Zatraceni w sobie

Główną bohaterką powieści jest Ida dla której posada asystentki prezesa Konrada Cardeckiego to szansa na lepsze jutro.
Przystojny, charyzmatyczny i intrygujący mężczyzna przyciąga Idę jak magnes.
Wspólna praca zbliża ich do siebie.
Kiedy wydaje się, że los pcha ich ku sobie tajemnica Idy odbija się na ich znajomości. Przybita Ida wyjeżdża służbowo na delegację do Tokio. Tam próbuje wyleczyć się z prezesa, ale na jej drodze staje inny mężczyzna.
Ta historia jest tak rewelacyjna, że nie chce mi się wierzyć, że jest to debiut.
Jestem zachwycona tą książką. Przeczytałam ją bardzo szybko. Autorka zapewniła mi moc emocji i zwrotów akcji.
Znajdziecie tutaj romans, dramat, humor oraz tajemnice.
Biurowy romans, który pobudzi Waszą wyobraźnię.
Po takim zakończeniu liczę na kontynuację. Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy.
Polecam gorąco!

Pierwszy tom trylogii "Zatraceni" daje nam przedsmak całej gamy emocji, którą przygotowała dla nas Autorka. Mieszanka romansu biurowego z sensacją i niebezpieczeństwem, okraszona klimatem orientu i kapitalnie przedstawionej Japonii. Czego chcieć więcej? Jedynie szybkiego wydania kolejnych części, bo zdecydowanie będziecie chcieć więcej, gdy dobrniecie do słowa "koniec".
Idalia to dziewczyna jakich wiele. Studiuje, pracuje i próbuje związać koniec z końcem. Nie wyróżnia się ponadprzeciętną urodą, ma słabość do wszystkiego, co zawiera cukier, a na dodatek jest całkiem wygadaną, nie obawiającą się wyrazić swojego zdania osobą. Mieszka skromnie, ma głowę na karku, a jej dystans do siebie, cięta riposta i humorystyczna narracja rozświetlają kolejne rozdziały. Ma jedną, maleńką tajemnicę, której właściwie tak do końca nawet ona nie rozwikłała. Przypadkowe spotkanie, jakich wiele w literaturze kobiecej, wywróci jej życie do góry nogami. Ale nie nastawiajcie się na nic z cyklu "ale to już było". Bowiem zarówno Ida nie pozwoliłaby sobie na sztampową, korporacyjną, zakazaną relację, a i Autorka nie życzy głównej bohaterce, by wszystko w życiu jej życiu układało się jak po maśle... ;-)
Konrad to mężczyzna, który doskonale wie jaki wzbudza szacunek ale też i strach wśród współpracowników, a pożądanie wśród kobiet. Nieustępliwy pan prezes, który wyniósł rodzinną firmę na wyżyny, a i tak chce sięgać po więcej. Nie docenia tego, co ma, co osiągnął i jakie ma możliwości, traktując to jak codzienność, która będzie mu towarzyszyć już zawsze. A w życiu przecież niczego nie można traktować za pewnik, prawda? Zawsze otoczony ochroniarzami, nie liczy się z pieniędzmi ale i kobietami. Wobec Idy działa instynktownie, nieprzemyślanie, co jest do niego niepodobne, a z drugiej strony wręcz obawia się jej i tego, jak na niego wpływa. Myślę, że wielu z czytelników jego postać doprowadzi do frustracji ale.. nie można go nie polubić!
Książkę naprawdę świetnie się czyta. Fabuła natomiast jest poprowadzona nietuzinkowo i nawet czytający nałogowo mogą być zaskoczeni. Choć uwielbiam typowe romanse biurowe to taka odsłona tematu wydaje się być jeszcze ciekawsza i wprowadza nutkę niepokoju do całej historii. Dodatkowym atutem jest wplecenie podróży do Japonii. Autorka tak malowniczo i obrazowo przekazuje nam cały pobyt Idy, ukradkiem zamieszczając kolejne nowinki o kulturze i zwyczajach, że naprawdę bez problemu przenosimy się w te odległe rejony. Aczkolwiek, z uwagi na to, że mimowolnie zostałam kibicem Konrada, to ogromną przyjemność sprawiało mi poznawanie kolejnych wydarzeń mających miejsce w Warszawie. W tej książce nie ma miejsca na nudę, bohaterowie będą mieli do pokonania wiele zakrętów, czasem nawet będziecie mieli ochotę nimi potrząsnąć, by w końcu mieli odwagę sięgać po to, czego pragną...i właśnie po to, dla tych emocji i wzburzonych uczuć, się czyta. A dodam tylko, że trudno jest książkę odłożyć. Polecam, bo to naprawdę ciekawa propozycja, a do tego, jak zwykle w Wydawnictwie, przepięknie wydana.

