Zamiana

Znacie książki Beth O?Leary? Z pewnością czytaliście już ?Współkolatorów? ? no bo przecież oni są już tak sławni na IG jak ?Przyjaciele? na Comedy Central ;) ja przyznaję, że dopiero w zeszłym roku zaznajomiłam się z tą książką ? i bardzo mi się podobała ? sporo śmiechu, wzruszenia, a i słodziutka taka była, że momentami kawę bez cukru się piło? ale suma sumarium ? moja ocena końcowa była jednak na plus. A jak w przypadku drugiej książki autorki?

Leena, to młoda kobieta, mieszkająca w Londynie, dla której praca to całe życie. Gdy podczas jednej z prezentacji w firmie, nawala na całej linii, zostaje wysłana na dwumiesięczny urlop. Dziewczyna nie wie co z sobą zrobić przez tyle czasu, więc postanawia odwiedzić swoją babcię Eileen na wsi. Gdy dociera na miejsce okazuje się, że jej babcia również nie należy do szczęśliwych osób, bowiem jest sama i potrzebuje towarzystwa ? a niestety w najbliższej okolicy kandydatów jest jak na lekarstwo. Leena wpada na świetny pomysł ? zamieniają się ?życiem? na dwa miesiące. Babcia ruszy na podbój wielkiego świata, a wnuczka odpocznie w jej wiejskim domku? ale czy wszystko będzie tak jak sobie zaplanują?

Myślałam, że po ?Współlokatorach? kolejna książka autorki będzie jeszcze lepsza. No niestety, coś tu poszło nie tak jak powinno. Pomysł na fabułę fajny, ale momentami troszeczkę mnie ta książka nużyła. Na samym początku przewróciłam nawet oczami, czytając, że główna bohaterka odmawia dwumiesięcznego PŁATNEGO urlopu, ale tłumacze to tym, że za granicą, ludzie zapewne mają większe chęci do pracy niż w Polsce ;)

Jeśli chodzi o bohaterów? jakoś nie do końca pasowała mi babcia, która szuka sobie partnerów przez portal randkowy, czy czytanie o tym jaka to ona jest chętna na wieczorny numerek. Kłóci się to z moją wizją normalnych babć ;) niektóre momenty, które miały być śmieszne, były żenujące i wprawiały mnie też w osłupienie ;P pokuszę się o stwierdzenie ? tym dziadkom chyba już się nudzi na tych emeryturach :P

Z kolei bardziej podobały mi się perypetie Leeny na wsi ? wszystkie zajęcia, na jakie uczęszczała czy też prowadzenie straży sąsiedzkiej czy przygotowania do festynu. Mnie ogółem podobają się motywy życia osiedlowego w książkach, ale to pewnie przez to, że uwielbiam serial ?Gotowe na wszystko? :) jestem w nim wręcz zakochana i sama chciałabym kiedyś mieszkać na takim osiedlu? - ale to może już w drugim życiu ;)

Czy książka mi się podobała ? i tak i nie. Na pewno długo w mojej pamięci nie zostanie.

Po dużym sukcesie Współlokatorów czekałam na kolejną książkę Autorki. Wygląda na to, że moje zapotrzebowanie na urocze, przyjemne i błyskawiczne książki nie maleje, a wręcz rośnie. Poprzeczka po poprzedniej książce była wysoko i tak samo wysokie oczekiwania spoczęły na Zamianie.

Nie jest to taka typowa historia miłosna, mogę nawet powiedzieć, że tej miłości damsko-męskiej jest o wiele mniej niż zakładałam, ale to dobrze. Nie potrzeba nam kolejnej banalnej historii rodem z kiepskiego kina. To opowieść o tym, że każda zmiana może być dobra, a wszystko zależy od tego jak ją potraktujemy. Czy jako porażkę czy kolejną przygodę. Leena jest młoda i przymusowy urlop to coś, z czym nie może sobie poradzić, a wiejskie życie to nie to, o czym marzyła. Eileen jest stara, jednak nic powstrzyma jej przed zdobyciem Londynu.

Nastawcie się na humor, zabawę i całkowitą przyjemność. Rodziały z perspektywy każdej z bohaterek dają nam możliwość "wejścia" w ich nowe życie. Nie będzie różowo, nie od razu wzbudzą powszechną sympatię, (ale to dobrze, bo nie ma nic gorszego, niż nowo przybyły, który w ciągu godziny zna całą miejscowość). Nie obejdzie się bez trudnych tematów, kilku dramatycznych sytuacji, jednak to nie będzie nic, z czym nasze bohaterki sobie nie poradzą.

