Zabierz mnie ze sobą

Ostrzeżenia. !WSZELKIE MOŻLIWE!

Jeśli masz słabe serce - nie czytaj.
Jeśli masz słabe nerwy - nie czytaj.
Jeśli nie jesteś gotowy na jazdę bez trzymanki - nie czytaj.

...

Są takie książki, które mimo kategorii Dark, mają w sobie elementy romansu, przez co w jakimś sensie kibicujemy bohaterom, chociaż ich drogi splotły się w niewłaściwy sposób.

Ale są też książki tej samej kategorii, które wbijają w fotel, które przerażają i które pozostawiają niesmak.

"Zabierz mnie ze sobą" jest książką okrutną, bez żadnych zasad moralności, bez ani odrobiny wytchnienia. To książka, która właśnie taka ma być!

Pod każdym względem ta powieść jest dopracowana. To fabuła pozostawia wiele do życzenia. Bo czy da się lubić bohatera, który jest gwałcicielem? Albo bohaterkę, która to akceptuje? Według mnie - nie. Myślę, że czytając tę historię musimy "wyłączyć" emocje, bo nic nie usprawiedliwia zachowania bohatera.

Mój problem polega na tym, że nie umiem napisać czy mi się podobała - bo to niemożliwe. Nie umiem napisać, że mnie rozczarowała, bo tak też nie było skoro nie potrafiłam się oderwać od czytania. W mojej subiektywnej opinii nie istnieje "lubię lub nie lubię" odnośnie tej historii.

Mam też pewne zastrzeżenie. Bo gdyby to był thriller, to inaczej bym ją oceniła. Ale ludzie, autorka chyba pomyliła gatunki, bo postanowiła, że między bohaterami wywiąże się miłość. MIŁOŚĆ! Naprawdę? Skąd ona się wzięła? Na jakiej podstawie? Syndrom Sztokholmski? Owszem, ale miłości nie kupuję. Cała ta książka jest zepsuta! Ale co tam, zmieńmy front i zróbmy romans.. Jestem zła i rozczarowana. Nie wspominając o epilogu, który mnie wkurzył. Taki epilog nie ma prawa bytu po tak brutalnej historii. Pani Jones chciała przedobrzyć, ale się nie udało. Bo albo najmroczniejszy i brudny dark, albo romans i "żyli długo i szczęśliwie". Możliwe że to miało na celu pokazanie przemiany bohatera, ale to wręcz niemożliwe. To było złe i w moim odczuciu autorka chciała pokazać, że w sumie to on jest dobry i kochany i dzięki kobiecie zmienił swoje życie. NIE! To gwałciciel!!

Osoby o słabych nerwach, nie czytające darków i mające cienkie granice wytrzymałości, powinny dwa razy się zastanowić czy ją przeczytać.

Zaczęłam nowy rok z książką "Zabierz mnie ze sobą" Niny G. Jones. I w sumie to trochę nie mój styl, ale ja lubię wychodzić czytelniczo ze strefy swojego komfortu, więc postanowiłam dać tej książce szansę.

Sam był trudnym dzieckiem. Innym. Przez jąkanie stał się wyrzutkiem. To jak ludzie go postrzegali ukształtowało go na dziwaka. Wyrósł na faceta, który lubi podglądać innych w ich domach i zakradać się do nich kiedy śpią. Vesper to dobra dziewczyna. Uczy się pielęgniarstwa, opiekuje się swoim młodszym bratem, który ma porażenie mózgowe oraz powoli układa sobie życie z swoim chłopakiem Carterem. Ale czy to jej wystarcza? Gdy Sam w swojej obsesji na punkcie Vesper zakrada się do jej domu i chce zaspokoić swoje żądze sprawia, że w dziewczynie coś się budzi. Jak to się potoczy?

Książka jest ostro popieprzona. Naprawdę. Ale jest napisana ze smakiem. Tak, jest brutalna, od czasu do czasu pojawiają się wulgaryzmy oraz ostre sceny seksualne, które przyprawiają o gęsią skórkę. Mimo to uważam, że autorka świetnie to rozegrała. Cały czas siedzimy w głowie Sama lub Vesper. Ich odczucia, przemyślenia podczas wszystkich zdarzeń są niezmiernie ważne. Przemiana Vesper z ofiary w inną dziewczynę była fascynująca. Ja bym jednak tą historię trochę skróciła, bo według mnie chwilami było to trochę rozwleczone. Bałam się, że fabuła będzie ocierać się o absurd. Ale autorka naprawdę udźwignęła temat. Ta książka jest nieźle napisana. Wszystko jest spójne i się zgadza. Chociaż główna bohaterka czasami mnie denerwowała, za to Sam jest świetnie wykreowaną postacią. Poznajemy również jego przeszłość, chociaż tutaj muszę zwrócić uwagę, że czasami te przeskoki w czasie mnie wybijały z rytmu, bo nie umiałam się połapać przy pierwszych dwóch, trzech zdaniach czy to się działo kiedyś czy aktualnie. W końcu w każdym z nas kryje się coś czego nie chcemy pokazywać przed światem...

