Za głosem miłości

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Przeczytałam większość książek Pani Anety i każda mi się bardzo podobała, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok powieści "Za głosem miłości", która zainteresowała mnie swoim opisem i urzekła okładką. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia że, książkę czyta się niesamowicie szybko. Mi zapoznanie się z historią Luizy zajęło jeden wieczór i z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam jej losy. Fabuła została w interesujący oraz bardzo życiowy sposób nakreślona, przemyślana i dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie naprawdę świetnie i prawdziwie wykreowani, to postaci, które tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu przypadkach, podzielając podobne bolączki i dylematy moralne. Zaczynając czytać tą historię myślałam, że będzie to dość spokojna opowieść z jakimś drobnym elementem dramatu, jednak zagłębiając się coraz bardziej w losy Luizy okazało się, że to z czym przychodzi się jej mierzyć jest trudne, bolesne i momentami rozrywające serce. Luiza od pierwszych chwil zaskarbiła sobie moją sympatię, byłam pod wrażeniem jej determinacji i wytrwałości, mocno kibicowałam Luizie w jej marzeniach i planach, jednocześnie bardzo jej współczułam sytuacji w jakiej się znalazła i wielokrotnie miałam ochotę "wejść" do tej książki i przytulić, wesprzeć główną bohaterką, zapewniając i licząc na to, że już teraz wszystko będzie dobrze. Ta historia wywołała we mnie lawinę skrajnych emocji, autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, trudnych, życiowych i ponadczasowych problemów dzisiejszego społeczeństwa, których tak naprawdę może doświadczyć każdy z nas. Aneta udowadnia, że pozory czasami naprawdę mogą bardzo mylić, a to co jest najważniejsze w budowaniu związku i przyszłości to szczerość, zaufanie oraz szacunek do drugiego człowieka. Ta historia z pewnością skłoni nie jedną osobę do głębszych przemyśleń. Jak na szpilkach wyczekuję już, kontynuacji "Za głosem miłości", jestem szalenie ciekawa jak dalej potoczy się historia Luizy i z czym przyjdzie się jej jeszcze mierzyć. Polecam!

?Za głosem miłości" to historia Luizy ? studentki pierwszego roku dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim.
Dziewczyna szybko się aklimatyzuje w nowym środowisku, jednak z niemałym zdumieniem spogląda na nowych znajomych trochę, zazdroszcząc, że wszystko przychodzi im bez trudu, podczas gdy ona dwoi się i troi by osiągnąć, to samo, co oni.
Ledwo łączy naukę z pracą, która jest jej potrzebna by móc, choć trochę odciążyć finansowo rodziców. Dlatego, gdy po zajęciach koledzy zazwyczaj miło spędzają ze sobą czas, ona biegnie do butiku, by zacząć swoją zmianę.
Wskutek jakiegoś nieporozumienia paczka przyjaciół się rozdziela. Mniej więcej w tym samym czasie w życiu Luizy pojawia się Grzegorz, dla którego dziewczyna całkowicie traci głowę. Luiza wierzy, że szczęście w końcu się do niej uśmiechnęło i teraz może być już tylko lepiej.
Ale cz aby na pewno? Czy sielanka może trwać wiecznie?
Kłamstwa i manipulacje kontra miłość.
Czy Luiza zdoła dostrzec swoje potrzeby i przypomni sobie, o czym zawsze marzyła? Czy upomni się o nie?
?Za głosem miłości" to historia powiedziałabym z życia wzięta. Opowieść o początkach studenckiego życia, młodych ludziach, którzy w znacznej większości nie poznali jeszcze wszystkich jego uroków. Ludziach często bardzo ufnych i popełniających dużo błędów działających pochopnie i podatnych na wpływy innych. Historia o młodych dorosłych łatwo ulegających pojawiającym się zewsząd pokusom.
Autorka wrzuciła swoją bohaterkę w dorosłość i poustawiała na jej drodze przeszkody byśmy mogli przyglądać się jak sobie z nimi poradzi. Stawi im czoła, czy się podda?
Uwierzcie mi, że Luiza to wbrew pozorom twarda dziewczyna, która nie poddaje się bez walki. Uważam, że wielu z nas mogłoby brać z niej przykład.
Ta książka uświadamia, że z marzeń nie powinniśmy rezygnować. Nigdy. Nie możemy zapominać o swoich potrzebach, pragnieniach. Historia Luizy pokazuje również, że wczesne macierzyństwo może być piękne, a dziecko nigdy nie powinno być traktowane jak "problem". Wszystko w życiu jest po coś?
Polecam

