Zapomniany

Mroczna, makabryczna i niesamowicie wciągająca ? właśnie tak określiłabym tę powieść.

Zacznę od tego, że nie jestem fanką thrillerów i zazwyczaj nie sięgam po książki tego gatunku.

Jednak tym razem postanowiłam przeczytać coś zupełnie innego niż do tej pory.

Muszę przyznać, że ta historia tak mnie zaintrygowała, że z niecierpliwością przewracałam kolejne kartki książki, by poznać dalsze losy głównego bohatera Patryka (Zapomnianego).

Patryk opisuje swoje wspomnienia z burzliwych czasów młodości, kiedy ze swoim  przyjacielem Jędrkiem wpadli na dość odbiegający od normalności pomysł spędzania wolnego czasu.

W wolne dni podróżowali po polskich miastach i zaczepiali niewinne nastolatki, podając się za zamożnych poszukiwaczy talentów. W ten sposób oszukali oraz wykorzystali wiele młodych, łatwowiernych dziewczyn, które za każdym razem dawały się nabrać na rzekome rozpoczęcie wielkiej przygody z show-biznesem. Dziewczęta podpisywały z nimi kontrakt, który miałby otworzyć im drzwi do kariery, w zamian za to dawały się wykorzystywać w wynajętych pokojach hotelowych. Po wszystkim Jędrek i Patryk znikali bez śladu. Swoje wyskoki nazywali Łowami.

Z biegiem czasu Patrykowi łowy przestały sprawiać przyjemność, w przeciwieństwie do Jędrka, który posuwał się do coraz bardziej ekstremalnych czynów na młodych dziewczynach i ciągle namawiał swojego przyjaciela aby wybrali się wspólnie na kolejną wyprawę.

Niespodziewanie w powieści dochodzi do szokującego zwrotu akcji: Patryk budzi się w ciemnym lochu i zupełnie nie wie, kto i w jakim celu go tam uwięził. Chłopak spędza w ciemnym, brudnym i zimnym pomieszczeniu długie dni, miesiące a w końcu lata. Co kilka dni odwiedza go tajemnicza postać,  nazwana przez niego Duchem. Z każdą wizytą przynosi do lochu jedzenie (za każdym razem to samo), nigdy się przy tym nie odzywa i nie pokazuje swojej twarzy. Patryk po pewnym czasie spędzonym w ciemności popadł w obłęd.

Barbarzyńskie warunki: brak światła oraz wody, codzienny widok jedynie czterech ceglanych ścian sprawiły, że Patryk przestawał czuć się jak człowiek. W pewnym momencie jego zachowania stały się iście zwierzęce.

Przez długie lata przy życiu trzymała go chęć poznania prawdy o tym, kim jest Duch, który go więził. Nie mógł także zapomnieć o swojej miłości z dawnego życia, Hani, która była siostrą Patryka.  Jednak z biegiem czasu wspomnienia zamazały się w głowie Patryka. Zapominał o twarzach i wydarzeniach z dawnych lat. Zaczął wtedy tworzyć  w głowie wymyślone historie, co było jego głównym zajęciem w ciemnym lochu. Wyobrażał sobie, kim mógłby być, gdyby nie odebrano mu wolności oraz, jak mogłoby wyglądać teraz jego życie z ukochaną Hanią.

Kolejnym niespodziewanym zwrotem akcji w powieści jest nagłe uwolnienie Patryka. Następne wydarzenia są równie zaskakujące i sprawiają, że z wielką ciekawością przezywamy razem z głównym bohaterem jego dalsze losy związane z odkrywaniem prawdy o tajemniczym porwaniu sprzed lat.

Historia jest niesamowicie intrygująca, momentami mrożąca krew w żyłach. Jeszcze bardziej podkreśla to bezpośredni oraz rzeczowy sposób pisania autora.

Z pewnością nie jest to ostatni thriller, po który sięgnęłam. Dzięki tej lekturze bardzo przekonałam się do tego rodzaju literatury.

Beztroski osiemnastolatek, Patryk, jedyny syn bogatego importera środków chemicznych, zostaje porwany i uwięziony w lochu. Po wielu dniach traci poczucie czasu, a umysł broniąc się coraz bardziej odzierany jest z człowieczeństwa. Jednak chęć przeżycia jest silniejsza od obłędu. Wraz z upływem historii pojawia się pytanie czy niewinny chłopak faktycznie jest taki niewinny?

