Wróbel w getcie

Kiedy Kaja dowiaduje się, że niemieccy żołnierze docierają do Pragi, postanawia wyjechać z Wielkiej Brytanii by ratować swoją żydowską rodzinę. Kiedy już tak mało brakuje do celu, kobieta nie ma szans na ucieczkę i trafia do getta, gdzie poznaje dziewczynkę, która odmieni jej los. Kilkadziesiąt lat później Sera i William w trakcie ślubu zostają rozdzieleni, kobieta postanawia zrobić wszystko, by uratować męża. Losy obu kobiet zostaną nieoczekiwanie połączone za sprawą dziewczynki ocalonej z Holokaustu. W jaki sposób dziewczynka połączy te dwie historie? Jak potoczą się losy bohaterek?

To już moje drugie spotkanie z twórczością autorki, poprzednio czytałam "Dziewczynę z Paryża", która bardzo mi się podobała. Książkę miałam już jakiś czas na swojej półce, ale ostatnimi czasy czułam przesyt historii z tematyką II Wojny Światowej, dlatego dopiero w tamtym tygodniu ją przeczytałam i powiem Wam szczerze, że jednak żałuję, że nie zrobiłam tego wcześniej, bo ta historia jest ogromnie poruszająca i bardzo wartościowa! Książka w zasadzie jest drugim tomem cyklu ukrytearcydzieło, gdzie możemy poznać losy Sery i Williama, ja co prawda nie czytałam książki opowiadającej o ich losach, ale kompletnie nie przeszkodziło mi to w czytaniu "Wróbla w Getcie", skupiłam się na tym co tu i teraz. Autorka ma bardzo przyjemny styl, co sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie. Fabuła tej historii niesamowicie mnie zaintrygowała i już od pierwszych stron zostałam wciągnięta do świata bohaterów. Zostali oni naprawdę świetnie wykreowani. Akcja toczy się tak naprawdę dwutorowo, mamy okres, kiedy toczyła się wojna i teraźniejszość, a autorka w niesamowicie realny sposób oddała "klimat" lat czterdziestych XX wieku. Obie historię mimo dzielących je lat łączy tytułowy "wróbel". Autorka na przykładzie głównych bohaterek tej książki pokazuje ogromną odwagę i siłę kobiet, jak ważne są więzi rodzinne, poświęcenie, dobroć oraz miłość. A "wróbelek" jest niegasnącą nadzieją na lepsze życie i lepsze czasy. Książka ta jest niezwykle poruszająca, emocjonująca i wzruszająca. Jestem pewna, że na dłużej zostanie w mojej pamięci. Polecam! Moja ocena to 9/10.

"Wróbel w getcie" to kolejna książka Kristy Cambron. Spotykamy tu ponownie bohaterów znanych czytelnikom z "Motyla i skrzypiec". Jednakże powieść, którą dziś recenzuję, można czytać niezależnie od pierwszej powieści autorki.

"Wróbel w getcie" to opowieść o losach młodej Żydówki, Kai Makovsky, w czasie II wojny światowej, od jej ucieczki z okupowanej przez Niemców Pragi, przez pobyt w bombardowanym Londynie, po powrót do rodzinnego miasta i wywózki do getta w Terezinie.

A także dalsze losy wspomnianych przeze mnie na początku bohaterów "Motyla i skrzypiec" - Sery James i Williama Hanovera. Kilka minut po zawarciu związku małżeńskiego, William zostaje aresztowany i oskarżony o przestępstwo, którego nie popełnił. Zdesperowana Sera wierząca w niewinność męża postanawia mu pomóc za wszelką cenę.

Losy Sery i Kai niespodziewanie połączy historia pewnej dziewczynki ocalonej z Holokaustu.

Jakie mam odczucia po lekturze tejże powieści? No cóż... Ambiwalentne. Dlaczego? Już tłumaczę.
Po pierwsze wątek Sery i Williama jest po prostu nudny. Nie rozumiem włączenia go do tej powieści, być może chodziło o ciągłość z poprzednią książką autorki i kontynuacją losów jej głównych bohaterów, ale ja tego nie rozumiem, a ich historia mnie nie porwała ani bohaterowie. Płytcy, nijacy, mdli. No niestety.
Po drugie o tym co łączy historie bohaterów z "Motyla i skrzypiec" i Kai dowiadujemy się dopiero pod koniec książki i wbrew temu co sugeruje nam opis na okładce nie jest to tak do końca tylko postać dziewczynki, a raczej pewien łańcuszek z krzyżykiem. Być może znając pierwszą powieść ma się cały obraz i we "Wróblu w getcie" jest on uzupełniony właśnie o losy Kai i tej dziewczynki, która jest ważną osobą w życiu Sery.
Po trzecie autorka zawiodła mnie tym jak pobieżnie i bezemocjonalnie przedstawiła życie czy to w getcie czy w obozie koncentracyjnym, w paru aspektach poniosła ją wyobraźnia( esesman Samarytanin - taa, jasne), no i jedna ze scen końcowych, która co prawda działa na emocje i wzrusza, tak oczywiście, ale z rzeczywistymi losami więźniów obozów ma niewiele wspólnego niestety. Niby w posłowiu autorka przywołuje fakt z historii, który prawdziwie miał miejsce, ale nie skończył się on dość pozytywnie, i jest zbliżony do tej sceny z książki, z tą jedną różnicą, kto te akcję przeprowadzał i kto brał w niej udział.

