Wybacz To dla twojego dobra

Ta książka była dla mnie totalnym zaskoczeniem. Przed decyzją o współpracy przy tej książce przeczytałam opis, ale zanim zaczęłam spędzać z nią czas zdążyłam zapomnieć o tym opisie.. Te luki w pamięci sprawiły, że nie wiedziałam, czego się spodziewać i przyznaję, że to było intrygujące doświadczenie.
Początek bardzo mnie zaintrygował, głównie za sprawą narracji w dwóch liniach czasowych. Wraz z pierwszymi rozdziałami autorka zaserwowała dwie skrajne postawy głównej bohaterki - w przeszłości miłość, w teraźniejszości pragnienie wymazania tej miłości z pamięci. Ogromnie byłam ciekawa, co wydarzyło się w międzyczasie, co takiego sprawiło, że gorące uczucie przerodziło się w coś totalnie przeciwstawnego. Nie od razu było mi dane odkryć wszystkie tajemnice. Autorka dozowała te informacje dając czytelnikowi czas na dogłębnie rozeznanie w sytuacji i uczuciach towarzyszących Robyn oraz na próby samodzielnego tworzenia w głowie przeróżnych scenariuszy. Niektórych rzeczy się domyśliłam, ale końcówka mnie mocno zszokowała. Gdzieś po środku miałam wrażenie przyhamowanie akcji, a nawet powiało trochę nudą, ale zakończenie wszystko mi zrekompensowało.
To jak? Skusicie się?

Twórczość Bianci Iosivoni jest mi bliska od dłuższego już czasu. Dlatego też, kiedy dowiedziałam się, że na rynku pojawi się jej kolejna książka - już przebierałam nogami. Choć to miał być thriller psychologiczny, to wciąż odczuwałam dużą ciekawość. Czy odrobinę mroczniejsza odsłona autorki przypadła mi do gustu? O tym w recenzji poniżej.

Robyn jest młodą dziennikarką, pełną ambicji. Kiedy zjawia się u niej policja i powiadamia, że zaginął jej były chłopak, kobieta nie potrafi ukryć swojego szoku. Nie ma pojęcia, co mogło się wydarzyć i gdzie znajduje się Julian. Choć pragnie zapomnieć o trudnej przeszłości, to wspomnienia zaczynają w nią uderzać falami, jedna po drugiej. Robyn może liczyć na wsparcie swojego przyjaciela, Coopera. Jednak jej uczucia zaczynają się zmieniać i być może mężczyzna nie jest już tylko przyjacielem... Tylko że wtedy wychodzi na jaw, że Cooper może mieć coś wspólnego z zaginięciem Juliana. Czy kobieta będzie wiedziała, komu zaufać? Czy odkryje prawdę o tym, co tak naprawdę stało się z jej byłym partnerem?

Przyznam szczerze, że rozpoczynając lekturę tej powieści, nastawiłam się na taką powieść obyczajową, z tylko delikatnym wątkiem thrillera. No i cóż, autorka stanowczo pokazała mi, że ta historia to nie jest tylko taka zwykła obyczajówka, którą mogę przeczytać na jedno posiedzenie i po tym o niej zapomnieć. Historia Robyn utkwiła mi w pamięci i nawet nie wiecie, jak bardzo się cieszę, że mogłam ją poznać.

Główna bohaterka zdobyła moją sympatię już na wstępie, choć było to mało obiektywne ? kobieta jest dziennikarką i próbuje swoich sił w pisaniu tekstów. Sama skończyłam studia na kierunku dziennikarstwa, stąd właśnie ta sympatia, choć nie jest to też tak, że Robyn nie ma innych plusów. Po lekturze tej książki mogę stwierdzić, że postać ta ma dużą pewność siebie, choć jej przeszłość mogłaby zdecydowanie to wszystko przekreślić. Podziwiam tę bohaterkę i w pewnym sensie jestem z niej dumna, że tak dzielnie poradziła sobie ze wszystkim.

