Worowka

O tej książce nie można napisać nic złego. Choćby nawet człowiek chciał, nie ma takiej opcji. Paulina Jurga napisała arcydzieło, którego żal było kończyć, co więcej - dając nam wybór samego zakończenia!! A że ja nie mogłam oprzeć się chęci poznania obu, to powiem Wam, że moje serce rozpadło się na milion kawałków i przy jednym i przy drugim. Ze szczęścia? Ze smutku? Jak myślicie? Jedno jest pewne i niezmienne - kocham książki autorki, nawet pomimo tego sztyletu, który wbiła w moje serce pod koniec "Worowki"! Sięgając po jej książki, ja już na samym początku wiem, że to będzie niesamowita historia! To nawet nie podlega dyskusji ???? Pytanie czy książki Jurgi są dobre, uznam jako pytanie retoryczne ???? chociaż jak tak pomyśle, to może i powinnam odpowiedzieć, że one nie są dobre....one są zaj****!! Wybaczcie słownictwo, ale jestem pod tak ogromnym wrażeniem tej historii, że naprawdę ciężko opanować mi emocje, a co dopiero język ????

"Lubiłem patrzeć swoim ofiarom prosto w oczy. Widzieć swoje odbicie w szklących się tęczówkach, by nie przegapić tego najważniejszego momentu, kiedy praca serca ustaje, a źrenice rozszerzają się, przestając reagować na światło. Zawsze starałem się, by wzrok zatrzymywali na mnie. To ja miałem być ostatnim obrazem, który zarejestruje ich umysł..."

W tym akapicie przeważnie wpisuje krótki opis fabuły, ale tym razem chyba nie chce tego robić, bowiem jeśli nie czytaliście poprzednich części, to możliwe, że to zepsułoby Wam frajdę z czytania i po części wiedzielibyście czego możecie się spodziewać. A to nie o to tu chodzi... Ale żeby nie było, że kompletnie nic tu nie napisze, to może powiem tyle - na końcu "Pachana" wszystko się ...pokomplikowało. Wszystkie tajemnice, skrzętnie ukrywane przez Aisze, wyszły na jaw. Dlatego też sprawy niezałatwione w przeszłości dadzą o sobie znać właśnie teraz, przez co kobieta stanie przed naprawdę trudnym wyborem. "Żeby ocalić kogoś, kogo kocha, zaryzykuje życie równie ważnej dla niej osoby." Pytanie tylko, czy ta decyzja będzie tą właściwą?

Igora pokochałam już w Matrioszce, choć było go tam jak na lekarstwo. Ja wręcz modliłam się do Boga, żeby autorka stworzyła o nim osobną historię. Moje modły jak widać zostały wysłuchane, a ja po przeczytaniu całej serii jeszcze bardziej przepadłam, jeśli chodzi o jego osobę. Jakie to smutne, że tacy ludzie istnieją tylko w książkach. I choć jego poczynania mrożą krew w żyłach i normalny człowiek powinien uciekać przed nim gdzie pierz rośnie, ja jestem nim po prostu oczarowana. Nieraz zazdrościłam głównej bohaterce - ja wiem, brzmi to co najmniej niedorzecznie, ale co ja na to poradzę, że skradł moje serce, ten brutalny i bezwzględny typ spod ciemnej gwiazdy ????

Autorka przy każdym tomie zadawała mi cios w serce... "Worowka" nie jest wyjątkiem. Cała seria jest niezwykle emocjonalna. Przy "Ławruszniku" płakałam jak bóbr, przy "Pachanie" chciałam rwać włosy z głowy, a przy "Worowce"... brakło mi słów i chęci do życia. Rozstanie z tą historią naprawdę wprawiło mnie w depresyjny nastrój. Możecie sobie myśleć, że ze mną jest coś nie tak, ale nie będę ukrywać, że powrót do rzeczywistości był naprawdę bolesny. Moje myśli wciąż krążyły wokół całej książki! Do tej pory nie chce mi ona wyjść z głowy, a co sobie przypomnę to zakończenie... to mam ochotę czymś rzucić! ???? Jakie to było dobre...ile emocji wzbudziła we mnie ta książka, to nawet nie umiem tego opisać. Momentami roztapiała moje serce, po to by za chwilę zmrozić mi krew w żyłach. Autorka tak genialnie pisze, że zatracenie się w jej powieściach, to czysta przyjemność, a wręcz ekstaza z której człowiek nie chce wychodzić!

