Za kratami

Uwielbiam zapoznawać się ze świetnymi wydaniami, które poruszają różnorodna tematykę. Z tego powodu nie mogłam przejść obojętnie obok reportażu Artura Górskiego.

W tym wydaniu autor skupia się przede wszystkim na wywiadach z osadzonymi, ale także osobami pracującymi w służbie więziennej. Na początku każdej części jest krotki wstęp, a następnie obszerna rozmowa z daną osobą.

Rozmówcy Artura Górskiego są naprawdę różnorodne. Odbiorca może przekonać się jak dawniej wyglądało przetrzymywanie nieletnich osadzonych. Reportaż skupia się także na zabójstwie partnerów za stosowanie przemocy wobec kobiet oraz dzieciach osadzonych, które przez cały czas wychowywały się w więzieniu.

Nie jest to aż tak obszerny reportaż, jak powieści tego polskiego pisarza. Arturowi Górskiemu udało się jednak poruszyć w nim sporo wątków na 240 stronach tego reportażowego wydania.

,,Za kratami" Artura Górskiego jest jednym z wydań dla pełnoletniego odbiorcy, który jeszcze lepiej chce poznać świat zza krat.

Artur Górski jest dziennikarzem śledczym, autorem głośnej serii "Masa o polskiej mafii" oraz wielu innych reportaży dotyczących więziennictwa. Choć bardzo lubię sięgać po reportaże, jak dotąd nie miałam okazji poznać twórczości Autora. Tematyka więziennictwa jest niezwykle fascynująca, wielu z nas na pewno zastanawia się, jak wygląda "życie" za kratami, choć nigdy nie chcielibyśmy tam trafić.

"Nie chciałbyś tam trafić- nawet z krótkim wyrokiem... Tam rządzą zupełnie inne reguły gry niż na wolności, to, co wydaje Ci się błahe i bezwartościowe, tam jest obiektem pożądania".

W swoim najnowszym reportażu "Za kratami" autor odkrywa przed nami kulisy życia w więzieniu przedstawiając je z perspektywy więźniów, jak i wychowawców, czy bliskich osób osadzonych.
Reportaż Artura Górskiego zrobił na mnie ogromne wrażenie. Choć otrzymałam egzemplarz od Wydawnictwa, to zdecydowałam się odsłuchać książkę w formie audiobooka, i powiem Wam, że to było dobre posunięcie. Książka czytana jest przez kilku lektorów, dzięki temu odnosimy wrażenie, jakbyśmy słuchali prawdziwego wywiadu.
"Za kratami" to książka poruszająca trudny temat, brutalna i bardzo bolesna, ukazująca nam jak naprawdę wygląda życie za kratami więzienia, ale zdecydowanie warta jest uwagi.

"Nie chciałbyś tam trafić - nawet z krótkim wyrokiem... Tam rządzą zupełnie inne reguły gry niż na wolności; to, co wydaje ci się błahe i bezwartościowe, tam jest obiektem pożądania  (...) Ten kto więzienie zna jedynie z filmów czy książek, nie ma pojęcia o życiu za kratami."

Rzadko kiedy sięgam po reportaże. Ale są jednak takie, które przyciągają mnie jak magnes. Kiedy zobaczyłam "Za kratami" ciekawość wzięła górę i ta pozycja dosłownie przylgnęła mi do rąk.

Więzienie to miejsce, do którego może trafić każdy za mniejsze jak i większe przewinienia. Jest to miejsce, które  większość z nas zna tylko z filmów i książek, jednak jak one mają się do rzeczywistości?

Artur Górski w swojej książce obala wszelkie mity, które mówią o tym, że odsiadka to taki urlop tylko w zamkniętym miejscu. Dzięki rozmowom z byłymi pracownikami służb więziennych czy z rodzinami osób odsiadujących wyroki, możemy zobrazować sobie realia i zasady jakie tam panują. Przerażająca rzeczywistość, której nie poznamy z filmów.

Przeprowadzone są również rozmowy z więźniami czy z osobami powiązanymi z mafią. Dla mnie ta książka to niesamowity reportaż, który pozwala szerzej spojrzeć na świat za kratami. Znajdziemy w niej przede wszystkim rzetelne informacje, bez mydlenia oczu.


Więzienie to zdecydowanie temat, którego nie da się wyczerpać. Za każdym człowiekiem stoi jakaś historia, a za każdymi murami panują inne zasady.

Książkę czytało się bardzo dobrze i szybko. Pomimo, że autor wplata słownictwo, slang więzienny wszystko jest dla czytelnika zrozumiałe. Znam twórczość Artura Górskiego więc "Za kratami" nie było dla mnie niczym zaskakującym. Ciekawe było połączenie formy reportażu z wywiadami. Wypowiadali się nie tylko osadzeni, ale również pracownicy służby więziennej, policjanci z wydziału konwojów czy żona skazanego. Reportaż wart uwagi jeśli temat polskiego więziennictwa jest nam obcy.

?(?) czas za kratami to niekończący się stan wojenny, to spacer po polu minowym, który może się skończyć bardzo różnie?.

