Zaczekaj na miłość

Dworek w Lipowczanach niemal stał się moim literackim domem. Polubiłam klimat Podlasia. Zresztą znam tamte okolice, więc tym bardziej fajnie czytać o nich na kartach powieści o kobietach z rodu Horczyńskich. Atmosfera i ciepło w powieściach Ilony Gołębiewskiej ujęły mnie od pierwszego tomu serii Dwór na Lipowym Wzgórzu. Śledziłam wcześniej losy nestorki rodu, jej córki, a teraz przyszła pora na poznanie historii jednej z wnuczek. Nie będę ukrywać - magia języka autorki i całego Podlasia znowu mnie urzekła. Znowu dałam się ponieść emocjom i kolejnej historii kobiety z rodu Horczyńskich. I było warto !

Klara jest topową modelką i odnosi sukcesy w swojej branży, ale życiowa tragedia sprawia, że postanawia ją porzucić z dnia na dzień. Pomoc oferuje jej jej babcia Aniela, która postanawia zabrać wnuczkę do rodzinnego dworu na Lipowym Wzgórzu. Dziewczyna będzie musiała podjąć wiele decyzji, które zadecydują o jej przyszłości i pozna intrygującego mężczyznę, który zmieni jej życie.

Trzeci tom, zgodnie z obietnicą autorki skupia się na jednej z wnuczek Anieli, czyli Klarze Horczyńskiej. Już we wcześniejszych tomach wspominano, że jest wziętą modelką, która robi zawrotną karierę za granicą. Ale ta powieść zaczyna się od sceny, która zaważa na przyszłości Klary i doprowadza do ciągu wydarzeń, które sprawiają, że Horczyńska wraca do Polski. Przybita własną porażką nie umie pogodzić się z tragedią, która wydarzyła się w jej życiu. Sama Klara jest osobą bardzo ambitną, wie czego chce od życia. Ma dobre serce, chce pomagać innym i stara się to robić jak najlepiej potrafi. Branża, w której pracuje nie zmieniła jej. Jest kobietą, która wie, jak się zachować, jakie podejmować decyzje. Boi się ponownie sparzyć i zaufać kolejnemu mężczyźnie. Pomoc babci sprawia, że zaczyna zapominać o przeszłości. Nawiązuje relacje z rodziną ojca, który nagle umiera. Upewnia się, że więzi rodzinne są bardzo ważne w życiu. Natomiast Jakub również został poturbowany przez los. To mężczyzna, który jest niezwykle tajemniczy, ale zarazem ciepły, stara się zdobyć serce Klary dobrocią. Pomaga jej, okazuje wsparcie. Nie można zapomnieć także o mieszkańcach dworu. U nich też nastąpiło wiele zmian, wiele relacji posunęło się do przodu. Czytając o Basi, Emilu, Julce, Kalinie, małej Zuzi znowu czułam się tak, jakbym tam była.

Ilona Gołębiewska znowu mnie zachwyciła. Poprzednie części bardzo mi się podobały, były napisane z wyczuciem, podejmowały wiele życiowych problemów i trosk, a z historią Klary nie jest inaczej. Już od początku autorka nakreśla nam sytuację głównej bohaterki i pokazuje jej główne cechy charakteru. Wiemy co się stało w jej życiu, z czym się zmaga. Autorka nie przedstawia niczego nachalnie, nakreśla nam całą sytuację. Pokazuje nam wszystkie perspektywy. Pomimo, że zastosowała narrację trzecioosobowa, podobnie jak w poprzednich częściach, to skupia się ona jedynie na postaci Klary. Narrator nie jest wszechwiedzący, a jedynie opisuje nam wydarzenia z pozycji obserwatora. W powieści wiele się dzieje, mimo, że narracja jest bardzo opisowa. Atutem całej tej serii (w tym tej powieści) jest też to, że możecie ją czytać nie znając poprzednich tomów. Owszem, jeśli zechcecie je nadrobić, będziecie znali już wiele spojlerów, ale mimo wszystko nie powinniście się czuć zagubieni, bo każda część skupia się na konkretnej bohaterce, a tylko w niektórych fragmentach autorka przemyca informacje na temat wydarzeń z poprzednich części.