Ulubiony cytat : Gdzieś w środku mnie rozpycha się duża kolorowa kulka dumy, szczęścia i innych puchatych uczuć.


Książka przedstawia klasyczną i dobrze nam już znaną z literatury historię przystojnego, seksownego, rzeźbionego przez samego Boga, bogatego Prezesa oraz szarej, zwykłej myszki przy tuszy.

Łączy ich przypadek. Idalia wjeżdża na rowerze prosto w objęcia Konrada. Samo spotkanie ma komiczny finał, ponieważ mężczyzna jest cały w kapuście. Dalszy ciąg ich historii niestety dla mnie jest zbyt abstrakcyjny i niezrozumiały. Szczególnie kwestia pracy Idalii, traktowanie przez Konrada oraz jej rozterki miłosne.

Trochę tak jest, że co za dużo to nie zdrowo i mamy tutaj ogromny miszmasz pod względem wszystkiego ????


Ogromny plus za styl pisania. Książkę czytało się bardzo szybko i przyjemnie. Fabuła niestety nie porwała mnie na tyle ile bym chciała, ale wykreowani bohaterowie byli na dobrym poziomie. Początkowo przeszkadzała mi główna bohaterka, ale później się do niej przekonałam. Ma bardzo specyficzne poczucie humoru.


Najlepszy wątek w moim odczuciu to Japonia. Cały wyjazd, sytuacje oraz kultura tego kraju pochłonęły mnie w całości.


Zakończenie to najmocniejsza część całej powieści. Nie spodziewałam się aż takiego obrotu spraw, a tym bardziej, że do akcji wkroczy mafia.

na recenzję debiutu ... "Zatraceni w sobie". ... Kochani kolejny debiut na rynku, o którym jest głośno. Zbiera bardzo dobre recenzje. Musiałam go przeczytać i przekonać się na własne oczy. Czytając opis książki, myślę: przecież to już było! Wątek przystojnego szefa i biednej dziewczyny wielokrotnie pojawiał się w książkach czy to polskich, czy zagranicznych autorkach. Czy można napisać coś odkrywczego? Oczywiście, że tak! Autorka ... stworzyła świeżą nietuzinkową historię. Z przewidywalnego schematu pokazała, że można napisać rewelacyjną nieszablonową opowieść. Szczerz mówiąc, bałam się, że w pewnym momencie na kartach książki pojawi się nuda. A gdzie tam! Barwni bohaterowie, humor, zaskakująca akcja i tajemnica to początek tej fascynującej powieści. Powieści, która mnie rozbawiła, wzruszyła i na samym końcu zaskoczyła. Autorka z przewidującej historii stworzyła zaskakująca opowieść, którą koniecznie musicie poznać.
Jeśli chcecie poznać cudowną kobietę o dziwacznym imieniu Idalia "barwnego ptaka" korporacyjnego świata i tajemniczego prezesa to koniecznie musicie sięgnąć po książkę "Zatraceni w sobie". Gratis dostaniecie niesztampowych bohaterów drugoplanowych, podróż do kraju kwitnącej wiśni i tajemnicę sprzed lat. Gorąco polecam. Świetna robota.
A teraz minusy. Dlaczego muszę tyle czekać na drugą część?

Szalenie lekka, zabawna i iście romantyczna książka - nie mam bladego pojęcia, kiedy tak właściwie książkę skończyłam, tak przyjemny jest styl autorki. Trzeba przyznać, że brakowało mi tego typu romansu i nawet zagwozdki bohaterki nie są nudne. Choć cała powieść jest trochę nieprawdopodobna, tak ani trochę mi to nie przeszkadzało :)

,,Zatraceni w sobie" to książka, która podsycała napięcie i nie odpuszczała do ostatniej strony. Historia wydawać by się mogło zwykła, ale to jest błędne myślenie, ona bazuje na emocjach, co sprawiło, że czułam każdą rozterkę głównych bohaterów.

Ida Piasecka to dziewczyna, która w życiu nie ma lekko, los nie oszczędzał jej zwłaszcza w ostatnich latach. Utrata matki i długi zmusiły ją do przeprowadzki, ale ona się nie poddaje, walczy z życiem w pojedynkę i radzi sobie całkiem nieźle. U boku ma zawsze oddaną przyjaciółkę, która służy pomocą.

