Załoga promienia

Akcja dzieła przenosi czytelnika w bliżej nieokreśloną przyszłość, kiedy to ludzie opanowali podróże międzygwiezdne. Główną bohaterką opowieści jest tutaj Mia, młoda kobieta, która zaraz po ukończeniu ekskluzywnej szkoły, dołącza do załogi międzygwiezdnego statku kosmicznego. Zadaniem jego członków jest przemierzanie bezkresu galaktyki i odnajdywanie zabytków wymagających stosownego odnowienia, tak aby pamięć o nich nadal trwała w umysłach ludzi. Dla kobiety jest to również swoistego rodzaju podróż w poszukiwaniu utraconej miłości, która czeka tylko na to, aby ponownie ją odnaleźć.

Załoga Promienia to dzieło, którego nie da się łatwo zaszufladkować w jednej konkretnej kategorii. Teoretycznie tak jak zostało to już wspomniane mamy tutaj do czynienia z komiksem sci-fi. Tak naprawdę jednak scenariusz mocno odbiega od standardowego tytułu tego typu, o wiele większą uwagę poświęcając obyczajowo-romantycznym wątkom.

Historia prowadzona jest tutaj dwutorowo, subtelnie przeplatając teraźniejszość z ważnymi dla Mii wydarzeniami sprzed pięciu lat. To właśnie wtedy jako zbuntowana i niepewna siebie nastolatka spotkała na swojej drodze tajemniczą i cichą uczennicę Grace. Rozwijająca się pomiędzy nimi przyjaźń stopniowo zaczęła przeradzać się w coś o wiele poważniejszego. Wtedy niestety los postanowił je rozdzielić, nie dając nawet szansy na pożegnanie. Dołączenie do załogi statku, staje się więc dla Mii zarówno sposobem na zapomnienie o miłości, jak i jednocześnie drugą szansą na jej odnalezienie.

Pozostali członkowie załogi statku to osoby o różnym usposobieniu, problemach, własnej trudnej przeszłości i wielkich osobistych nadziejach. Dla każdej z nich podróż przez bezkres kosmosu to okazja do odnalezienia samego siebie. W bardzo dużym uproszczeniu całą historię można więc określić tutaj mianem mocno nietuzinkowej i refleksyjnej miłosno-kosmicznej opery, w której nie brakuje całej masy wyrazistych różnorodnych emocji. Zdecydowanie nie jest więc to tytuł, który można byłoby zaliczyć do grona pozycji czysto rozrywkowych. Dzieło stworzone przez Tillie Walden wymaga od czytelnika mocniejszego skupienia się i sporej empatii, aby móc zrozumieć problemy bohaterów. Całość czyta się niezwykle przyjemnie, ale tytułowi zdarzają się również pewne niedociągnięcia. W niektórych momentach autorka ma moim zdaniem zbyt dużą tendencję do niepotrzebnego gmatwania opowieści i starania się nadania jej nazbyt filozoficznego wydźwięku (co jest kompletnie niepotrzebne).

Jeśli chodzi o oprawę rysunkową to autorka wyraźnie czerpie dużą inspirację ze stylu mangowego. Jej prace łączą niezwykłą estetykę z pewną surowością, co mocno przykuwa wzrok odbiorcy. Dodatkowo artystka sięga po bardzo ograniczoną paletę barw, która zaskakująco dobrze potrafi oddać klimat opowieści i podsycić pojawiające się w niej różnorakie emocje.

MIŁOŚĆ W KOSMOSIE

?Załoga promienia? to kosmiczne love story z ambicjami. Tak w skrócie można podsumować ten imponujący rozmiarami album. Wiele się może za tym kryć, od tandety z pseudofilozoficznym zacięciem, po rzecz naprawdę, nomen omen, wysokich lotów. Jak wyszło w tym wypadku? Dobrze. ?Załoga promienia? to całkiem przyzwoita rzecz, chociaż trzeba powiedzieć, że momentami zbyt mocno inspirowana mangami.

Główną bohaterką tej opowieści jest Mia, nowa członkini załogi międzyplanetarnego statku, który zajmuje się odbudowaną zniszczonych struktur. Cel misji jest jeden: odzyskiwanie pamięci o przeszłości. Cel Mii wygląda podobnie ? odzyskać utraconą miłość. Czy jest to w ogóle możliwe? I co kryje przeszłość?

?Załoga promienia?, zanim pojawiła się w formie drukowanej, debiutowała pod koniec 2016 roku, jako webcomics. I spodobała się na tyle, by otrzymać nominację do nagrody Eisnera dla najlepszego komiksu sieciowego, a rok później zdobyła wyróżnienie Los Angeles Times Book Prize. I rzeczywiście, jest to komiks dość udany, może do ideału mu daleko, ale pozostaje wart poznania, jeśli lubicie miłosne opowieści i science fiction, między którymi całkiem zgrabnie balansuje. Owszem, po powieści graficznej rozpisanej i rozrysowanej na 540 stron liczyłem na rzecz nieco bardziej złożoną, bo ze stron bija prostota ? tak fabularna, jak i emocjonalna ? ale i tak nie jest źle, a fabuła snuta jest całkiem konsekwentnie.

Czy więcej jest tu romansu, czy fantastyki, a może po prostu obyczajowości, to już każdy musi ocenić przez pryzmat własnej wrażliwości i odczuć. Dla mnie równowaga między tymi elementami została zachowana i całość czytało się przyjemnie, nawet jeśli w oczy rzuca się tu mocna inspiracja mangą ? czego autorka się wcale nie wypiera. To siłą rzeczy prowadzi do prób zestawienia ?Załogi promienia? z podobnymi tematycznie dziełami, jak chociażby genialnymi ?Głosami z odległej gwiazdy? Makoto Shinkaia ? z którymi niestety przegrywa już na starcie, zarówno fabularnie, jak i emocjonalnie. Nadal jednak dzieło Walden pozostaje udane i na pewno wygrywa z niejedną próbą przeniesienia mangowej estetyki na zagraniczny grunt. Bije pod tym względem zarówno wszelkie amerykańskie próby tego typu naśladownictwa, zarówno bardziej klasyczne (twórczość Adama Warrena), jak i współczesne (imprint ?Tsunami? i jego spuścizna). A na wskroś współczesną estetyką najbliżej mu do frenchmangowego ?Lastmana?, którego uproszczoną szata graficzną mocno przypomina.

W ostatecznym rozrachunku w ręce czytelników trafia całkiem niezły romans SF. Prosta historia o miłości dwóch dziewczyn, osadzona na tle kosmicznej pustki i nieskomplikowanie skrojonej (i czasem nieprzemyślanej ? telefon komórkowy w kosmosie?) rzeczywistości. Solidna ilością stron rozrywka z mangowymi naleciałościami, niewymagająca, nieco wtórna, ale posiadająca swój własny klimat. Kogo tematyka ciekawi, może po ten album sięgnąć.