Wszyscy jesteśmy łotrami

?Rodzina Lowe?ów uczyniła z okrucieństwa powód do dumy i, och tak!, szczyciła się nim." ??
*
?Wszyscy jesteśmy Łotrami? to historia, która fascynowała mnie od chwili, gdy zobaczyłam jej zapowiedz? Turniej magiczny, stara klątwa oraz szare moralnie postacie sprawiły, że ciągnęły mnie do tego tytułu jak ćmę do ognia? Z jednej strony wiedziałam, że mogę się sparzyć, a z drugiej nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Jak to się skończyło?
*
Cóż? Skończyło się tak, że potrzebuję drugiego tomu na wczoraj ? i nie żartuję. Ponieważ ta książka kończy się w takim momencie, że dosłownie mnie zamurowało. My tu nawet nie mówimy o klifie fabularnym? My tu mówimy o Rowie Mariańskim -wierzcie mi, że nie dramatyzuję.
*
No dobra, ale przejdźmy do konkretów. Zacznę od tego, że pokochałam kreację postaci ( wyróżnienie dostaje ALISTAIR oraz jego brata Hendry) ? uwielbiam morallygreycharacters a tutaj mamy ich cały zestaw i myślę, że każdy znajdzie swojego faworyta . Ponadto sama fabuła wciągnęła mnie od pierwszej strony, a podzielenie narracji pomiędzy cztery postacie nie było jedynie interesujące, ale moim zdaniem bardzo zgrabnie poprowadzone ????? zwłaszcza, że nie mamy tu do czynienia z ciągłym powtarzaniem tych samych informacji, co w przypadku tego typu zabiegów często jest problemem. Z kolei sam motyw turniej magicznego, pomimo że nie wydaje się niczym nowym mnie osobiście przypadł do gustu, zwłaszcza gdy połączymy go z ciążącą na rodach klątwą ??. Dodatkowym plusem jest dla mnie system magiczny, który nie opiera się jedynie na talencie magicznym, ale również na przedmiotach ?gromadzących? magię.
*
Jedyny element, na który mam zamiar pomarudzić, to? Miałam wrażenie, że środek książki był chwilami przeciągany? i nie zrozumcie mnie źle to nie tak, że się nudziłam. Ale miałam niestety wrażenie, że postacie kręcą się w kółko kompletnie niepewne co ze sobą zrobić.
*
Niemniej ?Wszyscy jesteśmy Łotrami? dostaje ode mnie 9/10 i zachęcam was żebyście przekonali się na własnej skórze czy turniej oraz Siedem Rodów w Invernath zafascynuje was równie mocno co mnie

Siedem rodów i wysoka magia, którą zdobyć może tylko jeden z nich. Turniej odbywający się raz na dwadzieścia lat. Młodzi Mistrzowie posługujący się magią zaklętą w pierścieniach. Walka, w której zwycięży tylko jedna osoba.

"Wszyscy jesteśmy łotrami" to książka, którą od jakiegoś czasu widzę po prostu WSZĘDZIE. Przez ten hype wokół niej i moje bardzo wysokie oczekiwania trochę obawiałam się, czy aby na pewno mi się spodoba.

Cóż, niepotrzebnie.

???? OMG ???? JAKA TA KSIĄŻKA JEST FENOMENALNA! ????

Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych książek fantasy, jakie ostatnio czytałam. Ta akcja, te emocje, ci bohaterowie! W dodatku są w niej tak uwielbiane przeze mnie plot twisty, intrygi i sekrety, które na każdym kroku powodowały, że szczęka opadała mi do samej podłogi! ????

Bohaterowie zostali wykreowani fenomenalnie - są oni bardzo "morally grey". Mają się za złoczyńców, ale czy rzeczywiście nimi są? W dodatku relacje między nimi (Alistair i Isobel aaaaa ????) to jeden z najmocniejszych punktów tej historii.

Na uwagę zasługuje też wyjątkowy system magii. Klątwy różnych poziomów zaklęte w pierścieniach to naprawdę nieszablonowy pomysł, który wypadł tu znakomicie! ????

"Wszyscy jesteśmy łotrami" to książka oryginalna, wyjątkowa i tak niesamowicie wciągająca, że nie będziecie mogli oderwać się od niej ani na sekundę! Zdecydowanie trafia do grona moich ulubieńców ??

