Zadziorna baronówna

Sabina jest młodą damą, ale w swoich kręgach uchodzi już za starą pannę. Nie przejmie się ona jednak tym i zamiast spędzać czas na przyjęciach woli pomagać ojcu w prowadzonych przez niego śledztwach. Razem z bratem i Wiktorem Godlewskim wplątują się w intrygę, która może wywołać niemały skandal.

Sabina nie może narzekać na nudę. Jest inna niż wszystkie panny w jej wieku i może poszczycić się wieloma przygodami. Rozwiązywanie zagadek, zmiana tożsamości, ucieczka przed rabusiami, to tylko nieliczne z sytuacji, które ją spotkały.
Sabina wyróżnia się też ciętym językiem i jawną niechęcią do zalotników i małżeństwa. Spotkanie Wiktora trochę jednak wpłynie na jej dotychczasową niechęć do mężczyzn. Godlewski potrafi odpowiedzieć na jej zaczepki, nie pozostając jej dłużnym, a także jest niezwykle intrygujący. Czas spędzony wspólnie wpłynie na ich relację, ale oboje będą mieli problem z rozpoznaniem prawdziwych uczuć.

Sabina zapewni rozrywkę i tchnie humoru w opowieść. Kobieta jest zabawna, łamie stereotypy i miło obserwowało się jej kłótnie z Wiktorem. Przez ich zachowanie widać od razu, że tych dwoje ma się ku sobie. Niby różni, ale wbrew pozorom oboje są bardzo podobni do siebie.

Etykieta, maniery, nieskalana opinia są przyćmiewane przez intrygi i kłamstwa, które bohaterowie odkryją w swoim bliskim towarzystwie. Przeskakująca między nimi narracja pozwoli zaobserwować jaki stosunek oboje mają do tej sprawy, a także jak zmienia się ich relacja.
Autorka przeniesie nas do klimatycznego XIX w. i weźmiemy udział w śledztwie z bohaterką łamiącą wszelkie konwenanse, bohaterką, która woli bawić się w detektywa, która wie jak postawić się mężczyźnie i potrafi wczuć się w powierzoną jej misję. Bale zamienimy na pościgi, sztywne życie arystokracji na prawdziwą przygodę.

Wątek detektywistyczny miesza się z wątkiem miłosnym, a bohaterowie niejednokrotnie znajdą się w niebezpiecznych sytuacjach. Nie można też odmówić autorce ciekawego doboru bohaterów. Sabina będzie musiała wielokrotnie złamać swoje zasady, a Wiktor odkryje w sobie romantyka.
Autorka łączy fakty, serwując ciekawy finał historii. Ciekawa i lekka historyczna opowieść.

Baronówna Sabina Ostrowska uchodzi w towarzystwie za czarną owce, jest inteligentna i temperamentna. Poza tym nie ma męża i póki co nie planuje zmienić tego stanu rzeczy. Kobieta zafascynowana jest kryminalnymi śledztwami, które prowadzi jej ojciec. Tymczasem ciotka Gerdruda wietrzy w tym plan jak utemperować bratanicę i wydać ją za mąż. Czy jej się to uda? Czy Sabina znajdzie przyszłego męża?

Książka "Zadziorna baronówna" otwiera cykl zdolinynarwii, jest to powieść historyczna, a ja bardziej lubię historię, które osadzone są w przeszłości, ta rozgrywa się na Podlasiu w drugiej połowie XIX wieku. Przeczytałam ją już spory czas temu i nawet nie wiem jak to wytłumaczyć, że jej recenzja nie znalazła się tu wcześniej. Autorka ma bardzo lekki i przyjemny w odbiorze styl, co sprawia, że książkę się wręcz pochłania. Fabuła już od samego początku niesamowicie mnie zaintrygowała i byłam ciekawa jak potoczą się losy Sabiny oraz na jaki to świetny plan wpadła ciotka Gertruda. Autorka świetnie oddała klimat panujący w tamtych czasach na Podlasiu, a bohaterowie, których wykreowała bardzo przypadli mi do gustu.
Sabina nie jest typową panienką, uchodzi za starą pannę, bardziej niż piękne suknie interesują ją zbrodnie. W ten oto sposób kobieta poznaje barona Wiktora Godlewskiego, który pomaga jej rozwikłać pewną sprawę. Dialogi pomiędzy głównymi bohaterami wielokrotnie bawiły mnie do łez, nie zabraknie sarkazmu i ciętych ripost, ale również niespodziewanych zwrotów akcji. Naprawde świetnie się bawiłam czytając tą historię. Jest idealna dla osób, które lubią książki pełne humoru z historią w tle. Polecam. Moja ocena to 8/10.

