Zabiję Cię

Są dwie Maddie. Jedna z nich skrywa się za ekranem komputera. Jest śmiała i okrutna. Rozkochuje w sobie kolejnych chłopaków tylko po to, by później porzucić ich i patrzeć, jak cierpią. Druga to dziewczyna, dla której każdy dzień pośród ludzi to wyzwanie. Ta Maddie siedzi w ławce na końcu sali, starając się nie zwracać na siebie uwagi. Wszystkie kontakty z ludźmi to dla niej koszmar.

Mierzenie się z fobią społeczną nie należy do najprostszych rzeczy, ale dla Maddie okazuje się znośniejsze, gdy w jej życiu pojawia się Tim. Zbieg okoliczności sprawia, że zaczynają wymieniać się ze sobą wiadomościami. Po raz pierwszy Maddie nie gra, by na siłę przypodobać się chłopakowi. I choć wciąż nie potrafi zaufać, to rozmawia z kimś nie po to, by później go zniszczyć. Przynajmniej na początku nie ma takiego zamiaru...

Książki nie wyciskają mi łzy z oczy, ale są takie, które dogłębnie mną wstrząsają. ?Zabiję cię? jest jedną z nich. Jeżeli zdecydujecie się sięgnąć po tę historię, to przygotujcie się na przepotężną dawkę emocji. Podczas czytania czułam się, jakbym wsiadła na kolejkę górską zmierzającą w tylko sobie znanym kierunku. I kiedy już wydawało mi się, że przejażdżka dobiega końca, ta dopiero się rozpoczęła.

Autorka przedstawiła nam portret dziewczyny mierzącej się z fobią społeczną. Wcześniej trafiałam na książki, które także próbowały przedstawić ten problem, jednak żadnej z nich się nie udało. Ta przypadłość była w nich niejako romantyzowana i bagatelizowana. W ?Zabiję cię? Vquiet pokazała, że ta choroba to ciągła walka ze sobą. Kiedy nie sięgniemy po pomoc, nie będziemy jej chcieli, może to doprowadzić do upadku nie tylko nas samych, ale też inne osoby. I choć obecność Tima w życiu Maddie staje się dla niej takim małym światełkiem w tunelu, to nie stanowi lekarstwa dla jej duszy. Końcówka książki dość mocno to pokazuje.

?Zabiję cię? było wcześniej publikowane na Wattpadzie. I podczas czytania rzeczywiście czułam, że to opowieść pisana przez dłuższy czas. Mimo że kolejne rozdziały stanowiły kontynuacje tej samej historii, to jednak wychwyciłam momenty, gdy całość delikatnie zbaczała z kursu obranego przez początkowe strony. Być może to przez to, że kiedyś wręcz nałogowo korzystałam z Wattpada. Jednakże i tak końcowe rozdziały, a zwłaszcza przesłanie tej historii, wynagrodziło mi parę wcześniejszych potknięć.

Na pewno nie jest to łatwa powieść, więc przed jej przeczytaniem wręcz zalecam zapoznać się z ostrzeżeniami dotyczącymi jej treści.

Jak wygląda życie z fobią społeczną? Życie w ciągłym strachu przed drugą osobą? Życie bez jakichkolwiek uczuć? Maddie to wie. Krzywdzi innych ludzi, bo kiedyś sama została skrzywdzona. Niszczy każdego kto pojawi się na jej drodze, by znów nie poczuć nic. W zbroi zbudowanej z okrucieństw walczy z własnymi demonami. Dziewczyna powoli traci nadzieję, że ma jeszcze szansę kiedykolwiek je pokonać.
Kto by pomyślał, że chłopak, z którym poznała się poprzez pisanie na ławce w sali matematycznej, okaże się jej wybawieniem i jednocześnie zgubą?

------- recenzja

Pierwszy raz po przeczytaniu książki odebrało mi mowę. Może przez to, że zalewałam się tysiącem łez, a może powodem była niesamowita pustka i ból w sercu wraz z przekręceniem ostatniej strony. Nie umiem skleić normalnego zdania i napisać nic sensownego, bo wiem, że żadne słowa nie będą wystarczające.

Jedyne czego jestem pewna, to to, że ,,Zabiję cię" jest pozycją, którą mogłabym czytać bez przerwy. Jestem pewna, że do historii Tima i Maddie wrócę jeszcze niejednokrotnie i za każdym kolejnym razem będę jeszcze bardziej zakochana. Jestem pewna, że ,,Zabiję cię" jest warte każdej ceny i jestem pewna, że tą książkę będą polecała każdemu na każdym kroku.

