Zapomniany ogród (twarda)

?Jak dużo w życiu zależy od właściwego czasu.?

Czasami lubię wejść w powieści, w których baśniowa otoczka nadaje szczególnego kolorytu i przenosi w inną rzeczywistość, wypełnioną tajemniczymi i zagadkowymi szeptami. Kate Morton miękko i przyjemnie snuje rodzinną historię, naprzemiennie wplata w scenariusz zdarzeń słodkie i gorzkie nuty, mniej lub bardziej ukryte sekrety, osadza blisko serca czytelnika i przywołuje różnorodne emocje. Łatwo wpasować się w klimat książki. Lubię, kiedy narracja przebiega w kilku strefach czasowych, a tu sięga pierwszej połowy dwudziestego wieku, robi przystanki na latach siedemdziesiątych i porusza się po współczesności sprzed piętnastu lat. 

A jednak nie potrafię całkowicie wbić się rozgrywaną intrygę ze względu na fałszywe, oczywiście w moim odczuciu, założenia jej źródła. Sama idea utraty tożsamości po otrzymaniu informacji o byciu adoptowanym wydaje się mocno naciągana. Rozumiem potrzebę dowiedzenia się, jak mogłoby się potoczyć życie, gdyby biegło pierwotną ścieżką, ale nie można mówić o utracie siebie, tylko dlatego, że wychowująca kochająca adopcyjna rodzina wyjawia prawdę o biologicznych korzeniach. Czy faktycznie można być tylko wówczas sobą, gdy dotrze się do papierkowych świadectw dalekiej przeszłości, a co z siedemnastoma latami życia? Idą na zatracenie, skreślenie, zaprzeczenie? Niezbyt dojrzałe podejście kluczowej postaci, rozumiem pragnienie znalezienia odpowiedzi na kłębiące się pytania, okres wyciszenia potrzebny na uporządkowanie myśli po otrzymaniu zaskakujących wiadomości, ale aby smutek i przygnębienie rzutowały na całe życie i w pewnym stopniu wyrzeczenie się bliskich? Nie zdradzam fabuły, wspomniane elementy pojawiają się już na pierwszych stronach, ale zachęcam do zastanowienia się nad podanymi zagadnieniami zanim sięgniecie po ?Zapomniany ogród?. Z czasem pewne aspekty ulegają wygładzeniu, już tak mocno nie ranią fałszywymi nutami, ale wciąż jest dość powierzchownie. Nie można za to mówić o banalności i nudzie. Kate Morton atrakcyjnie i wciągająco przedstawia równoległe biegi losów, uświadamia, co tak naprawdę jest kluczem do poznania siebie i innych, co otwiera bramy przeznaczenia i szczęścia, kto gości w naszym sercu i pragnieniach. Powieść do jesiennego i zimowego czytania, ku pokrzepieniu, odsunięciu zmartwień. Nie jest to trudna intelektualna podróż, ale urocza emocjonalna wędrówka. Bookendorfina

"Tajemnice mają nadzwyczajny dar wychodzenia na jaw", a Kate Morton umie ubrać je w tak cudownie baśniowy klimat, że jej powieści pochłaniają bez reszty. I tak jak w baśniach idą w parze piękno i brzydota, dobru przeciwstawia się zło i nie zawsze wszystko kończy się dobrze, tak i ?Zapomniany ogród? emanuje wszelkimi odcieniami, z których składa się życie.

Są momenty, które przynoszą bohaterom radość i nadzieję, ogrom smutku i żalu, cierpienia i przerażenia, a my przeżywamy je wraz z nimi towarzysząc im na ścieżkach, którymi kroczą. Niektóre z nich wybierają sami, do obrania innych zostają zmuszeni. Jaką tajemnicę odkryją Nell, a później jej wnuczka Cassandra próbując odkryć własną tożsamość i korzenie, z których się wywodzą?

Jedna wyrusza tropem urywków swoich wspomnień, druga po latach śladami swojej babki, które z Australii przywiodą je do posiadłości arystokratycznej rodziny Mountrachet w odległej Anglii. Czy odnajdą tu odpowiedzi na dręczące je pytania? Czy dowiedzą się jak mała Nell znalazła się sama na statku płynącym do Australii? Co skrywa ukryty za murem zapomniany ogród? I kim jest tajemnicza postać Autorki, która niespodziewanie przepadła bez śladu?