Bohaterowie są wykreowani w naprawdę fantastyczny sposób, przez co można doskonale zrozumieć ich postępowanie i ich decyzje. Wszystko jest dopracowane w najmniejszym szczególe, przez co ta historia to istna "uczta dla smakosza". Świat rzeczywisty dosłownie przestaje istnieć. Ta książka pochłania w całości, wplatając czytelnika w sidła gruzińskiej mafii, z której nie da się uciec...a może nie chce się z niej nawet uciekać, co? ???? To już kwestia indywidualna, w której ja zaliczam się do tej drugiej grupy ???? W "Worowce" poznajemy bliżej samą Aisze i jej historię, która do kolorowych niestety nie należała. Przeszła ona naprawdę wiele, co nie zmienia faktu, że jej obecne życie też nie jest usłane różami..tym bardziej, że przeszłość daje o sobie znać... Momentami historia w książce jest naprawdę dynamiczna i łapiąca za serce. Ileż razy wstrzymywałam powietrze w oczekiwany na rozwój wydarzeń, to nie zliczę. No po prostu nie da się od tej książki oderwać, serio! Autorka wprowadziła tu takie zwroty akcji, że głowa mała. Za nic nie dało się zgadnąć co będzie dalej, tym bardziej, że już w "Ławruszniku" Paulina zrzuciła na mnie taką bombę, że ciężko było mi się po niej pozbierać. Dlatego tutaj, w "Worowce" czułam się jak na tykającej bombie, czekając aż ta tylko wybuchnie i rozwali mnie na kawałki. Tym bardziej, że Paulina nie szczypie się z czytelnikiem, ona chyba lubi jak jej książki wywołują tak skrajne emocje, że taki biedny czytelnik jak ja ma ochotę rzucać wszystkim co napotka na swojej drodze???? istna przemoc psychiczna! Nie no oczywiście żartuje. Przemoc psychiczna nastąpi w momencie gdy autorka przestanie tworzyć nowe historie, a to mam nadzieje nigdy nie nastąpi ????

Moje zachwyty nad całą serią gruzińską nie mają końca i mogłabym o niej pisać i pisać. Jedno jest pewne - to jest totalny must read dla każdego kto uwielbiam romanse mafijne. Autorka swoim genialnym researchem stworzyła historię obok której nie da się przejść obojętnie i o której nie da się zapomnieć. Kocham tę serię i bardzo żałuje, że już się zakończyła. Całym sercem z Igorem! Polecam ogromnie!

Kto jest Waszym ulubionym autorem/autorką???

Wiedziałam to już po pierwszej przeczytanej książce - paulinajurga_ błyskawicznie znalazła się na szczycie mojej topki ulubionych autorów. A teraz, po lekturze niemal wszystkich jej książek upewniłam się, że już wtedy podjęłam dobrą decyzję i wciąż będę sięgać po wszystkie kolejne książki, jakie napisze??

Czekałam na WOROWKĘ jak na ulubione święto, a gdy już przyszedł mój egzemplarz... z jednej strony chciałam zabrać się za nią od razu, z drugiej dawkowałam ją sobie, bo wiedziałam, że to będzie koniec. I wiedziałam też, że mnie złamie. Zżyłam się z bohaterami, z jednymi bardziej, z innymi mniej, ale siedziałam w mafii rosyjskiej i gruzińskiej już na tyle długo, że czułam, jakby każdy z nich faktycznie istniał. I właśnie to jest ogromnym plusem twórczości autorki - świetnie wykreowani bohaterowie, nieidealni, z wadami i po prostu tacy, z którymi czujemy, że znaleźlibyśmy wspólny język (no i też tacy, których lubimy, chociaż nie powinniśmy ????)??