Nie lubię czytać opisów wydawniczych. Na szczęście są autorzy, których książki mogę brać w ciemno i powiedzieć "zaskocz mnie".
Tak się dzieje w przypadku powieści Adriana Bednarka, które są dla mnie swoistym odkryciem roku. Za każdym razem dostarczają rollercoaster emocji, a tak przerażającego realizmu trudno doszukiwać się u innych autorów.
W większości książek, Autor, ukazuje psychopatę z jego perspektywy, sprawiając, że skrzywioną emocjonalnie postać można polubić. W "Zapomnianym" dostarczył imponujący twist emocjonalny. Nie potrafiłam stwierdzić w których momentach czułam sympatię, czy współczucie do Patryka, a w których budził wstręt, odrazę i niechęć. Została zatarta granica między człowieczeństwem a zezwierzęceniem, a posada psychopaty i ofiary wciąż zmieniała właściciela.

Mimo, że historia została napisana przez Autora kilka lat temu, mam wrażenie, że każda kolejna powieść spod jego pióra jest coraz lepsza. Może to za sprawą poprawek, o których wspomina, a może doszedł do perfekcji. Imponujący koncept na fabułę i rewelacyjne wykonanie. Majstersztyk!

Jędrzej i Patryk do dwóch osiemnastolatków, dla których rozrywką jest wykorzystywanie naiwnych dziewcząt. Po jednych z takich Łowów Patryk budzi się zamknięty w ciemnym lochu, nie mając pojęcia, kto mógł go uwięzić. Mijają miesiące, a potem lata? Człowiek, który o niego ?dbał? przestaje się pojawiać. Patryk będący na skraju wycieńczenia zaczyna wierzyć, że umrze. Wtedy niespodziewanie pojawia się nadzieja?

?Zapomniany? to historia niezwykle mroczna, obezwładniająca i wciągająca w wir wydarzeń dosłownie od pierwszych zdań. Jeśli planujecie usiąść do tej lektury i przeczytać ?tylko jeden rozdział? to od razu mówię, że to niewykonalne. I nawet ja, która pada ze zmęczenia po 23, nagle ożyłam, gdy ta książka trafiła w moje ręce. Tematyka ?Zapomnianego? jest mocna. Adrian Bednarek nie patyczkuje się z nami, jest do bólu szczery, brutalny i choć pisze o psychopatycznych bohaterach, ja czytam jego powieści, jak zaczarowana (mąż zawsze się zastanawia, co jest ze mną nie tak?!). Akcja wydaje się dynamiczna, choć tak naprawdę to buzujące w nas emocje sprawiają, że wszystko dzieje się tak szybko. Znacie ten stan, gdy przeskakujecie wzrokiem po dialogach, żeby czym prędzej dowiedzieć się, co zaraz nastąpi? Czytając ?Zapomnianego? robiłam to nieustannie! Mało jest takich autorów, którzy potrafią naładować czytelnika niepokojem i utrzymać ten stan aż do ostatniego słowa. Adrian jest w tym mistrzem! Bohaterowie? Z pewnością zapadają w pamięć, ale czy da się do któregoś z nich zapałać sympatią? Zdecydowanie nie. Książka trafi w gust czytelnika o mocnych nerwach. Jest po brzegi wyładowana scenami, które mogą obudzić w nas obrzydzenie. Przyznaję się, że był moment, w którym mój żołądek wywrócił się do góry nogami i musiałam na moment przerwać czytanie. Właśnie takie rzeczy udowadniają, jak dobra była to lektura, jak wkradła się do mojej wyobraźni, podsuwając mi wizualizacje przeczytanych słów. Mogłabym rozwodzić się na temat ?Zapomnianego? jeszcze długo, ale kto by to czytał? Fani thrillerów koniecznie muszą sięgnąć po tę książkę! Wierzcie mi, że zakończenie (choć trochę do przewidzenia) odbierze Wam dech i sprawi, że będziecie potrzebować kolejnego tomu na już. A do premiery jeszcze miesiąc!

,,Zapomniany" Adriana Bednarka to moje drugie spotkanie z twórczością tego autora. Czy warto zapoznać się z tą pozycją?