,,Zaczekaj na miłość" to kolejna historia kobiety z rodu Horczyńskich, która bardzo mi się spodobała. Klara ujęła mnie swoim ciepłem i serdecznością, a powrót do dworku na Podlasiu przywołał miłe wspomnienia. Ilona Gołębiewska po raz kolejny pokazuje, że życie stawia przed nami wiele wyzwań, które musimy pokonać, by odnaleźć prawdziwe szczęście. Nie wszystko jest łatwe. Niekiedy szybko się zniechęcamy, czasami mamy wrażenie bezsilności. Autorka wystawia na próbę wszystkich bohaterów i uzmysławia nam, że ścieżki ludzi łączą się w nieoczekiwany i niepojęty dla nas sposób. To opowieść o sile rodzinnych więzi, podejmowaniu trudnych wyborów, wierze w lepsze jutro i prawdziwych, często skomplikowanych uczuciach i nadziei. Myślę, że jeśli szukacie książki ciepłej, wzruszającej, podejmującej trudne tematy, angażującej, ale napisanej lekko i z wyczuciem, to jest to dla Was dobra propozycja. Ja polecam Wam tę powieść i z pewnością będę wyczekiwała ostatniej części dotyczącej Lilki, która swoją premierę będzie miała już w maju.

,,Miłość jest obecnością, zaufaniem, intymnością, emocjami, uwielbieniem, odwagą, siłą i wiarą w lepsze jutro. Ale żeby szczerze kogoś pokochać, trzeba najpierw wszystko sobie wybaczyć i zamknąć drzwi, za którymi chowa się przeszłość. I okazać zaufanie.

Los bywa przewrotny. Nie ułatwia życia, często stawia przed różnymi ciężkimi wyborami, płata figle. Nieraz doprowadza do płaczu, złości, ale i do szczęścia czy radości. To od nas zależy, jak przyjmiemy niespodziewane wydarzenia, które wywrócą życie do góry nogami. Czy się poddamy pod ich ciężarem, czy będziemy walczyć o dobro i szczęśliwe zakończenie.

Uwielbiam pióro autorki. Za to, że pokazuje siłę kobiet, rodziny, przyjaźni i miłości. Za biel i szarość życia codziennego, tego pięknego oblicza, jak i zarazem brzydkiego, smutnego, który odciska piętro w sercu i duszy. Za trudne wybory, które zmuszają do przemyśleń, refleksji, do przeżywania tego wszystkiego, co bohaterowie powieści. Za możliwość uwierzenia, że po każdej burzy wzejdzie słońce, za to, że znajdzie się ktoś, kto podniesie nas do pionu, gdy zwątpimy w nasze możliwości. I za te cudowne emocje, które oplatają czytelnika niczym ciepły koc. Miłość nie jest łatwa. Wiele musi przejść, wiele pokonać przeciwności, bólu. Jest delikatna i trzeba ją pielęgnować, by nigdy nie wyblakła, nie została zraniona. Miłość to obecność przy człowieku, który jest dla nas ważny. Na dobre i złe. W złości i chorobie, na wieki.

"Wszystko ma znaczenie. Każda sytuacja, każdy spotkany człowiek, każdy cel, do którego dążysz, to wszystko czegoś uczy. Sama musisz określić, czego tak naprawdę chcesz w życiu. Jeśli nie umiesz powiedzieć, czego chcesz, to ustal, czego na pewno nie chcesz. To tak, jakbyś usuwała z drogi leżące na niej śmieci. Dzięki temu lepiej widzisz drogę i cel swojej wędrówki."

Podoba mi się to, że autorka stworzyła pokolenie charakternych kobiet i niezależnie od której zaczniemy przygodę z Lipowym Wzgórzem, każda z nich jest zamkniętą, odrębną, piękną historią. Różnią się wiekiem, podejściem do życia, zawodem, planami na przyszłość. Każdą z nich odzwierciedla inny żywioł, ale razem tworzą spójną, piękną więź, siłę, determinację i to, że z każdej opresji jest zawsze jakieś wyjście. Łączy je również niesamowite i piękne miejsce, w którym autorka osadziła fabułę każdej z powieści. Lipowe Wzgórze, do którego sama chciałabym trafić. Do miejsca, gdzie nikogo się nie ocenia za popełnione błędy. Do miejsca, w którym panuje życzliwość, szczerość, szczęście i miłość. Po każdej przygodzie z tym miejscem przepełnia mnie ogrom emocji i, mimo że w każdej części pojawiają się nagromadzone problemy, troski, ogrom pracy to dają nadzieję, pokrzepiają serce, że wszystko skończy się dobrze.

