody człowiek, który myśli, że wszystko mu wolno bo jego ojciec ma pieniądze i do tej pory dostawał co chciał. Konsekwencją tego jest odizolowanie go początkowo o prywatnej szkoły i wysłanie do zwykłego liceum. Czy Kuba zrozumie swoje błędy? Marlena i Sonia to dziewczyny, które mają inne priorytety . Wolą zabawę niż naukę czy zwiedzanie co pokazały na wakacyjnym wyjeździe. Dodatkowo nie mają w sobie krytycyzmu i uważają się za lepsze od innych. Jednak dorosłe życie szybko pokaże im plan, który dla nich przygotował los. Fabuła genialnie poprowadzona, wiele wątków jest słabo zarysowanych i trochę mi ich brakuje. Postacie są świetnie wykreowane. Nie tylko główni i ci, których wymieniłam. Także świetnie dopracowana jest postać Laury, Cecilii, a także rodziców czwórki młodych ludzi. Autorka świetnie oddała także, z czym zmagają się młodzi ludzie, jak potrafią być okrutni wobec kolegów. Autorka pokazała także problem rodziców, którzy nie potrafią wyciągnąć konsekwencji z czynów swoich dzieci Tu ojciec Kuby zasługuje na pochwałę. Mimo że ma pieniądze rozumie, że na nie trzeba zapracować. Nie broni syna a wręcz próbuje nauczyć go pozytywnego podejścia do rzeczy, szacunku i wie gdzie popełnił błąd w przeciwieństwie do matek Soni i Magdy. Zakończenie historii pozytywne ale w pewnym sensie dramatyczne. Dowiedzieliśmy się dużo rzeczy, które miały wpływ na całe życie Gorgia. Nie sadzałam, że najbliższa mu osoba potrafi zrobić tyle przykrych rzeczy i tyle powiedzieć przykrych słów. Historia jest wielowątkowa i wyzwoli w nas wiele sprzecznych emocji. Niektórych wątków mam niedosyt, a najbardziej zabrakło mi rozwinięcia wątku ojca Gorgia. Autorka zakończyła go tak, że mam odrobinę żal, że tak to się potoczyło. Polecam każdemu, kto lubi historie nietuzinkowe, ciepłe i emocjonalne.

W jednej chwili codzienność Emilii rozpadła się na kawałki, nastoletnią ciążą, porzuceniem przez chłopaka. Jej świat się zawalił. Po przeprowadzce do Zamościa rozpoczyna nowe życie, nowy rok w klasie maturalnej, ukrywając swój skarb przed wszystkimi. Cicha i skromna izoluje się od rówieśników. Czy nowy nauczyciel włoskiego rozpali iskierkę w życiu dziewczyny?

Georgio podjął się nauczania języka włoskiego w liceum. Nawet nie podejrzewa jakie trudności go napotkają. Organizuje rywalizację dla wszystkich uczniów, którą wygrają czworo najlepszych uczniów. Wśród uczestników jest Emilii.

Czy odważy się pojechać na wycieczkę i oderwie się od codzienności?
Czy wyjawi swój sekret?
Jak społeczeństwo zareaguje na kontrowersyjny związek między uczennicą i nauczycielem?
Czy zostaną rozdzieleni jak Capri i Wezuwiusz z włoskiej legendy?

Wszystko się może wydarzyć.

Cóż to była za przygoda.

Katarzyna Grabowska zabiera nas w podróż do pięknych Włoch, odwiedzimy Sorrento, Neapol i Capri. Opisując nam ciekawostki i legendy, również zabiera nas w podróż po zakątkach Włoch, idealnie oddając nam ich klimat. Przyznam, że nigdy nie byłam we Włoszech, a czytając o nich w książce "Włoska legenda" poczułam się jakbym tam była, odpoczywała w urokliwej kawiarence, rozglądała się i odczuwała to samo co bohaterowie, zaczarowana urokliwymi miejscami, malowniczymi wyspami, pięknymi widokami. Bardzo podobała mi się książka i pomimo swojej grubości pochłonęłam ją w jedno popołudnie.

