Wojna Crier Tom 1

?Jedna miłość. Jedna zdrada. Dwie dziewczyny.?

?Wojna Crier? autorstwa Niny Valery to wyjątkowa historia, która najpierw zachwyciła mnie swoją okładką, jednak kiedy zaczęłam czytać, zakochałam się również w jej wnętrzu, Do tej pory nie mam pojęcia, który element zachwycił mnie najbardziej - czy byli to bohaterowie, czy jednak świat stworzony przez autorkę.

Konflikt zwany później ?wojną gatunków? spustoszył królestwo Rabu. Stworzone na pociechę bezpłodnej królowej, Automatony to powstałe dzięki alchemii, przypominające ludzi maszyny. Po tym, jak wygrały wojnę i nagięły rasę ludzką do swojej woli, automatony przejęły władzę w całym królestwie. Teraz Rabu rządzi suweren Hesod, a Lady Crier - automatonka stworzona do bycia piękną, nieskazitelną i pracowitą - ma być jego spadkobierczynią.
Ayla, ludzka służąca pracująca na królewskim dworze, marzy o jednym - o zemście. Cała jej rodzina zginęła w wojnie gatunków i tylko śmierć Crier będzie wystarczającym zadośćuczynieniem za wszystkie cierpienia, których doznała Ayla. Jednakże, kiedy dziewczyna nagle stanie się damą dworu Lady Crier, ta dwójka niespodziewanie zbliży się do siebie. Bardziej, niż mogły się spodziewać?
Crier całe swoje życie przygotowywała się do odziedziczenia władzy ojca nad krajem i nigdy nie kwestionowała praw rządzących w królestwie. Ale było to zanim została zaręczona z pełnym tajemnic Scyrem Kinokiem. Zanim odkryła, że jej ojciec nie jest tak szlachetny, jak dotychczas myślała. Zanim uświadomiła sobie, że może nie jest tylko bronią, za którą się uważała. Zanim poznała Aylę.

Jak widzicie, Varela przygotowała dla nas świat, w którym panują dwie ?rasy? - ludzi oraz automatonów. Niestety do tej pory nie potrafię określić, po której stronie barykady stoję, jednak wiem jedno - obie strony mają po części rację... W trakcie czytania bardzo spodobał mi się fakt, że autorka nie przygotowała dla nas podziału na tych dobrych i tych złych, dzięki czemu sama mogłam ocenić poczynania niektórych bohaterów. Do tej pory nie potrafię uwierzyć jak autentyczną historię powstania automatonów stworzyła Varela - historia ich ?narodzin? była na tyle autentyczna, że przez chwilę miałam wrażenie, że takie osoby istnieją naprawdę i nie jest to tylko wyobraźnia tej pisarki.

Do gustu przypadły mi również nasze główne bohaterki - Ayla oraz Crier, których relacja spowodowała we mnie wiele emocji. Chemia, która połączyła te dziewczyny była na tyle autentyczna, że kibicowałam im od samego początku, a ich uczucia zostały bardzo dobrze przelane na kartki tej powieści. Nie będę się tutaj rozwodzić, więc powiem tylko tyle: ja to wiem i Ty to wiesz, te bohaterki muszą być ze sobą i koniec kropka!

Niestety ?Wojna Crier? ma też pewną wadę - akcja, a raczej jej brak. Owszem, powolna fabuła pomaga nam poznać nie tylko bohaterów, ale i świat, w których oni się znajdują, jednak w moim odczuciu pewne wątki mogłyby zostać odrobinę przyspieszone. Pewnie sobie pomyślicie, że czepiam się na siłę, ale czasami ta książka bardzo mi się dłużyła.

Czy książkę polecam? Jeśli szukasz oryginalnej historii fantasy - ?Wojna Crier? będzie idealna. Daj się porwać Ninie Vareli, która spokojnie zaprowadzi Cię do świata pełnego automatonów oraz ludzi, którzy są ich niewolnikami.

