Zanzibar

Zacznę może od tego, że książka jest przecudnie wydana. Okładka, która zachęca do sięgnięcia głębiej. A tam już czekają na czytelnika same ochy i achy w postaci pięknych fotografii ,które przenoszą nas w przeszłość wyspy ale i pozwalają podejrzeć codzienne, teraźniejsze życie mieszkańców Zanzibaru. Niezwykłe, wręcz bajkowe stroje uderzają feerią barw, potrawy, których smak i aromat zdaje się wręcz atakować zmysły czytelnika no i te widoki z lazurowo-szmaragdowymi wodami oceanu..

Autorka przybliża w swojej książce historię, która stworzyła wyspę Zanzibar. Kultura Suahili narodziła się z mieszanki Afryki z Orientem i dziś zachwyca tych ,którzy mają szczęście nawiedzić tę część świata. Pani Beata zaprasza nas do swoich przyjaciół którzy są już dla niej niczym rodzina, pokazuje ich codzienność, pracę, ale i sposoby spędzania wolnego czasu. To życie jest tak inne niż znamy, pełne relacji, wspólnych spotkań, często biednie ale radośnie, bez zapatrzenia w ekarny tv czy smartfony. Opowiada o miejscach jakie warto odwiedzić, przekazuje niepowtarzalny klimat Zanzibaru, jego tradycję. A robi to tak sugestywnie, że aż czuje się rozgrzany słońcem smak mango czy zapach oudi( nie zdradzę co to????). W książce znajdziemy również przepisy na zanzibarskie potrawy czy kosmetyki własnej roboty ????

Jestem zachwycona książką i wam również gorąco polecam. Po przeczytaniu jej miałam takie poczucie jakbym została wyrwana z innej rzeczywistości, aż chciałoby się spakować walizkę i polecieć pod zanzibarskie niebo.