Zaczarowała mnie historią przepięknej miłości między Emilii i Giorgio. Zakazanej, ukrytej, niezrozumianej przez wielu osób, którzy z zazdrości knują intrygi przeciwko nim, żeby rozdzielić ich na zawsze.

Pani Katarzyna poruszyła wiele tematów w książce zakazaną i kontrowersyjną miłość, wczesne macierzyństwo, z czym muszą borykać się młode samotne matki, hejt, nękanie przez rówieśników co niestety jest nagminne w szkołach.

"Włoska legenda" jest przepięknie napisana wzbudzająca w nas dużo emocji. Smutek i łzy się gromadzą na niesprawiedliwość, nadzieje, że będzie lepiej i wszystko się ułoży. Tajemnice zostają odkryte powoli, a uwolnienie ich spowoduje wiele różnych skutków.

Pozytywnie zaskoczyła mnie historia zawarta w książce ?Włoska legenda? z całego serca polecam wam do zapoznania się z przepiękną powieścią Katarzyny Grabowskiej.

???? RECENZJA
Tytuł: Włoska legenda
Autor: kbgrabowska
...

Emilia Szewczyk to młoda, cicha i skromna licealistka. Mimo tego, że ma dopiero 18lat życie zdążyło ją już doświadczyć. Dziewczyna skrywa ogromną tajemnicę, która sprawia, że nie chce nawiązywać żadnych bliższych relacji z rówieśnikami. Skupia się przede wszystkim na nauce oraz zdobyciu jak najlepszych ocen.

Giorgio Simometti zostaje nauczycielem włoskiego w łódzkim liceum. Przystojny Włoch liczy na to, że uda mu się zachęcić uczniów do nauki, jak się okazuje oni mają zupełnie inny plan. Giorgio wpada na oryginalny pomysł i postanawia nagrodzić czwórkę najlepszych uczniów i sfinansować im podróż do Włoch. Jak przebiegną wakacje z uczniami? Czy Giorgio będzie zadowolony?

"Włoska legenda" to fabuła, której się nie spodziewałam. Chyba po raz pierwszy poznałam historię o zakazanej miłości pomiędzy uczennicą, a nauczycielem. Mimo objętości, książkę czytało się bardzo dobrze. Ani przez chwile nie miałam poczucia, że jakiś wątek jest wpleciony na siłę. Wszystko było bardzo dobrze zaplanowane i przemyślane.

Z przyjemnością śledziłam rodzące się uczucie między Emilią i Giorgio. Autorka zabrała nas także do pięknych Włoch, bardzo przyjemnie czytało się o Sorrento i wyjątkowej okolicy. Dzięki szczegółowym opisom Katarzyna Grabowska stworzyła niepowtarzalny klimat i pozwoliła nam oczami wyobraźni podróżować razem z bohaterami.

Ta książka to taka wakacyjna i romantyczna historia. Urzeka, czaruje i przyciąga - dajcie się jej porwać.

Zapraszam was na recenzję książki, która zrobiła na mnie ogromne wrażenie i dostaje ode mnie mocne 10/10.
"Włoska legenda" opowiada historię rodem z bajki. Jest niczym współczesna wersja Kopciuszka, w rolę którego wciela się tutaj skromna uczennica, Emilia Szewczyk. Pozornie jest to zwyczajna nastolatka, nie zbyt lubiana przez rówieśników ze szkoły. Ale nikt nie podejrzewa nawet jak wielki bagaż doświadczeń dźwiga ta młoda osoba, na swoich barkach.
Pewnego dnia w szary, łódzki świat Emilii wkracza nowy nauczyciel języka włoskiego, Gorgio Simonetti, a wraz z nim powiew czegoś nowego, szansa dla Emilii, która może się już nigdy nie powtórzyć. Czy ją wykorzysta? Czy pozwoli sercu wyjść z uśpienia i zrobi ten pierwszy krok ku niemożliwemu?