"Zadziorna baronówna" to pierwszy tom serii "W dolinie Narwi", której akcja rozgrywa się na Podlasiu. Jest to romans obyczajowo - historyczny, który zadowoli fanów tego gatunku intrygami, śledztwem, romansem i humorem.
Poznajemy Sabinę Ostrowską, która, jak na czasy XIX wieku, uważana jest za starą pannę. Jest inteligentną, intrygującą kobietą o ciętym języku, która ceni sobie niezależność. Nie spieszy się jej do zamążpójścia, gdyż nie chce być pod władzą potencjalnego małżonka. Nadchodzi dzień, kiedy to ojciec wprowadza ją w kryminalne śledztwo, którym zawodowo się zajmuje. Wydaje się, że jest to szansa dla Sabiny, by wkroczyć do świata, który jest czymś więcej niż bycie ozdobą męża i byciem matką. W śledztwo również zaangażowany jest baron Wiktor Godlewski. Według ojca Sabiny i ciotki Gertrudy jest to idealny kandydat na męża. Czy ich plan się powiedzie i Sabina zmieni zdanie o zamążpójściu?
Książki cyklu napisanego przez panią Urszulę Gajdowską zaczęłam od drugiego tomu, później trzeciego i dopiero teraz przeczytałam "Zadziorną baronównę". Na szczęście nie przeszkadzało to w odbiorze książki. Co prawda czytając najpóźniej pierwszy tom kilka sytuacji się wyjaśniło, o których wcześniej nie do końca miałam pojęcie, ale dopełniło to braki, które pojawiły się podczas poprzednich lektur i poznałam bliżej historię Sabiny i Wiktora.
Autorka wprowadza nas w intrygę, gdzie włamania do posiadłości i kwestie spadku odgrywają znaczącą rolę. Jest niebezpiecznie, co dodaje dreszczyku książce i nie jest zwykłym romansem. Ucieczki przed zbirami, pościgi, włamania sprawiają, że Sabina i baron Godlewski są na siebie skazani i spędzają ze sobą coraz to więcej czasu. Z pozoru odmienne charaktery odpychają ich od siebie. Na szczęście mają możliwość poznać się bliżej, ale czy to wystarczy, żeby zmienić zdanie o zamążpójściu?
Dialogi są nie przegadane, humor towarzyszący książce sprawia, że relacje głównych bohaterów są zabawne, a dziewiętnastowieczna etykieta ciekawie odwzorowana. Autorka kilkukrotnie wspominała, że pojawiają się tutaj błędy, coś jest nie tak, ale muszę przyznać, że w ogóle nie zwróciłam na to uwagi. Nie znam się na historii, nie jestem jej fanem, więc tym bardziej nie przeszkadzały mi nieprawidłowości, o ile faktycznie się takie pojawiały. Odbieram tę książkę pozytywnie i kolejny raz stwierdzam, że autorka ma dużo do zaoferowania w tymże gatunku.

"Zadziorna baronówna" jest pierwszym tomem cyklu W dolinie Narwi. Wiecie jak lubię romanse historyczne, dlatego brak mi tego gatunku u polskich autorów z akcją osadzoną w naszym kraju. Tym bardziej cieszy mnie, iż autorka postanowiła zabrać nas na Podlasie do 1815 roku.

Można powiedzieć, że pierwsza połowa książki jest dość schematyczna, jednak wcale nie nudna. Główna bohaterka wydaje się być rozkapryszoną pannicą, ale w dalszej części powieści zyskuje w naszych oczach, a może i zmusza do zmiany zdania na jej temat. Poznajemy motywy jej zachowania. Zdecydowanie dziewczyna ma charakterek, spryt i przebiegłość. Sabina, jak na tamte czasy, wymyka się wszelkim zasadom, normom i ogólnie obowiązującym konwenansom społecznym. Rychłe wyjście za mąż, powicie dzieci, szukanie spełnienia w roli żony i matki to nie dla niej. Kobieta mówi co myśli, nie boi się odezwać w towarzystwie.

I mamy jeszcze barona Wiktora Godlewskiego, który podobnie jak Sabina nie zamierza żenić się ani dla majątku ani dla pozorów. Relacja tej dwójki od początku pełna będzie emocji, wzajemnego dogryzania sobie. Czy zatem jest szansa na coś więcej? Tego nie mogę Wam zdradzić.

Urszula Gajdowska niewątpliwie posiada lekkość stylu, swobodę budowania plastycznych opisów, dzięki czemu bez problemu mogłam odnaleźć się w wykreowanym przez nią świecie.

Fabuła obfituje w mnóstwo intrygujących sytuacji i wydarzeń. Zagadka, intrygi, spiski, sekrety, tajemnice, pościgi, ucieczki, przebieranki (zwłaszcza jedna scena w karecie), subtelny wątek romansowy, zabawne dialogi oraz piękne tło doliny Narwii - wszystko to czyni lekturę, przy której spędzimy owocny czas.

Historia udowadnia, a wręcz popycha nas do tego, byśmy podążali za tym, co dyktuje nam serce lub rozum, żyli po swojemu, mieli odwagę mówić to, co myślimy, czasem zerwali kajdany konwenansów.

"Zadziorna baronówna" to lekki romans historyczny z elementami sensacji. Wzrusza, porusza, bawi - czego chcieć więcej? Czy zadziorną baronównę da się poskromić? - przekonajcie się sami.