Yakari i białe futro Tom 11

Życie plemienia Siuksów nie należy do łatwych. Ciągła wędrówka w poszukiwaniu nowych terenów łowieckich to tylko jeden z problemów. Teraz dodatkowo lud naraził się na gniew ogromnego orła, który sprawia, że duch Indianina zostaje uwięziony w Krainie Mroku. Ratunkiem dla swoich towarzyszy może być Yakari i jego zdolność porozumiewania się ze zwierzętami. Młody dzielny chłopak wyrusza więc w wysokie góry, aby odnaleźć potężnego podniebnego drapieżnika. Czekać będzie tam na niego sporo niebezpiecznych wyzwań, z którymi będzie musiał sobie jakoś poradzić.

Każda kolejna część Yakariego opiera się na tych samych sprawdzonych zasadach. Job tworzy historię, która ma zapewnić młodemu miłośnikowi komiksów odpowiednią porcję widowiskowości, szczyptę dramatyzmu, dawkę humoru oraz treści moralizatorskie. Nie inaczej jest w przypadku recenzowanego albumu. Yakari boryka się tutaj z licznymi niebezpieczeństwami, będąc jednak mocno zdeterminowanym do wykonania powierzonego mu zadania. Jego poczucie obowiązku wiąże się z silnymi uczuciami łączącymi go z całym plemieniem. Ważną część historii pełni również jego zdolność porozumiewania się ze zwierzętami, dzięki czemu często uzyskuje on ich pomoc (co zostaje pokazane na zasadzie partnerstwa i wielkiego szacunku dla matki natury). Humor w głównej mierze opiera się na gagach sytuacyjnych. Nie jest on tak rozbudowany, jak np. w serii Lucky Luke, został jednak doskonale dostosowany do młodszego czytelnika, który jest grupą docelową całej serii.

Niczego złego nie można również napisać na temat warstwy artystycznej. Derib jak zawsze serwuje wpadające w oko kolorowe cartoonowe rysunki, które stają się idealnym uzupełnieniem fabuły. Dodatkowo potrafi on naprawdę nieźle narysować kadry pokazujące surowość i piękno przyrody.

Yakari i białe futro jest więc komiksem dla najmłodszych, który powinien zapewnić im masę doskonałej zabawy. Każda z części to osobna historia, więc jeśli nawet ktoś nie miał okazji sprawdzania wcześniejszych odsłon, to czytanie może zacząć od dowolnego numeru.

YAKARI WŚRÓD GÓR

?Yakari? to seria oparta na prostym schemacie, z konsekwencja (i sukcesem) powielanym z tomu na tom. Ale jest to schemat, który zawsze się sprawdza i dostarcza miłośnikom tego typu rozrywki dobrej zabawy. A że to jednocześnie klasyk, który zarówno wypada, jak i warto znać, polecić go mogę z czystym sercem i dużym, i małym.

Dla jednego z Siuksów, Śmiałego Kruka, nadszedł trudny czas. Jego pogoń za mustangiem kończy się sprowadzeniem na Indianina gniewu ogromnego orła. Skutek? Za sprawą mocy ptaka, Śmiały Kruk zostaje uwięziony w Krainie Mroku. z pomocą przychodzi czarownik, ale niestety nawet on nie jest w stanie pomóc wojownikowi.
I tu na scenę wkracza nasz dzielny Yakari, od którego będzie zależeć ratunek. Jako, że rozumie on mowę zwierząt, wyrusza odnaleźć w górach orła. Ale już sama droga do celu jest niebezpieczna, a jak tu jeszcze przekonać wielkiego orła do sprowadzenia Śmiałego Kruka z powrotem?

Na początku wspominałem o schemacie ?Yakariego?, ale pozostaje pytanie, jaki jest to schemat? Cóż, chyba widać go wyraźnie już po opisie. Nasz dzielny mały Indianin za każdym razem spotyka jakieś potrzebujące pomocy zwierzę czy człowieka i wspierając go, odkrywa jakąś prawdę o ludziach, zwierzętach, naturze czy świecie. Zawsze dostajemy więc przygody, dramatyczne sceny, trochę humoru, sporo akcji i dydaktyzmu.

Poza tym, jak zawsze, fabuła jest tu mocno uproszczona, z dialogami ograniczonymi do niezbędnego minimum i szybką akcją. Poza tym snuta jest głównie za pomocą obrazów i komiks pochłania się właściwie w kilka, w porywach do kilkunastu minut. Wszystko to sprawia, że wiek docelowego odbiorcy jest stosunkowo niski, a całość jest jak najbardziej dostosowana do oczekiwań najmłodszych. A jednak i starsi odbiorcy znajdą tu niejedną rzecz dla siebie. Bo mimo lekkości i prostoty, komiksy o Yakarim są pełne uroku, bardzo sympatyczne, pouczające i ciekawe. Proste, ale wyraziste i bardzo przyjemne.

A przy okazji także znakomicie zilustrowane. Rysunki zostały przygotowane w sposób klasyczny, cartooowy, lekki i prosty, kojarzący się ze ?Smerfami? (pod okiem ich autora, rysunki ?Yakariego? w końcu się uczył). Poza tym seria może pochwalić się tym, jak świetnie oddane ma tła i plenery, a znakomity kolor doskonale to wszystko uzupełnia. Dlatego miłośnikom europejskiej klasyki i wszystkim dzieciom polecam gorąco, bo to urocza i sympatyczna lektura dla całej rodziny.