Kochani, ta książka to coś pięknego. Nie mam słów jakimi mogłabym zachęcić was do sięgnięcia po nią. Mało tego, że fabuła jest genialna, cudowni bohaterowie, nawet ta okropna młodzież ???? mimo wszystko da się lubić , to szczytem wszystkiego jest podróż czytelnika do słonecznego Sorrento, Neapolu czy wreszcie na Capri. Aach jakże bym chciała wymazać tę powieść z pamięci żeby móc jeszcze raz się nią zachwycać

Dzisiaj przychodzę do Was z książką, która mnie oczarowała. Nie tylko przez miłość jaka rodziła się i rozkwitała pomiędzy głównymi bohaterami, ale też tło na jakim ten romans miał miejsce. Książka bardzo klimatyczna i można poczuć, że sami przebywamy teraz we Włoszech i jesteśmy oprowadzani przez przewodnika po uliczkach, kościołach i innych zabytkowych atrakcjach tego kraju. Posłuchamy też o legendzie związanej z Capri i Wezuwiuszu. A gdy już zmęczymy się upałem i całodniowym zwiedzaniem Neapolu i Pompei, możemy przysiąść gdzieś w restauracji i jedząc coś pysznego zasłuchać się w włoską muzykę, która od zawsze bardzo podobała mi się.
?-To tylko kilka miesięcy ? powiedziała sobie. ? Niedawno było półtora roku, teraz zostało już mniej. Z każdym dniem będzie mniej. Muszę wytrzymać. Muszę dać radę.?
Emila Szewczyk to miła i skromna osiemnastolatka, która w życiu już trochę przeszła. Niefortunna, nastoletnia miłość i jej życie legło w gruzach. Czuła się jak zgrzybiała staruszka przytłoczona bagażem doświadczeń. Z tego powodu zmieniła miejsce zamieszkania z Zamościa na Łódź. Jej celem było zdać maturę i przeżyć półtora roku w szkole. Nie miała jednak i w tym liceum łatwo. Przez to, że izolowała się od kolegów była obiektem drwin.
Giorgio Simonetti jest Włochem mającym polskie korzenie. Podejmując się pracy nauczyciela języka włoskiego w jednej z łódzkich szkół. Nie zdaje sobie jednak sprawy jak młodzież bywa problematyczna. Zależy mu jednak by czegoś dzieci nauczyć i wpada na pomysł, że na wakacje do malowniczego zakątka Włoch -Sorrento zabierze cztery najlepiej uczące się osoby. Wśród nich znalazła się Emilka, która początkowo nie chciała jechać, ale w końcu za namową swojej matki zgodziła się. Był to dla niej najlepszy, a zarazem i najgorszy etap w życiu. Dlaczego? Przekonacie się sami.
Książkę bardzo polecam. Dostarcza ona wielu emocji. Historia Emilki jest bardzo smutna, bolesna, ale potrafi też wzruszyć. Główna bohaterka jest silną młodą kobietą, która pomimo przeciwności losu potrafi zaryzykować i chociaż spróbować zaznać trochę szczęścia. Autorka bardzo dobrze wykreowała głównych bohaterów, ale również tych drugoplanowych. Babcia Giorgia, to prawdziwa Włoszka, z krwi i kości, która potrafi dopiąć swego. Kuba Wilczyński ? kolega Emilki, to rozkapryszony, bogaty chłopak, któremu pieniądze poprzewracały trochę w głowie.
Autorka oprócz opisu uroczego zakątka Włoch i rodzącej się tam miłości porusza również trudny temat jak choroba nowotworowa, która niestety, ale nie wybiera i odbiera życie również ledwo co wchodzących w dorosłość osobą.