Głównymi bohaterami książki są nastolatkowie, którzy postanowili urozmaicić swoją strefę intymną seksualną. W tym celu wynajdywali młode dziewczyny, w galeriach i innych miejscach publicznych, a kiedy te wpadały im w oko bez wahania wymyślali swoją specjalność i podawali się np. za poszukiwaczy dziewcząt jako twarze magazynów. pech chciał, że nie wszystko poszło zgodnie z planem. Jeden z nich został uprowadzony i zamknięty na wiele lat w lochu. Czy ,,przedsiębiorczego" nastolatka udało się uratować i kto stał za je zniknięciem?

uważam, że nie warto zrażać się, gdy jedna książka danego twórcy nie przypadnie nam do gustu. Z tego też powodu postanowiłam skusić się na ,,Zapomnianego" Adriana Bednarka. Wiele osób poleca jego twórczość i muszę przyznać, że tym razem ja także czuję się bardzo usatysfakcjonowana. Dodawanie scen z teraźniejszości z lochu naprzemiennie ze wspomnieniami z mamienia nastolatek dodają tej powieści dodatkowego napięcia. Zakończenie także okazało się być dla mnie satysfakcjonujące, a cała lektura napisana tak lekko, że nie sposób było się od niej oderwać.

Nic nie wyszło z moich założeń, by tę ksiązkę rozłożyć sobie na dłużej w czasie. Zostałam wciągnięta w wir wydarzeń od pierwszej do ostatniej stron i wcale nie żałuję, że dałam porwać się tej kilkusetstronicowej powieści Bednarka. Nie mam wielkiego porównania, jeśli chodzi o jego książki jednak ta wywarła na mnie olbrzymie wrażenie. Z wielkim zainteresowaniem zapoznawałam się z kolejnymi scenami, wychwytując napięcie, przerażenie i zaskoczenie bohaterów. Jeśli szukasz niebanalnej, pełnej emocji lektury to ,,Zapomniany" Adriana Bednarka powinien przypaść Ci do gustu.

Adrian Bednarek i jego odjechany "Zapomniany" od Wydawnictwa Zaczytani.

Dwóch chłopaczków z liceum wymyśliło zabawę w Łowy (pod pretekstem wielkiej kariery zaciągają młodociane panny do łóżka) do momentu, aż to jeden z nich zostanie upolowany.

U Bednarka królują niesamowicie złożone czarne charaktery, które czasem ciężko jednoznacznie ocenić pod kątem moralności. Patryk ma wiele na sumieniu, ale nie zasługuje na los, który go spotyka, bo obok jest ktoś, zdecydowanie gorszy i to on zasługuje na karę. Ofiary mają drugorzędne znaczenie i nie przywiązujemy do nich większej uwagi, choć są to wykorzystywane seksualne nieletnie dziewczyny. Opis więzionego latami człowieka, wywiera naprawdę piorunujące wrażenie. Taki hermetyczny świat sam w sobie stwarza niezwykle duszną atmosferę. Oczywiście dręczy nas pytanie kto i dlaczego uwięził chłopaka. Gdy nastąpi moment uwolnienia, przyjdzie czas na poszukiwanie odpowiedzi. Co ciekawe mamy tu dwóch antagonistów Złego i Gorszego, i to właśnie Zły po przemianie będzie musiał dorwać tego drugiego. Główną rolę odgrywają tu drapieżcy, ich motywy i metody działania.

Za każdym razem przy okazji premiery nowej książki autora, jestem najzwyczajniej w świecie ciekawa, co też tym razem wymyślił. Jak zwykle kupił mnie stylem, ironią, bezpośredniością i ciętym dowcipem, choć odrzuca mnie nachalna i wszędobylska przemoc seksualna. Świetnie skrojeni bohaterowie, nie pozwolą nam nawet na chwilę nudy. Dynamiczna akcja i niespodziewane zwroty sytuacyjne powodują stały dopływ napięcia. Nie jestem w stanie niczego przewidzieć i to właśnie lubię najbardziej.