Pamietacie, jak pragnęliście szybko dorosnąć, mieć wreszcie osiemnaście lat i dowód osobisty w kieszeni? Okres studiów to piękny czas w życiu młodego człowieka, który ma głowę pełną marzeń, planów i wizji tego, jak by chciał, żeby wyglądała jego przyszłość. Jednocześnie z drugiej strony może pociągać za sobą wiele pokus, złych wyborów z ich konsekwencjami. Osoba, która dopiero wkracza w dorosłość, bez doświadczenia, nierzadko naiwna, może wpaść w pułapkę zdobycia łatwych, szybkich pieniędzy, z której ciężko będzie się wyplątać. 
I tu poznajemy Luizę. Oczywiście nie mogło zabraknąć wątku miłosnego. Jednak wcale nie cukierkowatego, jakbyśmy mogli się spodziewać. Sprawcą całego zamieszania okazuje się być Grzegorz. Dziewczyna, jak zresztą większość innych w jej wieku, idealizuje ten związek. Wierzy, że to ten  jedyny, na zawsze. Ale, jak wiemy miłość bywa ślepa. Nie zauważa niepokojących sygnałów, później kłamstw. 
Aneta Krasińska w interesujący, a przede wszystkim autentyczny sposób przedstawiła wszystkie rozgrywające się wydarzenia. Widzimy, jak łatwo można wpaść w kłopoty i jak trudno jest się z nich wygrzebać. Bliscy również w tym siedzą. Ale niezwykle ważna jest pomoc. Luiza podejmie walkę, ale czy starczy jej na tyle siły i determinacji, by wyjść z opresji obronną ręką? Czy zdobędzie się na gest wybaczenia? I czy w ogóle ten ktoś na to zasługuje?
Trudy codzienności, potknięcia, upadki, rozczarowanie, zawiedzione zaufanie, niemoc, bezradność, żal do losu - będziemy obserwować to, w jaki sposób zmienia się postać Luizy. Osobiście bardzo jej kibicowałam, wzruszałam się i przeżywałam wszystko to, czego doświadczała.
"Za głosem miłości" to życiowa, pełna emocji powieść o miłości, marzeniach, manipulacjach, sieci kłamstw i walce o siebie i swoją przyszłość. To książka dla każdej młodej kobiety. Korzystajcie z młodości, bo to wspaniały czas w życiu każdego człowieka. Ale niech prowadzi Was rozsądek. I nie zapominajcie przy tym o swoich wartościach, potrzebach oraz marzeniach!

Bohaterami powieści Krasińskiej są studenci jednej z warszawskich uczelni wyższych. Każdy z nich jest przekonamy, o tym, że wybrany kierunek zapewni im wymarzoną pracę i otworzy drzwi do lepszego świata. Jednak w życiu jak to w życiu nie wszystko da się przewidzieć i zaplanować a los czasem płata nam figle. Niektórym się uda osiągnąć sukces, a inni będą musieli przejść przyspieszony kurs dorosłości.
.
Cudowne, beztroskie studenckie czasy... eh, kiedy to było. Wspominam je z sentymentem. Kolokwia, wyjazdy terenowe, skomplikowane relacje damsko męskie, oj działo się, działo. Niestety nie każdy z moich rówieśników miał możliwość delektowania się tym wspaniałym czasem. Część z nich musiało zrezygnować ze swoich marzeń z podobnych powodów co bohaterka powieści Krasińskiej. Niektórzy też świadomie wybrali rodzinę zamiast nauki i kariery. Dlatego ambicja i odwaga głównej bohaterki jest postawą godną naśladowania i dowodem na to, że dziecko nie musi i nie powinno być przeszkodą w dążeniu do zamierzonego celu.
.
Tekst jest prosty, poprawny, dialogów jest tu jak na lekarstwo. A jeśli już są, to są krótkie, skromne, oparte o dobrze nam znane schematy i popularne zwroty. Nie dziwię się, jest to trudna część teksu i wymaga sporych umiejętności pisarskich. Pomijając jednak ten szczegół, ostatecznie wciągnęła mnie historia Luizy. Nie każdy może być mistrzem pióra, ale jeśli tworzy historie, które umilają czas i dają rozrywkę, to wszystko jest w jak najlepszym porządku.
.
Przyznam, że na początku nie byłam przekonana co do tej książki, ale ostatecznie naprawdę mi się podobała. Ciekawa i z życia wzięta historia oddająca realizm życia (a raczej walki) w stolicy. Mówię to jako absolwentka UW). Bo tak jak potrzebujemy seriali tj. M jak miłość czy Barwy szczęścia, tak i potrzebne są nam takie książki. Polecam ją szczególnie młodym dziewczynom stawiającym pierwsze nieśmiałe kroki w dorosłość. Niech będzie przestrogą przed lekkomyślnością i nieprzemyślanym zachowaniom, których konsekwencje możemy odczuwać przez długi czas.
.
Czy przeczytam kolejny tom? A pewnie. Bo czemu i nie
Ps. Okładka urocza, słodziutka wręcz, jedna z ładniejszych, jakie widziałam ostatnio.