"Zraniona w tak młodym wieku, zamknęła się w sobie, solennie obiecując, iż już nigdy nie ulegnie porywom serca. Chociaż przeżyła zaledwie osiemnaście lat, czuła się jak zgrzybiała staruszka przytłoczona bagażem doświadczeń. Nie chciała kochać, nie chciała ponownie cierpieć. Wybrała samotność, przekonana, że będąc samotnym, nie można zostać zranionym."
Po cyklu "Gorszy syn" byłam bardzo ciekawa innej odsłony Katarzyny Grabowskiej. Urzekła mnie swoim piórem, operowaniem słowem i trzymaniem w napięciu oraz świetnie wykreowanymi bohaterami. Podjęłam nagłą decyzję, że chciałabym przeczytać "Włoską legendę" i oto przybywam z recenzją.
Od razu zaznaczę, że jeśli z jakichś powodów nie możecie udać się na wakacje, to Autorka zabierze Was w piękne miejsce zwanym Sorrento. Przyznaję, że pierwszy raz mam do czynienia z tą włoską miejscowością i urzekła mnie swoim pięknem opisanym właśnie w tej książce. Pani Katarzyna bierze nas na wycieczkę, która sprawi, że zostaniecie oczarowani włoskimi zabytkami, ich historią, dziedzińcami i widokami na morze, czy wulkan Wezuwiusz. Wycieczkom towarzyszą miejscowe legendy, które sprawią, że przeniesiecie się do innego świata, świata bogów, którzy mieli władzę nad zwykłymi śmiertelnikami. Legendy zapadają w pamięć i przyznaję, że chętnie sama odwiedziła bym opisaną część Włoch, by przeżyć taką przygodę.
Ale... Nie tylko o Włoszech jest ta historia, a o miłości, której nie jest dane spokojnie trwać w szczęściu. Młoda dziewczyna, Emilka, przygotowuje się do matury. Z bagażem doświadczeń nie jest jej łatwo odnaleźć się w nowym miejscu, ale ma u swojego boku mamę, na którą może liczyć. W liceum, do którego uczęszcza nastolatka, zatrudnia się dwudziestosześcioletni Włoch, Giorgio Simonetti, by nauczać swojego ojczystego języka. Gdy młodzież nie wykazuje chęci nauki języka włoskiego, nauczyciel wymyśla rywalizację w nauce, by w nagrodę pojechać na wakacje w jego rodzinne strony. Emilka jest jedną z uczennic, które wyjeżdżają do Sorrento, a tam czeka na nią niespodziewana i zakazana miłość.
Podobał mi się motyw z legendą o Capri i Wezuwiuszu, która była porównywana do uczucia głównych bohaterów. A każdy z nich brnie przez życie z własnym bagażem doświadczeń. Jesteśmy świadkami rodzącego się uczucia, które nie powinno kiełkować, a jednak...
Autorka zwróciła uwagę na kilka ważnych problemów. Wczesne macierzyństwo, które przez młodzieńcze ulotne uczucie pozostawia po sobie ślad w postaci dziecka. Jak młoda kobieta, pozostawiona sama sobie musi uporać się z przyspieszoną dojrzałością. A przecież nie ona sama poczęła to dziecko, prawda? Poruszona jest także kwestia prześladowania, nabijania się z osoby wycofanej, wyciszonej, nie biorącej udziału w życiu klasowym i szkolnym, jeśli chodzi o interakcje z rówieśnikami. Bez znajomości przyczyny łatwo jest nam oceniać drugą osobę. Jest jeszcze kilka kwestii, o których nie będę Wam pisać, by pozostawić coś do okrycia.
Katarzyna Grabowska ma bardzo przyjemne pióro, którego czytelnik staje się zakładnikiem i ciężko odłożyć książkę, dopóki nie dobrnie się do ostatniego zdania. Może trochę drażniły mnie dialogi z małym dzieckiem, ale było ich na szczęście mało i nie zaważyło na mojej ocenie "Włoskiej legendy". Był to naprawdę przyjemny czas, w którym mogłam przenieść się do Włoch i poczuć ten cudowny klimat. Bardzo polecam fanom powieści romantycznych i obyczajowych, ponieważ intryg tutaj nie brakuje.

