Zabójca znika w mroku

Wzorowy urzędnik Jan Libertowski prowadzi nudne i monotonne życie, ma problemy z relacjami z innymi ludźmi. Mężczyzna wychowywał się w przemocowej rodzinie i po cichu realizuje swój tajemniczy plan. Tymczasem po Warszawie grasuje seryjny morderca, który jako swój podpis zostawia pistolet na miejscu każdego zabójstwa. Jak okazuje jest to broń skradziona z policyjnego magazynu.
Media opisują kolejne zabójstwa, a morderca pozostaje nieuchwytny.
Komisarz Sara Heinz i jej ekipa tworzą portret psychologiczny seryjnego mordercy. Podejrzewają, że jest to osoba skrzywdzona w dzieciństwie.
Morderca wymierza sprawiedliwość mordując ludzi, którzy wyrządzili krzywdy swoim najbliżyszym.
Jak daleko posunie się, by ukarać tych, którzy od lat pozostają bezkarni?
Kto okaże się mordercą?
Przekonajcie się sami.

Wow! To jest właśnie książka, na którą czekałam. Jestem pod ogromnym wrażeniem historii stworzonej przez autora. Już sam opis wydawcy zachęca do przeczytania tej książki. Genialna i wciągająca fabuła. Ciekawie skonstruowani bohaterowie. Nie mogłam oderwać się od tej książki ani przez chwilę. Autor potrafi trzymać czytelnika w napięciu do samego końca. Nie wiadomo, co jeszcze wydarzy się na następnych stronach powieści i co zrobi morderca, by ukarać swoje "ofiary".
Autor zwraca uwagę na przemoc domową i jakie mogą być tego konsekwencje.
Książka zapewniła mi mnóstwo emocji i wrażeń.
Ja już dawno nie czytałam tak dobrego debiutu z tego gatunku. Bawiłam się niesamowicie rozwiązując zagadkę i śledząc poczynania mordercy.
Nie będziecie nudzić się ani przez chwilę.
Książka idealna dla fanów serialu "Dexter".
Rewelacyjna historia, którą warto przeczytać.
Na takie książki warto wydać pieniądze.
Jestem w pełni usatysfakcjonowana lekturą.
Gorąco polecam!

Z olbrzymim zainteresowaniem zapoznaję się z historiami, które zostały napisane przez nieznanych mi do danej chwili autorów. Z tego też powodu przez cały czas trafiam na zupełnie nowych twórców co niekiedy motywuje mnie do tego by dodatkowo poznać także inne tytuły spod czyjegoś pióra. W związku z tym podczas przeglądania nowych tytułów z wydawnictwa Novae Res mój wzrok padł na ,,Zabójca znika w mroku" Piotra Krynickiego. Byłam bardzo ciekawa jakie wrażenie wywrze na mnie ten kryminał.

Już na samym początku przez przypadkowego przechodnia zostały znalezione zwłoki. Nie ma się czemu dziwić, ponieważ akcją w tym tomie toczyła się tylko przez tydzień. Przez ten czas doszło do kilkunastu zabójstw, ślubu koleżanki z pracy jednego z głównych bohaterów i nie tylko. Na pewno śledczy mieli dużo do zrobienia, biorąc pod uwagę, że praktycznie do końca nie było wiadomo kto stoi za tymi morderstwami.

Nie chcę zdradzać motywacji sprawcy, więc tylko ogólnikowo napiszę, że Piotr Krynicki w tym utworze podjął bardzo ważny społeczny temat, który był bezpośrednią przyczyną tych wszystkich zabójstw. Prowadzenie narracji z kilku punktów widzenia było dobrym pomysłem. Na przyszłość warto jednak rozważyć skrócenie kilkustronicowych narracji na rzecz wprowadzenia w ich miejsce większej liczby dialogów. Takie działanie sprawiłoby, że pozycja byłaby przystępniejsza w odbiorze. Do sprawy kryminalnej i jej rozwiązania nie mam jednak żadnych zastrzeżeń.

Na kartach debiutanckiej powieści kryminalnej ? Morderca znika w mroku ? autorstwa Piotra Krynickiego na pierwszy plan wyłania się postać Jana. To mężczyzna po trzydziestce, wiodący nudne, urzędnicze życie, który znajduje upodobanie w filozoficznych rozważaniach.