"Zapomniany" to książka mocna, poruszająca tematy, o których nie myśli się na co dzień, jednak każdy ma świadomość o istnieniu takich dewiacji w społeczeństwie. Wciąga od pierwszych stron i nie odpuszcza w żadnym momencie. Bez cenzury ukazuje najmroczniejsze kawałki ludzkiej duszy, żywo przemawiając do wyobraźni czytelnika. Kolejne zawirowania fabuły, których nie jesteśmy w stanie przewidzieć, są kwintesencją przyjemności, jaką otrzymamy podczas czytania. Obrazowe i krwawe opisy towarzyszące niektórym scenom z pewnością nie są przeznaczone dla ludzi o słabych nerwach, a z drugiej strony są napisane po prostu fenomenalnie. Mało który Autor decyduje się na takie wątki w książkach, natomiast tutaj zostało to zaprezentowanie wręcz perfekcyjnie. Tego, w jakim kierunku toczą się losy głównych bohaterów nie sposób było przewidzieć, ale też Autor uniknął sztampy czy przekoloryzowania, co jest ogromnym plusem książki. A do tego moja romantyczna dusza nie ucierpiała na lekturze, bo została zaspokojona na równi z tą częścią, która łaknie w takiej literaturze elementów krwawych i wręcz napawających obrzydzeniem. Czego chcieć więcej? Kolejnej części, choć strach pomyśleć, co zaserwuje nam Pan Adrian.
Patryk zostaje porwany z dnia na dzień w wieku 18 lat. Co jest tego powodem? Nie ma miejsca żądanie okupu, a porywacz ciągle utrzymuje go przy życiu. Wraz z upływającym czasem funkcjonuje na granicy psychozy i zbliża się coraz bardziej do zwierzęcych instynktów, porzucając to, co ludzkie. Jak długo człowiek może przetrwać w tak skrajnych warunkach? I co się dzieje, gdy w końcu odzyska wolność? Jak dostosować się do świata, który w niczym nie przypomina tego, który zamknął się na niego lata temu? Patryk nie był idealnym nastolatkiem, raczej rozpieszczonym i znudzonym jedynakiem, który myślał jedynie o zaspokojeniu swojego popędu. Popełniał błędy, jednak czy były one tak drastyczne by skończyć uwięzionym w lochu? W życiu nic nie jest czarno-białe, podobnie i tu, nie da się jednoznacznie ocenić bohatera i stwierdzić czy był katem zasługującym na swój los czy może kolejną ofiarą.
Retrospekcje mieszają się w tej książce z czasem teraźniejszym. Dzięki temu poznajemy Patryka młodego, pełnego życia i niemądrych pomysłów, który wraz z Jędrkiem, najlepszym przyjacielem, korzysta z życia. Przeplata się to z życiem jakie wiedzie po porwaniu i stanowi jeszcze większy kontrast dla obecnej rzeczywistości. Świetnie został ukazany jego stan psychiczny, zmiany jakie w nim zaszły oraz cielesne rany, jakich się nabawił. Również bohaterowie poboczni zasługują na zauważanie, bowiem ich kreacja jest naprawdę dopracowana, zaskakująca oraz momentami nawet wprawiająca w osłupienie. Śmiało mogę stwierdzić, że to najlepszy kryminał jaki czytałam w tym roku. Mam ogromną nadzieję, że Autor nie obniży poprzeczki i będzie kontynuować tę historię na podobnym, jak nie lepszym, poziomie. Polecam, z uwagi na świetny styl, genialny pomysł i jeszcze lepsze wykonanie oraz wszystkie nieoczekiwane zwroty akcji niczym w dobrym filmie sensacyjnym.

Książka wciąga choć muszę przyznać, że nie od pierwszej strony. Początkowo myślałam , że będzie zupełnie w innym klimacie. Potem zrobiło się zbyt ciekawie, by ja odłożyć. Zwłaszcza po odnalezieniu się Patryka zrobiło się gorąco od rewelacji, jakie zaserwował nam autor.

Patryk to młody mężczyzna, który ma bogatych rodziców. Razem z kumplem organizują "Łowy", podczas których znajdują naiwne nastolatki, które zachęcone "kontraktami" płaca za ich podpisanie seksem. Wszystko wymyka się spod kontroli, gdy Jędrek łamie ich zasady, według których namówione dziewczyny muszą być powyżej 16 lat i same muszą się zgodzić. W dodatku łamie je podwójnie. Patryk ma dość, a potem zostaje porwany. Czy porwanie jest konsekwencją łowów? A może ma zupełnie inną przyczynę? Co odkryje Patryk gdy odzyska wolność?