Akcja, pomysłowość, bohaterowie, oryginalna fabuła - wszystko co składa się na ogólną ocenę książki, w ,,Zabiję cię" było idealnie dopracowane. Autorka, mimo młodego wieku, ma ogromny talent pisarski i jestem zawiedziona, że został on tak późno przeze mnie odkryty.
Fantastycznie zaplanowane wątki, każdy motyw, czyn i cecha bohaterów, sprawiają, że książka staje się aż za dość autentyczna. 

Autorka świetnie poradziła sobie z wątkiem fobii społecznej, atakami paniki, ale też innymi trudnymi tematami. Opisy choroby Maddie są na tyle dobrze rozwinięte, że czytelnik nie nudzi się czytając je, a wprowadza w lekturę i krok po kroku zaczyna się w niej zatracać. Ogromnym plusem, według mnie, jest perspektywa Tima. Główny bohaterów nie został wykreowany na schematycznego bad boya, który kiedy tylko może, wplata między słowa przekleństwa i po dwóch tygdniach znajomości twierdzi, że dziewczyna należy do niego. Tim to chłopak o ogromnym sercu, który stara się pomóc Maddie żyć, jak każdy człowiek. Nie próbuje na siłę jej naprawić, a małymi kroczkami oprowadza ją po świecie ,,bez strachu przed ludźmi". Przez jego niektóre słowa czy czyny serce rozdwajało mi się na pół, a w oczach automatycznie pojawiały się łzy.

Mam wrażenie, że dla autorki nie ma tematu, z którym by sobie nie poradziła. Postawiła sobie poprzeczkę dość wysoko i po lekturze stwierdzam, że przeskoczyła ją bez problemu. To co Beata, przekazała nam w ,,Zabiję cię", to nie tylko słowa na papierze, które dziś są w naszej głowie, a jutro ich już nie ma. To lekcja na całe życie. To dowód na to, że z problemami należy walczyć, a nie tłumić je w sobie, aż zupełnie nas zniszczą.
Jej styl pisania, to miód na moje serce. Przez książkę przepłynęłam, a czytanie ostatnich stron specjalnie przedłużałam, by tylko jak najdłużej delektować się lekturą.

Mimo tysiąca łez, które wylałam na zakończeniu,  jest ono odskocznią od tych cukierkowych i wiecznie się powtarzających. Jest ono jak najbardziej sensowne i w żadnym stopniu nie wyssane z płacą, żeby na końcu coś się zadziało. Napięcie budowane było już od kilkunastu ostatnich stron, a ja do samego końca łudziłam się, że to jednak nie będzie to, o czym myślę. Do tej pory w głowie mam swoje, gdzie bohaterowie żyją w krainie jednorożców, cali i zdrowi.
Książka zdeptała, rozerwała i doszczętnie zniszczyła moje serce. Długo nie mogłam pozbierać się po lekturze i napisać sensownego zdania. Jak wspominałam już wcześniej ,,Zabiję cię" jest warte każdej ceny. Obiecuję wam, że nie zawiedziecie się na losach Maddie i Tima, a bezapelacyjnie w nich zakochacie. Książka sprawiła, że kolejne pozycje od Vquiet będę czytać w ciemno, a sama autorka wskakuje na podium moich komfortowych.

Maddie żyje z fobią społeczną, ale nie pokazuje tego swoim przyjaciółkom. Jej rozrywką jest niszczenie innych ludzi poznanych w internecie. Gdy pewnego dnia podczas nudnej lekcji matematyki bazgrze coś na ławce, nie spodziewa się, że ktoś jej na to odpowie. Tak poznaje tajemniczego chłopaka ze szkoły, z którym później zaczyna rozmawiać w sieci. Czy będzie on kolejnym celem dziewczyny?

Zabiję cię to powieść młodzieżowa autorstwa Beaty Kuleckiej. Początkowo została opublikowana na Wattpadzie, a jej autorka przybrała pseudonim Vquiet. Powieść zyskała jednak tak duży rozgłos, że doczekała się papierowego wydania.

W książce mamy dwoje narratorów ? każdy rozdział oznaczono imieniem osoby, która przedstawia tę historię. Maddie jest główną bohaterką. Dziewczyna cierpi na fobię społeczną spowodowaną wydarzeniami z przeszłości. Nie lubi tłumów, stresują ją odpowiedzi przy tablicy, nienawidzi dotyku. Ma złe stosunki z rodzicami, zamyka się w sobie, nie odczuwa emocji. Jej hobby to znęcanie się psychiczne nad osobami, które wybrała na swoje ofiary. Najpierw owija sobie chłopców wokół palca, pisze z nimi, przymila się, sprawia, że są nią zauroczeni, a potem porzuca, niszcząc ich psychikę. To daje jej satysfakcję.