Jan lubi poniedziałki, bo ten dzień daje mu nadzieję, że coś zacznie się dziać.
Jan nie wierzy w istnienie obiektywnej moralności, nie wierzy również w Boga, a chodzenie do kościoła porównuje do elementu kultury.
Jan twierdzi, że ? wartości etyczne są zawsze kwestią umowy społecznej ?.
Jan uważa, że ? kryminały to dobry przykład dla całej ludzkości jak z czegoś, co z pozoru jest tragiczne i straszne, wydobyć to, co przyjemne i intrygujące. ?
Jana nie da sie nie lubić, jego postać nadaje tej historii charakteru, a poczucie ironii jakim się posługuje w swoich dywagacjach momentami rozbraja.

Tymczasem ktoś morduje z broni skradzionej z policyjnego magazynu, a sprawca jest nieuchwytny.
Czy ten z pozoru spokojny urzędnik ma coś wspólnego z serią zabójstw dokonywanych na osobach, które krzywdzą swoich bliskich?

W Janie tkwi emocjonalna uraza dzieciństwa, związana z dorastaniem w patologicznym środowisku przemocy ze strony ojca alkoholika.
I o tym jest również ten nietuzinkowy kryminał. Nietuzinkowy, gdyż sama sprawa morderstw wydaje się jakby była tylko tłem tej historii. Autor kładzie nacisk na problem agresji fizycznej i psychicznej oraz życiowe rozmyślania bohaterów. I choć niektóre ich poglądy podzielam, tak kalejdoskop tych filozoficznych wywodów nieco mnie zmęczył.

? Morderca znika w mroku ? nie jest kryminałem pełnym zwrotów akcji czy scen trzymających w napięciu. Jednak im dalej w las, tym wiecej dynamiki się pojawia, a podążanie za rozwiązaniem zagadki okazuje się intrygujące. Myślę, że to całkiem udany debiut, po który warto sięgnąć, chociażby ze względu na jego nieszablonowość czy poruszenie zagadnienia przemocy w rodzinie, które pozostawia w czytelniku refleksje i daje do myślenia.

? Nie mógł znieść krzyków dochodzących z mieszkania, tego płaczu, stłumionego zawodzenia, które było przecież ciche, ale które i tak słyszał. Przypominał sobie wtedy własne dzieciństwo. ?

,,Zabójca znika w mroku" debiut literacki Piotra Krynickiego, który tak się złożyło z moją recenzją, że ma premierę dzisiaj 7 czerwca 2022 roku.

W Warszawie giną kolejne osoby. Zabójstwa są niemal identyczne. Celny śmiertelny strzał, a następnie zabójca opróżnia magazynek strzelając do ofiar i pozostawia pistolet na miejscu zbrodni. Na jaw wychodzi, że użyto specjalnej broni pochodzącej z magazynu policyjnego, która miała trafić do funkcjonariuszy w całym kraju. Dodatkowo pojawia się pewna wspólna cecha ofiar. Z kolei Jan Libertowski wiedzie życie spokojnego urzędnika państwowego w jednostce rządowej. Ma on specyficzne poglądy, z którymi się nie kryje. Często nie można mu odmówić racji. Jan realizuje pewien plan, który założył już lata wcześniej. W tym celu późnymi wieczorami, gdy zapadnie zmrok wybiera się na spacery w różne miejsca pomimo, że w Warszawie zabija seryjny morderca. Czy Jana łączy coś z tą serią zabójstw czy jest on tylko zwyczajnym urzędnikiem z pewnym planem ?

Spodziewałem się kryminału z motywem wielu zabójstw, jednak nie jest to kolejny zwyczajny kryminał z powtarzającym się schematem, w którym jest zabójca i są ofiary. W pakiecie ze zbrodniami otrzymujemy szeroki komentarz w wielu kwestiach i ta inność przypadła mi do gustu. Komentarz ten moim zdaniem jest celny i w wielu poglądach mam podobne zdanie. Pojawiają się rozważania między innymi na temat polityki, religii, moralności, kultury, sztuki, społeczeństwa, patriotyzmu, polskości. W wielu miejscach bywa sarkastycznie, dosadnie, ale nie można odmówić w tym braku szczerej prawdy o naszym społeczeństwie.

,,Jan uważał, że kryminały to dobry przykład dla całej ludzkości, jak z czegoś, co z pozoru jest tragiczne i straszne, wydobyć to, co przyjemne i intrygujące. Gdyby wszyscy patrzyli na świat w taki sposób, w jaki ogląda się kryminał, żyłoby się nam znacznie lepiej"

I jak tu nie zgodzić się z Panem Janem ? Po więcej rozważań i zabójstw odsyłam to lektury debiutu Piotra Krynickiego ,,Zabójca znika w mroku".