Fabuła powieści skupia się wokół relacji międzyludzkich, które z różnych względów w pewnym momencie zmieniają się z idealnych i pełnych miłości w istnie toksyczne, które potrafią człowieka sprowadzić na samo dno, a nawet i do samego piekła. Nie jest to spoiler, ale ostrzeżenie ? w tej historii nie brakuje takich wątków, więc bardziej wrażliwych uczulam. Cieszę się jednak, że autorka postanowiła poruszyć taki właśnie temat w swojej powieści, ponieważ jest to coś, co po prostu warto podkreślać za każdym razem i poniekąd ostrzegać.

Bianca Iosivoni na bardzo dobre pióro, ale o tym już pisałam kilka razy wcześniej. Ta autorka po prostu tworzy takie historie, które bardzo trafiają w mój gust i sprawiają, że nie potrafię o nich tak szybko zapomnieć. Podobnie było właśnie z historią Robyn, którą polubiłam i razem z nią sprawdzałam kolejne tropy, które mogły zaprowadzić nas obie do rozwiązania tej sprawy. Zakończenie okazało się zaskakujące i przyznam... potrzebuje więcej thrillerów od autorki, bo wychodzi jej to świetnie.

Wybacz. To dla twojego dobra to świetna pozycja, która z pewnością będzie żyła w mojej głowie jeszcze dłuższy czas. Cieszę się, że mogłam ją poznać i jeśli lubicie powieści thrillerowe, w których nie brakuje mimo wszystko wątków obyczajowych, to ta powieść może przypaść Wam do gustu.

Gaslighting to najokrutniejsza i najbardziej wyrafinowana forma przemocy. Polega ona głównie na tym, że jedna osoba wprowadza drugą w błąd w sposób, że traci ona poczucie rzeczywistości oraz zaczyna wątpić we własną percepcję i zdrowy rozsądek. Fałszowanie faktów ma na celu uzyskanie całkowitej kontroli nad ofiarą, bo w wyniku takich czynów, zaczyna ona czuć się niezdolna do samodzielnej oceny sytuacji, przygniatają ją wyrzuty sumienia i zaczyna wątpić w swoje zdrowie psychiczne. Niestety, ten koszmar, dzieje się za niejednymi drzwiami?

Ta poruszająca opowieść jest historią nieprawdopodobnie bolesną i przerażająco prawdziwą, trafiającą w najczulszy punkt, w skutek czego angażuje wszystkie zmysły, wsiąka w każdą cząstkę ciała i duszy. Poruszona tematyka i autentyzm, bijący z każdej strony, dosłownie miażdżą psychicznie, rozbudzają demony, szokują i rozrywają cierpiące serce na strzępy. Fakt, że nie jest to jedynie fikcja literacka, a dramat, jaki bardzo często dzieje się naprawdę, silnie przytłacza, wręcz przeraża.

Język autorki jest wyjątkowo lekki i przystępny, dzięki czemu książkę czyta się nadzwyczaj szybko. To zdecydowanie pozycja, którą połkniecie na raz, zwłaszcza, że ciekawość, jak dalej potoczą się losy Robyn, nie pozwoli wam na chwilę wytchnienia. Gwarantuję, że ta porywająca powieść was totalnie obezwładni, gdy tylko przekroczycie pierwsze strony, nic nie będzie w stanie was od niej oderwać, ale również nic nie ukoi waszego złamanego serca.

Wybacz. To dla twojego dobra to historia miażdżąca psychicznie, która wywołuje całą lawinę skrajnych emocji, począwszy od niedowierzania, paraliżującego strachu, poprzez złość i niezrozumienie, aż do niepojętego bólu i gniewu, lecz nie zabraknie również nadziei, że każdy zasługuje na prawdziwą miłość. Przygotujcie się na wiele oszałamiających niespodzianek, nieoczekiwane zwroty akcji to siła napędowa fabuły, dlatego pochłoniecie ją z zapartym tchem i wypiekami na twarzy! Musicie jednak uważać, ta pozycja roztrzaska wasze serca w tysiące małych kawałeczków, których już nigdy nie da się poskładać w idealną całość!