Vesper miała na pozór normalne, spokojne życie. Uczyła się w szkole pielęgniarskiej, miała chłopaka, który ją kochał oraz opiekowała się swoim bratem. Jednak nieustannie czuła, że czegoś brakuje jej w życiu. Uważała, że jest monotonne i przewidywalne. Wtem niespodziewanie w jej codzienność wkracza Sam. Pewnej nocy napada na jej dom, a kiedy zaczyna grozić jej bliskim, dziewczyna chcąc ich ocalić, błaga aby zabrał ją ze sobą. Tak fantazja Vesper, zamienia się w rzeczywistość. Jednak przyjdzie zapłacić jej za to wysoką cenę. Kobieta rozpocznie walkę pomiędzy pragnieniami ciała, a rozumem.

?Na tym właśnie polega problem z utrzymywaniem kogoś przy życiu. W takim samym stopniu stajesz się zakładnikiem tej drugiej osoby, w jakim ona jest twoim?.

Sięgając po ?Zabierz mnie ze sobą? miałam przeczucia, że ta książka będzie mocna, ale również, że sprawi, że będę czuć masę emocji. I tak też było. Powieści tego typu nie są dla każdego, trzeba być na nie otwartym człowiekiem. I chociaż ja nie stronię od gatunku dark, to również moje morale są w takich historiach wystawiane na próbę, ale ja to uwielbiam.
W powieści Niny G. Jones nie znajdziecie romantyzmu. Zapomnijcie o tym. Jedyne,co możecie otrzymać, to ochłapy czułości i troski. Ta książka ma przerażać i szokować i właśnie to robi.
Chyba pierwszy raz mam tak, że nie znajduję dla głównego bohatera żadnego wytłumaczenia. Sam jest złem, ukrytym w mroku, który atakuje z zaskoczenia. Nie ma w nim żadnego dobra, żadnych przemyśleń o tym, że jego postępowanie jest złe, że może powinien się zmienić. Okrutnymi postępkami, wynagradza sobie to, czego nie otrzymał w dzieciństwie: stabilności, miłości i szczęścia. Wszystkie napady, traktuje jak karę dla tych, którzy są bardziej szczęśliwi niż on. Jednak Vesper, która jest jedną z jego ofiar sprawia, że zaczyna czuć do niej zaborczość. Dlatego łamie dla niej swoje zasady.

Nina G. Jones stworzyła historię o człowieku z zdeprawowaną duszą. To jak sprowadza główną bohaterkę do roli zwierzęcia, grając na jej psychice, upodlając i zmuszając do uległości, momentami było obrzydliwe, okrutne i niezrozumiałe. Autorka pozwala nam zrozumieć, co i kto sprawił, że stał się takim człowiekiem, ale tak jak pisałam powyżej, Sama nie da się usprawiedliwić.

?Zabierz mnie ze sobą? to historia dla czytelników, którzy nie boją się mocnych wrażeń i mrocznego klimatu.

