Wyśnione życie

Co to była za książka ? Tak się w nią wyciągnęłam, że aż trudno było mi ją odkładać.
Główna bohaterka o imieniu Kitty jest po trzydziestce i razem z najlepszą przyjaciółką Friedą, prowadzi księgarnię. Obie uwielbiają swoją pracę, mimo iż zaczyna im się wieść coraz gorzej.
Jednak Kitty zaczyna mieć dziwne sny. Za każdym razem jest w tym samym jakby drugim życiu, w którym ma męża, dzieci i cudowny dom. Główna bohaterka jest przekonana, iż te sny są wynikiem jej nadaktywnej wyobraźni. Zawsze marzyła o przystojnym mężu, słodkich dzieciach i pięknym mieszkaniu. Lecz gdy sny zaczynają jej się podobać, odnosi wrażenie, że ten świat ze snu staje się coraz bardziej prawdziwy.
Historia jest przepiękna. Trzyma w napięciu i wciąga. Ale pamiętajcie #nicniejesttakiejakimsiewydaje
Za egzemplarz recenzencki dziękuję @wydawnictwo.kobiece

Sny są czymś niesamowitym: w przeciągu kilku chwil możemy być w niezwykłym świecie, gdzie wszystko może się zdarzyć i nie ma w nich rzeczy niemożliwych. Dobre sny są słodkie, relaksujące i niekiedy nawet pokrzepiające: po powrocie z nich do rzeczywistości mamy energię do stawienia czoła temu, co czeka nas w ciągu dnia. Są jednak również takie sny, które także są piękne, ale po przebudzeniu pozostawiają w sercu pustkę i tęsknotę za czymś czego nie mamy, a chcielibyśmy mieć. Kitty, bohaterka Wyśnionego życia pewnego dnia zaczyna śnić i? żyć dwoma życiami. Raz jest Kitty Miller, współwłaścicielką uroczej księgarni, a raz Katharyn Andersson, żoną wizjonerskiego architekta i matką cudownych dzieci. Wkrótce oba światy, tak różne od siebie, staną się tak bardzo realistyczne, że ich granice powoli będą się bohaterce zamazywać i zacznie wątpić w to, który z nich jest prawdziwy? Czy ostatecznie kobiecie uda się zaakceptować ten, do którego należy? Czy poradzi sobie z problemami, jakie na nią w nim czekają? O tym dowiecie się z lektury Wyśnione życie.
Cynthia Swanson stworzyła niezwykle wciągającą historię, w której nie tylko bohaterka czuje się zagubiona pomiędzy dwoma światami, ale również i sam czytelnik. Autorka w umiejętny sposób prowadzi fabułę pozwalając snuć nam domysły odnośnie tego, jak ona się dalej potoczy, jednak bez powodzenia. Czasami jest tak, że mimo starań autora udaje nam się przewidzieć ciąg dalszy historii, natomiast w przypadku Wyśnionego życia nasze zapędy w tym kierunku szybko zostają przez Cynthię Swanson rozwiane. Ja, jak dziecko, dałam się zwieść i wciągnąć w oba światy oraz tak jak bohaterka miałam problemy z rozgryzieniem ich ? "który z nich jest tym prawdziwym" ? co oznacza, że nie udało mi się zgadnąć zamysłu autorki. Tym ciekawym doświadczeniem dostarczyła mi mnóstwa emocji, bowiem sama nie byłam do końca pewna, który świat byłby dla Kitty lepszy: ten, gdzie ma własną rodzinę czy ten, gdzie czuje się wolna, ponieważ każdy z nich miał tyle samo plusów, co minusów.
