Zaśnij, diabeł patrzy

"Małe miasteczka miały swoje demony. I swoje tajemnice.".

Nie inaczej było w Dunli, malowniczej miejscowości położonej nad jeziorem na Kaszubach. To właśnie tam, zupełnie przypadkowo, trafia zniszczony życiem pisarz Nikodem Rand, gdy w drodze znad morza decyduje się zabrać młodą autostopowiczkę. Dojeżdżając nad Dunle postanawia zrobić sobie przerwę, korzystając z trwającej zabawy, maskuje swoje rozgoryczenie alkoholem, przygodnym seksem i używkami. Rankiem zderza się nie tylko z potwornym kacem, ale także z informacją, że nowo poznana dziewczyna została znaleziona martwa w jeziorze. Postanawia rozwikłać zagadkę jej śmierci, coraz głębiej zanurzając się w lokalne bagno, szemrane interesy i mroczne sekrety, których lepiej nie rozgrzebywać.

"Zawsze tam, gdzie światło musi czaić się mrok.".

Ten mrok rozpanoszył się w Dunli dość swobodnie, a gdy się dobrze przypatrzysz, możesz nawet po zmroku dostrzec diabła. Nikodem Rand trafił tu zupełnie przypadkiem, lecz Dunla uzależnia i niełatwo się z niej wydostać. To miejsce stanowi wyzwanie, odkupienie i inspirację, której poszukiwał. Podobała mi się jego determinacja, w dążeniu do odkrycia prawdy oraz bezkompromisowe, choć czasem chaotyczne, poszukiwanie rozwiązania mimo napotykanych przeciwności. Można powiedzieć, że cała powieść nasączona jest mrokiem, gęstym, oblepiającym i niepokojącym. Autor wprawnie uchwycił złożoność relacji panujących w małych miejscowościach, ukazując wzajemne zależności oraz skrywane sekrety. Szczególną uwagę zwraca również język, jakim się posługuje. Z jednej strony są to piękne, wartościowe zdania, z drugiej - mocne wulgarne sformułowania, które podkreślają przedstawione środowisko. Naprawdę intrygująca mieszanka. "Zaśnij, diabeł patrzy" to pierwsza odsłona cyklu "Prawo Dunli", którą z pewnością będę kontynuować.

"Zaśnij, diabeł patrzy" to pierwszy tom nowej trylogii kryminalnej Cyryla Sone zatytułowanej "Prawo Dunli". Fabuła toczy się w małym miasteczku Dunla, którego społeczność funkcjonuje według niepisanych zasad wzajemnej lojalności i milczenia. Na pierwszy rzut oka to zwyczajne, spokojne miejsce, jednak pod tą fasadą kryją się mroczne sekrety, które prowadzą do tragedii.

Historia rozpoczyna się od przypadkowego przybycia głównego bohatera Nikodema Randa do Dunli. Warszawski pisarz poszukuje inspiracji do swojej nowej książki. Już wkrótce po jego przyjeździe dochodzi do przerażającego wydarzenia, w jeziorze zostaje znalezione ciało młodej dziewczyny. W miarę jak Rand angażuje się w odkrycie prawdy, jego ciekawość prowadzi go w sam środek lokalnych układów, kłamstw i ciemnych interesów. W tle tej intrygi pojawia się postać tytułowego Diabła, metaforycznego uosobienia zła, które przenika małą społeczność.

Autor umiejętnie buduje w powieści atmosferę niepokoju i napięcia. Dunla, chociaż wydaje się typowym prowincjonalnym miasteczkiem, jest miejscem pełnym cieni i sekretów, które niczym piaski pustyni pochłaniają każdego, kto próbuje je zgłębić. Nikt w tym miejscu nie wydaje swoich sąsiadów, nawet jeśli podejrzewa ich o zbrodnie. Narracja jest prowadzona prostym, lekkim językiem, który sprawia, że powieść czyta się płynnie. Krótkie rozdziały i dynamiczne tempo sprawiają, że trudno się od niej oderwać.