Poza tym autorka nie boi się krwawych, wręcz brutalnych scen i trudnych tematów. W końcu to mafia, więc wiadomo, że nie zawsze będzie miło i uroczo. No i nie mogłabym tu nie wspomnieć o epilogu nr 2, który kocham mimo faktu, że złamał mi serce???? Wszystko to złożyło się na moją ogromną miłość do serii gruzińskiej, w tym także i WOROWKI oraz pozostałych książek autorki. Jeśli szukacie powieści mafijnych, które nie będą przedstawiały wyidealizowanej rzeczywistości to książki paulinajurga_ są zdecydowanie dla Was??

To już niestety trzeci i ostatni tom Serii gruzińskiej, którą pokochało wielu czytelników w tym ja. Finalna cześć w niczym nie ustępuje swoim poprzedniczkom, a nawet wydaje mi się, że jest bardziej nieprzewidywalna, zaskakująca i tak dynamiczna, iż trzeba dobrego skupienia by nie zgubić się w tym wszystkim, czym uraczyła nas autorka.

Tutaj nadal główne skrzypce grają Aisza oraz Igor. Ich związek nie jest łatwy, gdyż traumatyczna przeszłość kobiety hamuje ją i ciężko jej otworzyć się oraz zaufać. Mimo wszystko Rzeźnik nie poddaje się i swoimi czynami sprawia, że bohaterka wychodzi ze swej skorupy i pokonuje krępujące ją lęki.
Niestety wtedy dopadła ją przeszłość i upomniał się o nią przywódca czeczeńskiej mafii, któremu była obiecana przez jej ojca.
Czy ktoś pokona gangstera, który nie cofnie się przed niczym, by zdobyć to co jego? Czy Aisza odnajdzie się w roli worowki? Czy Igora i jego kobietę czekają wspólne, szczęśliwe chwile, a może pisana jest im rozłąka? Czy ta historia zakończy się happy endem?
Byłam zaintrygowana treścią od pierwszych stronic i wciągnęłam się w tekst do tego stopnia, że czytałam do piątej rano. Nie mogłam pójść spać, wiedząc że czeka na mnie niedokończona powieść, którą pokochałam całym sercem. Wreszcie, gdy dotarłam do finału to się rozsypałam, a moją głowę zaczęły rozsadzać chaotyczne myśli. Wciąż dochodzę do siebie, mimo, że już trochę czasu upłynęło, odkąd odłożyłam lekturę na półkę.

Powiem wam, że koniecznie powinniście poznać historię o gruzińskiej mafii. Mamy tu tyle wspaniałej akcji, charyzmatyczne i wyraziste postaci, krwawe porachunki, intrygi, tajemnice, wyzysk, tortury i ogromną niesprawiedliwość. Co najważniejsze ta historia jest napisana w taki sposób, że wszystkie wydarzenia wydają się jak najbardziej realne i nie spotykane w przeczytanych przeze mnie pozycjach.

Uwielbiam lekkie, plastyczne pióro pisarki. Pani Jurga włożyła wiele pracy, by stworzyć dzieło nieprzeciętne, wstrząsające i takie, które wdzierają się w każdy zakamarek duszy. Wraz bohaterami odczuwamy ich przeżycia, emocje, radości i ból jaki doświadczają. Co najważniejsze są one mega intensywne.

Z całego serca polecam wam poznanie całej trylogii i wyrobienia sobie o niej własnej opinii. Ja już przepadłam i mam nadzieję, że wy również pokochacie twórczość utalentowanej kobiety, która na pewno stworzy jeszcze niejedno genialne dzieło. Jeśli lubicie brutalne powieści z wątkiem mafijnym w roli głównej, gdzie nic nie jest przerysowane, a romans jest namiętny i nieziemsko rozpali zmysły. Zakończenie to istna bomba więc przygotujcie się na zjazd z kolejki górskiej. Piszecie się na takie wrażenia?