Ta poruszająca powieść nie tylko intryguje zawiłą i bolesną rodzinną tajemnicą, nie tylko przenosi nas do klimatycznych miejsc, które autorka oddaje z perfekcją najdoskonalszego malarza, ale za sprawą wplecionych w treść baśni czyni ją magiczną i niepowtarzalną. A płynącą zarówno z doświadczeń bohaterek, jak i snutych baśni życiową mądrość można czerpać pełnymi wiadrami.

Ta wielowątkowa, magiczna saga o poszukiwaniu własnej tożsamości, w której przeszłość kładzie się cieniem na teraźniejszości i wywiera niezatarty wpływ na życiu bohaterów zachwyciła mnie bez reszty. Trudno było mi wracać do rzeczywistości i mimo że książka liczy ponad pięćset stron chętnie pozostałabym dłużej w labiryncie zapomnianego ogrodu.

?Bez wspomnień można iść do przodu, nie oglądając się za siebie?
Piękny i nostalgiczny. Dziki i nieujarzmiony. Tajemniczy ogród ?. To w nim miały miejsce najbardziej inspirujące wydarzenia tej historii. To w nim narodziła się tajemnica, którą wiele pokoleń będzie chciało poznać ?
Główna bohaterka, Cassandra dąży do odkrycia prawdy. Prawdy, która była skrzętnie ukrywana przez lata, a która nie daje jej spokoju. To dzięki niej dowie się, kim tak naprawdę jest. Wychowywała ją babcia, Nell O?Connor, matka nie interesowała się jej życiem. U boku babci czuła się bezpiecznie, babcia dawała jej radość z codzienności, była jej mentorką. Po śmierci zostawiła jej w spadku tajemniczy domek w Anglii, nazywany Cliff Cottage. I tajemniczy ogród wokół. Nieruchomość, o której nikt nie wiedział. Cass podąża śladami pozostawionymi jej przez Nell i krok po kroku odkrywa prawdę. Bolesną i trudną. Zagłębia się w przeszłość Nell, poznaje ludzi, którzy ją znali. I jakie tajemnice odkrywa? Takie, że jej życie się nagle zmienia ? Ale wie więcej i teraz stara się zrozumieć zachowanie babci, jej skrytość i czasami nieufność wobec innych. Kim tak naprawdę była jej babka i co miała wspólnego z tajemniczą Autorką baśni, która opiekowała się nią na statku, który miał zabrać ją w podróż do lepszego życia? Czy był to tylko wytwór wyobraźni, omamy czy rzeczywiste wspomnienia kilkuletniego dziecka? Aż trudno sobie wyobrazić, jak zagmatwane i nieodgadnione mogą być losy ludzkie? Jak życie potrafi wszystko skomplikować? Ile trzeba czasu i energii, aby rozwikłać zagadki z przeszłości? Ale warto, bo prawda zawsze się obroni i potrafi wyjaśnić wiele różnych wątpliwości.
Zapomniany ogród to cudowna i wzruszająca opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, o dążeniu do poznania swoich przodków i motywów ich postępowania. Każdy z nas wie, jak ważne jest wiedza o swoich bliskich, o rodzicach i dziadkach. Każdy chce znać swoje korzenie. Prawdę o sobie, nawet jak jest niewygodna i smutna. Ale to zawsze jednak prawda. Ale to również opowieść o miłości, nie zawsze tej wymarzonej i jedynej. Każdy chce kochać i być kochany, to takie normalne i ludzkie potrzeby i oczekiwania. Ale nie każdy ma okazję w życiu być spełniony i usatysfakcjonowany. Trzeba dążyć do bycia szczęśliwym, ale nie zawsze los się do każdego uśmiechnie.
Dostaliśmy do rąk historię trzech pokoleń kobiet, odważnych i stanowczych, poruszających do głębi, których przeszłość to jedna wielka niewiadoma. Ale jej poznanie to jak zdobycie najwyższego szczytu, i to na dodatek zimą. Odkrycie tajemnic wnosi tyle dobrego do życia każdej z bohaterek, że odnosi się wrażenie, że narodziły się na nowo, z nową historią i znaną już przeszłością. I się uspokoiły i zrozumiały motywy postępowania bliskich, ich skrytość, pewną obcość i nawet oschłość. W życiu człowiek nie zawsze myśli racjonalnie, czasami działa pod wpływem chwili i impulsu i podejmują nie zawsze rozsądne decyzje. Ale ma przekonanie, że w danym momencie są one najlepsze i przyniosą bliskim same korzyści.
Ta powieść mnie zauroczyła, przeniosła w świat baśni i mrocznych tajemnic, które życie owinęło niewidzialnym bluszczem. Czułam się jak we śnie, pośród intrygujących postaci, w otoczeniu przenikliwej i niedopowiedzianej atmosfery. Gdzie myśli wędrują pomiędzy szumiącymi drzewami, zielonymi krzakami, otoczone wysokim murem. Autorka znakomicie maluje świat, bardzo plastycznie i wyraziście, w sposób przemawiający do czytelnika. Obraz, który nam opisuje nie tylko widzimy, ale również odbieramy pozostałymi zmysłami.
Po raz kolejny Wydawnictwo Albatros zaskoczyło mnie eleganckim wydaniem. Piękna okładka, zdobiona złotymi tłoczonymi elementami, takiej piękności nie sposób się oprzeć, kusi od pierwszego spojrzenia na nią ?
Tej lekturze nie można się oprzeć, nie warto się przed nią bronić. Tę historię trzeba przeżyć i poznać do końca, aby później opowiadać dzieciom. Wspaniała! Wzruszająca! Elektryzująca!