Postacie w powieści są wykreowane w przemyślany i wiarygodny sposób. Nikodem Rand jest osobowością pełną sprzeczności. Z jednej strony to pewny siebie i impulsywny mężczyzna, z drugiej, człowiek o dużej determinacji i umiejętności składania faktów do kupy. Jego zmagania z lokalnymi układami i chęć rozwiązania sprawy morderstwa przyciągają uwagę, a jego wady i zalety czynią go bardziej ludzkim. Ciężko jest mi powiedzieć, abym polubiła tego bohatera, bo tych wad jednak trochę ma, a przede wszystkim nie grzeszy ujmującym charakterem. To trochę taki podstarzały casanova, garściami czerpiący z życia w sposób, który niekoniecznie popieram i lubię. Postacie drugoplanowe również zostały dobrze zbudowane. Mieszkańcy Dunli z czasem ujawniają swoje motywy i tajemnice, co komplikuje fabułę, ale im dodaje wiarygodności i wielowymiarowości. Każda decyzja i zachowanie bohaterów są osadzone w realiach życia małej, hermetycznej społeczności, a to czyni ich jeszcze bardziej przekonującymi.

Powieść porusza wiele trudnych i ważnych tematów, takich jak lojalność, hipokryzja, przemoc czy pedofilia. Autor nie boi się wnikać w najmroczniejsze zakamarki ludzkiej natury. Mroczne aspekty życia mieszkańców Dunli są przedstawione z realistyczną precyzją, co świadczy o wiedzy autora na temat mechanizmów działania społeczeństwa i wymiaru sprawiedliwości. Fabuła jest misternie skonstruowana, z wieloma zwrotami akcji, które trzymają w napięciu do samego końca. Autor skutecznie manipuluje narracją, balansując między faktami a kłamstwami, przez co trudno przewidzieć rozwój wydarzeń. Złożoność wątków i ich umiejętne łączenie w finale to niewątpliwie największy atut powieści.

"Zaśnij, diabeł patrzy" to mroczny kryminał, który wyróżnia realistyczna kreacja świata, złożone postacie, które wzbudzają mieszane odczucia i wciągająca fabuła. To doskonałe wprowadzenie do trylogii, które oczywiście polecam.

Przychodzę do Was z recenzją najnowszej serii autorstwa Cyryla Sone, autora niebanalnego, prywatnie prokuratora i człowieka który tworzy fajne story na Instagramie. O fabule słów kilka.
Dunla małe, hermetyczne miasteczko, to tam przez zupełny przypadek trafia Nikodem Rand, pisarz który chwilowo stracił wenę. Impreza, narkotyki, dobra zabawa, Niko sobie nie żałuje, rano odkrywa, że nowo poznana dziewczyna, którą wiózł na stopa nie żyje. Czy to on za tym stoi? W tym mieście każdy ma swoje tajemnice, legenda diabła rządzi tym miejscem od lat, mieszkańcy zrobią wszystko by pokazać, że to co dzieje się w Dunli na zawsze musi w niej pozostać.
Poprzednia seria autora była rewelacyjna, poważny pan prokurator i sprawy trudne do rozwiązania. Co się zmienia w Prawie Dunli? Wszystko, główny bohater to lekkoduch, żyje chwilą i z każdej chwili wyciska ile się da. Zaczyna badać sprawę morderstwa, idzie tam gdzie nie powinien się pojawiać i nie zawsze ma szczęście. W tej książce nikt nie jest nijaki, a miasteczko ma takie tajemnice, że starczyło by ich dla wielkiej metropolii. Lubię akcje dziejące się w takich miejscach, Dunla mnie nie zawiodła.
Książka napisana lekkim i prostym językiem z bardzo dobrymi dialogami. Cyryl Sone ma swój unikatowy styl którym przyciąga czytelnika, a ten oddaje się książce bez reszty. Zapowiada się kolejna rewelacyjna seria autora, ja już nie mogę się doczekać kolejnego tomu szczególnie, iż bardzo zżyłam się z głównym bohaterem.
Książkę polecam a jeśli nie znacie serii z Konradem Kroonem warto po nią sięgnąć. Zachęcam też do odwiedzenia profilu autora na Instagramie.

Gdy rok temu na Targach podchodziłam do mało wówczas jeszcze znanego pisarza z "Krzycz, jeśli żyjesz", nie spodziewałam się, że z książki na książkę będzie coraz lepiej, a po roku będę już mieć za sobą całą serię i początek nowej. Z ogromną przyjemnością obserwuję jak fantastycznie rozwija się twórczość autora. Po znakomitej, debiutanckiej serii z Konradem Kroonem przyszedł czas na Prawo Dunli i Nikodema.