Fabuła książki jest świetnie przemyślana. Autor dawkuje nam wszystko w zupełnie odmiennym stylu. Mamy tu wydarzenie sprzed porwania, te z czasó gdy był zamknięty oraz te, które rozegrały się po odzyskaniu wolności. Dodatkowym atutem jest to, że wydarzenia te się wzajemnie przeplatają. Nie mam problemu, by połapać się w chronologii. Dodatkowo mamy tu rozdziały z punktu widzenia nie tylko Patryka, ale także Jędrka, Hani, Diany. Wszystko to sprawia, że całość jest zupełnie nieprzewidywalna. Kto stoi za porwaniem Patryka? Muszę przyznać, że autor mnie parę razy wyprowadził na manowce. Kiedy już myślałam, że wiem kto, okazało się, że się mylę. A co najśmieszniejsze rozwiązanie cały czas nam autor pokazał już od początku, tyle że odwracał naszą uwagę od niego i to skutecznie.

Bohaterowie wyraźnie wykreowani. Historia ma w sobie to cos co jednocześnie przeraża co elektryzuję i intryguje. Jesteśmy ciekawi zakończenie. A ono jest zupełnie zaskakujące. "Zapomniany" nie da o sobie zapomnieć, mamy tu i thriller psychologiczny, i kryminał i jest nawet wątek romansu. Całość utrzymana w napięciu, z paroma punktami kumulacyjnymi, które nas potem zwala z nóg. Polecam każdemu, kto lubi mroczne klimaty i uwielbia być zaskakiwany.

Patryk ma 18 lat. Wraz z przyjacielem, Jędrkiem wymyślili Łowy. Wykorzystując pieniądze rodziców Patryka, drogie auta i gadżety, podają się za łowców talentów i wykorzystują młode i naiwne dziewczyny.

Pewnego dnia Patryk zostaje porwany i budzi się w obskurnym, ciemnym lochu. Miejscu, które będzie je domem na wiele długich lat. Od swojego oprawcy dostaje tylko minimalną do przetrwania ilość jedzenia i wody. Patryk jest bliski obłędu, a kiedy porywacz przestaje do niego przychodzić, jest bliski śmierci głodowej. Wtedy jednak pojawiają się ludzie.

Teraz celem Patryka jest znaleźć oprawcę i dowiedzenie się, dlaczego został porwany.

To było mocne ????????????

Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony. Autor serwuje ogrom emocji i napięcia. Bohaterów, którzy budzą skrajne uczucia.

Trudno sobie wyobrazić co musi czuć człowiek, który żyje wiele lat w pełnej izolacji. Wiecznie głodny i spragniony. Pozbawiony towarzystwa i naturalnego światła. Zdany tylko na swoje myśli i łaskę oprawcy.

Adrian Bednarek bardzo się postarał, aby czytelnik wszedł w skórę Patryka. Opisy tego, co przeżywał, przyprawiają o dreszcze.

Kiedy już byłam pewna zakończenia, nastąpił zwrot akcji. I to jaki. Było brutalnie i bardzo krwawo. A do tego zapowiada się ciąg dalszy ????

Dawno nie czytałam takiej mocnej i pokręconej historii. Podobało mi się. I to bardzo????.

Hej, haj, helloł ????

Jak się macie? Co czytacie? ????

Ja dziś miałam bardzo miłe spotkanie ... Z Madzią nigdy wcześniej się nie widziałam i powiem Wam, że czułam się w jej towarzystwie tak, jakbyśmy się znały dobrych kilka lat ???? No z Agą się znam już dłużej, więc no ???? Dziękuję Dziewczyny za to cudowne, pełne śmiechu spotkanie i oby częściej takie spotkania były! ????

Pe. eS. Zaczęłam czytać książkę ... "Mów mi Win" i mam nadzieję, że mnie porwie ????

?RECENZJA?

