Wuj Krasnolud i Brama Opowieści

Większość dorosłych osób, z którymi miałem okazję w swoim życiu rozmawiać, bardzo pozytywnie wspomina czasy swojego dzieciństwa. Kojarzą im się one ze świetną zabawą, okresem niczym nieograniczonej wolności. Niestety, po latach dojrzewamy i często odrzucamy swoje wewnętrzne dziecko, nie wiedząc jak wiele tracimy. Niedawno przekonałem się o tym, czytając nową książkę autorstwa Jakuba Sosnowskiego, która przypomniała mi, że czasami warto wrócić do szczenięcych lat i choćby przez krótki czas znów poczuć się jak małolat.

Mała dziewczynka Emka prowadziła spokojne życie u boku swoich rodziców, nie wiedziała jednak, że niebawem jej świat wywróci się do góry nogami, gdy w jej domu zjawi się nieznany jej dotąd wuj. Nie żaden zwykły wuj, gdyż Karol jest? krasnoludem! Przed bohaterką otworzy się zupełnie nowa rzeczywistość, rzeczywistość którą są w stanie w pełni docenić jedynie dzieci i fantastyczne istoty, a wraz z zanurzeniem się w tę sferę czeka ją niezwykła przygoda.

Autor zabiera czytelnika w podróż, w trakcie której rozwiązujemy zagadki, odszukujemy magiczne artefakty, spotykamy syreny, nimfy, smoki oraz inne magiczne stworzenia, a zabawa w trakcie lektury jest naprawdę przednia! Choć historia zaczyna się spokojnie i zwyczajnie, to bardzo szybko nas wciąga i niemal od pierwszych stron czujemy się jej częścią.

Główna bohaterka Emka, to dziewczyna o wielkiej wyobraźni, otwarta na poznawanie otaczającej ją rzeczywistości, optymistka, która potrafi w niemal każdej sytuacji dostrzec jakieś pozytywy. Z kolei jej wuj Karol, to niewysoki, brodaty krasnolud, zapalony poszukiwacz złota, zawsze chętny do poszerzania horyzontów swojej siostrzenicy, a gdy trzeba także wielki wojownik. Poza tym pojawiają się również Mama i Tata, którzy odgrywają bardzo ważną rolę w tej historii.

?Wuj Krasnolud i Brama Opowieści? to książka, przy której świetnie będzie bawić się cała rodzina i gorąco zachęcam by rodzice zasiedli do lektury ze swoimi dziećmi. Tytuł ten bowiem nie tylko bawi, ale również uczy nas odpowiedzialności, dbania o naszych najbliższych, a przede wszystkim o otaczający nas świat. Autor uświadamia nam również starszym czytelnikom, że naprawdę warto kultywować w sobie wewnętrzne dziecko, ciesząc się prostymi rzeczami, a nie tylko siedzieć w mediach społecznościowych, zapatrzeni w smartfony, komputery i telewizory.

Jeden z tytułów wydawnictwa Solis, to idealna pozycja dla Was dzieciaki oraz dla Was rodzice. Poznajcie historię, w której nie brakuje akcji, zagadek do rozwiązania, a nawet momentów trzymających w napięciu. Co więcej, ta dopracowana do ostatnich detali opowieść zostawia nas z zaskakującym zakończeniem, więc w jej kontynuacji możemy z pewnością spodziewać się kolejnych oryginalnych pomysłów, którymi zachwyci się cała rodzina!

Tak to już jest w baśniach, że wizyta niespodziewanego gościa najczęściej zwiastuje kłopoty albo przygodę. Nie inaczej było wtedy, gdy w domu 10-letniej Emki pojawił się wuj. Warto wspomnieć, że nie był to taki zwykły wujek, a Wuj Karol, który jest? krasnoludem. I nie są to żadne żarty! Karol był niskiego wzrostu, miał długą brodę i podkręcone wąsy, wielki topór oraz niezwykłą umiejętność wyczuwania ukrytych skarbów i bogactw. I to właśnie przez ten niecodzienny dar rozpoczęła się niewiarygodna przygoda Emki i jej Wuja!

Gdy wujek Karol rozpoczął poszukiwania skarbu w piwnicy rodziców Emki, dokopał się do tunelu, prowadzącego wprost do siedziby złośliwych i niezbyt mądrych subgoblinów. W połączeniu z kilkoma zbiegami okoliczności doprowadziło to do? zniknięcia Mamy i Taty Emki. Dziewczynka i dzielny Krasnolud postanowili odszukać porwanych rodziców, jednak okazało się, że zadanie to wcale nie jest proste. Musieli zdobyć trzy artefakty, stawić czoła syrenom, a nawet rozwiązać zagadkę, którą przygotował dla nich sam sfinks! Czy podołają czekającym ich wyzwaniom? I czy uda im się uratować Mamę i Tatę głównej bohaterki? Sięgnijcie po książkę ?Wuj Krasnolud i Brama Opowieści? i sprawdźcie sami!