Na plus jedynie zapunktował w mojej ocenie wątek romantyczny Kai. Gdyby autorka skupiła się tylko na jej historii i pogłębiła obraz życia w obozie, to może ta powieść wstrząsnęłaby moim sercem. Ale po lekturze "Dymów nad Birkenau" i "Kobiet z Ravensbrück", które złamały mi serca i poruszyły mnie dogłębnie, wątpię czy jest to możliwe.
Albo gdyby nie dotykała tematyki obozów w ogóle to nie miałabym takich ale do autorki. Rozumiem, że chciała przywołać twórczość dzieci z obozu w Terezinie, że to była jej główna motywacja do napisania tej książki, ale tym wątkiem jestem po prostu rozczarowana.

Podsumowując, ani nie polecam, ani nie odradzam tej powieści. Każdy sam powinien decydować co czyta i co chce czytać. Chociaż powinniście sami osądzić czy okrutny i bolesny temat obozów koncentracyjnych i Holokaustu nie powinien być bardziej szanowany ze względu na ich niewinne ofiary i przestać być wykorzystywany jako tło dla ckliwych opowieści obyczajowych, bo jest to bardzo krzywdzące i oburzające. Jeśli już pisać o obozach, o życiu tam, o przeżyciach, to tak jak w przywoływanych przeze mnie tytułach i rzetelnie. A nie tak, że jak grzyby po deszczu wyrastają nam opowieści w klimacie "Tatuażysty z Auschwitz".


...

Wzruszająca historia o trudnej miłości w niebezpiecznych czasach, gdzie marzenia o uczuciu są odległe i niemożliwe do zrealizowania. Gdy kule świstają nad głową człowiek walczy o przetrwanie, stara się uchronić siebie i bliskich od śmierci. Czy wtedy myśli o własnych przyjemnościach? Wtedy hierarchia wartości diametralnie się zmienia, następuję przewartościowanie życia ?
Kaja Makovsky walczy z niemieckim terrorem i za wszelką cenę chce uratować swoją żydowską rodzinę przed zagładą. Czy ma jakiekolwiek szanse, gdy nazistowski oprawca jest wszechobecny i stara się za wszelką cenę oczyścić świat z rasy podludzi? W starciu z potężną machiną władzy jest przegrana, bez szans. Niewielu dotychczas udało się przechytrzyć zbrodniarzy, czy do takich osób należy bohaterka? Bardzo chciałabym, aby się jej udało. Kaja poznaje mężczyznę, który nieustannie ją wspiera w jej zamiarach. Ale czy on jest z nią do końca szczery? Przecież tak naprawdę ona go nie zna. Będzie się starał jej pomóc, tylko odkryjmy jego prawdziwe zamiary. Nie jest łatwo samotnej kobiecie w brutalnym świecie rządzonym przez mężczyzn. Życie kobiety nie jest usłane różami, wkrótce trafia do getta w Terezinie. Widzi śmierć, strach, ból i przerażenie. Wkoło umierają ludzie, jej nadzieja na przetrwanie opuściła ją bezpowrotnie. Poznaje tam niemieckiego żołnierza, który ją zaskakuje, jest zszokowana jego postępowaniem wobec niej. Jej życie zmienia się diametralnie, gdy poznaje w obozie małą dziewczynkę. Jak jedna mała istotka potrafi zmienić bieg wydarzeń, jak może zmienić spojrzenie na życie, system wartości i przekonań. Znajdujemy się w czasach obecnych, gdzie poznajemy nowożeńców Serę James i Williama Hanovera. Mężczyzna zostaje oskarżony o przestępstwa gospodarcze i aresztowany. Młodzi zostają nagle rozdzieleni. Kobieta stara się zrobić wszystko, aby uchronić męża przed wieloletnim więzieniem. Jednak jaki jest związek Sery z historią z czasów wojennych? Te dwie opowieści połączy jedna osoba, kobieta, której podarowano nowe życie ? Przekonajcie się sami, jak przeszłość wpływa na przyszłość, nawet często nie zdajemy sobie sprawy jak pewne wydarzenia determinują bieg wydarzeń ...
Wróbel w getcie to znakomita i wzruszająca historia trudnej miłości w ekstremalnie trudnych warunkach. Niesie ze sobą nadzieję i wiarę w ludzi, wydobywa z ludzi dobro, o którym nawet nie wiedzą, że gości w ich sercach. Pokazuje, że warto ufać ludziom, nawet jak okoliczności wskazują, że nie są po naszej stronie. To również historia, który uczy nas przebaczania, widzimy, jak człowiek potrafi się zmieniać na lepsze, jak więzi rodzinne potrafią przełamywać największe bariery.
Zachęcam do sięgnięcia po tę wielce satysfakcjonującą, ale i trudną lekturę. Wrażenia zostają w nas na długo, tym bardziej, że ocieramy się o śmierć, ból i rozpacz. Dotykamy ludzkiej krzywdy, utożsamiamy się z bohaterami, zżywamy się z nimi. Ich ból jest naszym bólem. Ich cierpienie jest naszym cierpieniem ...
Godna uwagi, refleksja po jej skończeniu pojawia się bardzo szybko. I stawia przed nami wiele trudnych pytań, na które nie zawsze potrafimy udzielić odpowiedzi.