Jak wspomniałam wcześniej, bohaterka Wyśnionego życia żyje dwoma alternatywnymi życiami, przez co więcej czytelniczek (jak i czytelników) może się z nią utożsamić. Jednak najgorsze w tej powieści jest to, że wywołuje ona refleksje odnośnie własnego życia i pojawiają się pytania "co by było gdyby". Kitty otrzymała taką możliwość, przekonania się co by się stało, gdyby postąpiła inaczej. My czytelnicy nie mamy takiej możliwości, a pewnie nie jedna osoba chciałaby się dowiedzieć, czy życie jej byłoby po prostu lepsze, gdyby zdecydowała się wybrać drugą opcję i pewnie przestałaby wypominać sobie podjęte decyzje. Takie myśli są trochę destrukcyjne, sama czasami mam takie momenty, ale dzielnie stawiam im czoła powtarzając sobie, co dzięki tym wyborom dobrego zyskałam.
Główna bohaterka powieści, Kitty, trochę mnie irytowała, szczególnie na początku powieści, kiedy budziła się w "drugim" życiu i bagatelizowała sytuację, w jakiej się znalazła. Później jednak coraz mocniej się z nią zżywałam, a jej zagubienie i bezradność rozrywała moje serce. Kitty jest zdecydowanie pozytywną postacią, ale trochę zagubioną oraz przytłoczoną przez życie (tak jak czasami nam się zdarza być). Jej sytuacja jest jednak dla nas pocieszająca, bowiem nie tylko my zmagamy się z problemami dnia codziennego, bohaterowie czasami też lekko nie mają.
W Wyśnionym życiu pojawia się również temat autyzmu, który w latach 60-tych XX wieku był mało znaną chorobą (jeśli nie w ogóle) i często spotykała się ona z niezrozumieniem otoczenia. Dobrze, że autorka postanowiła przemycić ów temat w swojej książce, bo dzięki temu historia stała się nie tylko bardziej atrakcyjna, ale i wartościowa.
Cynthia Swanson stworzyła życiową i momentami magiczną historię, w której próbuje zwrócić naszą uwagę na jasne strony życia oraz byśmy cieszyli się z tego, co mamy, bo nie wiadomo na jak długo zostało nam to dane. Ponadto pokazuje, że nigdy nie jest za późno by naprawić popełnione przez nas błędy. Wyśnione życie jest debiutem literackim i muszę przyznać, że bardzo udanym oraz przemyślanym. Z chęcią sięgnę w przyszłości po inne dzieła tejże autorki, bo mam wrażenie, że ma nam jeszcze sporo dobrego do przekazania. Mam również nadzieję, że zaskoczy mnie równie mocno jak w przypadku swojego debiutu. Zatem, jeśli szukacie książki, która was wciągnie od pierwszej strony, zmusi do refleksji i przyniesie ze sobą masę emocji, to Wyśnione życie będzie dobrym wyborem.
[www.dzosefinn.blogspot.com]

Rok 1962. Kitty Miller to trzydziestoośmioletnia panna mieszkająca w Dencer z kotem. Jej codzienność to prowadzenie księgarni wspólnie z najlepszą przyjaciółką Friedą. Jest niezależna, a jej życie jest dość monotonne.
Rok 1963. Kitty budzi się w nieznanej sobie sypialni jako Katharyn Anderson. Okazuje się, że ma wspaniałego kochającego męża, wspaniałe dzieci oraz piękny dom. To życie wydaje się być spełnieniem jej marzeń, ale? przenosi się do niego tylko w snach. Jak kobieta poradzi sobie z tą sytuacją oraz które życie jest tak naprawdę prawdziwe?
Cynthia Swanson z wykształcenia jest projektantką wnętrz, a pisanie jest jej pasją. Jest autorką The Glass Forest, a także bestsellerową pisarką "New York Timesa" oraz "USA Today". W 2016 roku otrzymała nagrodę WILLA w kategorii literatury historycznej. Nie miałam do tej pory styczności z twórczością tej autorki, jednak opis mnie zainteresował oraz fakt, że główną rolę w kinowej adaptacji ma zagrać Julia Roberts.