Powieść bardzo mi się podobała, za ciepło, za pokazanie życia starszych osób, za lekkość stylu i przyjemność z jaką mi się ją czytało. Idealna pozytywna lektura na chłodny wieczór. Rozgrzewająca i pełna nadziei. Gorąco polecam.

Do małej czarnej tylko książka z serii ?Mała czarna? od Wydawnictwa Albatros. Bo co się czyta lepiej w leniwe poranki, lub chłodne jesienne wieczory, niż ciepłą, zabawną, ale i wzruszającą historię?

Ta opowieść o kobietach z trzech pokoleń - babce, matce i córce, które po stracie bliskiej osoby potrzebują w życiu zmiany, by znów odnaleźć siebie, swoje miejsce w świecie i wzajemnych relacjach okazała się idealnym wyborem.

Oryginalny pomysł zamiany mieszkań przez babcię i wnuczkę pociągnie za sobą wiele zabawnych sytuacji, ale również wywoła skutki, których się nie spodziewały.

Największym atutem tej książki i postacią dodającą jej niesamowitego uroku jest Eileen, dziarska babcia, która zamierza w końcu skorzystać z życia i rusza na podbój Londynu. Energii, determinacji i podejścia do życia mogłaby jej pozazdrościć niejedna trzydziestolatka.

Ale to nie tylko zabawna i przyjemna opowiastka, wzbudzająca uśmiech na twarzy, ale pełna wartości opowieść poruszająca problem samotności osób starszych, szczególnie wśród tłumu wielkiego miasta. Zwracająca uwagę na przemoc w rodzinie i reakcje otoczenia. Pokazująca jak różne są sposoby radzenia sobie z żałobą po bliskiej osobie i jak ważne jest wtedy zrozumienie i pomoc najbliższych.

Na mój bardzo pozytywny odbiór powieści wpłynęło na pewno ogromne podobieństwo Eileen do mojej mamy, którą nieustannie podziwiam za jej niespożytą energię i młodość ducha. Ale z pewnością i wielu z Was ?Zamiana? urzeknie i jednocześnie rozbawi. Jeśli znacie poprzednią książkę autorki ?Współlokatorzy?, to już wiecie czego możecie oczekiwać

Przedstawiam pięć powodów, dla których warto przeczytać tę powieść:

1. Świetny pomysł na fabułę.

Chyba każdy już mniej więcej kojarzy, o czym jest ta książka, ale przypomnę: 29-letnia Leena, na co dzień pochłonięta pracą w korporacji, i jej 79-letnia babcia Eileen, która po odejściu męża chciałaby jeszcze znaleźć miłość, zamieniają się na dwa miesiące domami, telefonami, komputerami i stylem życia. Starsza z kobiet trafia do tętniącego życiem Londynu, młodsza do niewielkiej wsi, gdzie każdy wie o każdym wszystko. Obie trafiają do zupełnie innych środowisk, poznają nowych ludzi, kompletnie innych od tych, do jakich przywykły, i muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Sama zamiana nie jest niespotykanym motywem, ale siłą rzeczy wnosi do fabuły pewną świeżość, bo jednak nie co dzień czyta się o staruszce szukającej mężczyzny na portalu randkowym, ani o młodej kobiecie zawierającej nieoczekiwane przyjaźnie z seniorami.

2. Niepowtarzalny klimat brytyjskiej komedii romantycznej.

Chociaż ogólnie lubię KR jako gatunek filmowy, to jednak w moim prywatnym rankingu te brytyjskie biją amerykańskie na głowę (polskie pominę minutą ciszy). Jest w nich niezwykłe ciepło, rodzaj humoru, który bardzo mi odpowiada i specyficzni bohaterowie, których nie da się nie pokochać. Dokładnie to samo dostałam w ?Zamianie?. Jeśli więc lubicie filmy typu ?Bridget Jones? albo ?To właśnie miłość?, to zakochacie się też w powieściach Beth O?Leary.