Patryk i Jędrek są nastolatkami, którzy w wolnych chwilach jeżdżą po Polsce i szukają talentów do pewnej branży. Interesują ich młode, naiwne dziewczyny, a swoje wypady nazywają Łowami. Po jednym takim wypadzie w Polskę, Patryk budzi się w ciemnym, pełnym grozy miejscu. Nie rozumie o co chodzi, dlaczego został tu zamknięty. Czy dowie się, kto za tym stoi? A może musi zadać sobie ważniejsze pytanie - Czy przeżyje to coś?
????
Po raz kolejny pisarz ... pokazał nam, czytelnikom, że jest stworzony do pisania! Ba! Do tworzenia niebywale pokręconych historii i kreowania popapranych postaci! ???????? Po prostu uwielbiam zarówno autora, jak jego lekkość pióra oraz przyjemny styl! Uważam, że mimo, iż jest to thriller psychologiczny, kompletnie tego nie czuć. Czuć lekkość płynącą z tej lektury, czyta się ją błyskawicznie, a na końcu można złapać się na tym, że ma się żal, iż to już koniec ???????? I powiem Wam, że nie zawiodłam się ani przez chwilę! Od samego początku Adrian wkręcił mnie w wir dziwnych i zarazem brutalnych wydarzeń w ów książce, które odbiły piętno na naszym bohaterze. To, co się działo w tej książce, przeszło moje najśmielsze oczekiwania ???? W sumie gdy zabierałam się za tę powieść, nie wiedziałam, czego się spodziewałam, ale zapewne nie tego, co tutaj dostałam ???? Fabuła zakrawa na szok i niedowierzanie, a jej popapranie robi konkretną papkę z mózgu, którą uwielbiam i wiem, że Wy też! ???? Może i akcja nie goni akcji, ale jak już się coś dzieje, to konkretnie i z wielkimi zwrotami! Główny bohater jest mega wykreowany i szalony po tym, co go spotkało, ale w sumie nie dziwię się. Podziwiam jego determinację i chęć dowiedzenia się prawdy, ale również podziwiam go za to, co postanowił zrobić ze swoim życiem. Oczywiście nie mogę zapomnieć o innych postaciach, które były też ważne i bez nich nie powstałaby ta powieść. Zastanawiałam się tak przez chwilę, skąd pisarz bierze pomysły na takie książki ???? Ale chyba swoją odpowiedź, która przychodzi mi do głowy, pozostawię sobie ???????? Polecam fanom dobrych thrillerów psychologicznych! Od pierwszej strony do ostatniej nie oderwiecie się od tej lektury! ????...

Macie takiego autora, po którego książki możecie sięgać w ciemno? I wiecie, że się nie zawiedziecie? Ja mam kilku takich autorów, a jednym z nich jest Adrian Bednarek. W momencie gdy potrzebuje jakiejś mocniejszej lektury, po to żeby np. przełamać kaca książkowego, to wiem, że historia przez niego napisana będzie tym, co mi na pewno pomoże. I tak też było teraz, w przypadku ?Zapomnianego?. Gdy tylko książka trafiła w moje ręce, każda inna powieść, którą czytałam ( a rozpoczęłam wtedy aż cztery i do żadnej niestety mnie nie ciągło) została odstawiona na bok. Ja po prostu wiedziałam, że potrzebuje ?Zapomnianego?, tak bardzo jak zapomniany potrzebował groszku i wody :P I to był strzał w dziesiątkę! Tak samo jak i cała ta historia, która wciągnęła mnie tak bardzo, że pochłonęłam ją praktycznie na dwa razy :P gdyby nie dzieci, to pewnie na raz by się udało!
Adrian Bednarek jest stworzony do tworzenia psychopatów, morderców, zwyrodnialców, czy innych tego typu osobistości. Kreuje ich w tak genialny sposób, że każda jego książka jest fenomenalna, a historie w nich zawarte szokują i wywołują ciarki na plecach. Chciałabym napisać, ze autor powoli buduję napięcie, ale tak nie jest! Tutaj co chwile coś się dzieje, przez co przy czytaniu miałam wrażenie, że oglądam jakiś genialny film sensacyjny. Bardzo jestem ciekawa skąd autor bierze pomysły na fabułę, bo każda z jego książek jest dosłownie ucztą dla tego kawałka w moim sercu, które jest spragnione wynaturzeń i mocno ?odjechanych? książek. I nawet jeśli zdarzy się, że jakiś fragment jest do przewidzenia, tak wydarzenia go poprzedzające tam mocno mnie szokują, że za każdym razem niedowierzam w to co czytam :D
Akcja książki rozpoczyna się w 2005 roku, kiedy to poznajemy dwójkę nastolatków ? Patryka i Jędrka, którzy w wolne dni, podróżują po całej Polsce i podają się za poszukiwaczy talentów z branży rozrywkowej. A wszystko po to, aby wyłapać naiwne dziewczyny i zaciągnąć je na prywatne sesje zdjęciowe, które na końcu mają być zwieńczone kontraktem. Ale żeby finalnie do tego doszło, dziewczyny muszą zrobić coś więcej, niż tylko pozować? Wszystko pięknie, ale do czasu. Pewnego dnia Patryk zostaje porwany i umieszczony w lochu. Spędza w nim 10 lat. Gdy w końcu zostaje odnaleziony, jest już na skraju wycieńczenia? Kto go uprowadził i dlaczego tak szybko ludzie o nim zapomnieli?
Przez pierwszą połowę książki, autor ukazuje nam historię Patryka z dwóch perspektyw czasowych. Mamy tutaj pokazaną teraźniejszość, kiedy to znajduje się w niewoli i z tej niewoli w końcu udaje mu się uciec. Z kolei retrospekcje pokazują nam ?wybryki? nastolatków i ich ?Łowy? w przeszłości. Później autor płynnie przechodzi do wydarzeń obecnych, przez co mamy niejako zarys głównych bohaterów i możemy wraz z Patrykiem dedukować, kto może stać za jego porwaniem. Powiem szczerze, że takiego obrotu spraw w ogóle się nie spodziewałam, a to co z każdą kolejną stroną odkrywamy, wprawiało mnie w nie lada osłupienie. Poziom mojego zadowolenia po przeczytaniu tej książki osiągnął maksimum. Ja dosłownie się nią delektowałam. Po raz kolejny jestem pod wielkim wrażeniem twórczości autora. Historia jest mocna, brutalna, niepoprawna i szokująca. Nieraz miałam ochotę wskoczyć do tej książki i potraktować co po niektórych ołowiem! Emocji w niej multum, przez co mój czytelniczy pypeć został zaspokojony w całości :P takie książki mogę czytać codziennie! Chce więcej! Jeśli jeszcze nie znacie twórczości autora, a lubicie mocne i brutalne książki, to nawet się nie zastanawiajcie! Gwarantuje, że będziecie zachwyceni!

