Wodnik

Do bycia mamą ciągle jeszcze daleka droga przede mną, jednak mimo to książki dedykowane dla najmłodszych czytelników przyciągają mnie z wielką mocą. Baśniowy świat, wspaniałe historie oraz piękna szata graficzna nie pozwalają mi przejść obok nich obojętnie. W szczególności, gdy pozycje te na nowo ożywiają dawno zapomniane historie. Dlatego kiedy otrzymałam od autora propozycję przeczytania i z opiniowania ?Wodnika? to nie wahałam się ani przez chwilę. Czułam, że muszę przeczytać tą książkę. Nie byłam jednak pewna czy ze względu na swój wiek będę w stanie w pełni ją docenić, lecz byłam gotowa zaryzykować.

?Wydawało mu się, że jest podobny trochę do mamy, trochę do taty, ale najbardziej to chyba do samego siebie.?

Mimo moich początkowych obaw podczas lektury najnowszej książki Karola Gmyrka bawiłam się naprawdę dobrze i nie mogłam się od niej oderwać. ?Wodnika? czyta się jednym tchem i choć jest to literatura przeznaczona przede wszystkim dla dzieci to każdy czytelnik, bez względu na wiek spędzi z nią mile czas. Zwłaszcza, że autor na nowo ożywia dawno zapomniane historie oraz stwory, przez co tytułowy ?Wodnik? nie jest jedyną postacią z legend gotową nas oczarować. Pan Karolo zadbał by nasze pociechy mogły również poznać licho, popiołki, rusałkę oraz nawet straszną baba jagę! A wszystko to wplótł w piękną historię o przyjaźni i dziecięcych przygodach, zachwycającą każdego malucha.

Jedyną wadą jakiej się doszukałam w ?Wodniku? jest jego wydanie. Książka choć zawiera w sobie wspaniałe historie oraz piękne ilustrację to jest jednak kompletnie nie dostosowana do dzieci. Jej duży format (A4) w znacznym stopniu utrudnia samodzielne czytanie książki dziecku, a miękka oprawa łatwo ulega wszelakim deformacją. Gdyby wydawnictwo zdecydowało się na wydanie tej pozycji w twardej oprawie i mniejszym formacie to myślę, że ?Wodnik? zyskałby o wiele więcej czytelników.

Reasumując, ta wspaniała opowieść o niezwykle życzliwym ?chłopcu? z mitologią słowiańską w tle jest zdecydowanie obowiązkową pozycją dla każdego małego czytelnika. Mam nadzieję, że ?Wodnik? Karola Gmyrka doczeka w mojej biblioteczce czasów, gdy będę mogła tą cudowną historię tajemniczego mieszkańca zbiorników wodnych, Kazia i pieska Szczerbatka przekazać swoim dzieciom. Nie wyobrażam sobie, że miałyby jej nie poznać.

Aleksandra
Wszystkie cytaty pochodzą z książki ?Wodnik? autorstwa Karol Gmyrek.

?Nie wiedzieli, z czym jeszcze przyjdzie im się zmierzyć, ale wiedzieli, że za nimi nie pozostało już nic.?, czyli niesamowita historia Wodnika przeplatana mitologią słowiańską.

Dzięki uprzejmości autora Karola Gmyrka miałam przyjemność zapoznać się z jego najnowszą książką Wodnik. Jest to lektura przeznaczona dla dzieci w wieku 7-12 lat.

Do osady nad brzegiem jeziora przybywa młody Wodnik. Mieszkańcy przygarniają chłopca do siebie, ofiarują mu dach nad głową i dzielą się swoim szczęściem, a także problemami. Historia Wodnika to opowieść o zderzeniu świata dziecka ze światem dorosłych. W mitologii słowiańskiej jest miejsce na bliskość, która przenika i czułość, której wszyscy pragniemy.

Wodnik, tytułowy bohater, razem ze swoim psem mieszka u małżeństwa z synem Kaziem. Ludzie bardzo szybko go zaakceptowali i polubili. Na swojej drodze spotyka popiołki, domowiki, rusałkę, a także licho. Jak zapewne wiedziecie, są to postacie z mitologii słowiańskiej. Lubię takie nawiązania w książkach. Sprawiają, że czytana historia staje się jeszcze ciekawsza oraz tajemnicza. Akcja staje się także bardziej baśniowa i magiczna. To na pewno zainteresuje dzieci, a także pobudzi ich wyobraźnię.

Książeczka jest pięknie wydana w formacie A4. Czasami tekst zajmuje całą stronę, a czasami dostajemy cudowne obrazki i rysunki, które dziecko może potraktować jako kolorowankę. Super pomysł!

Wodnik to pierwsza część, a ja już nie mogę się doczekać kontynuacji. Autor tak ciekawie przedstawił historię, że będziecie musieli na raz przeczytać całą. Książeczka ma nieco ponad 60 stron, więc czyta się ją bardzo szybko. Język jest lekki, więc nie będzie stwarzał problemów nawet najmłodszym czytelnikom.

Mam młodszą siostrę, która raczej nie lubi czytać książek, a Wodnika pochłonęła na raz. To o czymś świadczy. Lektura bardzo jej się podobała i z chęcią przeczyta ciąg dalszy.