Wojny Huraganowe

Oglądaliście kiedyś "gwiezde wojny"? A może mamy tutaj fanów?

Ja kiedy byłam dzieckiem, bardzo lubiłam oglądać te galaktyczne pojedynki. Walkę dobra ze złem, poszukiwania szczęścia kiedy jest się prześladowanym.
Zadałam pytanie też nie bez przyczyny, bo dziś przychodzę do was z książką, która dawała mi taki mocny vibe całej galaktycznej serii. Jak też widziałam w innej recenzji-ktoś pisał, że pierwotnie był to fanfik z tego uniwersum.
Trafiamy do świata opanowanego przez wojny huraganowe, pełnego konfliktu i zdrad, paktów i intryg. Mamy tutaj bardzo dużo przeróżnych mocy, wiadomo oparte na żywiołach, ciemności i światle.
Mamy też wielkiego Imperatora, który chce być panem wszystkiego i podbić wszystkie najmniejsze planety. Znajome prawda?

Ja wam powiem, że bawiłam się dobrze, ale to było zbyt podobne. Miałam wrażenie, że czytam 1:1 coś o gwiezdnych wojnach, a nie tylko podoboną książke. Mamy dużo polityki i uważam, że nawet za dużo. Bo nie czułam się dobrze czytając o kolejnych podbojach, za bardzo robiło się to science fiction niż ramantasy.

Ja książkę oceniam poztywnie. Myślę, że na spokojnje 4/5 ??. I teraz wam powiem co mi się bardzo podobało. Świat do jakiego trafiamy jest skomplikowany, ale krok po kroku dowiadujemy się o nim więcej. Pomimo wrzucenia na głęboką wode, dajemy radę nadąrzyć. Na początku miałam problem się w kręcić przez przytłaczającą ilość opisów, ale po czasie idzie się przyzwyczaić i odnaleźć się.

Na plus też jest relacja bohaterów. Talasyn i Alariku są całkiem innymi bohaterami, niby są podobni, ale jednak całkiem różni. Stoją po dwóch innych końcach ich drogi i jakoś wspólnie dążą do zbliżenia się, co wcale łatwym zadaniem nie jest. I właśnie kolejnym plusem jest budowanie tego względnego zaufania i przekonana się do siebie. Wiadomo mamy tutaj takie bardzo slow burn, bo jednak ważniejsze są ich emocje i to, co czują.
Co do samych bohaterów, miałam pewne zastrzeżenia podczas czytania, bo czasami ich dialogi wybrzmiewały sztucznie.