Zaraz wracam

Rajskie wakacje. Plaża. Cudownie czysta woda. Wpadasz na pomysł: wykąpię się bez ubrań. Gdy wracasz na plażę zauważasz, że nie ma nigdzie twoich rzeczy! Telefon, dokumenty, pieniądze, ubrania, samochód, wszystko zniknęło. Co robisz?
W takiej sytuacji znalazła się główna bohaterka książki "Zaraz wracam". Wyruszając w podróż ze swoim narzeczonym nie spodziewała się, co czeka ją w trakcie włoskich wakacji. Będzie niebezpiecznie, miejscami zabawnie i refleksyjnie. Poznamy także historię jednego z bohaterów, która jest równie ciekawa, co główny wątek, ale nie będę nic więcej zdradzała.
Liliana Fabisińska stworzyła cudowny włoski klimat. Opisy miejsc sprawiają, że chce się tam od razu jechać. Przecież Włochy są pięknym krajem, więc długo nie trzeba się nad tym zastanawiać! W dodatku czytając "Zaraz wracam" będziecie cały czas głodni. Autorka postarała się o to, by czytelnik zaznajomił się z włoskimi potrawami, przez co skurcze żołądka towarzyszą czytanej lekturze.
Książka zaczyna się dość tajemniczo, trochę dramatycznie i tak naprawdę nie wiadomo, czego można się spodziewać. Autorka uknuła intrygę, która nie należy do tych oczywistych. Miałam swoje scenariusze, jak ta historia może się rozwinąć i cóż, nie trafiłam, a to sprawia, że tym bardziej jestem pod wrażeniem mylenia tropu.
"Zaraz wracam" czyta się sprawnie i przyjemnie, a dzięki miejscu akcji zapragniemy wyjechać na wakacje. Rozdziały są krótkie, objętościowo powieść ma około 320 stron, więc w sam raz na czas relaksu. Nie brakuje tu sekretów, wątków miłosnych, ale jest też duże pole dla refleksji. Historia Gabrysi skłania ku rozmyślaniom na temat szukania swojej drogi, prawdziwych pragnień. Dopiero nowa sytuacjia może pokazać człowiekowi, że pragnie on zupełnie czegoś innego. Czy nie jest tak w prawdziwym życiu?
Nie jestem pewna, czy można tę historię przydzielić do gatunku thrillera, nawet romantycznego. Bardziej skłaniam się ku literaturze obyczajowej z dodatkiem romansu, ale to tylko moje odczucia. W każdym razie spędziłam dobry czas przy tej książce i nie pozostaje mi nic, jak Wam ją polecić.

"Zaraz wracam" miała być thrillerem romantycznym. Jednakże muszę stwierdzić, że samego thrillera tu za bardzo nie odnalazłam. Za to skonstruowana intryga okazała się być interesująca. Natomiast porównanie tej historii do "Ojca chrzestnego" w jakiś sposób jest trafne. Z racji tego, iż fabuła książki rozgrywa się we Włoszech, oczekiwałam sporej dawki romantyzmu. I tu też ta kwestia została przez autorkę potraktowana z nieco innej strony.  Namiętności będą... ale to już musicie sami sprawdzić. 

Liliana Fabisińska w swojej powieści postawiła na motyw podróży. Bohaterowie pośród rzymskich zaułków stale się przemieszczają, szukają... Przy okazji tych poszukiwań czytelnik ma sposobność niemal to wszystko ujrzeć, (jednak nigdy nie chciałabym się znaleźć w ich położeniu, nawet gdyby miała to być rajska zatoczka pośród skał). Początkowo wszystko toczy się bardzo, ale naprawdę bardzo leniwie, by później nieco przyspieszyć. Jednakże bez większych szaleństw. Podejrzewam, że takie mozolne, wręcz ślimacze tempo może co poniektórych deprymować. Osobiście wolę bardziej żwawszą akcję. 

Gdzieś na równoległym planie miejsce zajęły włoskie potrawy. Czytając praktycznie cały czas byłam głodna. Opisy tych wszystkich dań i przysmaków sprawiały, że bardzo chciałabym je skosztować. 

"Zaraz wracam" to powieść podróż - od niepokoju, niewiadomych, sekretów, po smaki i lekko czarny humor. To książka z rodzaju tych, które zaskakują pomysłem na fabułę i kierunkiem, w jakim podąża historia. Pozwala zastanowić się nad tym, co w życiu najważniejsze.