Bardzo polubiłam główną bohaterkę w obu jej wydaniach ? zarówno jako niezależną pannę jak i matkę oraz żonę, którą stawała się w snach. To taka typowa kobieta, która boryka się z przyziemnymi problemami. Podobało mi się to jak w swoich snach nie znając wszystkich faktów potrafiła zawsze szybko wybrnąć z danej sytuacji, np. kiedy nie wiedziała kim jest osoba, która ją zaczepiła, a z jej słów wynikało, że się znają, albo w różnych sytuacjach w domu. Frieda to wspaniała przyjaciółka, która również wydaje się być bohaterką z krwi i kości, jednak mimo swoich problemów, była naprawdę oddaną przyjaciółką. Mam tylko pewne zastrzeżenia do Larsa ? ale czy wyśniony mąż może mieć jakieś wady? Skoro to sen to był idealny, choć dla mnie odrobinę za bardzo.
Styl Swanson jest niezwykle lekki, a sama historia na tyle wciągająca, że ciężko się oderwać. O ile fragmenty o codzienności bohaterki po prostu dobrze się czytało, o tyle tych dotyczących snów wyczekiwałam. Bardzo byłam ciekawa, czym jeszcze zostanę zaskoczona ja razem z główną bohaterką. Jednak, kiedy granica między jednym światem, a drugim się zatarła, nie zazdrościłam głównej bohaterce. Nie jest niczym przyjemnym, kiedy umysł płata nam figle. W tej historii nic nie jest takie jak się wydaje. Bardzo miłym akcentem, który ja lubię w książkach jest to, że główna bohaterka ma księgarnię i sporo scen lub wydarzeń toczy się wokół tego miejsca.
"Wyśnione życie" to wspaniała opowieść pełna ciepła o tym jak wyobraźnia potrafi płatać figle, ale także skłaniająca do refleksji, bo czy na przykład wymarzone życie może być idealne i pobawione wad oraz problemów?

Znacie to uczucie, kiedy śni Wam się coś bardzo fajnego i nie chcecie się obudzić, a gdy otwieracie oczy, żałujecie, że to tylko sen, chcecie jeszcze raz zasnąć, ale niestety już nic ciekawego się Wam nie śni? Kitty doświadczyła podobnego uczucia, ale jej sen zawsze wraca. Bohaterka jest samotną osobą, która wraz z przyjaciółką prowadzi księgarnię. Mimo tego, iż kiedyś próbowała sobie ułożyć życie, nic z tego nie wyszło. Pewnego razu zapadając w sen, budzi się w zupełnie innej sypialni, nachyla się nad nią mąż, a w głębi domu czekają na nią jej dzieci. W tym życiu ma wszystko, czego potrzeba jej do szczęścia. Szkoda, że to tylko powracający sen, ale czy na pewno?
To naprawdę interesująca i wciągająca powieść. Czegoś takiego nie miałam okazji czytać jeszcze nigdy. Z zapartym tchem połykałam każdą stronę, ponieważ tak bardzo pragnęłam poznać jej zakończenie.
Podczas lektury balansujemy na granicy dwóch światów, wraz z bohaterką staramy się zrozumieć, o co właściwie chodzi. Mimo iż dzieje się dużo, akcja powieści nie jest zbyt szybka, by poznać prawdę, trzeba uzbroić się w cierpliwość.
Kitty poznajemy w dwóch różnych odsłonach. Raz jest zamężną panią domu z dziećmi, a raz samotną współwłaścicielką księgarni. Obie wersje są bardzo sympatyczne. Kobieta nieco się pogubiła, a umysł płata jej figle, oddalając ją od rzeczywistości. Jawa zaciera się i coraz trudniej rozróżnić, co jest prawdą, a co jej wymysłem.
"Wyśnione życie" jest połączeniem powieści obyczajowej, z romansem, literaturą piękną oraz lekką nutą psychologii. Pełne tajemnic i baśniowej otoczki przenosi nas wraz z bohaterami do Denver z lat sześćdziesiątych. Jesienno-zimowe uliczki, pachnące grzbiety książek, powoli toczące się życie, mniejsze i większe problemy oraz swoista magia sprawiają, że nie sposób się od tej pozycji oderwać.