Cóż to była za piękna,emocjonalna oraz pełna zawirowań zakazana miłość pomiędzy dwójka osób.Istotną rolę w powieści odegrały wewnętrzne rozterki,ból przeszłości i dylematy bohaterów,którzy musieli się zmierzyć z przeciwnościami losu.A nie było to proste?
Od samego początku było mi żal Emilki,która musiała szybko dorosnąć.Z jednej strony stała się doroślejsza,a z drugiej pozbawiła siebie przeżycia szaleńczo młodzieńczych lat.

Najbardziej podobało mi się zwiedzanie wraz z bohaterami Włoszech oraz skrywanych z nimi legend,które urozmaiciły fabułę.Dzięki wspaniałym opisom poczułam się tak,jakbym była razem z nimi w tych cudnych miejscach,które chętnie zwiedziłabym w swoim życiu.

Dodatkowo poruszany temat dyskryminacji i wyśmiewania w szkole został przedstawiony w bardzo dobry sposób.Jest to temat bardzo aktualny,ponieważ w szkole moich dzieci także jest to widoczne,choć często nauczyciele tego nie widzą(niestety).

Najważniejsze w całe historii była prawdziwa miłość,która została wystawiona na próbę.
Czy udało się ją zdobyć??
Dowiecie się tego sięgając po książkę ?Włoska legenda?
Gwarantuje,ze naprawdę warto.
Koniecznie przeczytajcie książkę.
Polecam

Czym zwykle kierujecie się wchodząc w nowy związek - sercem czy rozumem? Czy zawsze warto słuchać tego, co podpowiada nam serce? A może lepiej zachować pozory oraz postąpić tak jak oczekuje tego po nas społeczeństwo?

Motyw przewodni, jakim jest tytułowa legenda o Wezewiuszu i Capri ma ścisłe odzwierciedlenie w relacji miłosnej pary głównych bohaterów. Życie nie jest proste, czego przykładem będą zawiedzione nadzieje, ale i nowe szanse, jakie się pojawią.

Katarzyna Grabowska podjęła się tematu miłości nauczyciela i uczennicy. Emilia i Giorgio mierzą się z wieloma przeszkodami i przeciwnościami, ktorych w większości mogliby uniknąć. Wszystko przez niedomówienia, brak komunikacji i uprzedzenia otoczenia, któremu trudno zaakceptować taki związek. Całość dopełniła licznymi intrygami, zazdrością, strachem przed odrzuceniem, bólem rozstania, fizyczną i psychiczną przemocą szkolnych rówieśników, samotnym rodzicielstwem i tajemnicami z przeszłości. Jednak wszystko to nie mogłoby się obyć bez upalnego południowego włoskiego klimatu. Barwne opisy tych miejsc są wręcz zachwycające! Chciałabym się tam znaleźć. 

W książkach zawsze poszukuję emocji. Tu otrzymałam ich ogrom. Czułam i przeżywałam wszystko to, co jej bohaterowie. Jednakże nie do końca byłam w stanie zrozumieć niektórych zachowań pary głównych postaci. To co może drażnić w Emi, to jej zbytnia uległość, wycofanie, natomiast Giorgio jak na moje oko był aż za dobry i ufny. Nie zmienia to jednak faktu, że historia mocno mnie zaangażowała i niejednokrotnie zaskoczyła kierunkiem wydarzeń, a jej bohaterom kibicowałam. Z kolei jeśli chodzi o bohaterów drugoplanowych, to oni również są interesujący. Każdy z nich dźwiga jakiś bagaż doświadczeń, każdy ma jakąś własną historię.