Dwóch młodych, przystojnych osiemnastolatków pała się nietypowym hobby- korzystając z głębokiej kieszeni jednego z nich podróżują po Polsce, podając się za łowców talentów z branży rozrywkowej. W rzeczywistości natomiast wykorzystują naiwność młodych dziewcząt, by ich ?Łowy? były jak najbardziej udane. Wszystko idzie po myśli młodych ludzi. Do czasu, kiedy jeden z nich znika bez śladu, a z mijającym czasem zostaje ?Zapomniany?.

Adrian Bednarek otarł się niemal o perfekcję w tworzeniu chorych umysłów wykolejonych psychopatów, a ?Zapomniany? jest tylko kolejnym tego dowodem. Historia młodego Patryka, który budzi się w lochu, gdzie przytrzymywany jest bardzo długi okres czasu, szokuje w najwyższym możliwym stopniu. ?Żyjąc? na granicy wegetacji bez żadnej właściwie interakcji z drugim człowiekiem umysł chłopaka ulega niemal całkowitemu zezwierzęceniu, budząc w czytelniku skrajne emocje.

Pomysł na fabułę jak zawsze w przypadku autora niezwykle udany- ?bananowe życie? beztroskiego nastolatka w jednym momencie zamienia się w niewyobrażalny koszmar. To konsekwencja czynu, za który przyjdzie zapłacić mu niewiarygodnie wysoką cenę. Jaką i czy słuszną? O tym musicie zadecydować sami po zapoznaniu się z książką.

Adrian Bednarek napisał książkę, po której zupełnie inaczej patrzę na groszek zalegający na półkach w supermarketach. Po raz kolejny zaprosił mnie w świat swojej mrocznej fantazji, serwując wyjątkowo odrażający scenariusz. Pokazał rozmiar upodlenia ludzkiego rzadko spotykanego w tego typu książkach, co tylko ponownie dowodzi jego ogromnego talentu. Pomimo niełatwego przesłania jego książki zawsze czytam z ogromną przyjemnością. Tym razem przyjemność tą zapewniło mi wydawnictwo Zaczytani podarowując egzemplarz do recenzji, za co jestem bardzo wdzięczny?

Czytajcie i po prostu cieszcie się wszyscy świetną książką!

Ta powieść jest dla mnie czymś innym, powiewem świeżości wśród książek. Myślałam że niczym nie można mnie już zaskoczyć, zszokować, a tu proszę, da się. Autor posiada niewątpliwie nieograniczoną wyobraźnię, z której potrafi korzystać. Adrian Bednarek miał świetny pomysł na tę książkę, a jeszcze lepiej go wykonał. Jestem przekonana, że gdy tylko otworzycie "Zapomnianego", przepadniecie równie szybko jak ja. Autor potrafi tak wykreować książkową fikcję, iż odnosimy wrażenie, że to dzieje się naprawdę. Wszystko to, co opisuje, co myślą bohaterzy (szczególnie główny), pozostawia w naszej głowie trwały ślad. Wątek głodu i tego jak człowiek radzi sobie w jego obliczu, ile jest w stanie znieść, by tylko przetrwać, załamanie, momenty, gdy mózg zaczyna płatać figle, pojawiające się omamy, wręcz obłęd, wewnetrzne i zewnętrzne wyniszczenie - to było bardzo trudne do udźwignięcia.