Polecam każdemu sięgnąć po książki Ilony Gołębiewskiej. Pokazuje prozę życia, przeróżne wartości, siłę kobiet. A do tego przelewa w każdego ogrom przeróżnych emocji, które utrzymują się długo, nawet po ukończeniu książki. Gorąco polecam!

Kolejny raz mogłam gościć na Lipowym Wzgórzu. Tym razem główną bohaterką sagi o dworze rodu Horczyńskich, jest Klara, córka Sabiny i wnuczka Anieli (słynnej malarki). Jeżeli nie czytaliście poprzednich części, nic nie stoi na przeszkodzie żeby sięgnąć po ten tom. Dlatego, że każda z książek jest oddzielną historią kobiet z rodu Horczyńskich.
"Zaczekaj na miłość" to obraz namalowany różnymi barwami życia. Klara ma wszystko o czym marzy większość młodych dziewcząt. Uroda, kariera modelki, światowe życie i przystojniak u boku. Jednak nie wszystko ułoży się po jej myśli. Porzucona przez ukochanego, przeżywająca osobisty dramat, wraca do Polski. Powierniczką jej sekretu i osobistym Aniołem Stróżem zostaje babcia Aniela. To na Lipowym Wzgórzu, Klara znajdzie swoją przystań, gdzie będzie mogła odzyskać siły i zastanowić się co dalej począć ze swoim życiem. Dzięki Akademii Sztuk Angielskich, prowadzonych przez seniorkę rodu, Klara na nowo odkryje swoją pasję. Podejmie decyzję o powrocie na studia.
Wydawać się może, że nic już złego się nie wydarzy, tymczasem dostaje wiadomość o śmierci ojca, który nie utrzymywał z nią kontaktów. Podczas pogrzebu Klara usłyszy coś, co spowoduje, że inaczej zacznie patrzeć w przyszłość i pomoże jej uporać się z niewygodną przeszłością. To jeszcze nie koniec tego, co ją czeka. Otóż dziewczyna w dość niecodziennych okolicznościach poznaje Jakuba. Jednak nie w głowie jej romanse. Oszukana i źle potraktowana przez mężczyznę, którego kochała, boi się nawiązać nowe relacje. A co zrobi Jakub, zauroczony piękną nieznajomą?
Uwielbiam klimat tej książki, na Lipowe Wzgórze wracam z przyjemnością. Autorka barwnie przedstawia bohaterów, dobrze się czuję pośród nich. Najbardziej lubię wątek romantyczny, który nie jest nachalny a ma w sobie dużo subtelności i zmysłowości. Książkę ze względu na styl i język czyta się bardzo dobrze. Pani Ilona nie przesadza również z ilością wątków, wszystko jest w sam raz.
I ostatnia rzecz na którą chcę zwrócić uwagę to poruszane w książce problemy (np. rozliczenie się z przeszłością, szukanie własnej ścieżki życiowej, realizacja marzeń) są takie nasze, znane nam czytelnikom. Przez to historia i postaci stają się nam bliższe.
"Od życia otrzymasz tyle, po ile odważysz się sięgnąć"
Polecam

Klara Horczyńska ma niespełna trzydzieści lat, jest wziętą modelką, szturmem podbija rynek mody. Nagły wyjazd do Paryża okazuje się pasmem sukcesów. Nowe znajomości, udział w pokazach, sesje fotograficzne dla znanych pism z branży. Dobra passa kończy się nieoczekiwanie osobistym dramatem i rozstaniem z ukochanym.
Poturbowana przez życie i samotna wraca do Polski, marzy tylko o tym, żeby uciec przed światem i zaszyć się w swoim mieszkaniu. Nie radzi sobie jednak ze stratą i emocjami. Prosi o pomoc babcię Anielę, która zabiera ją na Podlasie do dworu na Lipowym Wzgórzu, będącego od pokoleń ostoją rodu Horczyńskich.
Klara zatrudnia się w Akademii Sztuk Anielskich, na nowo odkrywa malarską pasję i myśli o powrocie na studia artystyczne. Niespodziewanie otrzymuje wiadomość o śmierci ojca, który nigdy nie utrzymywał z córką kontaktu i tym samym skazał ją na samotne dzieciństwo. To wydarzenie stawia na jej drodze osoby, z którymi łączą ją więzy krwi, a dzieli krzywdząca przeszłość. Nawiązuje z nimi bliskie relacje i przez to naraża siebie samą na niebezpieczeństwo. Jej nadzieją staje się Jakub ? mężczyzna poznany w zaskakujących okolicznościach, mający zagadkową przeszłość. Jakie są jego prawdziwe zamiary? Czy Klara upora się z sekretami rodziny? Czy odnajdzie szczęście?