W noc swoich dwudziestych pierwszych urodzin, człowiek którego przez tyle lat miała za ojca, mówi Nell O?Connor że, znalazł ją porzuconą na statku, który przypłynął z Anglii. Nie zdawał sobie sprawy, że po tym wyznaniu nic nie będzie takie samo. Gdy kilkadziesiąt lat po tym wyznaniu, po jego śmierci kobieta otrzymuje walizkę, z którą ją znaleziono wie, że musi poznać prawdę o sobie. Wszystkie tropy ślady prowadzą ją do Kornwalii, posiadłości Blackhurst. Kobieta płynie do Anglii, aby odszukać swoje korzenie. Co wydarzyło się w wietrznej Kornwalii? Czy Nell odnalazła swoją rodzinę?
?Trzeba żyć tym, co się ma, nie tym, co się straciło.?
Cóż to była za niesamowita opowieść! Kate Morton w Zapomnianym ogrodzie, pokazała mi co potrafi zrobić człowiek aby spełnić swoje największe pragnienie? Do jakich rzeczy matka jest w stanie posunąć się aby jej córka była szczęśliwa. Zapomniany ogród to porywająca opowieść o rodzinie, przeszłości, korzeniach. Pełna mrocznych tajemnic, których odkrywanie wzbudza ciekawość. A wszystko to jest opisane tak plastycznie że, czułam jak stoję na klifie w Kornwalii, wiatr smaga mnie po twarzy i wyglądam w spienione morze. Polecam, zdecydowanie polecam! Nie będziecie mogli się oderwać od tej książki. Mimo że już ją kiedyś czytałam, kolejny raz był równie wspaniały. Dodatkowo przepiękna okładka i seria butikowa Albatrosa sprawia że, będziecie ją chcieli mieć w swojej kolekcji.
... Ilość stron: 544
Data premiery: 15 czerwca 2022

Kate Morton potrafi tworzyć ciekawe historie i ta propozycja także taka jest.

Publikacja opiera się na kilku liniach czasowych, dzięki czemu można poznać losy bohaterów, które trwały przez kilkadziesiąt lat. W związku z tym, że matka rodzeństwa zmarła trafili oni do pewnej kobiety, przez którą nie byli dobrze traktowani. Czy los tych dzieci miał się kiedyś odmienić?