Drugim narratorem jest Tim, czyli chłopak, którego Maddie przypadkiem poznaje podczas wymiany zdań na ławce w sali matematycznej. To wrażliwy, dobry chłopak z trudną przeszłością. Nie przeszkadzają mu złośliwości dziewczyny, jest otwarty na rozmowy i chętny na poznanie jej.

Powieść pokazuje relację Maddie i Tima. Poznają się za sprawą przypadku, a ich znajomość daje obojgu coś ważnego. Rozmowy, zwierzenia i powoli budowane zaufanie procentują. Nie jest to relacja romantyczna. Raczej rodzaj rówieśniczego zrozumienia i terapii poprzez wymianę zdań na ważne tematy.

W książce zabrakło mi trochę tła. Autorka zdecydowała się przenieść akcję do Stanów Zjednoczonych. Momentami miałam jednak wrażenie, że zapomina o tym, gdzie dzieje się fabuła. Są tu sceny, które równie dobrze mogłyby rozgrywać się w Polsce, bo zmiana miejsca nie wpłynęłaby na treść. Także wątki poboczne zostały zepchnięte na margines. Autorka podejmuje różne tematy, ale skupia się raczej na relacji głównych bohaterów. Być może to za sprawą narracji pierwszoosobowej, bo każda z postaci myśli wyłącznie o sobie.

Vquiet koncentruje się przede wszystkim na wewnętrznych zmaganiach głównej bohaterki. Czasem drażniła mnie postawa Maddie, bo niekiedy jej zachowanie i słowa się ze sobą kłócą. To wszystko spowodowane jest tym, co dziewczyna przeżywa i jak widzi świat. Nie jest to opis po łebkach, stany, w jakich znajduje się bohaterka, zostały dobrze oddane. Bardzo mi się to spodobało, bo dzięki temu możemy ją lepiej zrozumieć.

Powieść porusza wiele ważnych i trudnych wątków. Pojawia się motyw fobii społecznej, a także problem uzależnień, które dotyczą młodych ludzi. Jest też tutaj mowa o kreowaniu fałszywego wizerunku własnej osoby w sieci i manipulowania ludźmi. Dodajmy do tego jeszcze toksyczne relacje i bawienie się uczuciami innych. Czy jest to zatem mroczna, trudna i gorzka lektura? Owszem, ale pojawiają się w niej też promyki nadziei ? chociażby pointa dotycząca tego, że należy prosić o pomoc i pozwolić sobie pomagać. Oprócz tego autorka pokazuje, że zawsze jest możliwość wyjścia z problemów. Trzeba dawać sobie drugie szanse.

Zabiję cię jest powieścią słodko-gorzką z przewagą tego drugiego. Mimo wszystko czytałam ją z dużym zainteresowaniem, bo byłam ciekawa losów Maddie. Bohaterka czasem mnie denerwowała, momentami jej nie lubiłam, ale potem zrozumiałam jej zachowanie i nawet jej współczułam. Tim natomiast wydawał mi się chłopakiem tak idealnym, że aż nieprawdopodobnym.

Jeśli lubicie literaturę młodzieżową, w której pojawiają się trudne i ważne motywy, ta książka jest dla was. To kawał powieści, więc zarezerwujcie sobie kilka dni na jej lekturę.