Czy uważacie, że w książkach z wątkiem mafijnym już nic nie jest w stanie was zaskoczyć?

Hmm?? To sięgnijcie po Serię gruzińską od Pauliny Jurgi. Ona udowodni wam w, jak wielkim błędzie jesteście.

????????????????????????????????? ???????? ????????????????????????????????ą???????? ????????ę ???????????????????? ???????????????????? ????????????????????????????????ą???????? ????????????????????????????????. ???????????????????????????????? ????????ś????????????????????????, ż???? ???????????? ???????????????????????????????? ????????????ń ???????????????????????? ???????? ????????????ś???????????? ???? ?????????????????????????????????????.

Nawet nie wyobrażacie sobie jak trudno jest mi pisać o tej książce, i to nie dlatego, że było z nią coś nie tak. Nie. Wręcz przeciwnie. Jestem świeżo po lekturze ?Worowki? i przepełnia mnie tyle emocji, że ciężko mi to wyrazić słowami to po pierwsze. A po drugie, mam wrażenie, że cokolwiek o niej napiszę to będzie za dużo, że niechcący mogę zdradzić coś, co jeżeli nie czytaliście poprzednich części, może być zbyt dużym spojlerem. Więc wybaczcie, ale opisu fabuły tym razem nie będzie. ????

?Worowka? to chyba najbardziej emocjonalna część z całej serii. Ogrom cierpienia, jakiego wciąż doświadcza Aisza jest niewyobrażalny. Kiedy wydaje się nam, że to już koniec, że znalazła swoje miejsce na ziemi, że w końcu trafiła na ludzi, którzy zapewnią jej bezpieczeństwo i pozwolą zapomnieć o bolesnej przeszłości, następuje nieoczekiwany zwrot akcji? Autorka zrzuca na tę biedną dziewczynę kolejną porcję nieszczęść.
Ile cierpienia jest w stanie jeszcze znieść Aisza? I czy kiedykolwiek zazna choć odrobiny szczęścia?

Niewątpliwie wątkiem, który uderzył we mnie emocjonalnie z siłą rozpędzonego pociągu jest wątek Kaliny.
Kalinę ? Otara poznajemy w pierwszym tomie serii (pamiętna scena miażdżenia palców dłoni skrzydłami drzwi). Relacja łącząca Kalinę z Igorem wychodziła daleko poza ramy czysto zawodowe. Byli przyjaciółmi. I choć Igor zadał Otarowi cios najsilniejszy z możliwych ten wciąż przy nim trwa. Kalinę polubiłam właśnie za to oddanie oraz za humor, jaki wprowadzał w tę mroczną historię.
Był moment, w którym wstrzymałam na kilka sekund oddech, nie, żeby takich momentów nie było więcej, ale od tej jednej sceny zależało, czy doczytam książkę do końca (czy zrobię to później, jak emocje opadną ????). Krzyczałam w myślach: ?Jurga, kuźwa, nie rób tego!?. Wiecie, bo z tą autorką to nigdy nic nie wiadomo? Nie przewidzicie, kiedy zrzuci na was taką bombę, po której nie będziecie wiedzieć, jak się nazywacie. ????

?????????????????????????, ????????ó???????? ???????? ???????????? ż???????????????????????? ????????????????ł ???????????????????? ????????????ć ???? ???????????????????? ???????????????????????????????? ???? ????????????????????????????????????????, ????ł????????????ł. ????????????????????ął???????? ????????????????, ???????? ???????????? ????????????ł???????? ???????? ???????????????????? ????????????????????????ć. ???????????? ????????????ł????????, ???????? ????????????ł????????, ???????????? ???????????????????????? ???????????????????????????? ????????????????????????????????????????ą ???????????????? ???????? ś????????????????????, ????????????????ą???????????????? ???????? ??????????????????????.