3. Różnorodne i arcyciekawe grono bohaterów.

O bohaterach ?Zamiany? można by napisać elaborat. Leena i Eileen ujmują tym, jak silna jest więź między nimi i jak bardzo są do siebie podobne, choć dzieli je pół wieku. Wspaniale było czytać, jak podczas zaledwie ośmiu tygodni zmieniły życie ludzi dookoła siebie na lepsze, a zebrał się tych ludzi spory tłumek. ;) Nie zaczynam nawet wymieniać poszczególnych ciekawych postaci, bo długo bym nie skończyła, ale nikt nie był nijaki, każdy wnosił coś do fabuły, choćby niezbędny w tego typu powieści element komiczny. Eileen rozpoczyna rewolucję w budynku, w którym mieszka Leena, a ta z kolei trafia do Straży Sąsiedzkiej, bardziej przypominającej miejscowy klub plotek i zażaleń, oraz do komitetu organizującego coroczny festyn. Obie nie tylko otwierają się na innych ludzi, ale i uczą ich otwierać się na siebie nawzajem i dostrzegać w nich to, czego nie widać na pierwszy rzut oka.

4. Wątek romantyczny nie jest dominujący.

Obie bohaterki przeżywają swoje sercowe perypetie - Leena, choć jest w związku z wiecznie zapracowanym kolegą z firmy, wbrew sobie czuje coraz większy pociąg do jednego z mieszkańców wioski, a Eileen rzuca się w wir internetowych randek, korzystając z wielu możliwości, jakie oferuje Londyn. Nie są to jednak główne elementy fabuły, autorka skupia się bardziej na wydarzeniach, o których wspomniałam w poprzednim punkcie i o których wspomnę w następnym, wyraźnie zmierzając w stronę happy endu dla obu pań, ale nie traktując znalezienia miłości jako ich głównego osiągnięcia.

5. Idealnie wyważona słodko-gorzka mieszanka.

Choć wiele jest w tej powieści zabawnych momentów, to jednak nie jest cukierkowo, ale elementy komediowe przeplatają się z tymi poważniejszymi. Leena rok wcześniej straciła siostrę, która przegrała walkę z rakiem, co negatywnie odbiło się na relacji Leeny z jej matką. "Zamiana" pokazuje, że każdy radzi sobie z bólem po stracie bliskiej osoby w inny sposób i nie można tych sposobów wartościować ani pozwolić, żeby stały się przyczyną podziałów wśród tych, którzy powinni być dla siebie wsparciem w trudnym czasie, bo ból przeżywany wspólnie staje się odrobinę łatwiejszy do zniesienia. Podsumowując zarówno ten punkt, jak i całość: książka nie jest ani przesadnie humorystyczna, ani nadmiernie przygnębiająca - wszystko idealnie ze sobą współgra, tworząc ciepłą, przyjemną w odbiorze, ale i wartościową powieść, która zapada w pamięć i szybko odnajduje drogę do serca czytelnika.

Lekka, przyjemna, iście letnia powieść z humorem i ciepłym przesłaniem.
Nie czytałam poprzedniej książki autorki, ale dużo dobrego o niej słyszałam, więc skusiłam się na Zamianę. Nie ukrywam, spodziewałam się czegoś WOW, a dostałam historię miłą, poprawną, ale bez szału...

Zamiana to opowieść o babci i wnuczce, które w wyniku pewnych trudnych, wręcz traumatycznych zdarzeń, postanawiają zamienić się domami. Wnuczka jedzie na wieś, a babcia rusza na podbój Londynu. Historia jest oczywiście okroszona różnymi dodatkowymi wątkami i całą zgrają przesympatycznych bohaterów.

Największym atutem tej powieści jest postać babci - nietypowej, bardzo charyzmatycznej i zaangażowanej kobitki, która umie z życia korzystać, a kłody rzucane pod nogi traktuje jak kładki. To najbardziej barwna bohaterka, taka, której nie sposób nie lubić. Wzór do naśladowania, rzekłabym!

Historia jest raczej prosta i przewidywalna, ale ma swój urok. Dobrze napisana, jednak dla mnie fabularnie nie było to nic odkrywczego. Momentami odrobinę się nudziłam, zabrakło mi zwrotów akcji, gdzieś tam w głowie miałam myśli w stylu "to już było".

Zamianę polecam w ramach relaksu, na odmóżdżenie, odprężenie i totalne wyluzowanie. Mnie nie do końca kupiła, ale wiem, że wiele osób urzekła, więc sądzę, że warto dać jej szansę.