Zaginiona melodia

?- Pożyjemy, zobaczymy ? stwierdziła pewnego dnia Dorota Palonek. ? Niejedna przyjaźń rozleciała się z powodu amorów. Jak człowiek ma siedemnaście czy osiemnaście lat, to ulega złudzeniu, że niektóre rzeczy przetrwają wszystko. A potem przychodzi proza życia i nagle brakuje czasu nie tylko na spotkanie z psiapsiółką, ale nawet na to, by złapać chwilę odpoczynku.?
Dwie przyjaciółki licealistki, Sandra i Nikola przyjaźnią się od najmłodszych lat. Niki namawia przyjaciółkę na występ w szkolnym ?mam talent?. Sandra ma piękny głos i marzy o karierze wokalistki. Kiedy dziewczyna wygrywa konkurs, zwraca na nią uwagę Dylan ? najpopularniejszy chłopak w szkole, w którym Sandra skrycie się podkochuje. Od tego momentu para jest nierozłączną a wielka przyjaźń z Niki schodzi na drugi plan.
W połowie książki stwierdziłam że, chyba jestem za stara na takie nastoletnie romanse. Drażniły mnie młodzieżowe dialogi, fabuła, przedziwne imiona oraz główna bohaterka. Jednak książkę czytało się dobrze dlatego jej nie odłożyłam. Pani Edyta nigdy nie pisze takich banalnych historyjek i musi tu być drugie dno. I nie pomyliłam się ???? Baśniowy romans przestał być taki idealny i zaczęły się duże kłopoty.
I znowu Pani Edyta mnie nie zawiodła. Pod warstwą historyjki dla nastolatek, odnalazłam szereg emocji i problemów, które dotykały bohaterów. Problemy rodzinne, podział dzieci w szkole na biednych i bogatych, na popularnych i kujonów, hejt w sieci, używki a na końcu? Możecie mi wierzyć, dużo się dzieje. Choć zdecydowanie wolę Autorkę w wielotomowych sagach, ta historia również mi się podobała. A tytułowa zaginiona melodia pewnie będzie mi towarzyszyła przez jakiś czas...

Na początku muszę się Wam przyznać, iż sięgając po tę powieść nastawiłam się na romantyczną historię miłosną. Jakże było moje zaskoczenie, kiedy otrzymałam coś zgoła innego, poważniejszego, mimo iż mamy tu nastoletnich bohaterów. Oczywiście na kartach książki znajdziemy rodzące się uczucie, fascynację, zazdrość... Jednak najbardziej przybija się chęć wpasowania się w dane środowisko, wyzwania, presja bycia lepszym oraz pozory. Autorka wiarygodnie ukazała jak wyglądają dzisiejsze realia licealnej młodzieży. Możemy poznać jak myślą młodzi ludzie, jakim językiem (niekiedy slangiem) się posługują.

Żyjemy w takich czasach, w których media społecznościowe dla wielu z nas (zwłaszcza dla nastolatków) stały się nieodłącznym elementem życia. Nie wyobrażamy sobie, aby mogłoby ich nie być. Odzwyczailiśmy się od bezpośredniego kontaktu twarzą w twarz z drugim człowiekiem, wymieniając się suchymi wiadomościami. W konsekwencji dużo częściej dotyka nas samotność, a nawet depresja.

Edyta Świętek ukazała wartość przyjaźni między dwiema dziewczynami, która za sprawą pojawienia się chłopaka, zostanie wystawiona na próbę. Obserwujemy również brak zainteresowania rodziców tym, co robią ich dzieci. Nieograniczona wolność w social mediach, nierzadko hejt - to wszystko może prowadzić do wielu dramatów i tragedii. Dlatego tak ważne jest, by zadbać o dobre relacje z naszymi dziećmi. Trzeba jasno stawiać granice, a przede wszystkim rozmawiać, tłumaczyć co jest dobre, a co nie. Wiadomo że postęp technologiczny, jaki ma miejsce, sprawia że niejednokrotnie nie nadążamy za szeroko idącymi zmianami. Niemniej jednak dla dobra naszych pociech warto być otwartym na to, co nowe.

"Zaginiona melodia" to smutny, wzruszający obraz pokolenia milenialsów oraz współczesnej rodziny, który uderza w czytelnika prawdziwością przekazu różnic międzypokoleniowych. To powieść uświadamiająca, że nie można ani bagatelizować problemów nastolatków, ani też podchodzić do nich zbyt surowo. We wszystkim bowiem potrzebne jest zachowanie umiaru, a nade wszystko zrozumienie i wsparcie. Z całą pewnością jest to książka pełna nieprzewidywalności, zaskakujących zwrotów akcji i tragizmu wydarzeń. Polecam w szczególności uwadze rodziców!