Z największą przyjemnością zapoznałam się także z tą lekturą autorki. Jej poprzednia powieść bardzo przypadła mi do gustu i w związku z tym już nie mogłam doczekać się tej lektury. Wciągnęłam się w tę historię i byłam zmartwiona gdy musiałam odkładać tę lekturę na kolejny dzień.

Publikacja pokazuje, że nigdy nie da się przewidzieć tego co wydarzy się kolejnego dnia. W związku z tym głowni bohaterowie są tacy realistyczni, gdyż oprócz trudnych chwil spotykały ich też te lepsze. Odkrywanie własnej tożsamości nie zawsze musi wiązać się z takimi zawiłościami.

,,Zapomniany ogród" Kate Morton to piękna historia z tajemnicami w tle, których odkrycie niewątpliwie będzie dla czytelnika zaskakujące i satysfakcjonujące.

Jak już pewnie wiecie uwielbiam ?Serię butikową? Wydawnictwa Albatros. Tym razem nie mogłam oprzeć się pokusie i przeczytałam ?Zapomniany ogród? Kate Morton. Ta powieść jest tak piękna ? po prostu trzeba ją przeczytać. Cała historia owiana jest mroczną tajemnicą, którą spróbuje wyjaśnić wnuczka najbardziej pokrzywdzonej osoby.
?Zapomniany ogród? składa się z trzech części. Mamy różne miejsca akcji od Anglii po Australię. Będziemy mieli okazję płynąć statkiem. Mamy również różne czasy akcji, które się wzajemnie ze sobą przeplatają od roku 1900 po rok 2005. Głównymi bohaterkami naszej powieści są trzy panie: Eliza, Nell i Cassandra. Poznamy także inne postacie.
Rose Mountrachet ? bardzo boi się swojej matki. Robi wszystko to co ona chce. Jest bardzo chorowita. Jej kuzynką jest Eliza Makepeace. Dziewczyna tworzy świetne opowiadania. Rozmawia z wszystkimi osobami bez względu na pochodzenie i status społeczny, to niekoniecznie podoba się jej ciotce. Rose uwielbia tworzone przez kuzynkę historyjki. Niektóre z nich były straszne i wywoływały ciarki na skórze. Poznacie również ciotkę Adelinę ? ona jest straszna. Jak ją poznacie będziecie chcieli doprowadzić ją do upadku. Jest strasznie zazdrosna o Elizę. Na horyzoncie pojawi się też wujek Linus, który uwielbia swoją siostrzenicę ? Elizę. Marzy, żeby zrobić jej zdjęcie. Dlaczego nie pomyślał o zrobieniu zdjęcia swojej córce Rose? Co takiego stało się w jego życiu? Gdzie podziała się jego siostra Georgina? To wszystko dzieje się na początku XX wieku.
Poznacie również Nell ? dziewczynkę, którą na statku opiekowała się pewna pani zwana Autorką. Kim ona była? Dlaczego porzuciła naszą bohaterkę? Nell została znaleziona na statku płynącym z Anglii do Australii. Przygarnęło ją pewne małżeństwo. Dziewczyna prawdę o tym, że oni nie są jej prawdziwymi rodzicami poznała w dniu swoich 21 urodzin. Będąc już dorosłą osobą pragnęła poznać tajemnicę dotyczącą jej pochodzenia? W latach 70-tych popłynęła do Kornwalii i tam kupiła dom. Czy poznała całą prawdę dotyczącą jej i jej prawdziwych rodziców?
Kolejną bohaterką jest Cassandra ? wnuczka Nell. Otrzymuje tajemniczy spadek po babci. Próbuje poznać jej tajemnicę. Czy rodzinny sekret za sprawą wnuczki ujrzy światło dzienne? Czy dziewczyna odkryje kim byli jej przodkowie? Z czym przyjdzie jej się zmierzyć?
Uwielbiam powieści, których akcja toczy się przez kilka pokoleń. Tutaj znajdziecie ciekawie opisaną historię, która wzruszy i poruszy niejednego czytelnika. Jeżeli lubicie książki z czasowymi przeplatankami to dobrze trafiliście.
Zapraszam do przeczytania powieści ?Zapomniany ogród? i poznania historii Elizy, Nell i Cassandry.
Jestem zadowolona z tej powieści i nie żałuję, że ją przeczytałam.
Dodatkowym atutem jest to, że książka ma oryginalną i piękną okładkę idealnie prezentującą się na półce. Jeżeli szukacie prezentu dla miłośnika literatury pięknej ? ta powieść będzie idealna.
Z całego serca polecam ? mommy_and_books.