Więzienie ? miejsce do którego wbrew pozorom może trafić każdy. Czy to przez przypadek, nieszczęśliwe zrządzenie losu, czy na własne, autorskie życzenie. Za winę i za ?niewinność?. To miejsce, gdzie następuje wymierzenie kary poprzez pozbawienie wolności i nie tylko..
Artur Górski ? dziennikarz, pisarz, twórca magazynu ?Focus Śledczy?, autor między innymi serii ?Masa o polskiej mafii?, człowiek, który naprawdę wie, co mówi, serwuje nam niecenzurowaną opowieść o polskich więzieniach. Strach się bać..
?Za kratami? to kawał mocnego i rzetelnego reportażu, próba szerszego spojrzenia na niełatwy temat. Autor oddał więc głos: więźniom; tym, którzy ich nadzorują; tym, którzy mają za zadanie przywrócić ich do normalnego społeczeństwa; funkcjonariuszom zwolnionym z pracy, a także rodzinom osadzonych. Zwrócił uwagę na kontrast pomiędzy obrazem więzienia przedstawianym np.: w kryminałach, a realiami.

Portret człowieka, który po raz pierwszy wkracza w przerażający świat znany mu do tej pory jedynie z ekranu telewizora działa na wyobraźnię.
Obraz więzienia jako instytucji mocno zhierarchizowanej, gdzie jednak każdy ,,nowy" jest jedną wielką niewiadomą, gdzie wciąż zdarzają się sytuacje, których nie przewiduje procedura, gdzie niekiedy jest więcej niż dwie strony barykady, a teorie pedagogiczne można jedynie włożyć między bajki ? przeraża i niepokoi.
?Za kratami? to opowieść o podkulturze więziennej, która ulega modyfikacji. O środowisku tak jaskrawym, że aż niekiedy karykaturalnym. O patologiach życia za kratami. I w końcu o osobistym poczuciu sprawiedliwości i niesprawiedliwości, podziałach na mniej i bardziej złych.
Mnóstwo tu wątków, tematów nie do wyczerpania. Przystępny sposób podania sprawia, że książkę czyta się jednym tchem.

To nie jest miła lektura, jest za to pouczająca. Miesza w głowie, zasiewa wątpliwości, konfrontuje z rzeczywistością i skłania do refleksji. TO naprawdę warto przeczytać.
Polecam.

Życie za kratami to zupełnie inny świat. Świat ,którego nie znam i mam nadzieję nigdy nie poznam na własnej skórze. Mimo wszystko jest w nim coś wyjątkowego co nas trochę fascynuje. Chcemy go choć trochę zgłębić. Dlatego bardzo się cieszę, że Artur Górski daje nam -czytelnikom taką możliwość. Poznałem więzienne życie miedzy innymi dzięki rozmowom autora nie tylko z więźniami, ale i z wychowawcami, strażnikami, konwojentami czy też z żonami osadzonych. To brutalna prawda o innym wymiarze życia. Ciężko nam sobie nawet wyobrazić ile takie życie niesie dramatów za sobą... Lektura zdecydowanie warta uwagi.

Co mnie skłoniło po sięgnięcie książki ? Za kratami ?, trudno powiedzieć. Zobaczyłam zapowiedź, przeczytałam opis i zaiskrzyło.

Tematyka więziennictwa do miłych i przyjemnych nie należy. Jednak to, co o nich wiem, to jedynie obrazy, które fundują książki kryminalne lub kino, a co nierzadko nijak ma się do rzeczywistości.

Tę więzienną rzeczywistość próbuje ukazać Artur Górski z perspektywy nie jednostronnej, ale z punktu widzenia kilku relacji - więźniów, wychowawców więziennych, funkcjonariuszy czy rodzin skazanych.

Czy człowiek trafiający do więzienia jest z gruntu zły?
Czy po prostu się pogubił?
Znalazł się w niewłaściwym miejscu i czasie?
A może nie zrobił nic złego i na skutek postępowań innych, odsiaduje wyrok za czyn, którego nie popełnił?

? To, że sąd wydał wyrok, nie oznacza, że jestem zabójcą. I do końca życia będę się starał oczyścić moje dobre imię ?.

Co jednak napisać o matce mordującej swoje nowonarodzone dziecko? Czy to jest jeszcze matka? Na wolności żyje przecież jeszcze dwójka jej dzieci. Twierdzi, że je kocha...

? - A czemu pani nie pokochała tego ostatniego?
- Bo chciałam mieć dwójkę, a nie trójkę ?.

Tak brzmi odpowiedź na pytanie, dlaczego to niewinne dziecko zabiła.

Co napisać o żonie latami katowanej przez męża? Cierpiącej, poniżanej, gwałconej, odartej z godności, która zabija swojego kata. Mamy prawo ją osądzać? Jedni powiedzą, że dobrze zrobiła, drudzy, że mogła przecież od niego odejść, nie musiała pozbawiać go życia.

Podobno zawsze jest wyjście. Łatwo powiedzieć, nie znając ludzkiej historii.

Autor życzył mi ciekawej lektury i taka właśnie była. Historie, które poznałam, rozmowy, które miałam sposobność przeczytać, uświadomiły mi, jak dalekie od prawdy było moje postrzeganie więzienia i sytemu tam panującego.

Myślę, że warto sięgnąć po tę trudną, lecz jednocześnie zmuszającą do refleksji opowieść o realiach życia po tamtej stronie muru.