"- Zaczekaj na miłość... Taką prawdziwą, która nie tylko uczyni z ciebie najszczęśliwszą kobietę na świecie, ale i pozwoli otworzyć serce na to, co piękne i dobre. Cierpliwie czekaj, a życie ci to wynagrodzi - gorliwie zapewniała Aniela, prosząc w myślach, by dobry los obdarował jej wnuczkę uczuciem, na które zasługiwała jak mało kto."

"Zaczekaj na miłość" jest trzecią częścią sagi Dworu na Lipowym Wzgórzu przedstawiającej losy rodzinny Horczyńskich. Jednakże każdy z poszczególnych tomów jest odrębną historią, więc bez przeszkód można czytać je niezależnie. Z przyjemnością ponownie przekroczyłam próg starego domu i poznałam kolejne sekrety Lipowego Wzgórza.

W tej powieści, jak i w poprzednich dwóch tomach, spotykamy kobiety silne, które mimo trudów życia, potrafią stawić czoło problemom. Wszystkie postacie są prawdziwe w tym co robią, jak się zachowują. Tak jak my, posiadają marzenia tajemnice, popełniają błędy. Ich historia przeplatana jest porażkami i sukcesami, smutkami i radościami. Postaci wyzwalają w czytelniku potrzebę życiowych zmian. Tak jak i oni, tak i my możemy czasem zdobyć się na odwagę i spróbować czegoś nowego.

"Jej losy były świetnym przykładem nieustannego zaczynania od nowa. - Jak człowiek jest młody, to mu się wydaje, że te pierwsze ważne wybory są już takie na zawsze. A potem szybko się okazuje, że jest coraz więcej innych możliwości, spotykani ludzie czegoś nas uczą i dają nam nowe szanse. Życie przypomina wędrówkę, za każdym zakrętem może na nas czekać coś złego lub coś dobrego. Trzeba być czujnym, ale też warto otworzyć się na zmiany."

Ilona Gołębiewska w interesujący sposób kreśli relacje rodzinne, pokazując tym samym, że siła człowieka tkwi w jego rodzinie. Przypomina jak ważna jest szczerość, zaufanie, chęć niesienia bezinteresownej pomocy, jak i umiejętność jej przyjęcia. Udowadnia, że zawsze powinniśmy starać się podążać za głosem serca, otaczać się życzliwymi ludźmi i realizować swoje życiowe pasje.

"Człowiek nigdy nie dowie się, ile ma w sobie odwagi, dopóki nie odrzuci strachu. Zabija on więcej marzeń niż porażka. A od życia otrzymasz tyle, po ile odważysz się sięgnąć. Nie odkładaj tego na później."

Autorka podejmuje się wielu ważnych tematów, które również mogą dotyczyć każdego z nas. Pokazuje jak drobne, pochopne decyzje mogą pociągać za sobą zgubne dla nas skutki oraz o tym, że nic nie jest nam dane raz na zawsze.

"Odnosiła wrażenie, że jej życie jest jak rozpruty worek pełen problemów. Gdy miała już nadzieję, że wychodzi na prostą, za chwilę pojawiały się nowe kłopoty."

Książka obfituje w zaskakujące zwroty akcji, przepiękne barwne opisy krajobrazów, miejsc, wydarzeń, zapachów i smaków. A wszystko to podane w lekkiej, przystępnej formie. Dodatkowym atutem są umieszczone przepisy kulinarne z przepaśnika Basi.

"Zaczekaj na miłość" to ciepła, pełna emocji powieść, w której prym wiedzie siła rodziny. To książka o miłości, potrzebie rozliczenia się z przeszłością, o życiu zbudowanym na pozorach, rezygnacji z własnych marzeń, pogubieniu, samotności, poczuciu winy. Czy Jakubowi uda się skruszyć zranione serce Klary? I czy Klara da sobie szansę na szczęście? Sprawdźcie koniecznie!