"Wojna Crier" to przykład bardzo niepozornej pozycji, co do której początkowo nie miałam wysokich oczekiwań. Jednak wraz z postępem fabuły wciągała mnie ona coraz bardziej, sprawiając, że nie mogłam się od niej oderwać przez długie godziny.


Kiedy został stworzony pierwszy automaton ludzie nie przypuszczali, że kilka lat później rozegra się wielka Wojna Gatunków, w wyniku której stracą swoją nadrzędną pozycję i będę zmuszeni to usługiwania tym maszynom, budowanym na podobieństwo ludzi. W wyniku tego konfliktu wielu ludzi ginie brutalną śmiercią, w tym rodzina Ayli. Zrozpaczona i żądna zemsty dziewczyna dostaje się do pałacu z planem zabicia córki władcy- Crier, aby ostatecznie go złamać. Nie przypuszcza jednak, jakie sekrety odkryje za murami...


Uważam, że największą zaletą tej książki był styl. Miał w sobie coś poetyckiego, ale jednocześnie był lekki i opisowy. Dzięki niemu, kiedy już siadałam do czytania, nie mogłam się oderwać i kolejne strony przekładały się same. Do tego jestem ogromną fanką pomysłu na fabułę. Roboty i ludzie, żyjący w jednej przestrzeni? Spiski i tajemnice? Ruch oporu? Te wszystkie elementy sprawiły, ze coraz mocniej zakochiwałam się w tej historii. Działo się to też dzięki licznym plot twistom, które kilka razy mocno mnie zaskoczyły.


Podobały mi się też wstawki z różnych źródeł między rozdziałami, które pozwalały lepiej zrozumieć działanie systemu i zakończenie, które pozostawia niedosyt i ochotę na więcej.


No i mamy też dwie bohaterki. Zarówno Crier jak i Ayla zyskały moją sympatię. Mają własne przemyślenia i motywacje, które wypadały przekonująco. Jedyne, co mi się nie spodobało to relacja między nimi, bo mam wrażenie, że rozgrywała się niejako poza kartkami powieści. Ciężko mi uwierzyć, ze dwie tak różne od siebie dziewczyny z nienawidzących się gatunków tak łatwo nawiązały nić porozumienia i brakowało mi lepszego przedstawienia zawiązującej się między nimi więzi. Myślę, że kilka rozdziałów więcej rozwiązałoby ten problem.


Nie zmienia to faktu, że z niecierpliwością będę wyczekiwała kolejnego tomu tej świetnej dylogii. Po raz kolejny przekonuję się, że książki, wobec których nie żywię ogromnych oczekiwań, często zachwycają mnie o wiele mocniej niż bardzo popularne tytuły.

Są książki, które już po opisie wiem, że mnie zachwycą. I zdecydowanie należy do nich WOJNA CRIER. Pomysł na świat, w którym to automatony rządzą światem, a ludzie są traktowani jak służący był intrygujący już od samego początku. A Autorka tak genialnie poprowadziła tę historię, że ciężko było mi się oderwać od lektury. Świat przedstawiony był niezwykle klimatyczny, pełen tajemnic, sekretów, politycznych intryg. Nie było wiadomo, co kto knuje, czyim jest sprzymierzeńcem, ale pewne było jedno - nie można było nikomu ufać! A ja uwielbiam takie książki, gdzie bohaterowie są niejednoznaczni, wielowarstwowi, moralnie skonfliktowani. Do tego była masa czarnych charakterów z prawdziwego zdarzenia! N.Varela zgrabnie utkała sieć powiązań i dopracowała wszystko w każdym calu. Niektóre fakty już wyszły na jaw w trakcie rozwoju fabuły, przy okazji licznych zwrotów akcji, niektóre pozostały tylko domysłami, czekającymi na potwierdzenie lub wyjaśnienie, a inne dopiero przed nami. Czytałam urzeczona od początku do końca i zastanawiałam się, czy w świecie, w którym automatony i ludzie się nienawidzą, jest miejsce na prawdziwą, głębszą relację między nimi? Czy Crier i Ayla naprawdę tylko się wykorzystują, czy jest między nimi coś więcej? A między wierszami ukryta została również myśl skłaniająca do refleksji, a mianowicie - co czyni nas ludźmi? Fakt, jak powstaliśmy, czy to, kim jesteśmy i jak traktujemy innych?Nie mogę doczekać się już drugiego tomu, a Wam serdecznie polecam tę historię! Jest niesamowita!