Książka "Zabiję cię" jest debiutancką powieścią autorki piszącej pod pseudonimem Vquiet. Ta historia swoje początki miała na platformie Wattpad i uzyskała tam aż trzy miliony wyświetleń. Nie ukrywam, że do jej sięgnięcia zachęciła mnie właśnie wzmianka o liczbie odsłon z Wattpada, ale również intrygujący opis oraz piekna okładka, która bezapelacyjnie przyciąga wzrok! Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze co sprawia, że ksiazke pomimo jej sporej objętości (liczy około siedmiuset stron) czyta się naprawdę szybko. Ja przeczytałam ją na dwa razy i z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam losy bohaterów. Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani. To postaci bardzo autentyczne, które tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, chwili dlatego tak łatwo się nam z nimi utożsamić, podzielając podobne troski i dylematy. Historia została przedstawiona z perspektywy Maddie i Tima, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się dokładnie borykają, jakie doświadczenia i wydarzenia wpłynęły na to jacy teraz są i jak się zachowują a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Postać głównej bohatreki - Maddie wywołała we mnie wiele sprzecznych emocji, były momenty, że bardzo działała mi na nerwy swoim postępowaniem, ale również takie, kiedy zaczęła zyskiwać w moich oczach.. niemniej jednak bardzo mocni mspółczułam tej młodej dziewczynie, której przyszło się mierzyć z naprawdę strasznymi rzeczami. Jeśli chodzi o Tima, to ten chłopak akurat od początku zaskarbił sobie moją sympatię i chciałam dla niego jak najlepiej! Na uznanie zasługują także postaci drugoplanowe, które również wprowadzają sporo do tej historii. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów: alkoholizm, przemoc, narkotyki, fobia społeczna. Tutaj emocji, wylewają się one dosłownie z każdej przeczytanej strony! To nie jest łatwa historia, a taka, która zmusza czytelnika do przemyśleń, pozostając w głowie zdecydowanie na dłuższy czas. Natomiast zakończenie jakie zaserwowała tutaj autorka sprawiło, że moje serce moment stanęło i jednocześnie rozstrzaskało się na drobne kawałki! Bardzo się cieszę, że Vquiet postanowiła na kartach "Zabiję cię" przedstawić właśnie takie problemy, ponieważ uważam, że jest zdecydowanie za mało książek tak dobrze je obrazujących. Apeluję jednoczenie do osób, które same znajdują się w podobnej sytuacji do Maddie bądź znają kogoś kto ma takie problemy - REAGUJCIE, OFERUJCIE POMOC i JEDNOCZENIE W RAZIE POTRZEBY JĄ PRZYJMUJCIE! "Zabiję Cię" to emocjonująca, poruszająca, wartościowa, ale również trudna i bolesna historia! Nie mogę się doczekać następnych powieści spod pióra autorki! Bardzo polecam!

Książka jest wyłącznie dla czytelników powyżej 16. roku życia, ponieważ porusza wiele poważnych tematów, takich jak: zaburzenia psychiczne, próby samobójcze, przemoc czy uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Nie poleciłabym jej również osobom wrażliwym. Właśnie jestem świeżo po przeczytaniu tej książki i muszę przyznać, że trudno jest mi ubrać w słowa to, co czuję. Książka rozwaliła mnie na łopatki i gdy tylko skończyłam ją czytać, przez kilka godzin siedziałam w ciszy, czułam pustkę i nie wiedziałam, co ze sobą zrobić? Zaczynając od tego, że Vquiet, jest cudowną autorką i udało jej się idealnie przedstawić tak poważne zaburzenie psychiczne, jakim jest fobia społeczna. Każda emocja, czy zachowanie bohaterów zostały opisane na tyle dokładnie, że w niektórych momentach sama czułam, że jestem jednym z bohaterów książki. Fabuła jest niesamowicie wciągająca, i pomimo iż książka ma ponad 700 i na samym początku może odpychać swoją długością, to gdy tylko zaczniecie ją czytać, od razu zatopicie się w pięknej, ale jednocześnie przepełnionej niezwykłym bólem i cierpieniem historii bohaterów: Maddie i Tim?a. Maddie to niezwykle zimna i zamknięta w sobie siedemnastolatka cierpiąca na fobię społeczną - lęk społeczny, który nie pozwala wejść jej w żadną głębszą relację z drugim człowiekiem. Ma dwie najlepsze przyjaciółki - Millie i Stellę, i zdecydowanie stroni od jakiejkolwiek poważnej romantycznej relacji. Ma niskie poczucie własnej wartości, nijakie relacje z rodzicami i uwielbia samotność. Mimo że straciła już dawno nadzieję, że ma jeszcze jakąkolwiek szansę, by pozbyć się ciążącego na niej lęku, to bardzo chce wyzdrowieć i prowadzić życie, jakim żyje większość osób w jej wieku. Niespodziewanie w jej życiu pojawia się Tim- o rok starszy kochający muzykę chłopak z tej samej szkoły, do której uczęszcza Die. Tę dwójkę połączy wspólna nienawiść do matematyki, ale z czasem zacznie przeradzać się w coś o wiele poważniejszego. Sama książka doskonale pokazuję, jak wygląda życie osób, które zmagają się z różnego rodzaju zaburzeniami psychicznymi czy uzależnieniami. Na pierwszy rzut oka może wydawać nam się to obce, ale niestety wiele z nas nie zdaje sobie sprawy jak bardzo powszechnym i poważnym tematem jest aktualnie zdrowie psychiczne. Wydaję mi się, że ta historia może otworzyć oczy wielu osobom i pozwoli im postrzegać ludzi zmagających się z zaburzeniami psychicznymi w innym, lepszym świetle. Książka ta od razu podbiła moje serce i na pewno będzie w mojej czołówce najlepszych książek tego roku. Koniecznie zachęcam wszystkich do jej przeczytania, a ja oceniam ją na 5 gwiazdek. Na samym końcu chciałabym jeszcze pogratulować i podziękować Vquiet za tak cudowną historię.