Autor stworzył, jak to ma w zwyczaju, kolejnego psychopatę. Jednak w korelacji z ofiarą. Raz współczujemy Patrykowi, by w następnej chwili czuć do niego wstręt i niechęć. Ale oprócz tego mamy jeszcze wątek zniewolenia i skrajnego głodu, w wyniku czego czytelnik stawia pytania: czy po czymś takim można powrócić do normalności, być tym samym człowiekiem?

To powieść o ludzkich granicach, krzywdzie, zemście, naiwności, zapomninaniu o innych i o sobie. Intryga jest doskonała, prawda wychodząca na jaw zaskakująca i szokująca. Emocje, jakie się tu pojawiają są pełne mroku, niepokoju, strachu, beznadziei.

"Zapomniany" to poruszający obraz człowieka postawionego w obliczu zniewolenia i śmierci gotowej. Czy można wyobrazić sobie coś gorszego? Jak silna jest wola życia człowieka? Nie wiem. Ale jedno jest pewne. Nadzieja umiera ostatnia, a gdy nawet jej już nie ma... Po prostu przeczytajcie, nie pożałujecie! Otwarte zakończenie powoduje głód kontynuacji.
...

?Nie sądziłem, że kiedykolwiek doświadczę czasu jako niekończącej się linii, na której puls życia wyznaczać będą tylko wschody i zachody słońca?.
Kto zna książki Adriana Bednarka ten wie, że ten Autor lubi narkotyzować czytelnika ostrymi szaleństwami i częstować zafiksowanymi psychopatami.
?Zapomniany? opowiada historię, która Cię dźgnie, rozpruje, sponiewiera i omota..
Dwóch 18 latków ? Patryka i Jędrka ? kumpli z blokowiska, od najmłodszych lat jarało średnio uzasadnione poczucie wyższości. Byli bezczelni i bezpośredni i jako odskocznię od codzienności Ci kreatywni kolesie wymyślili sobie autorską zabawę: ?Łowy?. Podróżowali po Polsce i wykorzystując naiwność młodych dziewczyn, obiecując karierę i szybką kasę ? zaspokajali swoje żądze. W tej grze reguły nie istniały. Chłopaki szli na żywioł i dostawali, to co chcieli dostać.
Pewnego dnia Patryk zaniknął..
Obudził się w ciemnej piwnicy na twardym łóżku. Otaczały go ceglaste ściany. Pod sufitem znajdowało się zakratowane okno. Drzwi były zamknięte. Nie było tu światła, ogrzewania, ani łazienki. Chłopak nie wiedział, czy został porwany dla okupu, czy padł ofiara jakichś maniaków. Jego porywacz nazwany przez Patryka Duchem, nie pokazywał twarzy, a gdy do odwiedzał raził prądem i przynosił skromne zaopatrzenie.
Początkowo Patryk liczył wschody i zachody słońca, aż w końcu stracił rachubę czasu. Przeżywał załamania i ataki gniewu. Jego psychika i ciało zostały zdewastowane. Czuł się zamknięty w czasowej próżni i bliski obłędu. I tak minęło 10 lat.. Z dnia na dzień Duch przestał mu dostarczać jedzenie. Gdy chłopak już myślał, że umrze śmiercią głodową, w jego lochu pojawili się ludzie.. a z nimi nadzieja na odzyskanie wolności i poznanie prawdy..
?Zapomniany to pełna mroku powieść o ludzkich granicach, pierwotnych instynktach, krzywdzie i zemście. No i o tym, że psychopaci są wśród nas.
Autor niezawodnie funduje man dużą dawkę emocji i wysokoprocentowej, odurzającej literackiej ekstazy..
Polecam.
Czytając dobrze mieć obok coś do jedzenia, choć jeść przy niej raczej cieżko.
Autor straszy i obiecuje, ze ciąg dalszy nastąpi..
Mam nadzieję, że nie każe nam na niego zbyt długo czekać.