?Zabierz mnie ze sobą? to książka, która wywołała we mnie mieszane uczucia. Miałam co do niej spore oczekiwania, ale co się wydarzyło po drodze, to nie wiem? Z jednej strony byłam ciekawa całej relacji między bohaterami i tego, co się dzieje, ale z drugiej były momenty, które mocno mi się dłużyły?
Lubię książki określane przez niektórych mianem ?popieprzonych?. Nie przeszkadzają mi w nich brutalne sceny, znęcanie się czy gwałty. Książka Niny G.Jones właśnie taka jest. A do tego jest tak mroczna, że momentami aż ciężko mi było ją czytać. Najśmieszniejsze jest to, że nie chodziło tu o treść, tylko ogółem trochę mnie znużyła na początku. Pierwsze 130 stron to przeważnie same gwałty, które w pewnym momencie mi się przejadły?jakoś nie wywołały we mnie żadnych emocji - myślę, że spowodowane to było kreacją głównej bohaterki, która do samego końca książki, strasznie mnie denerwowała. W końcu nadszedł fragment z odkurzaczem, który wszystkich tak mocno zaskoczył ? i powiem Wam szczerze, że jakby to poszło w tą stronę, którą zmierzało to książka, poszłaby z automatu w odstawkę, bo aż taki dark to już rzeczywiście nie jest dla mnie? tak ? zdarza się, że coś mnie mocno obrzydza w książce i w tym przypadku tak było? Po tym wydarzeniu książka zaczęła coraz bardziej mi się podobać ? i tutaj już były emocje i działo się! O tak! Wciągnęłam się na maksa? i potem znowu ostatnie strony były takie ?nijakie? ? bo znowu ta bohaterka i te jej przemyślenia?
W książce poznajemy Sama, który z jednej strony ma wszystko ? bogactwo, domy i aparycje, ale z drugiej brakuję mu ?. No właśnie? czego mu brakuje? Autorka oprócz wydarzeń obecnych ? czyli porwania Vesper, wprowadziła do historii retrospekcje, pokazujące dzieciństwo głównego bohatera. I to one były dla mnie o wiele bardziej ciekawe. Dowiadujemy się z nich, co tak naprawdę go ukształtowało, dlaczego robi to, co robi i od kiedy to tak naprawdę się zaczęło! Postać Sama, nazywana też przez Vesper ? Nocą, jest genialnie wykreowana. I według mnie jest najciekawsza w całej książce i tak naprawdę ją ratuje ? bo dla mnie rozdziały poświęcone jemu były najciekawsze i najlepiej mi się je czytało.
Jeśli lubicie takie mroczne i brutalne historie, a chore relacje między bohaterami nie są dla Was odpychające, to zdecydowanie sięgnijcie po tę książkę, bo jest warta przeczytania. Ja mam mieszane uczucia, bo dla mnie była momentami świetna i nie dało się oderwać, ale były też momenty takie, że mogłam odłożyć książkę i w ogóle mnie do niej nie ciągnęło..

Co to była za książka, tu było naprawdę mocno, szalenie i cholernie niebezpieczne. Nawet ja, która lubi mocne sceny w książkach skrzywiła się z przerażenia. Zdecydowanie dla czytelników odważnych o mocnych nerwach nie bojących się niczego.

?To ona karmi wygłodniałe zwierzę mieszkające w moim wnętrzu.?

Tu nie znajdziecie kwiatuszków, serduszek i śpiewających ptaszków. Tu mamy obsesję, która płynie w naszych żyłach, mamy mężczyznę, który nie cofnie się pod niczym i mamy ofiarę, która wkroczy w świat bestii i go zmieni całkowicie. Ale czy ofiara będzie walczyć, czy jednak pójdzie na pewną śmierć?

?Na tym właśnie polega problem utrzymania kogoś przy życiu. W takim samym stopniu stajesz się zakładnikiem tej drugiej osoby, w jakim ona jest twoim.?

Sam jest bezwzględny. Jest mężczyzną, którego wykreowała przeszłość. Nie boi się niczego, nie zawaha się zrobić to, co ma zamiar zrobić. A jedna z kobiet wpada mu w oko. Co robi Sam ? Zbyt banalnym byłoby umówić się na randkę i zabiegać, on ją porywa i wykorzystuje, tresuje i oswaja. Czy dziewczyna będzie w stanie w ogóle przeżyć ?
?Jestem człowiekiem, który zaryzykował wszystko, aby cię mieć.?

Wowww ! Co tutaj się działo. Tutaj było tyle mocnej akcji, tyle emocji i zwrotów akcji, że nie sposób było się oderwać od tego tytułu. Czasem było przerażająco, czasem człowiek nie wiedział, co o tym wszystkim myśleć. Ale ja lubię takie pokręcone opowieści, a uwierzcie było tutaj cholernie mocno. Autorka dosłownie wbija w fotel. Może ktoś pomyśli, że oszalałam, ale ta książka była niesamowitym przykładem darku z przytupem.

Kochani dla fanów mocniejszych wrażeń i niebojących się rozlewu krwi, bezwzględnych postaci i akcji jest pozycją obowiązkową napisaną we wspaniały, emocjonalny i bezkompromisowy sposób. Ja tę Autorkę bardzo lubię i myślę, że ma talent do takich historii z pazurem.
Serdecznie polecam ten mroczny tytuł !