"Za głosem miłości" to historia pełna emocji o młodej dziewczynie, która wkracza w dorosłe życie. Jest pełna miłości i marzeń.
Luiza jest studentką dziennikarstwa. Oprócz studiowania pracuje. Ledwo te dwa zajęcia łączy ze sobą i jest zdumiona jak łatwo to przychodzi jej kolegom. Przez nieporozumienia traci najbliższych przyjaciół. Za na jej drodze staje mężczyzna, w którym zakochuje się. Z miłości dla niego rezygnuje ze swoich marzeń. Niestety, ale ja nie polubiłam tego faceta. Od początku mnie drażnił i czułam, że dla Luziy znajomość z nim źle się skończy. Natomiast Luiza to bardzo silną i mądra kobieta, której nie da się nie lubić. Szkoda mi było jej gdy działo się to wszystko co jej zafundował Grzesiek. Jak dalej potoczą się ich losy? Co zrobi dziewczyna, kiedy na jaw wyjdą wszystkie sekrety jej chłopaka? Przekonacie się sami.
Książka jest prawdziwym rollercoasterem emocjonalnym. Na każdej stronie coś się dzieje. Oprócz Luzy i Grześka są tutaj jeszcze inne postacie tj. Milena, która twardo sępa po ziemi i wie czego chce. Julia, która chyba ze wszystkich przyjaciół Luizy jest jej najbardziej bliska. Adam, chłopak dla mnie zagadka. Nie wiem czy da się go lubić czy nie.
Autorka jak zawsze w swoich powieściach poruszyła i tutaj trudny temat, jakim jest toksyczna miłość oraz zasadzki czyhające na każdym kroku młodych ludzi wkraczających w dorosłość. Czytając zadawałam sobie pytanie czy na pewno można rezygnować z siebie w imię miłości? Jak długo można żyć kłamstwie? Czy Luiza otrząśnie się i stawi czoło manipulacją chłopaka?
Książkę czyta się bardzo szybko i z wypiekami na twarzami. Nie raz poleją się łzy, nie raz będziemy chcieli potrząsnąć główną bohaterką. Autorka ma niezwykle lekkie pióro i wszystko to sprawia, że nagle znajdujemy się na ostatniej stronie, która z kolei sprawia, że już nie możemy doczekać się kolejnej części.

Czytając opis byłam ogromnie ciekawa tej historii.Nie pomyliłam się w stosunku do niej.Pochłonęła mnie doszczętnie pokazując,że życie niestety pisze własne historie a poznane osoby mogą nas pociągnąć na dno lub pomoc w chwilach zwątpienia i trudnej sytuacji życiowej.
Studentka Luiza jest prosta dziewczyna.Do swoich marzeń dąży za sprawa ciężkiej pracy i nauki.Nie idzie na skróty,tak jej znajomi poznani na studiach.Takim osobom w życiu jest naprawdę ciężko,ponieważ muszą dwa razy mocniej starać się,by zapracować na swój sukces.Nie mając znajomości i pieniędzy rodziców liczy tylko na siebie.
Życie studenckie potrafi niejednokrotnie zaskoczyć nieplanowanym wiadomościami.Wtedy trzeba ponieść konsekwecje swoich czynów.Dodatkowo kłamstwa i sekrety bliskiej osoby są początkiem złych chwil.
Bohaterka jest bardzo ciepła i wytrwała osoba.Jej pracowitość,cierpliwość i umiejetność pracy w ciężkim czasie nie pozwala jej nie lubić.Byłam ogromnie zaskoczona jej dozgonną cierpliwością do krzywd skierowanych do niej.Potrafiła wybaczyć,gdy tak naprawdę powinna rzucić wszystko i iść w swoją stronę.
Historia porusza serce pokazując,że mimo wszystko trzeba dać druga szanse drugiej osobie.Jednak czasem nie jest to warte,ponieważ w związku oboje powinni się starać a nie tylko jedna strona.Wsparcie znajomych ze studiów jest ogromne.Wtedy dostrzegamy,kto jest przyjacielem.
Zakończenie złamało moje serce.Jest ono dowodem na to,że nawet ukochanej osobie niewarto wierzyć i ponownie zaufać.
Z całego serca polecam książkę,a ja czekam na kontynuacje historii