Wschody i zachody słońca

Jesteście team wschody czy zachody słońca? Zarówno wschód jak i zachód słońca każde z tych zjawisk ma swój urok. Wschód słońca nad morzem to jedna z najpiękniejszych atrakcji naturalnych. Wschodzące słońce nad taflą morza to niesamowity widok. Zachód słońca, to coś, co potrafi docenić każdy, bez względu na poziom romantyzmu, jaki go cechuje. Zachody słońca wyglądają różnie w różnych miejscach na ziemi. Soczyste czerwienie, głębokie pomarańcze i nasycone żółcie ? to wszystko zobaczymy w trakcie tych kilkudziesięciu minut podczas wschodu i zachodu słońca.

"Trudno sprecyzować pragnienia, jeśli wciąż ubolewa się nad tym, co się straciło".

Małgorzata Kunc 34 -letnia rozwódka, była nauczycielka, zostaje opiekunką Pani Hani. Starsza pani jest dość specyficzną osobą i ma swoje fanaberie. W zamian za opiekę i towarzystwo Małgosia będzie miała zapewniony dach nad głową i godziwe wynagrodzenie, ale jest pewien haczyk. Hania jest niezwykle majętna i sporo osób czyha na jej spadek. I tutaj zaczynają się schody. Małgosia ma zadbać o to, aby ten spadek nie trafił w niepowołane ręce. Hania na przekór wszystkim "sępom" już wie, jak rozdysponuje swoje pieniądze. Nie jednego zaskoczy jej decyzja. Cofnijmy się do roku 1936. To właśnie wtedy wszystko się zaczęło...

"Słońce codziennie wschodzie zachodzi... Ale dopóki widzisz słońce, możesz być pewien, że koniec świata jeszcze nie nadszedł, rozumiesz?"

"Wschody i zachody słońca" to już druga książka autorstwa Pani Aleksandry Tyl, którą miałam okazję przeczytać. "Ostatnia podróż" mnie zachwyciła. A ta książka jak dla mnie jest fenomenalna. Dwie przestrzenie czasowe gdzie teraźniejszość przeplata się z przeszłością i tajemnica, którą powoli odkrywam razem z bohaterami książki, szukając odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Do tego życiowe refleksje na temat tego jak łatwo wszystko przekreślamy, zamiast próbować szukać innych rozwiązań. Owszem porażki bywają bolesne, ale to nie od razu koniec świata. W życiu trzeba mieć cel i marzenia. Każdego dnia ktoś się rodzi i ktoś umiera, a słońce dalej wschodzi i zachodzi.

"Chcę oglądać z Tobą świat,
wschody i zachody słońca
Niech muzyka w sercu gra dla nas gra,
niech rozbrzmiewa cały czas. Aga i Piotr "Chce oglądać z Tobą świat"

Książka przedstawia nam dwie bohaterki, współczesną Małgorzatę oraz Hannę z czasów młodości. Akcja powieści dzieje się dwutorowo co bardzo mi się podobało, autorka bardzo dobrze połączyła wszystko w jedną spójną całość. Książkę czyta się bardzo szybko, fabuła jest wciągająca, myślę że każdy czytelnik będzie chciał poznać czy w końcu zakochani się spotkali w umówionym miejscu. Historia zawarta w książce urzeka, łapie za serce, daje nadzieje na lepsze jutro. Autorka w swojej powieści nie tylko wzrusza do łez, ale również potrafi rozbawić. Odrobina tajemniczości jaka jest zawarta w opisywanej historii sprawia, że książkę czyta się z zapartym tchem. Bohaterzy bardzo dobrze wykreowani, barwni, zabawni nie ma możliwości by nie polubić ich od początku. Autorka bardzo dobrze przedstawia nam przemianę jaka zachodzi w Małgorzacie, która po utracie pracy łapie się pierwszego zajęcia jakie jej wpadnie w ręce nie mając pomysłu na dalszą przyszłość. Dzięki poznaniu Hanny zmienia postrzeganie na świat i na swoje problemy i postanawia zmienić swoje życie. Piękne i szczegółowe opisy miejsc i zdarzeń sprawiają, że z łatwością można wyobrazić sobie miejsce akcji powieści. Zakończenie bardzo wzruszające, książka na pewno pozostanie w mojej pamięci na długo.