Kuba Sosnowski stworzył niezwykłą baśń, w której poznacie odważnego, choć dość nieokrzesanego krasnoluda. Wspólnie z Emką, swoją siostrzenicą ruszy on w poszukiwania rodziców dziewczynki. Odwiedzą Bezimienną Guślarkę, która doradzi im, jak uratować zaginionych. Co ciekawe, fantazyjny świat opowieści jest tu bardzo dynamiczny, gdyż Emka swoją wyobraźnią może wpływać na otaczającą ją rzeczywistość. Niewielu autorów decyduje się na taki zabieg, a szkoda! Taka konstrukcja sprawia, że dzieci chętniej sięgają po zabawę fantazją i dłużej korzystają z jej nieograniczonych możliwości.

Warto zwrócić uwagę, że ?Wuj Krasnolud i Brama Opowieści? to baśń osadzona we współczesnych czasach. Co więcej, autor wykorzystał te realia do nadania treści wartościowego przekazu. Przygody Wuja Karola i małej Emki są pretekstem do poruszenia różnych, niejednokrotnie niełatwych tematów. Czytelnicy przyjrzą się problemowi nękania słabszych uczniów przez szkolnych łobuzów. Zastanowią się także z głównymi bohaterami nad narastającym problemem zanieczyszczenia środowiska. Spotkanie Emki i Krasnoluda ze spalinowcami będzie świetną okazją do refleksji nad uciążliwością smogu i nadmierną emisją spalin. Co jednak najważniejsze, wszystkie przygody, prowadzące do tytułowej Bramy Opowieści będą dla młodych czytelników doskonałym przykładem, że dobre serce, szlachetnie intencje i troska o bliźnich zawsze prowadzi do czegoś wartościowego.

?Wuj Krasnolud i Brama Opowieści? to w mojej opinii ciekawa i warta uwagi książka dla czytelników od 9. roku życia. Połączenie współczesności ze światem postaci fantastycznych oraz pełne ważnego przekazu treści zdecydowanie są dużym plusem tej opowieści. Pewien niedosyt pozostawiły we mnie ilustracje. Baśnie stwarzają ogromne pole do popisu dla grafików, jednak tu obrazki zdecydowanie nie pasowały mi do grupy docelowej. Są dość proste i wydają się być odrobinę zbyt infantylne w stosunku do wieku potencjalnych odbiorców. Myślę jednak, że ten mankament blaknie przy interesującej fabule, pełnej ciekawych bohaterów i zaskakujących zwrotów akcji. Polecam Wam przygody Emki i Wuja Krasnoluda. Sama chętnie sięgnę po kolejną część ich perypetii.

Do domu Emki po wielu latach nieobecności przyjeżdża wujek Karol, brat jej mamy. Jednak wujek jest niezwykły, niski, ma długą brodę, szeroki pas i... Jest Krasnoludem. Co wyniknie z niespodziewanej wizyty? Do jakich światów wuj zabierze swoją siostrzenicę? Kogo spotkają? I jakie konsekwencje będzie miało to dla całej rodziny Emki? Przeczytajcie!:)



"Wuj Krasnolud i Brama Opowieści" jest baśnią fantasy na granicy z książką przygodową, odpowiednią dla dzieci 9+. Sama koncepcja "Wuja Krasnoluda" jest jak najbardziej na plus, tajemniczy wujek, o specyficznym wyglądzie, pokazujący małej dziewczynce zupełnie inny świat, pełen magii, smoków i innych niezwykłych stworzeń, które nie zawsze są przyjazne. Książka ma być powieścią przekazującą pewne wartości, jednak miejscami wyszło zbyt moralizatorsko, co jest na minus moim zdaniem. Z jednym aspektem mam również dylemat, dorośli, którzy wracają do dzieciństwa, dziecięcego postrzegania świata, trafiają do miejsca z którego mogą już nigdy nie wrócić, a na pewno już nie o własnych siłach. To sprawia wrażenie, że dorośli muszą być dorosłymi i nic poza tym, a baśnie i świat fantastyczny zarezerwowany jest jedynie dla dzieci. Jaki odbiór u dzieci taka treść może powodować w stosunku do np dorosłych fanów i fanek fantasy? Członków i członkiń fandomów? I czy starsze dzieci nie zaczną zastanawiać się, czy wszystko z nimi w porządku, jeśli wciąż lubują się w "dziecięcych" treściach? No właśnie.

Czy polecam? Nie wiem. Sama koncepcja jest interesująca, ale mam wątpliwości co do wykonania. Oceńcie sami i same. Ja ciekawa jestem kontynuacji, może będzie lepiej wykonana?