Autor ma wyjątkowy talent do tworzenia świetnych postaci, ludzi na wskroś osadzonych w naszych realiach, takich mięsistych, z krwi i kości. Nowy bohater, Nikodem Rand to pisarz, który po doskonałym debiucie literackim i mniej udanej adaptacji swojej książki na serial wpadł w niemoc twórczą. Niko jak magnes ściąga kłopoty i ładuje się w każde możliwe bagno. Jest mega przystojny i piekielnie inteligentny, wieczny chłopiec z ogromnym powodzeniem u płci przeciwnej i brakiem wiedzy co ma robić dalej ze swoim życiem. Tym razem, uciekając z miasta w pogoni za sensem życia, dzięki wziętej na stopa dziewczynie, trafia do małego miasta na Kaszubach. Dunla to typowa zamknięta społeczność, gdzie wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich, ale nikt obcemu nic nie wyjawi. Niko spędza noc na festiwalu nad jeziorem, w którym rano znalezione zostają zwłoki dziewczyny którą podwoził. Początkowa obawa Nikodema, czy pod wpływem nie całkiem legalnych środków mógł mieć coś wspólnego z morderstwem, przeistacza się w chęć znalezienia zabójcy dziewczyny. Pisarz prowadzi własne śledztwo, czując się dziwnie odpowiedzialny za jej śmierć. Postanawia zadośćuczynić krzywdzie, odnajdując mordercę, a przy okazji ? być może ? zdobyć materiały do nowej książki. Okazuje się, że tak małe miasteczko ma tajemnice, które nie powinny wyjść na jaw.
Dwadzieścia lat wcześniej dokonano samosądu na bardzo złym człowieku, którego nazywano Diabłem z Czarciej Huty, a obecnie młodzi mieszkańcy pod okiem i za wiedzą policji prowadzą dziwne interesy. Czy śmierć dziewczyny ma coś wspólnego ze sprawą sprzed lat czy z obecnymi wydarzeniami. A może z opowieściami miejscowych przedszkolaków o tym, że w nocy odwiedza ich Diabeł?

Autor fantastycznie prowadzi akcję mieszając rzeczywistość z wierzeniami i gusłami. Czarownica mieszkająca w lesie, diabeł odwiedzający dzieci, tajemnicza świątynia gdzie rzekomo doszło do objawień maryjnych nie uznanych przez Kościół Katolicki, a jednocześnie młodzi ludzie eksperymentujący z narkotykami i nie stroniący od seksu bez zobowiązań. Duszna atmosfera małego miasteczka, przesycona tajemnicami i halucynogennymi substancjami, gdzie czasem już nie wiadomo co jest wyobrażeniem a co rzeczywistością.

Świetny kryminał, w którym dialogi, zwłaszcza te z Nikodemem, skrzą się dowcipem i inteligencją. Niko mimo swoich niewątpliwych wad wciąż niedojrzałego faceta wzbudza ogromną sympatię. Nie wiem czemu, ale mnie kojarzy się z Czułym z Warszawianki. Jest typem bohatera, z którym absolutnie nie chce się żegnać, więc z ogromną niecierpliwością czekam na kolejne tomy.

" [...] Dunla ma w sobie coś niezwykłego. Jest jak wielowarstwowe ciasto. Widzisz lukier i się jarasz, a im głębiej wbijasz widelec, tym więcej smaków odkrywasz. [...]"

Po niezwykłym prokuratorze Konradzie Kroon przyszedł czas na kogoś zupełnie innego. W najnowszej kryminalnej serii Cyryla Sone pod tytułem "Prawo Dunli" poznajemy pewnego zakręconego pisarza, który chciałby pobudzić swoje zmysły do stworzenia nowej książki. Przez przypadek poznaje młodą dziewczynę, którą podwozi do pewnego małego miasteczka zwanego Dunlą. W tym miasteczku zdarzają się dziwne rzeczy, w tym oczywiście morderstwo. Każdy ukrywa przed obcymi pewne tajemnice. Tutaj rączka rączkę myje. Nie wiadomo komu, można ufać, a kogo powinno się wystrzegać. Momentami nie wiedziałam, czy mogę ufać nawet samemu głównemu bohaterowi. Miałam go na celowniku.
To było niesamowite uczucie poznać nowego bohatera Cyryla Sone. Stworzył go lekko pokręconego, może nawet psychicznego, który nie boi się niczego. Jeździ wypasioną furką i przyciąga niewiasty jak magnes. Jedna z nich straci życie. Kto będzie za to odpowiedzialny? Sprawa oczywiście nie będzie taka prosta. Warto doczytać do końca.