Do czego będziesz w stanie się posunąć, jeśli zostaniesz wytypowanx do Turnieju. Będziesz cieszyć się sławą? Posuniesz się do nieczystych zagrań? Zabijesz kogoś bliskiego jeszcze przed Turniejem? A może udasz, że to Cię nie obchodzi?

Co pokolenie, kiedy pojawia się Krwawy Księżyc, siedem różnych rodzin musi wybrać swojego Mistrza, który przyniesie sławę albo wstyd. Zadanie jest proste, wytypowany Mistrz musi zdobyć punkty orientacyjne oraz artefakty, zabijając przy tym innych uczestników. Nagroda jest tego warta. W końcu która rodzina nie chciałaby posiadać kontroli nad źródłem wysokiej magii?

Te pokolenie jest trochę inne. Tradycja pozostała, jednak świat się rozwinął. W dobie mediów każdy najmniejszy sekret może wyjść na jaw, każde nieczyste zagranie zostanie zauważone i każda zbrodnia zostanie udokumentowana. Tylko co się stanie jeśli największa tajemnica turnieju zostanie rozwiązana? Co się stanie jeśli tym razem ktoś spróbuje oszukać magię?

Siedem Mistrzów i Mistrzyń sprawi, że będziecie chcieli sobie wyrwać wszystkie włosy z głowy. Rozumiem wszystkie zachwyty nad książką i totalnie je podzielam. Jest pewien przepis jak czytać ?Wszyscy jesteśmy łotrami?. Musicie dotrwać do turnieju, a potem już jest z górki. Uważam, że ten nieco mniej dynamiczny początek jest niezwykle potrzebny. Książka opiera się na relacjach między bohaterami i poznaniu każdej rodziny. Taka budowa świata jest niezbędna do dalszego kreowania fabuły. To właśnie ten początek nadaje mroczny klimat, za który tak kocham tę historię. Chociaż to nie jedyny powód dlaczego przepadłam na długie godziny. Przysięgam wszystkie plot twisty przyprawiły mnie o zawał. Nie dowierzałam, że TO się może stać i można urwać książkę w TAKIM momencie.

Kocham całym sercem i czekam na drugi tom!

?Potwory nie zdołają wyrządzić ci krzywdy, jeśli sam jesteś jednym z nich.?

Siedem rodzin, co pokolenie, jest zmuszonych wyłonić mistrza. Osobę, która zawalczy w turniej na śmierć i życie, by wygrać dostęp do tajnego źródła wysokiej magii.

Jeśli po trzech miesiącach nikt nie zwycięży turniej, wówczas wszyscy mistrzowie giną i żadna rodzina nie dostaje we władanie wysokiej magii na następnych dwadzieścia lat.

Z powodu książki ?Tragiczna tradycja? ujawniającej prawdę o zawodach, jego wydarzenia przykuły uwagę całego świata.

Czy bohaterowie pogodzą się ze swoim losem czy spróbują się przeciwstawić tradycji turnieju?

Początek niestety trochę mnie wynudził. Wprowadzenie było dla mnie znacznie za długie oraz za obfite w informacje o uczestnikach i ich rodzinach. Poza tym nie mogłam się już doczekać samego turnieju, dlatego niecierpliwe czytałam dalej.

Jednak sam turniej także mnie rozczarował. Tytuł książki sugerował raczej, że będzie to prawdziwa przemoc i mnóstwo intryg. Spodziewałam się o wiele więcej mroku, przerażającej historii, morderstw i przede wszystkim licznych zwrotów akcji, a otrzymałam ciągnącą się powoli historię. Przedstawiony świat był dla mnie zbyt ubogi, wielu kwestii odnośnie położenia musiałam się domyślać i dobudowywać sobie.

Nie nazwałabym bohaterów ?łotrami?. Myślę, że ta łatka, która od początku życia została im przypięta to o wiele za dużo i podczas trwania turnieju dowiadujemy się jacy są naprawdę. Wielu z nich nie jest takimi złymi lub takimi dobrymi na jakich ich malują. Uważam, że określanie ich jako łotrów jest niekoniecznie trafione. Powiedziałabym, że są to zagubieni nastolatkowie z rodzin, które są łotrami.

