Magiczne drzewo. Opowieść 13. Zaginiona para (twarda)

Nie ma chyba osoby, która chociaż raz w życiu nie chciała mieć czegoś co spełnia życzenia. Rękę podnoszę, bo chyba non stop marzy mi się takie coś, co pomogłoby w urzeczywistnieniu pewnych marzeń :p. Dzisiejsza recenzja dotyczy jednej z fantastyczniejszych serii, jakie znamy z moją córką, a mowa o Magicznym drzewie ?Zaginiona para? tom 13, ale nie martwcie się, że nie znacie poprzednich, bo każdą część można czytać osobno. Nie znamy z Helą większości części, więc śmiało musicie nadrobić. Pomocą dla nowych czytelników jest pomoc w postaci wyjaśnień na końcu książki, które opiszą, kto, kim jest, więc bez względu na to, który tom wybierzecie będziecie wiedzieć, kto, kim jest. Wracając do naszych marzeń gdybym powiedziała wam, że jest but, który spełnia marzenia? Każde, nawet te dziwne :D pewnie na świecie byłby niezły chaos. Dlaczego napisałam but, a nie buty? O to będzie walka w książce między dobrymi a złymi bohaterami tzn. żeby skompletować parę, bo tylko, dzięki temu ? albo nie zdradzę, dlaczego tak ważne jest, żeby buty były razem. Czynienie dobra nie należy do prostych spraw, bo wiele wysiłku trzeba, żeby nie poddać się pokusie, jaką jest chęć posiadania wszystkiego w bardzo szybki sposób i tutaj sama moja córka zauważyła, że bohaterowie, mając magiczny but tak wypowiadali życzenia, że uczciwie no może ciut z pomocą magii zapracowali na coś do jedzenia i nie tylko. Poznacie wiele innych ciekawostek, które bez pomocy magii pomogą wam w przetrwaniu, jak np. patent z butelką i wodą słoną, ale więcej nie zdradzę. Jeżeli macie dzieciaczki, które są w pierwszej klasie to śmiało mogą zacząć swoją przygodę od tej serii. Druk książki jest mały, więc szybko czyta się, bo na stronie jest tyle zdań, że dziecko nie będzie znudzone, a do tego mnóstwo tematycznych ilustracji, które jeszcze bardziej podkręca wyobraźnię czytelnika. Polecamy z Helą.

To dopiero druga książka, którą przeczytałam z serii Magicznego drzewa, ale już wiem, że moim marzeniem jest przeczytać wszystkie części! Ile tu emocji i przygód to głowa mała. Autor miał najlepszy pomysł na świecie by napisać coś dla dzieci i jednocześnie dla każdego człowieka. Bohaterami są chłopcy i dziewczyna, więc każda płeć znajdzie tutaj coś dla siebie. Jak zawsze na początku mamy wprowadzenie do serii, opis drzewa i jak to się stało, że zostało podzielone na ogromną ilość kawałków z czego każdy jest niezwykle magiczny, lecz inne rzeczy z niego zrobione sprawiają, że mają zupełnie odmienne moce. Tym razem mamy ukazane jak pewni ludzie sprzedają najznakomitsze na świecie zabawki, które każde dziecko pragnie mieć. Mija jednak określony czas i sprzedający uciekają, a rzeczy które ludzie zakupili znikają. Później mamy przejście do czasu, gdzie główne postacie się uczą. Ktoś wykupił ziemię na której stoi szkoła, więc muszą szukać sobie innego miejsca do nauki. Nasi bohaterowie nie mogą się pogodzić z faktem, że zostaną rozdzieleni, dlatego radzą się magicznego przyjaciela. Tutaj domyśliłam się, że ta postać była już we wcześniejszych tomach, bo została przedstawiona pobieżnie z sugerowaniem, że znają go od dawna. Zsyłając na postacie dziwne sny, nakierowuje ich na magiczny but, który... jest tylko jeden. By całkowicie odzyskać szkołę potrzebują pary butów, ale jak je odnaleźć? Czy życzenia jakie wypowiedzą zawsze będą dobrze dobrane? A może komuś stanie się krzywda? Jak również postąpią, kiedy dojdzie do zagrożenia życia? Czy odnajdą brata buta?
Mega fantastyczna seria! Uwielbiam każdego z tych dzieciaków bez względu na to jaki ma iloraz inteligencji oraz pojemny żołądek. Tutaj non stop coś się dzieje. Podobało mi się to, że oni zawsze się siebie radzili, rzucali pomysłami i wybierali te, które będą najodpowiedniejsze do danej sytuacji. Zawsze się o siebie martwią, wspierają nawet w decyzjach, które były błędnie podjęte. Zwracają uwagę, by nie roztrząsać problemów które już się stały, tylko szukać na nie rozwiązań. Piękne pozytywne myślenie, idealne do rozwoju każdego umysłu. Do tego duży druk i ilustracje, które sprawiają, że traktujemy ich jak ludzi, nie osoby z książki. Ogromnie, naprawdę ogromnie ją polecam!