"Włoska legenda" to wzruszająca, otulona romantyzmem powieść o zakazanym uczuciu. To książka zmuszająca do refleksji oraz tego, by nie tylko patrzeć, ale widzieć i odpowiednio reagować na krzywdę drugiego człowieka. Bo nie ma nic gorszego niż bierność. To jak, udacie się wraz z bohaterami na wakacje do Sorrento? Jestem pewna, że gdzieś tam Wezuwiusz tęskni i czeka na swoją Capri...

Życie w liceum oraz wakacje powinny być pełne beztroski, a w ich trakcie powinny powstawać wspomnienia na kolejne lata. Jednak nie zawsze tak się dzieje i może zdarzyć się i tak, że te najbardziej miłe z założenia okresy nie będą niczym przyjemnym. Okrutny los potrafi zakpić z człowieka, nie patrząc na jego wiek i sytuację życiową, a swój grosz umieją dorzucić też ludzie, którzy niezrozumienie i brak akceptacji odmienności ukrywają za maską pogardy. Niemniej jednak wszyscy zawsze mówią, że po każdej burzy w końcu wychodzi słońce. Czy tak się stanie także dla bohaterów tej powieści?
Emilia jest uczennicą liceum i bardzo wyróżnia się spośród swoich rówieśników. Nie jest zainteresowana nawiązywaniem znajomości ani zajęciami typowymi dla nastolatków. Trzyma się na uboczu, pochyla nisko głowę i stara się pozostać niewidoczna. Znajomi z klasy nie akceptują jej i nawet nie próbują poznać. Do Łodzi przeniosła się z Zamościa, by polepszyć swoje szkolne życie, uciec od plotek i łatek, które do niej przypięto. Choć obecnie plotki i łatki są inne, to jednak Emilia nadal jest piętnowana, tyle, że w inny sposób. A to niezwykle silna dziewczyna, która łączy nietypowe dla osiemnastolatki życie prywatne z pilną nauką i wywiązywaniem się ze szkolnych obowiązków.
Giorgio ma włosko-polskie korzenie, jednak całe dotychczasowe życie spędził we Włoszech. Wychowała go mama z babcią, jednak ta pierwsza dbała, by znał język polski, który w jakiś sposób wiązał go z nieobecnym w jego życiu ojcem. Giorgio jest bardzo młodym nauczycielem, a dzięki swojej urodzie robi niemałe wrażenie na damskiej części liceum. Największe szaleństwa ma już za sobą, zdobył w życiu trochę doświadczeń, lecz jego sprawy prywatne nie są poukładane. Czy może w Polsce odnajdzie swoją Capri?
"Włoska legenda" to bardzo rozbudowana powieść, ukazująca wycinek z życia wielu postaci, nie tylko głównych bohaterów oraz nieoczekiwane zakręty losu, z jakimi przychodzi im się zmierzyć. Akcja części książki dzieje się, jak wskazuje tytuł, we Włoszech, a Autorka umiejętnie przybliża nam urok zwiedzanych miejsc. Za pośrednictwem lektury odwiedzimy nie tylko Sorrento, ale także Pompeje czy Neapol i każda z tych podróży będzie fascynująca. Ciekawym zabiegiem jest wplecenie w historię legendy o Wezuwiuszu i Capri, która ma niemałe odzwierciedlenie w przebiegu relacji Giorgio i Emi. Tych dwoje spotyka miłość zakazana, do tego napotyka na przeszkody i przeciwności, które mogą się wydać zaskakujące, a wynikają głównie z niedomówień, braku komunikacji i nieżyczliwości otoczenia. Uwagę zwracają także opowieści dotyczące postaci pobocznych, zarówno szkolnych kolegów Emi jak i bliskich Giorgia. Choć nie do końca polubiłam głównych bohaterów z uwagi na ich charaktery- Emilia była dla mnie zbyt uległa i cicha, a Giorgio zbyt dobry i ufny, to ich historia była przedstawiona ciekawie. Niektóre zwroty akcji były naprawdę zaskakujące, jednak Autorka już mnie przyzwyczaiła do tego, że lubi poprowadzić swoje opowieści w oryginalnych kierunkach. Nie zabraknie tu także istotnych kwestii poruszonych za pomocą wykreowanych postaci. Samotne rodzicielstwo- zarówno z perspektywy rodzica jak i dziecka, zostało ukazane bez zbędnej koloryzacji. Ponadto Autorka przypomina nam o kruchości życia ale i wskazuje jak łatwo można to życie komuś zniszczyć. Temat nękania ma tu ważne miejsce i daje do myślenia, ale to nie jedyny wątek, na który warto zwrócić uwagę. Choć książka jest obszerna to czyta się szybko, a miłośnicy pióra Autorki na pewno się na niej nie zawiodą.