Książka Cynthii Swanson jest udanym debiutem, napisanym lekkim tonem, w przystępnym języku, mimo iż prócz sielskiego życia zagłębia się również w trudniejszą tematykę. Gdzie jest granica szczęścia? O czym tak naprawdę marzy bohaterka? Gdzie kończy się jawa, a zaczyna sen? Koniecznie musicie się przekonać sami!
"Wyśnione życie", to książka z oryginalną fabułą, refleksyjnym klimatem oraz ciekawymi postaciami. Z niecierpliwością czekam na kolejne dzieła autorki.

Wraz z informacją o książce otrzymałam wiadomość, że historia zostanie zekranizowana, a główną bohaterką będzie Julia Roberts. Była to wystarczająca rekomendacja i ani chwili nie zastanawiałam się nad tą historią. Czy okazała się dobra czy wręcz przeciwnie?
W moim prawdziwym świecie nikt tak do mnie nie mówi. I na pewno nikt nie nazywa mnie Katharyn.
Kitty jest na pozór zwykłą kobietą. Prowadzi wraz z przyjaciółką księgarnię i nie ma kompletnie żadnych zobowiązań. Musi pamiętać jedynie o tym, aby nakarmić kota i od czasu do czasu spotkać się z rodzicami, do których jest bardzo przywiązana emocjonalnie. Swego czasu, po rozstaniu z Kevinem chciała poznać idealnego mężczyznę, który zostałby jej mężem, jednak zrezygnowała z poszukiwań. Pewnej nocy przyśniło jej się coś niespodziewanego...
Przez te wszystkie lata nauczyłam się jednego - obie się tego nauczyłyśmy - że nic nie jest tak stałe, jak na początku się wydaje.
Katharyn jest szczęśliwą żoną Larsa i matką trojaczków: dwóch chłopców i dziewczynki. Jej sielskie życie w domu z rodziną wydaje się tym, o czym zawsze marzyła. Kitty z początku z niecierpliwością oczekuje na kolejne sny, w których zamienia się w panią domu. Z czasem jednak granica między snem i jawą powoli się zaciera, a kobieta nie wie już co jest prawdą, a co fikcją...
Nagle uświadamiam sobie, co oznacza starzenie się. Znaczy, że wszyscy, których kochaliśmy w młodości, stają się już tylko fotografiami na ścianie, słowami opowieści, wspomnieniem w sercu.
Historia jest pełna zagadek. Powoli poznajemy losy i historię zarówno Kitty jak i Katharyn. Całość była dla mnie tym, czego oczekuję od powieści obyczajowych: ciekawa i niebanalna. Autorka przedstawiła główną bohaterkę w dwóch równoległych rzeczywistościach. Okazuje się, że w ostateczności nic nie jest takie, jak może się wydawać, a z każdą kolejną stroną poznajemy zakamarki losów zarówno Kitty jak i Katharyn.
No i wróciłam tu, gdzie jest miło i spokojnie, gdzie mogę sobie pożartować ze swoim kotem. Znowu w prawdziwym, realnym świecie.
Pierwszy raz spotkałam się z tego typu historią i jestem zdecydowanie na tak. Autorka w świetny sposób pokazała, że życie nigdy nie jest w pełni idealne. Zawsze musimy poświęcić coś dla czegoś innego. Podczas poznawania obu rzeczywistości widzimy, że zarówno w jednym jak i drugim życiu głównej bohaterki są pozytywne jak i negatywne aspekty. Jestem niesamowicie ciekawa ekranizacji, więc tym bardziej polecam lekturę zanim ta wejdzie do kin!
Życie płynie naprzód, sprawy ważniejsze przeplatają się z tymi mniej ważnymi, część zostaje nam w pamięci, a większość szybko zapominamy.