Małgosia, po tym, jak straciła pracę w szkole, postanawia podjąć się opieki nad starszą panią. W tym celu przeprowadza się z Warszawy do Sopotu, ale gra jest warta świeczki, ponieważ za każdy miesiąc ma otrzymywać cztery tysiące wynagrodzenia, do tego nie musi ani gotować, ani sprzątać, jej zadaniem jest zapewnianie ponad dziewięćdziesięcioletniej kobiecie towarzystwa. Hanka jest trochę zdziwaczała, ma swoje przyzwyczajenia i uparty charakter, ale kiedy poznajemy jej przeszłość, jesteśmy w stanie zrozumieć jej zachowanie. To jest najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku. Nie wiem, dlaczego jej lekturę wciąż odkładałam na później. Jestem miłośniczkom mocniejszej literatury, wolę książki z dreszczykiem, ale ?Wschody i zachody słońca? skradły moje serce, dogłębnie mnie wzruszyły, a po przeczytaniu ostatniej strony, zupełnie nie wiem, co ze sobą zrobić i jak po czymś tak dobrym, sięgnąć po coś innego. Jestem dumna, że ta pozycja stworzona została przez polską autorkę. Akcja powieści toczy się naprzemiennie. Poznajemy czasy teraźniejsze oraz te sięgające okresu tuż przed pierwszą wojną światową. Mamy okazję przyjrzeć się Hance, która była dzieckiem pełnym marzeń, chciała ona zostać primabaleriną, w tym czasie poznała ona również miłość swojego życia, choć miała dopiero dziesięć lat i tak naprawdę jeszcze fiu-bździu w głowie. Aleksandra Tyl w płynny sposób połączyła całość w jedną spójną powieść, powoli dozując czytelnikom informacje z przeszłości. Od tej książki naprawdę trudno się oderwać. Małgosię polubiłam, choć ma ona cechy, które mnie w niej denerwowały. Czasami wykazywała zazdrość w stosunku do posiadanych przez Hankę pieniędzy, wychodziła z niej dusza materialistki, która chciałaby coś ugrać na majątku starszej pani, choć jest ona jedynie jej opiekunką. Z drugiej strony wykazała się ona również wielkim sercem, cierpliwością, pomocną dłonią i myślę, że w którymś momencie przywiązała się do specyficznej staruszki. Ta historia opowiada o niespełnionej miłości, fałszywych ludziach, gotowych grać przyjaciół, tylko po to, by zostać uwzględnionym w testamencie, ciężkich czasach wojennych, w których wszelkie marzenia odchodzą na dalszy plan, a każdy dzień jest walką o przetrwanie, a jej zakończenie wzrusza, szokuje, pozostawia po sobie milion myśli. Ja jestem całkowicie zakochana w tej powieści i z całego serca Wam ją polecam, nawet jeśli nie jest to gatunek, który lubicie najbardziej, wszak ja też na co dzień sięgam po inne książki, a ta historia podbiła moje serce bardziej niż jakakolwiek inna z ulubionej dziedziny. Polecam!