Jednak życie Jana i zabójstwa to nie wszystko co autor porusza w tym kryminale. ,,Zabójca znika w mroku" ma drugie dno, a dotyczy ono przemocy oraz znęcania się psychicznego i fizycznego.

?(?) wszyscy żyjemy w błędnym przekonaniu, że po pierwsze istnieje coś takiego obiektywna sprawiedliwość, a po drugie, że ta sprawiedliwość może mieć zastosowanie do świata, w którym żyjemy?.
Sprawiedliwość to pojęcie względne.
Świat nie jest czarno ? biały.
Teoria i praktyka często nie mają ze sobą za wiele wspólnego.
Wielu ludzi bardziej lub mniej, albo w ogóle nieświadomie pielęgnuje w sobie mordercze instynkty.
A wszystko to jest tak bardzo skomplikowane, że nie sposób tego ogarnąć????.
Nie ogarnia tego, choć bardzo się stara, nawet Jan Libertowski, a to nie byle kto.
Jan jest facetem po trzydziestce wiodącym spokojne i uporządkowane życie singla. Jest porządnie wychowanym, dobrze wykształconym młodym człowiekiem na stanowisku, wzorowym obywatelem. Świadomie zarządza swoimi finansami i umiejętnie nadaje swojemu życiu realny bieg.
Mieszka w Warszawie i niezwykle ?ciężko? pracuje w pewnym państwowym urzędzie. No, ale nie samą pracą żyje Jan.
Jan ma fascynujący ogląd rzeczywistości, jego światopogląd chwilami ?rozwala system? w każdym tego słowa znaczeniu. Jego poglądy mogą budzić skrajne emocje, ale nie można mu odmówić kwiecistych argumentów.
Jan ma też kilku ciekawych znajomych np.: Konrada lubiącego ?studentki historii?.
Jan ma również na koncie miłosne podboje, w tym jeden w trakcie..
Facet lubi poniedziałki, niekiedy bywa ?hakerem amatorem?, innym razem służącym trzeźwą radą kumplem, czy też kompanem do degustacji wysokoprocentowych trunków.
W gruncie rzeczy Jan to fajny gość, realista z emocjonalną zadrą z dzieciństwa, skomplikowana i emocjonalna istota pełna sprzeczności.
Jan ma też pewną ?elektryzującą? tajemnicę, sekretny plan, który niebawem osiągnie swój punkt kulminacyjny.. a jego szczegóły zdają się nosić znamiona czynu zabronionego..
Tymczasem w Warszawie grasuje seryjny morderca. Ktoś, używając unikalnej broni skradzionej z policyjnego magazynu, zabija ludzi strzelając im bezbłędnie i skutecznie w głowę, a kolejne kule ładuje gdzie popadnie. Policja ma nie lada orzech do zgryzienia i mało czasu, bo wszystko wskazuje na to, że morderca w zawrotnym tempie się rozkręca. Jest masa poszlak, domysłów, podejrzeń, faktów i plotek ? brak podejrzanego lub podejrzanych. Jedynym elementem łączącym zabójstwa jest broń pozostawiana na miejscu zbrodni ? podpis mordercy. Podczas dochodzenia okazuje się, że każda z ofiar figuruje w policyjnych rejestrach jako osoba wobec której zgłoszono podejrzenie popełnienia przestępstwa: różnego rodzaju przemocy wobec najbliższych lub ludzi ze swojego otoczenia. Całe to mordercze przedsięwzięcie ma więc swoją logikę i można się tu doszukać się moralnej słuszności..
Czy Jan ma coś wspólnego z serią zabójstw w mieście?
?Zabójca znika w mroku? to kryminał nieszablonowy. Opisuje tydzień z życia urzędnika, jego życiową filozofię która: intryguje, obezwładnia, śmieszy, irytuje.. Przy tym dostajemy porażająco realny wykład o przemocy, przede wszystkim tej domowej, jej ofiarach i sprawcach, uwarunkowaniach, mechanizmach, o jej postrzeganiu jako normy, tradycji, zbrodni, krzywy o charakterze dożywotnim i wielopokoleniowym, o agresji i strachu, które dla niektórych są nieodłączną częścią ?miłości?, o toksycznych relacjach, hamulcach ręcznych zaciśniętych na psychice, żałosnych fatamorganach.. O ludziach, którzy używają tych samych wyrazów, ale nadając im zupełnie różne znaczenia..
Mimo poznania rozwiązania zagadki kryminalnej, lektura książki pozostawia w umyśle czytelnika nierozwikłaną zagadką etyczną.. która przez długi czas pochłania myśli i uwiera wyobraźnię.
Polecam.