"Wyśnione życie" to całkiem inna książka, niż się spodziewałam. Cynthia Swanson zaskoczyła mnie kreacją bohaterów, wymyśloną akcją oraz tym, że wszystko to co poznajemy w trakcie czytania, nie jest do końca tym na co wygląda.
Wprowadzenie poplątane prawda? Tak jak i cała fabuła zawarta w tej powieści! To zdecydowanie jedna z lepszych książek jakie w ostatnim czasie czytałam. Ta niepozorna okładka skrywa tak wielkie piękno i genialną historię, że brakuje mi słów aby Wam to chociaż odrobinę przybliżyć. Główną bohaterką jest tutaj Kitty Miller, która po nieudanych poszukiwaniach miłości postanowiła być szczęśliwą i wyzwoloną singielką. Wraz z przyjaciółką prowadzi małą księgarnię, ona jednak nie przynosi już zysków takich jak na początku. Jej życie jednak było dla niej satysfakcjonujące - do czasu. Pewnej nocy przyśnił jej się mocno realistyczny sen, w którym przeniosła się w całkiem inny świat. Była sobą, jednak życie jakie tam prowadziła było zdecydowanie odmienne od jej obecnego. To właśnie sen jest głównym punktem zaczepienia tej powieści. Życie w śnie, sen na jawie czy realizm? To wszystko miesza się ze sobą tak mocno, że nie sposób się oderwać od książki. Autorka porusza tu wiele kontrowersyjnych i trudnych zagadnień. Wspaniale przeplotła wszystkie wątki ze sobą dając wrażenie niesamowitego realizmu tej książki. Nie jest to z pewnością historia, którą szybko zapomnicie. Jak dla mnie, Cynthia Swanson swoim debiutem zdobędzie mnóstwo czytelników, którzy równie mocno jak ja pokochają jej twórczość. Ta pozycja jest skierowana dla osób lubiących zawiłe i nieprzewidywalne historie, które swoją niebanalną prostotą porywają w główny wir akcji i nie pozwalają zbyt szybko opuścić wymyślonego świata.
Ta książka wstrząśnie nie jednym czytelnikiem, myślę, że wielu z Was odnajdzie w niej cząstkę dla siebie. Z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić, bo nikt z Was nie będzie zawiedziony po jej lekturze.

Wyśnione życie nie było na mojej liście "must have" do przeczytania - jednak gdzieś tam przeglądając instagrama mignęła mi okładka tej książki. W końcu za którymś razem postanowiłam zapoznać się z jej opisem i stwierdziłam, że może to być całkiem ciekawa historia z wykorzystaniem motywu marzeń sennych. I kiedy okazało się, że mogę ją zrecenzować - nie wahałam się. I to była bardzo dobra decyzja - historia naprawdę mi się podobała i wciągnęła mnie od samego początku.
Jeśli chodzi o postać samej autorki, postanowiłam przed przeczytaniem książki czegoś się na jej temat dowiedzieć. Cynthia Swanson zaczęła studiować architekturę po to, aby mieć "praktyczne" wykształcenie. Jej miłość do pisania mimo wszystko zwyciężyła i kilka lat temu wróciła do pasji swojego życia. Kobieta nie poprzestaje tylko na pisaniu - zajmuję się też udzielaniem konsultacji innym pisarzom, a także projektowaniem. Po zapoznaniu się z jej krótka bibliografią mogę dostrzec, że w wyśnionym życiu nadała męskiemu bohaterowi swoją własną pasję. To ciekawy zabieg, dzięki któremu możemy zapoznać się z Cynthią na łamach jej opowieści.