Jeżeli myślicie, że autorka zaszczyci was happy endem to, no cóż, rozczaruję was. To jest mafia. Brutalny, wyzuty z uczuć świat, który nie zna litości. Tu nie może być mowy o szczęśliwym zakończeniu. A mimo to tliła się gdzieś głęboko w głowie myśl, że Aisza i Igor dobili w końcu do brzegu i teraz już mogą być szczęśliwi. Jeżeli, chcecie, by tak było przerwijcie lekturę po pierwszym epilogu? Tak, autorka lubi łamać wszelkie schematy i daje nam nie jedno, a dwa zakończenia. Drugim epilogiem Paulina Jurga rozwiewa wszystkie romantyczne myśli czytelnika. ????

Jest mi smutno, że to już koniec, ale wierzę, że autorka zabierze mnie jeszcze w niejedną podróż, którą będę pamiętać bardzo długo. Poza tym mam jeszcze do nadrobienia serię ?Rosyjska mafia?????.

Kochani, gorąco polecam wam ?Serię gruzińską?. Jest to absolutny must read dla każdego fana gatunku. Ode mnie ? 10/10 nie może być inaczej. ????

Książki mafijne na stałe zadomowiły się na półkach polskich księgarni, a propozycji podjęcia się tego tematu jest całe mnóstwo. Jednak gdybym dostała w ciemno jedną stronę wyciętą z tej historii, wiedziałabym od razu, że to dzieło Pani Pauliny. Ma swój niepowtarzalny styl, niezwykły kunszt pisarski i przykłada ogromną wagę do każdego niuansu, który umieszcza w swoich książkach. Nie waha się też, by szokować, łamać serca i nie oszczędza swoich bohaterów. Udowodniła to już w poprzednich swoich pozycjach i udowadnia także w tej. Szanując jej twórczość oraz nieopisany ogrom pracy, jaką włożyła w stworzenie całego świata Wasina, to będzie krótka, treściwa recenzja, w której skupię się na ogółach. Po szczegóły zachęcam sięgnąć do lektury ? miłośnicy mroczniejszej, pełnej zaskoczeń lektury nie będą zawiedzeni. ?Worowka? to trzeci tom ?Serii gruzińskiej? i nie da się w pełni cieszyć z lektury, nie znając poprzednich części. Tytułowa worowka to towarzyszka wora i właśnie historię Igora i jego Pajączka ? Aiszy, opowiada ta pozycja. Nie można jej odmówić emocji, bowiem daje ich wiele, od strachu o życie postaci, po radość z każdego ich sukcesu. Otrzymujemy tu mafię bez jakiejkolwiek cenzury ? brutalną, krwawą, niemal bezlitosną, ale i nieco zabarwioną politycznie. Nic nie jest przesłodzone, momentami, wstrząsając tym czytelnika, lecz z drugiej strony to właśnie ten zabieg nadaje książce tak wysokiej dawki realizmu. Lecz także niebezpieczeństwa, bowiem nie da się przewidzieć, co czeka na czytelnika na kolejnej stronie, a specyficzny, nasiąknięty strachem o przyszłość klimat, towarzyszy nam nieustannie. Ta książka to zderzenie kultury czeczeńskiej i gruzińskiej, dla mnie absolutnie obcych, stąd z jeszcze większą przyjemnością odkrywałam kolejne szczegóły ich dotyczące. I chociażby pod tym względem z powieści wyziera przeogromny research Autorki, którym jestem zachwycona i ponownie, jak przy każdym spotkaniu z twórczością Pani Pauliny, chylę przed nią za to czoła. Ta książka jest bowiem tak skonstruowana, że każdy element w niej się pojawiający po prostu do siebie pasuje, wszystko ze sobą się łączy, wszystko ma sens i nic nie zostaje pominięte. A to naprawdę rzadko spotykane, zwłaszcza w tak szalenie skomplikowanej opowieści, jaka została tu przedstawiona. Nie zabraknie też elementu humorystycznego, dzięki mojej ukochanej postaci z całej serii ? Kaliny i równocześnie cieszą mnie i szokują jego losy w tej pozycji. Lecz także drodze głównych bohaterów z przyjemnością się przyglądałam ? dojrzewaniu Aiszy i temu, jak pokonywała własne słabości oraz przeobrażeniu Igora i jego priorytetów, przy czym nadal pozostał w dużej mierze sobą ? Rzeźnikiem, jakiego poznaliśmy wcześniej. Zachwycił mnie również pomysł na dwa epilogi, przedstawienie jednego wydarzenia z dwóch różnych perspektyw, który może zupełnie zmienić odbiór zakończenia i właśnie nawet one udowadniają, jak niesamowitą, nieustraszoną wychodzącą poza schematy i posiadającą nieokiełznaną bazę pomysłów Autorką jest Pani Paulina. Chapeau bas, po prostu!