Przeszłość i przyszłość...
Niekiedy nasze życie może zmienić się w ułamku chwili ? zarówno na lepsze, jak i na gorsze. Wystarczy chwila nieuwagi lub / i splot niekorzystnych czynników, by przekreślić wszystko to, co osiągnęliśmy, by nas pognębić, zmusić do weryfikacji dotychczasowych planów i zamierzeń. To od nas w dużej mierze zależy, jak potoczą się dalsze losy, czy się poddamy czy też raczej stawimy czoła wyzwaniu i od nowa budować będziemy swoje życie, może nieco inaczej, ale pełni satysfakcji, że daliśmy radę.
Życie miało przykrą niespodziankę również dla Małgorzaty, polonistki z bogatym doświadczeniem. Chwila nieuwagi na szkolnej wycieczce wystarczyła, by praca skończyła się zwolnieniem dyscyplinarnym i zakazem wykonywania zawodu nauczyciela przez trzy lata. Czeka ją jeszcze sprawa cywilna, ale o tym na razie woli nie myśleć ? kobieta musi przeorganizować swoje życie, ułożyć na nowo, dopasować do siebie wszystkie jego elementy. Bez pracy nie stać jej na wynajmowanie mieszkania w Warszawie, zaś do domu rodzinnego nie ma nawet po co wracać ? rodzice już dawno ułożyli sobie życie daleko od siebie, na dodatek mama przeżywa kryzys wieku średniego, rzucając się w ramiona młodego kochanka. Na dodatek z innego kręgu kulturowego, który wszelkimi sposobami stara się wyciągnąć od niej pieniądze.
Ogłoszenie o pracy w charakterze opiekunki w Sopocie, wydaje się być darem niebios. Oferta obejmuje nie tylko zamieszkanie i utrzymanie, ale stosunkowo wysoką pensję. Wszystko to sprawia, że znikają wszelkie dylematy dotyczące podjęcia tego zatrudnienia, a także wątpliwości, czy ktoś z wykształceniem i doświadczeniem Małgorzaty mógłby podjąć się takiej pracy ze starsza osobą. Kobieta zatem pakuje całe swoje dotychczasowe, nieudane życie w pudła i ? wyrusza do Sopotu. Okazuje się jednak, że opieka, a właściwie towarzyszenie ponad dziewięćdziesięcioletniej staruszce, to tylko część obowiązków Małgorzaty. Według słów zatrudniającej ją pary spadkobierców, ma być również swego rodzaju informatorem, istnieje bowiem szansa, że na majątek pani Hani chrapkę ma wiele osób, zaś każda jest w stanie zrobić wszystko, by staruszka zmieniła testament. Na dodatek Małgorzata ma również zweryfikować tożsamość jednego z gości pani Hani, rzekomego pisarza o imieniu Robert, który najwyraźniej próbuje zbałamucić staruszkę, a może nawet nakłonić ją do ślubu.
Mimo początkowych dylematów moralnych Małgorzata podejmuje się realizacji powierzonej jej misji ? w pamięci ma nie tylko konieczność utrzymania się po odejściu z domu staruszki, ale również sytuację mamy wykorzystywanej przez młodszego mężczyznę. Tyle tylko, że powierzone zadanie wydaje się trudniejsze, niż się wydawało. Nie dość, że staruszka zachowuje się bardzo osobliwie, nie dopuszczając Małgorzaty bliżej, to na dodatek wszystko wskazuje na to, że ma własny pomysł na rozdysponowanie majątku?
Jak zakończy się ta opowieść? Przekonamy się dzięki lekturze powieści Aleksandry Tyl, pt. ?Wschody i zachody słońca?. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Prozami książka, to nie tylko ciepła i refleksyjna opowieść o życiu, ale i frapująca lektura dla tych wszystkich, którzy wciąż boją się spełniać soje marzenia, którzy chcą się przekonać, że w każdym wieku można zacząć życie na nowo. To również lektura dla tych wszystkich, którzy lubią historie z przeszłości, bowiem ta dotycząca Małgorzaty i pani Hani to tylko jedna z płaszczyzn powieści. Autorka przenosi nas bowiem w czasie do Gdańska i Sopotu roku 1936, opowiadając niezwykłą historię utalentowanej tanecznie Ani oraz jej rodziny.
Przygoda z książką Tyl jest niezapomniana. Te dwie historie, dwa światy, zagadka, a także obraz Sopotu z przeszłości i tego obecnego, wprost zachwycają. To wyjątkowa powieść, w którą można się zatopić, która mimo pozornej lekkości kryje w sobie głębie, pięknie wykreowanych bohaterów, intrygującą fabułę. Lektura nie tylko zachwyca, ale zmusza do refleksji, do nieco innego spojrzenia na przemijanie i na to, co w życiu robić warto, co trzeba, a co raczej należy sobie odpuścić?