Nie chciałam się czepiać, ale nie sposób mi tego nie poruszyć już kiedy tyle razy się to powtórzyło. Mianowicie sformułowanie, zwłaszcza na początku książki, że ?kiedy wschodzi Krwawy Księżyc? lub ?kiedy zajdzie słońce i opadnie Krwawa Zasłona? coś się wydarzy. Rozumiem, że był to sposób określenia czasu początku turnieju, jednak brzmiało to dla mnie jakby po prostu autorkom brakowało słownictwa. Domyślam się, że mógł to być też celowy zabieg, a jeśli tak to niestety do mnie akurat nie przemówił.

Muszę przyznać, że nie do końca pasowała mi ilość perspektyw ukazania akcji. Wolę jednak jak jest przedstawiona z jednej lub dwóch, ale to już taka moja własna preferencja.

Historia, w której siedem rodzin wyznacza swoich mistrzów, którzy muszą wziąć udział w pewnym Turnieju...

Gdy tylko wschodzi Krwawy Księżyc, rozpoczyna się prawdziwa walka na śmierć i życie.

A wygrać może tylko jedna osoba?

Każdy rozdział przepełniony jest niesamowitą magią, którą można wręcz wyczuć na kilometr. Zagłębiając się coraz dalej w tę historię, odkopujemy dobrze skrywane tajemnice, które z łatwością wywołują ciarki na całym ciele i rzucają nowe światło na pewne aspekty. Masa emocji oraz zaskakujące momenty to dopiero pierwsze z wielu elementów, dla których warto sięgnąć po tę pozycję.

Nie będę kłamać, jeżeli stwierdzę, iż każdy ruch ukazanych bohaterów został przemyślany, co do najdrobniejszego szczegółu. A sama fabuła? Motyw turnieju powala na kolana i w pełni zadowala swoją mroczną aurą.

Siedem rodzin, siedmioro mistrzów i tylko jeden cel. Zwyciężyć za wszelką cenę. Oj, tutaj zdecydowanie nie znajdziemy dobrych duszyczek, ponieważ każdego możemy śmiało nazwać najprawdziwszym "czarnym" charakterem. Uwielbiam również fakt, że losy bohaterów mamy możliwość poznawać z aż trzech perspektyw.

Pióro osób autorskich skradło moje serce już po pierwszych stronach. Przyjemny język, wciągające opisy i barwni, mroczni bohaterowie to coś, czego zdecydowanie potrzebowałam.

Magia, chęć zwycięstwa, walka, turniej i nieustępliwość, to idealne słowa opisujące ?Wszyscy jesteśmy łotrami?. Nic dziwnego, że ta pozycja jest porównywana do ?Igrzysk śmierci?. Chociaż te dwie pozycje troszeczkę się od siebie różnią, jako ogromna fanka IŚ w pełni przepadłam dla tej fantastycznej wersji.

Jeżeli lubicie takie klimaty, gorąco polecam!

??????

Siedem rodzin. Siedmioro mistrzów wybranych po to, by stoczyć śmiertelną walkę. Przegrani pożegnają się z życiem, a zwycięzca zdobędzie dostęp do pożądanej przez wszystkich wysokiej magii na dwadzieścia lat, aż do czasu kolejnej rozgrywki.

Za sprawą pewnej książki ujawniającej prawdę o turnieju, to, co dotychczas było tajemnicą niewielkiej społeczności, staje się wydarzeniem wręcz medialnym.

??????

Bardzo podobała mi się ta historia!

Akcja rozwijała się dość powoli, ale nie uważam tego za minus. Z wielką chęcią poznawałam perspektywy bohaterów przygotowujących się do turnieju oraz ich historie i motywacje do uczestnictwa.

Uważam, że osoby autorskie wykreowały naprawdę oryginalny, złożony świat oraz system magiczny. Zaklęcia nie pojawiały się znikąd, wszystko było bardzo dobrze i ciekawie wyjaśnione.

Z dużym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, choć nie obraziłabym się, gdyby w samym turnieju było nieco więcej dynamiki.

W mojej ocenie książka ta co prawda nie dorównuje ,,Igrzyskom śmierci" (te tytuły są często porównywane), ale bardzo przyjemnie spędziłam z nią czas. Nie mogę doczekać się kontynuacji!

????????