Przyznajcie się, czy mam tutaj czytelników romansów mafijnych?

Mam dla Was propozycję gruzińskiej serii. Tym razem "Worowka" na tapecie.

A co w tym tomie?
Otóż przeszłość, przed którą uciekała Aisza dopadła ją, więc jej tajemnice wyszły na jaw. Na dodatek będzie musiała zmierzyć się ze swoim oprawcą.
Co na to Igor? Jak myślicie, dostosuje się?

Przekonajcie się sami, bo ja Wam nie zdradzę ????

"Worowka" to trzeci tom serii gruzińskiej i niestety już ostatni. Autorka potrafi stworzyć intrygującą i wciagajacą fabułę. Świetnie skonstruowała bohaterów pod względem psychologicznym. Mafia, porachunki, zemsta, manipulacje, przemoc, seks, tajemnice, niebezpieczeństwo. Dynamiczna akcja. Nieoczekiwane i zaskakujące zwroty akcji. Czyli to wszystko, co powinien zawierać dobry romans mafijny. Nie będzie nudzić się ani przez chwilę. Dostaniecie mnóstwo emocji i wrażeń. Podczas czytania odczuwałam strach, niepokój i niepewność towarzyszący bohaterom.
Autorka stworzyła historię totalnie nieprzewidywalną i wstrząsającą.
Jeśli jesteście fanami romansów mafijnych to ta książka i cała seria gruzińska trafi w Wasze gusta czytelnicze.
Będziecie zadowoleni z lektury.
Spędziłam bardzo ekscytująco czas.

Czekam z niecierpliwością na kolejne powieści autorki.

Cóż to za emocje w ponad pięciuset stronicowej książce.
Od samego początku czuć emocje i niepewność dnia jutrzejszego.Choć autorka skupiła się na relacji Igor-Aisza to nie brakuje w niej działań mafijnych,porachunków i zemsty za wyrządzone krzywdy.Połączenie niezwykłej fabuły i spójnych wydarzeń z życia bohaterow jest wciągające,niebezpieczne i pełne niespodzianek.Jeśli myślicie,ze mężczyzna zmieni się pod wpływem kobiety to będziecie w wielkim błędzie.Lektura jest zaskakujaca zarówno przez sposób działania pojawiających się osób,jak i wyrażania swoich uczuć.To w pewien sposób wyróżnia i zachwyca.
Nie liczą się wypowiedziane słowa,tylko czyny,które mówią więcej niż cokolwiek innego.
Dla zdrajców nie ma litości i o tym się przekonamy.Nawet najbliższe osoby nie mogą liczyć na łaskę Rzeźnika,ponieważ On nie daje szansy.
Brutalne działania są w powieści niemal na codzień,by odzyskać ważna dla siebie osobę.

Książka wciąga i uzależnia.Jestem nią oczarowana.Sprawiła,że zapomniałam o całym świecie pragnąc poznać wszystkie szczegóły ze świata bohaterów.
Będziecie nią zachwyceni pragnąc więcej.
Zachęcam do przeczytania książki i wejścia w brutalny świat mafii oraz uczucia,które nie powinna się pojawić.

Warto było czekać na kolejny tom tej serii