Gdybym miała w skrócie opisać, co składa się na "Wojnę Crier", to na pewno wymieniłabym bogaty świat przedstawiony, świetny pomysł na fabułę, potencjał do rozwinięcia historii na serię dłuższą niż 2 tomy, ale też niestety mało akcji i okazjonalne powiewy nudy.

Autorka poświęciła dużo energii na budowanie rzeczywistości rozdartej konfliktami maszyn i ludzi oraz na opisywanie wewnętrznych przeżyć głównych bohaterek. Na pewno znajdzie się mnóstwo czytelników, którym takie niespieszne tempo akcji przypadnie do gustu. Ja starałam się jak mogłam utrzymywać pełne skupienie, ale czasem uwaga sama odlatywała w siną dal.

Bardzo podobała mi się postać tytułowej Crier, była według mnie ciekawsza od ludzkiej Ayli. Jak funkcjonuje jej idealne sztuczne ciało, jakie ma przemyślenia, o tym, jak odkrywa swoją naturę - na takie momenty czekałam. Cały motyw dojścia do władzy sztucznej inteligencji jest bardzo na czasie.

Polecam miłośnikom fantastyki, którzy mają ochotę trochę odpocząć od typowych magicznych światów, tutaj poznacie napędzane alchemią androidy - automatony.

Są takie książki, w których zakochuję się już od pierwszych stron. Wystarczy jeden uwielbiany przeze mnie motyw czy wątek, a już jestem absolutnie kupiona. Tak było z ?Wojną Crier?. Wstęp i rozpisana na początku książki chronologia wydarzeń - proces tworzenia automatonów, czyli powstałych przy pomocy alchemii maszyn przypominających ludzi, a także ich droga ?na szczyt? - sprawiły, że z miejsca zainteresowałam się tą historią i poczułam, że to będzie totalnie ?moja? książka.

Nie myliłam się! ?Wojna Crier? to historia pełna akcji, intryg, sekretów i podstępów. Nieczęsto zdarza mi się trafić na książkę, która tak bardzo by mnie wciągnęła! Zresztą cały czas mam w głowie wszystkie te nierozwiązane wątki i nieodkryte tajemnice. Zgłaszam zapotrzebowanie na drugi tom, najlepiej w trybie natychmiastowym!

Chociaż jest to głównie pełna dworskich intryg fantastyka, jednym z najważniejszych elementów tej historii jest także romans - i to nie byle jaki, bo między Crier (automatonką, córką władcy) i Aylą (zwykłą, ludzką służącą). Jedna relacja, a łączy w sobie trzy moje ulubione motywy: zakazane uczucie, ?enemies to lovers? oraz ?slow burn?. Czy może być lepiej? Chyba nie!

Ta historia jest tak wielowątkowa, że mam ochotę opowiedzieć Wam o każdym jej elemencie, żeby jak najbardziej zachęcić Was do sięgnięcia po nią. Jednocześnie nie chcę zdradzić Wam za dużo, żebyście - tak jak ja - mieli jak największą satysfakcję z samodzielnego odkrywania kolejnych sekretów i plot twistów.

Dodam więc jeszcze tylko, że w ?Wojnie Crier? znajdziecie też motyw zemsty, konfliktów i sekretów rodzinnych, odkrywania prawdy o sobie, a także aranżowanego małżeństwa. Wspominałam już o rebeliantach? Nowym i dość niebezpiecznym ruchu politycznym? Tajemniczej substancji, która może znacząco wpłynąć na losy świata? Widzicie, mówiłam, że ta historia jest tak złożona, że trudno jest o niej opowiedzieć krótko i zwięźle!

Mam nadzieję, że sięgniecie po ?Wojnę Crier? i zakochacie się w niej tak bardzo jak ja!