Oprócz tego będziecie mieć do czynienia dosłownie z Diabłem, który lubi przychodzić w nocy. Nie wiem jak wy, ale ja miałam ciarki. Nie wiedziałam, czy to były sny, czy to działo się na jawie. Swoją drogą nie chciałabym być w skórze tych osób, które on nawiedzał.
Wróćmy do głównego bohatera ? jest nim czterdziestoletni Nikodem Rand, który rozbija się po kraju swoim oliwkowym porsche 911. Nie stroni od picia i używek. Lubi się często zabawić. Szuka pomysłu na swoją nową powieść. Czy Dunla spełni jego oczekiwania? Zadebiutował mocnym thrillerem pod tytułem "Ostatni świadek". Jego powieść stała się bestsellerem. Chętnie poznam jego wcześniejszą historię. Chciałabym wiedzieć, co go dokładnie doprowadziło do miejsca, w którym miałam przyjemność go poznać. Kolejna część z jego przygodami zapewne będzie rewelacyjna.
Oprócz Nikodema Randa poznacie jeszcze inne osoby godne waszej uwagi, między innymi prokuratora Bernarda Bachuckiego i młodą dziewczynę Leę.
Książkę "Zaśnij, diabeł patrzy" ze względu na niektóre sceny polecam osobom pełnoletnim.
Jeżeli lubicie czytać rasowe kryminały, to Cyryl Sone was nie zawiedzie. Znajdziecie tutaj dobrą fabułę, jeszcze lepszą akcję i nieprzeciętne postacie.
Ten autor wie, jak wywołać w czytelniku mnóstwo emocji. Tutaj również buzuje adrenalina.
Na waszą uwagę zasługuje również przerażająca okładka, która wywołuje we mnie strach. Brawo dla jego twórcy. Idealnie zilustrował, to co znajdziecie w treści tej książki.
Chętnie tę nową kryminalną serię zobaczyłabym na dużym lub małym ekranie.
Z czystym sercem polecam.
Pamiętajcie, to co wydarzy się w Dunli, zostaje w Dunli.
Ps.
To miasteczko jest bardzo dziwne i przerażające. Czułam dziwną atmosferę tam panującą. Były tam jakieś dziwne prądy. Czy jesteście gotowi na nadejście Dunli?

Czy wierzycie w diabła? Co byście zrobili, gdyby pewnej nocy przyszedł do was i na was patrzył?

Wyobraźcie sobie pisarza, który uległ pokusie sławy i wielkiego miasta. Czerpał z życia pełnymi garściami ? korzystał z wszystkich dobrodziejstw sławy i pieniędzy. Wiecie o co chodzi.
Nikodem Rand, bo o nim tu mowa, to szukający weny 40-latek, który w wyniku jednej decyzji wpada w sam środek kryminalnej zagadki, w której życie straciła młoda dziewczyna, a on jako ostatni widział ją żywą.
Dunla, mała mieścina na północy kraju. Piękna, położona przy jeziorze, ale mająca swoje tajemnice. Rand, czując się zobowiązany do rozwikłania zagadki śmierci Sary postanawia podjąć własne prywatne śledztwo. Szybko się przekona, że lokalna społeczność nie chce współpracować. Według nich najlepiej jakby wszystkie problemy zostały tam i tylko tam ? w Dunli.
?Zaśnij, diabeł patrzy? to duszny thriller z małomiasteczkowym klimatem. Właśnie te okoliczności powodują, że czytając, cały czas czuje się napięcie i ciekawość co wydarzy się na kolejnych kartach książki. Klimat w niej opisany jest rewelacyjny. Przeplatające się motywy kultu religijnego, wręcz zahaczające o sektę i tajemnica, którą da się odkryć tylko kopiąc bardzo głęboko w historii miasteczka i jego mieszkańców.
Nie jest to ostatnie spotkanie z Nikodemem Randem. To dopiero początek serii. Już nie mogę doczekać się kontynuacji.
Polecam gorąco.

