Wszystko, czym jesteśmy razem

Kontynuacja książki, którą pokochałam całą sobą.

Kilka lat temu Leah zostawiła za sobą domek na plaży, ocean i miłość. Dziewczyna rozstała się z Axelem, by pójść na studia i poznać świat, którego unikała po śmierci rodziców. Od tego czasu obydwoje nie mieli ze sobą kontaktu. Kiedy Leah odnosi coraz większe sukcesy, Axel podejmuje decyduje, by z powrotem wedrzeć się do jej życia. Przychodzi na pierwszą wystawę obrazów Leah i sprawia, że wspomnienia o domku na plaży znowu odżywają. Trzy lata temu między nimi było pięknie, ale bolesne rozstanie pozostawiło po sobie blizny, o których nie będzie tak łatwo zapomnieć.

Czekałam na ?Wszystko, czym jesteśmy razem? odkąd przeczytałam ostatni rozdział pierwszego tomu tej dylogii. Zakochałam się w poetyckim stylu pisania Alice Kellen. Wiem, że nie trafi on do wszystkich, ale do mnie przemówił. W pierwszej zaznaczyłam mnóstwo cytatów i w tej było podobnie.

?Wszystko, czym jesteśmy razem? jest kontynuacją historii Leah i Axela, ale jednocześnie czuć, że wiele się zmieniło przez trzy lata, kiedy ta dwójka nie miała ze sobą kontaktu. Tutaj mniej jest o plaży i miasteczku nad oceanem. Leah dorosła, Axel też się zmienił. Podczas czytania czułam nostalgię i ból, który przynosiły ze sobą wspomnienia. Z jednej strony ta część pozostawiła mnie z pewnego rodzaju niedosytem, z drugiej nie mogłam sobie wymarzyć lepszego zakończenia tej dylogii. Najtrudniej było mi przeczytać ostatnie rozdziały, bo choć wiedziałam, że zawsze mogę na nowo przeżyć tę historię, to powrót do niej nigdy nie będzie już tym samym, co poznanie jej po raz pierwszy. I choć zabrakło mi więcej rozdziałów, które przeniosłyby mnie do przeszłości, to doskonale rozumiem ich brak. Ten tom skupiał się na teraźniejszości i zmianach, jakie przeszli Leah i Axel po tym, jak ich drogi na długi czas się rozeszły.

Książka "Wszystko, czym jesteśmy razem" jest bezpośrednią kontynuacją powieści "Wszystko, czym nigdy nie byliśmy", zatem książki te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. W książce znajdziemy motyw age gap, spotkanie po latach oraz bardzo ciekawie przedstawiony wątek dotyczący malarstwa. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się niesamowicie szybko, ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i równie dobrze poprowadzona. Mamy tutaj tak naprawdę dwie linie czasowe: teraźniejszość i przyszłość, które razem tworzą spójną kompozycję. Bohaterowie tej powieści zostali świetnie wykreowani, to postaci bardzo autentyczne, takie z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy oraz takie, które moglibyśmy spotkać w rzeczywistości. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów co pozwoliło mi jeszcze lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się mierzyli przez ostatnie lata, jak ich wcześniejsze wybory wpłynęły na ich dotychczasowe życie, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam to co działo się w życiu bohaterów podczas ich trzyletniej rozłąki oraz to co wydarzyło się kiedyś Axel i Leah ponownie się spotkali. Autorka wszystko poprowadziła tutaj w taki sposób, że mogłam całkowicie skupić się na słowach, emocjach oraz gestach głównych bohaterów, które wywoływały u mnie samej całą paletę emocji - czasem była to złość, czasem radość, a czasami cudowne motyle w brzuchu. Myślałam, że już w pierwszym tomie mocno kibicowałam i wspierałam bohaterów.. ale tutaj odczuwałam to jeszcze bardziej, jeszcze mocniej! Całym sercem chciałam żeby w końcu byli szczęśliwi. Oboje muszą zmierzyć się z własnymi emocjami, wyrzutami sumienia, muszą podjąć trudne i nie dla każdego zwiastujące coś dobrego decyzję. Czytając kolejne strony tej powieści, dostrzegając relację, która ponownie nawiązuje się pomiędzy bohaterami można zaobserwować przemianę jaka w nich zaszła na przestrzeni tych kilku lat, jak bardzo dojrzali, zrozumieli pewne kwestie oraz pogodzili się z nimi. Autorka poraz kolejny porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas. Nie ukrywam, że i tym razem zdarzyły się łzy wzruszenia. Tak jak wspominałam już wcześniej ta dylogia już na zawsze będzie mi się kojarzyła z piosenkami Beatlesów oraz szumem morza. "Wszystko, czym jesteśmy razem" to piękna, wartościowa, emocjonująca i pełna wzruszeń opowieść o spełnianiu marzeń, pasji, traumie, trudnych wyborach, wybaczaniu, przyjaźni oraz miłości - takiej ponad wszystko! Cudownie spędziłam czas z tą książką i jej bohaterami. Chętnie w przyszłości ponownie sięgnę po powieść spod pióra autorki. Polecam!