Historia zaczyna się w roku 1962. Naszą główną bohaterką jest Kitty Miller - silna, niezależna kobieta, po trzydziestce, która wraz ze swoją najlepszą przyjaciółką prowadzą razem księgarnię. Ich wspólny interes ostatnimi czasy przeżywa gorsze chwile. Życie kobiety jest zwyczajne, nic się specjalnego w nim nie dzieje. Aczkolwiek Kitty jest z niego zadowolona. Nieoczekiwanie u kobiety zaczynają się sny, które są totalnym przeciwieństwem życia, które obecnie toczy - w tym wyśnionym świecie bohaterka ma męża, dzieci, dom, a nawet gosposie! Kiedy pierwszy raz przenosi się do tego snu odczuwa dezorientację. Jej marzenia senne są bardzo realne, a także całkiem przyjemne. Początkowo nie może odnaleźć się w swojej nowej roli, nie zna wielu szczegółów. Po jakimś czasie przystosowuje się i wie coraz więcej o otaczających ją realiach, co pozwala jej egzystować w tym "drugim świecie".
"Sen we śnie. Sen o drobnym-aczkolwiek przyjemnym -przeżyciu, które nigdy nie miało miejsca. I to w samym środku snu o całym życiu, które nigdy się nie zdarzyło."
Początkowo pojawiające się sny są miłą odskocznią i wręcz nie może się ich doczekać. Każdy jeden zabiera ją do innych wydarzeń, poznaję nowych ludzi, dowiaduje się nowych rzeczy o samej sobie. W pewnym sensie ten "drugi" świat jest wypełnieniem pewnych brakujących obszarów jej prawdziwego życia. Za dnia pełni też inną rolę, natomiast nocą? staje się Katharyn - żoną posiadająca cudownego mężczyzny, matką ślicznych dzieci, pełną poświęcenia dla życia rodzinnego.
"Życie płynie naprzód, sprawy ważniejsze przeplatają się z tymi mniej ważnymi, część zostaje nam w pamięci, ale większość szybko zapominamy."
Jednak z czasem w snach dowiaduję się o rzeczach, z którymi wcale nie chce się pogodzić. Coraz bardziej zanika granica oddzielająca świat prawdziwy i świat snu. Bohaterka zaczyna mieć luki w pamięci i nie jest pewna własnych wspomnień. Dochodzi do tego że nie wie, częścią którego świata by chciała być i którego faktycznie jest. Nie potrafi powiedzieć co jest rzeczywistością a co wymysłem jej wyobraźni. Jest zagubiona. Nasuwają się pytania - czy przyjdą odpowiedzi? I co te sny oznaczają, czemu są tak bardzo realne? Jeśli chcecie odpowiedzi sięgnijcie po tą książkę, wszystko się wyjaśni niekoniecznie w sposób dla Was przewidziany.
Kończąc książka dla mnie zdecydowanie jest na plus. Bardzo mi się podobała i od pierwszych stron już mnie wciągnęła. Wykorzystanie motywu snu i marzeń sennych to był strzał w dziesiątkę. Do tej pory nie czytałam książki podobnej do tej. Autorka ukazuje jak to mózg może niby w stanie spoczynku stworzyć bardzo realny świat i bardzo realne wydarzania. Czasem ucieczka w świat marzeń bywa odskocznią. Pozwala pożyć trochę "idealnym" życiem - z dala od tego, który bywa pod wieloma względami bardzo rozczarowujący. Czasem jest sposobem poradzenia sobie z wydarzeniami, które nas przerastają, przytłaczają. A niekiedy bywa też wskazówką dla zagubionych, podpowiada prawdziwe pragnienia serca. Warto przyjrzeć się temu co nam się śni - może jest to klucz do pytań lub problemów, które nas nurtują? Książka jest napisana prostym językiem, szybko się ją czyta. Mimo tych ponad 400 stron zleciała mi naprawdę szybko. Dla mnie najważniejsze jest to, że nie jest wcale taka oczywista - a zakończenie naprawdę było zaskakujące! Przez większą część książki zastanawiałam się jak może skończyć się opowieść, w jakim kierunku zmierza. To co spotkało mnie na końcu tej historii było czymś czego naprawdę się nie spodziewałam. Polecam żeby się z nią zapoznać, bo można naprawdę miło się zaskoczyć.

Powieść "Wyśnione życie"- to jakby można rzec, podwójne życie kobiety.
