Zanim pozwolę ci wejść

Karen, Bee i Eleanor są przyjaciółkami od lat. Zawsze mogą na siebie liczyć a jednak każda z nich ma tajemnice. Sekrety z przeszłości, którymi nie podzieliła się z przyjaciółkami. Mimo tego ich relacja wydaje się być szczera.
Sytuacja zmienia się dość nieoczekiwanie, kiedy do Karen przychodzi na terapię Jessica Hamilton i mówi o sytuacjach, które mają miejsce w życiu Karen i jej przyjaciółek. Sytuacjach, którym bliżej do niebezpiecznych a niżeli zabawnych...

Przyznaję, bardzo przypadł mi do gustu styl tej autorki, mimo tego że po kilku lekturach, można zauważyć powiem schemat, na którym opiera się Jenny Blackhusrt. Są to wszędobylskie tajemnice, demony przeszłości, ktire potrafią zaatakować w najmniej oczekiwanym momencie i jeśli nie zrujnowac życia to przynajmniej dobrze pokiereszować.
Tutaj dodatkowo, każda z kobiet odczuwa zazdrość, spowodowaną tym, że chciałaby przeżyć własne życie tak jak któraś z przyjaciółek. Ta która ma dom i dzieci marzy chwili beztroski. Inna, na którą nie czeka w czterech ścianach nikt, chciałaby mieć się kim opiekować... można powiedzieć, że takie sytuacje obserwuje się w codzień. Bardzo ciekawie przedstawiały się bezimienne rozdziały, w których autorka zdradza co nie co, ale czytelnik nie wie o kim mowa. Książkę czyta się bardzo szybko a narracja z perspektywy każdej z kobiet nie pomaga rozwikłać zagadki, raczej wątków i podejrzeń ciągle przybywa ????

Każda przyjaźń ma swoje tajemnice. Nawet ta, która od lat łączy Karen,Beę i Eleanor. [...] Wszystko jednak zaczyna się sypać, kiedy do drzwi doktor Karen Browning puka nowa pacjentka, Jesscia Hamilton. I kiedy z jej ust padają słowa:
"Nie naprawi mnie pani."

Książka zaciekawia czytelnika już od pierwszej strony. Przyznam szczerze, że ciężko było mi się od niej oderwać, może dlatego pochłonęłam ją w jeden dzień
Muszę przyznać, że mam już za sobą parę książek i stałam się naprawdę dobrym detektywem, JEDNAKŻE tutaj było inaczej. Z każdą stroną nabierałam podejrzeń i już byłam pewna, jak to wszystko się zakończy. Oczywiście nic bardziej mylnego, otóż pomyliłam się z podejrzeniem i to bardzo. Autorka grała mi na emocjach jak chciała i kiedy chciała, ale nie powiem że mi się to nie podobało, bo było to dość przyjemne. Przyjemna książka, trzymająca w napięciu i niewiedzy do samego końca. To cenię w książkach tego gatunku najbardziej, dreszczyk niepewności.
Była to moja pierwsza książka tej autorki, ale jestem pewna, że na pewno nie ostatania.