Portretująca gorzki smak decyzji podjętych w przeszłości. Urzekająca realizmem. Poruszająca najczulsze struny ludzkiej duszy. Niesamowicie emocjonalna. Ukazująca siłę prawdziwej miłości.

"Wszystko, czym jesteśmy razem" to dalsze losy Leah i Axela.
Po burzliwym rozstaniu, drogi tych dwojga, znowu się splatają.
Trzy lata. Właśnie tyle czasu minęło, odkąd widzieli się poraz ostatni.
Teraz Leah stara się realizować swoje marzenia. Studiuje. Spotyka się z Landonem.
A kiedy pewnego dnia dostaje propozycją, by wystawić obrazy w galerii, w której pracuję Axel, ma mnóstwo wątpliwości. Wie jednak, że jest to dla niej ogromna szansa. Szansa, która nie trafia się każdemu. Dlatego, mimo tego, iż boi się ponownego spotkania z Axelem, decyduje się na ten pierwszy, najtrudniejszy krok.
Nie spodziewa się, że tuż po nim, przyjdzie także na podjęcie kolejnego, będącego jeszcze większą szansą i kolejnym wyzwaniem... Wyjazd do Paryża, i to w obecności Axela, budzi w niej wiele sprzecznych emocji. Kocha go i nienawidzi jednocześnie. Pragnie być blisko niego, a równicześnie jak najdalej. Chce codziennie patrzeć w jego oczy i nie patrzeć na niego wcale.
Leah jest rozdarta, pomiędzy tym czego pragnie, tym czego za wszelką cenę unika.
Bliskość Axela sprawia, że całkowicie traci rozum. Że emocje biorą górę. Że ponownie zatraca się w chłopaku, który już raz złamał jej serce.
Dziewczyna boi się ponownego rozczarowania, a mimo to nie potrafi być obojętna wobec Axela. Nie potrafi mu się oprzeć. Nie potrafi zapomnieć o tym, co niegdyś ich łączyło. A łączyło ich naprawdę wiele. Nie potrafi zapomnieć o tym, że to właśnie dzięki chłopakowi, jest tu, gdzie jest. Że pokonała własne lęki i słabości. Że zawalczyła o siebie.
I teraz, będąc tak blisko siebie, postanawia dać mu jeszcze jedną szansę.

Jednak czy chłopak ją wykorzysta?
Czy ich miłość przetrwa każdą burzę?

"Wszystko, czym jesteśmy razem" skradła moje serce. Nie raz go roztrzaskała, ale też nie raz go scaliła. Nie raz sprawiła, że w oczach błysnęła łza, ale też wznieciła iskierkę nadziei.
Piękna, romantyczna, a przy tym bardzo emocjonalna i namiętna.
Historia, od której nie sposób się oderwać, która wciąga od pierwszych stron, która zaskakuje.
Ta książka na długo zostanie w mojej pamięci ??

"(...) nie umiem dobrze dobierać słów, ale to, co tu widzisz, to wszystko, czym jesteśmy razem (...) Jesteśmy wschodami słońca na plaży i szumem morza. Jesteśmy nocami z rozgwieżdżonym niebem, pożądaniem, naszymi piosenkami, czerwienią o zachodzie słońca (...) Jesteśmy tymi ścianami, które cię otaczają, tym wszystkim, co razem przeżyliśmy. I tym wszystkim, co jeszcze nadejdzie."