W tym pierwszym życiu kobieta jako Kitty Miller - jest starą panną, kobieta niezależną, prowadzącą spokojne i dostatnie życie.
Lecz nie jest to życie idealne, bo jak każda kobieta marzy, aby kochać i być kochaną.
Tęskni więc za innym życiem.
Od pewnego czasu Kitty miewa sny, w których marzy o ukochanym mężczyźnie, ciepłym domu i kochanych dzieciach.
Lecz, gdy te marzenia się zmieniają w rzeczywistość, kobieta boi się takiego życia.
W swoim śnie kobieta to już nie Kitty lecz Katherine, która ma męża i trójkę dzieci, z którego jedno choruje na autyzm.
W końcu kobieta nie wie czy to jest jawa czy sen?
Nie jest pewna co ma robić!
Sen we śnie.
Sen o przyjemnym przeżyciu, które nigdy nie miało miejsca i to w samym środku snu o całym życiu, które nigdy się nie zdarzyło.
Książka porusza także bardzo ważną kwestię społeczną.
Otóż autyzm zwany też schizofrenią dziecięcą, jest zaburzeniem charakteryzującym się ograniczeniem zdolności społecznych u dzieci.
Autystyczne niemowlęta i dzieci rzadko się uśmiechają, nie nawiązują kontaktu wzrokowego ani nie reagują na swoje imię.
Tak więc idealne życie nie istnieje.
Ani na jawie ani we śnie.
Jest to debiutancka powieść autorki, pełna zagadek: samotnej Kitty czy spełnionej Katherine z chorym dzieckiem, którego główna bohaterka się boi, bo nie wie jak ma się nim zajmować.
Które życie wybierze bohaterka?
Czytajcie.
Mistrzowsko napisana książka.
Wydana w miękkiej oprawie, zawiera 35 rozdziałów i 415 stron.
Akcja powieści rozgrywa się w latach sześćdziesiątych.
Okazuje się, że wyobraźnia potrafi być niezwykle zmyślna i skrupulatna.
Jak myślicie w której roli bohaterka woli zostać?
Czy chce być niezależną kobietą, lecz samotną?
Czy też woli mieć kochającego męża, trójkę dzieci z tego jedno autystyczne?
Bardzo trudny wybór, tak jak trudne jest ludzkie życie.
Przeczytajcie tę przepiękną historię, o tym, że nic nie jest takie, jakim się wydaje.
Życzę przyjemnej lektury i satysfakcji z czytania.

Kitty Miller lubiła swoje życie, choć zupełnie nie było ono spełnieniem jej dawnych marzeń. Ale była niezależna, wraz z przyjaciółką prowadziła księgarnię i bywała szczęśliwa, mimo lęków o przyszłość. Za to w snach, które ostatnio zaczęły ją nawiedzać, jej życie było idealne. Miała przystojnego i wciąż zakochanego w niej męża, urocze dzieci. Ciągle powracające sny pozwalały jej przeżywać przyjemne chwile z wymyśloną rodziną i były jednocześnie tak realne, że Kitty powoli zaczęła zastanawiać się, czy nie są rzeczywistością. Którą wersję swojego życia by wybrała, gdyby dostała taką możliwość? To z pewnością nie byłaby łatwa decyzja?
Cynthia Swanson, osadzając akcję książki w Denver w latach 60., starała się, by słowami odwzorować klimat tamtych lat.Czytelnik wraz z Kitty, która była narratorem tej powieści, z zaskoczeniem odkrywał, w których punktach przecinały się jej alternatywne istnienia, co w obu jej światach pozostawało niezmienne.
Nic dziwnego, że powieść Cynthii Swanson zachwyciła Julię Roberts i powstanie ekranizacja z jej udziałem, bo sama mam podobne odczucia i chętnie poznałabym tę historię w filmowym wydaniu.To historia, która niejednokrotnie zaskakuje, wzrusza i pozostawia z uczuciem ciepła na sercu.
cała recenzja: www.jagodowyblog.pl