"Zaśnij, Diabeł patrzy" to pierwszy tom nowej trylogii Prawo Dunli autorstwa Cyryla Sone ? bestsellerowego pisarza i zawodowego prokuratora. Książka ta to mroczny kryminał, który przenosi czytelnika do dusznego, małomiasteczkowego świata pełnego tajemnic i nieoczywistych postaci. Sone doskonale łączy swoją wiedzę prawniczą z literackim talentem, tworząc opowieść, która od pierwszego rozdziału trzyma w napięciu i nie pozwala się oderwać.

Akcja rozgrywa się w Dunli ? niewielkim powiatowym miasteczku, które na pierwszy rzut oka wydaje się spokojne i niewinne. Jednak pod powierzchnią kryje się ciemność. Mieszkańcy, zamknięci w swojej małej społeczności, niechętnie dzielą się swoimi sekretami z obcymi, a ci, którzy tu trafią, jak Nikodem Rand, szybko odkrywają, że to miejsce wciąga niczym ruchome piaski.

Nikodem przypadkiem trafia do Dunli i niemal od razu zostaje uwikłany w mroczną tajemnicę ? znajduje ciało dziewczyny w jeziorze. Jego próby odkrycia prawdy prowadzą go coraz głębiej w sieć kłamstw, tajemnic i ciemnych interesów, które nieustannie krążą wokół tego miasteczka. Okazuje się, że każdy z mieszkańców coś ukrywa, a prawie wszyscy mieli powód, by pozbyć się dziewczyny. Czy Niko zdoła ujść z życiem, zanim Dunla pochłonie go całkowicie?

Jednym z największych atutów książki jest jej niepokojąca, gęsta atmosfera, która towarzyszy czytelnikowi od pierwszego rozdziału. Sone z mistrzostwem buduje klimat tajemniczości, w którym nic nie jest oczywiste, a każde nowe odkrycie tylko zwiększa naszą ciekawość i napięcie. Dunla, z pozoru zwykłe miasteczko, staje się tłem dla mrocznej opowieści, w której granica między dobrem a złem jest niewyraźna, a przeszłość wraca, by dopaść swoich mieszkańców.

Postacie w "Zaśnij, Diabeł patrzy" są złożone i pełne sprzeczności. Każdy z bohaterów skrywa swoje sekrety, które są ujawniane stopniowo, przez co czytelnik jest zmuszony do nieustannego kwestionowania swoich ocen. Nikodem Rand, główny bohater, jest człowiekiem wplątanym w wydarzenia, na które nie ma wpływu, ale nie poddaje się i stara się dojść do prawdy, choć ta okazuje się być bardziej przerażająca, niż mógłby sobie wyobrazić.

Fabuła książki rozwija się dynamicznie, ale nie jest zbyt pośpieszna. Sone potrafi doskonale dawkować napięcie, sprawiając, że trudno oderwać się od lektury. Już od pierwszego rozdziału autor rzuca czytelnika na głęboką wodę, wciągając go w wir wydarzeń, które z każdą chwilą stają się coraz bardziej złożone i niepokojące. Rozdziały są długie, ale przemyślane, co sprawia, że czytanie staje się prawdziwą przyjemnością, choć nie da się ukryć, że książka pochłania bez reszty.

"Zaśnij, Diabeł patrzy" to świetnie napisana powieść kryminalna, która łączy w sobie atmosferę małomiasteczkowej tajemnicy z dynamiczną akcją i złożonymi postaciami. Cyryl Sone, jako doświadczony prokurator, z pewnością wie, jak skonstruować realistyczną i wciągającą historię, która przyciąga uwagę od pierwszej do ostatniej strony. Książka idealnie wpisuje się w nurt mrocznych kryminałów, które zaglądają w najciemniejsze zakamarki ludzkiej psychiki. Na pewno będę czekała na kolejne części tej trylogii, bo ta opowieść z każdym rozdziałem wciąga coraz bardziej.