?Oto co czyni bohaterów interesującymi. Ich tajemnice?.
"Zapomniany ogród" to rodzinna saga o trzech pokoleniach niezwykłych kobiet, których oprócz więzi rodzinnych łączy także tajemnica. Jedna z nich tę tajemnicę stworzyła, druga była jej bohaterką i ofiarą, a trzecia podjęła się jej rozwiązania.
Akcja powieści toczy się w trzech planach czasowych: latach 1900-1913, 1975 i 2005. W każdym z nich kto inny jest główną postacią, dlatego całą historię poznajemy z różnych punktów widzenia, z relacji trzech kobiet, żyjących w różnych epokach i miejscach.
Pierwsza z kobiet, Nell, jako małe dziecko przypłynęła na statku do Australii , nie było przy niej nikogo. Dziewczynką zaopiekowali się pracownik portowy wraz z żoną. Stała sie ich ukochaną córka. Gdy Nell dorosła, dowiedziała się prawdy o swym nieznanym pochodzeniu i dlatego postanawia dociec prawdy.
Wskazówką do odkrycia przeszłości Nell staje się zbiór baśni, który przywiozła w swoim małym bagażu i ich autorka Eliza Makepeace. Eliza, po śmierci swojej matki i brata, trafia do dworu swojego wuja Linusa Mountracheta, jego żony Adelaine i ich córki Rose. Dziewczynki stają się sobie bardzo bliskie, traktują się jak siostry i wierzą, że przyszłość należy do nich?
Trzecią bohaterką powieścią jest Cassandra, wnuczka Nell. Cassandra w testamencie otrzymuje małą chatkę z zaniedbanym ogrodem gdzieś na kornwalijskim wybrzeżu. Chatka i ten zapomniany ogród przyczyniają się do tego, że dziewczyna postanawia dokończyć misję Nell. Cassandra opuszcza Australię, przybywa do Anglii, gdzie w końcu rozwiązuje tajemnicę strzeżoną przez przez sto lat, wyjaśniając tym samym prawdę o pochodzeniu Nell.
?Zapomniany ogród? to kolejna przeczytana przeze mnie książka, w której głównymi bohaterkami są kobiety. To one są tu najważniejsze - wpływają na losy innych kobiet, są barwne i interesujące. Przede wszystkim jednak jest to powieść o poszukiwaniu własnych korzeni, swojej tożsamości. Kate Morton zatem stworzyła niezwykłą opowieść, w której wątki historyczne mieszają się z historią rodzinną, zagmatwaną, pełną tajemnic. Wykreowała w niej niecodzienny świat, w którym śledzimy niemalże z zapartym tchem losy bohaterek, razem z nimi próbując odgadnąć prawdę. Historia to niełatwa, momentami trudna i bolesna, ale wciągająca czytelnika swoją rozbudowaną fabułą, niezwykłymi bohaterami i klimatem, takim trochę nierzeczywistym, z pogranicza magii, a to za sprawą cudnych baśni Elizy i subtelnego uroku zapomnianego ogrodu.
?Zapomniany ogród? to klasyka sama w sobie. Mistrzowski styl pisania, dbałość o każde słowo, umiejętność stworzenia zajmującej, oryginalnej historii. W dodatku Kate Morton ma niesamowity dar do kreowania niezwykle rzeczywistych opisów, do przenoszenia nas do krainy swojej wyobraźni. Ta wielowymiarowa opowieść wciąga, intryguje tajemnicą, choć moim zdaniem minusem powieści jest zbyt długo przeciągane zakończenie. Niemniej polecam tę książkę, piękną, urzekającą, emocjonującą historię o poszukiwaniu własnej tożsamości.