Robyn jest młodą dziennikarką, która stara się odciąć od byłego chłopaka Juliana i zacząć od nowa. Jednak wszystko do niej wraca, gdy okazuje się, że Julian zaginął.
Szczęśliwie, może liczyć cały czas na swojego przyjaciela Coopera, tylko co, jeśli to on miał coś wspólnego ze zniknięciem Juliana?
Robyn będzie musiała zdecydować komu może zaufać i w co wierzyć.

Dopiero zaczynam swoją przygodę z thrillerami, więc każdy nowo przeczytany jest dla mnie inny, wciągający i zaskakujący.
Bianca stworzyła historię, od której nie sposób się oderwać, w dodatku niesamowicie angażującą.
Mamy w niej dwie linie czasowe, byśmy mogli kawałek po kawałeczku odkrywać przeszłość Robyn i poznawać jej teraźniejszość.
Bardzo podobało mi się jak został poprowadzony wątek toksycznego związku.Nie jest on w żaden sposób romantyzowany, za to zostało nam pokazane jak łatwo ofiara uzależnia się od agresora i jak trudno odciąć się od toksycznych osób.
Autorka rewelacyjnie pokazała, jak nie zdając sobie sprawy łatwo zatracić siebie, szczególnie, gdy nie wyniesie się właściwych wzorców z domu rodzinnego. Jednocześnie pokazała, że ta wartościowa miłość jest wtedy, gdy można być sobą przy drugiej osobie. Nieważne są wystawne kolację i drogie restauracje, a bliskość, bezpieczeństwo, zrozumienie i poszanowanie tej drugiej osoby.

Czytając nie raz zbierałam szczękę z podłogi, bo nie spodziewałam się, że ta historia pójdzie w tym kierunku. Cała książka trzymała mocno w napięciu, jednak nie czułam się nią zmęczona. Właśnie dzięki ?Wybacz? odkryłam, że thrillery psychologiczne to całkiem moja bajka, jednak coś czuję, ze teraz będę potrzebowała czegoś lżejszego by odsapnąć.

3,5/5 Początek książki był bardzo obiecujący. Już tak naprawdę pierwsze linijki zachęciły mnie do lektury, a z każdą kolejną stroną moje zaciekawianie rosło. Historię poznajemy z dwóch perspektyw czasowych, co nadawało jej dynamiczności i pozwalało stopniowo odkrywać kolejne karty tej bardzo tragicznej historii, w której dużą rolę odgrywa toksyczny związek. Autorka dobrze oddała to, jak łatwo zaangażować się w taką relację i ignorować pierwsze sygnały ostrzegawcze, składając je na karb charakteru bądź obwiniając siebie. Doceniam dyskretne sygnały, które od początku były wysyłane, a które z biegiem czasu eskalowały do większych rozmiarów. Jednocześnie czytanie o takich tematach nie było rzeczą łatwą i niejednokrotnie łamało mi serce. Mimo tematyki, przez książkę płynęłam i ani się spostrzegłam, dotarłam do rozwiązania zagadki. No i właśnie... Czytając finał, mój entuzjazm stopniowo słabł. Liczyłam, szczerze mówiąc na więcej zaskakujących rozwiązań, a ostatecznie były one dość przewidywalne i lekko sztampowe, nie wspominając o tym, że motywacje niektórych postaci nie były dla mnie do końca jasne bądź wiarygodne (na przykład siostry głównej bohaterki). Po końcówce brakowało mi też epilogu, dziejącego się na przykład kilka lat po opisanych wydarzeniach. Uważam, że idealnie dopiąłby całość i dzięki temu nie pozostawił mnie z uczuciem niedosytu i rozgrzebanych wątków, które nigdy nie doczekały się wyjaśnienia. "Wybacz" nie traktuję jednak w kategorii książki złej bądź rozczarowującej. Zapewniła mi dużo rozrywki i uświadomiła, że muszę częściej sięgać po thrillery. Cieszę się, że po nią sięgnęłam, dostrzegając jednocześnie pewne aspekty wymagające poprawy bądź dopracowania. Kibicuję jednak autorce na dalszej thrillerowej drodze i mam nadzieję, że czymś więcej w tym gatunku nas jeszcze uraczy.