Giorgio Simonetti to młody Włoch, który właśnie rozpoczyna pracę w jednej z łódzkich szkół jako nauczyciel włoskiego. Przed nim prawdziwe wyzwanie, bowiem okazuje się, że uczniowie nie są zbyt ambitni. Lekceważą naukę, a przecież matura za pasem.

W klasie jest jedna uczennica, która choć bardzo stara się zniknąć w tłumie, zwraca na siebie uwagę nauczyciela. Giorgio od razu zauważa, że Emilia Szewczyk jest bardzo cicha i wycofana. Po przeprowadzce do Łodzi i zmianie szkoły, nie nawiązała z nikim relacji. Trzyma się z dala od rówieśników. Emilia to bardzo ambitna dziewczyna. Wie, że sumienna nauka i dobre stopnie są ważne, więc ciężko na to pracuje.

Simonetti, chcąc zachęcić uczniów do nauki włoskiego, proponuje rywalizację. Na czwórkę licealistów, którzy osiągną najlepsze wyniki, czeka wyjazd do Włoch!

Przed Wami "Włoska legenda"! Niesamowita historia, bardzo magiczna...!

Katarzyna Grabowska zabiera nas w piękną, pełną wrażeń podróż. Wspólnie z bohaterami powieści odwiedzimy najpiękniejsze zakątki. Jestem po prostu oczarowana! Barwne opisy miejsc, dotyczące ich piękne legendy, ten wspaniały, magiczny klimat - to wszystko sprawiło, że po prostu przeniosłam się do Sorrento! Odwiedziłam Capri, zachwycałam się Wezuwiuszem. Kasiu dziękuję za to, że swoją powieścią zabrałaś mnie do Włoch!

"Włoska legenda" to opowieść o wielkiej miłości. Ale też o miłości zakazanej. Z jednej strony uczennica i nauczyciel, a z drugiej - kobieta i mężczyzna, którzy chcą kochać, chcą być kochani. Chcą być razem. Czy Emilia i Giorgio podzielą losy Wezuwiusza oraz Capri i według włoskiej legendy nigdy nie będą razem?

Tego musicie dowiedzieć się sami, sięgając po najnowszą książkę Katarzyny Grabowskiej!

Autorka w swojej powieści porusza też bardzo ważny temat, jakim jest przemoc w szkole, przemoc psychiczna. Główna bohaterka doświadcza wiele złego, ze strony swoich rówieśników. Pada ofiarą przykrych żartów, słucha przezwisk, znosi zaczepki. I bardzo cierpi. Cierpi samotnie, w ciszy. Za wszelką cenę stara się dotrwać do końca szkoły.

Z całego serca polecam Wam tę historię. Jest po prostu piękna! Chętnie wrócę do tej powieści, aby znów poczuć cudowny klimat i przeżyć to wszystko na nowo! Kocham kocham! ?