Konrad Cardecki to przystojny prezes firmy Cardecki Investment. Pracy poświęca większość czasu i jako pracodawca jest wymagający i to owocuje, bo jego firma odnosi sukcesy dzięki ciężkiej pracy i dyscyplinie.

Ida i Konrad spotykają się w dość nietypowych okolicznościach, można powiedzieć, że to nie jest spotkanie, oni wpadli na siebie dosłownie i to zmieniło karty ich historii, ruszyła lawina zdarzeń, nad którymi oni sami nie mieli wpływu, bo z sercem nie ma dyskusji.

Czy tych dwoje będzie w stanie się dogadać? Czy życie Ida zmieni się na lepsze? A może obiorą oni inne drogi, które nie będą łączyć się razem? Tego Wam nie zdradzę, ale koniecznie zajrzyjcie do książki.

Książka mnie zaskoczyła, bo romans biurowy szef-asystentka jest na rynku książki bardzo popularny i wydawało mi się, że na ten temat nie można nic nowego stworzyć, ale autorka odeszła od typowego schematu, ona stworzyła książkę, w której zatraciłam się w historii tej pary. Ida cały czas była postacią, która wywarła na mnie największe wrażenie. Życie bywa okrutne w jej wypadku, też tak było, ale dzielnie podnosiła się z kolan po każdym upadku. Nie jest postacią płytką, a wręcz odwrotnie, ona zna swoje wartości i zdecydowanie umie się postawić. Dostarczała mi masę emocji, za co jest mega wielki plus i koniecznie muszę wspomnieć o jej poczuciu humoru, a raczej tego, w jaki sposób ona mi go dostarczyła mistrzostwo. Konrad co tu dużo mówić, nie chciałabym trafić do niego na dywanik, który znajduje się na ostatnim piętrze ( oczywiście jako pracownik). Pod maską bezwzględnego biznesmena kryje się człowiek, który ma uczucia i tym mnie kupił, chociaż do cierpliwych to on nie należy. Razem tworzą idealną parę, ale autorka zrobiła tutaj zamieszanie między nimi i nic nie jest pewne w ich relacji.

Czas na fabułę, w której nie ma czasu na nudę, w książce cały czas coś się dzieje co jest na plus, bo od książki nie można się oderwać. Autorka manewruje między rodzącym się uczuciem a dystansem tej pary i nie można poznać zakończenia tej historii, póki nie dojdziemy do ostatniej strony, ale i tu mamy zaskoczenie, bo autorka zostawiła nam otwartą furtkę, że ścieżką do drugiego tomu, którego wypatruje.

K.M. Dyga to debiut i muszę przyznać, że bardzo dobry. Autorka ma świetny styl, wprowadza czytelnika, w historię znakomicie dozując emocje, których w książce jest dużo, nie ma zbędnych opisów, wszystko zostało dopracowane.

Podsumowując mamy romans biurowy, jest mafia i akcja to wystarczy, by sięgnąć po książkę a ja zdecydowanie ją polecam!

Idalia "Ida" Piasecka jest dwudziestoczteroletnią sierotą. Po śmierci matki zostały jej tylko obrazy, album ze zdjęciami i tajemnicza puszka. Radzi siebie jak tylko może podejmując się różnych prac, aby mogła studiować i opłacać skromną kawalerkę. Pewnego dnia wioząc rowerem zamówione jedzenie wpada na mężczyznę, który wyrósł jej nagle przed kołami. Już wkrótce Ida zyskuje posadę asystentki tego mężczyzny w Cardecki Investment. I od tego momentu jej życie nabiera jeszcze szybszego tempa. Nie przypuszcza, że Konrad Cardecki będzie tak kuszącym smakołykiem. Rewolucja czas start. W skutek prawnych wydarzeń kobieta bez swego szefa wylatuje do Japonii aby domknąć biznes. Tu na jej drodze los stawia mężczyznę.
Czy Adalia dokona właściwego wyboru? Konrad czy Takashi? Jaki sekret skrywa młoda kobieta i co się z nim wiąże? Czy jest tego świadoma?

Kiedy otrzymałam propozycję patronatu, to w mig wzięłam się za czytanie. Nie odwlekałam. Coś mnie ciągnęło do tej historii. Jakaś niewidzialna siła. Jest to debiut autorki, więc tak naprawdę nie wiedziałam czego się spodziewać.
Na pierwszy plan na samym wstępie autorka zmąciła wodę, dostarczając pytań bez odpowiedzi. Ta mała cząstka przez całą lekturę siedziała mi w głowie i nijak nie mogłam jej dopasować. Dopiero krok po kroczku, takimi małymi, drobnymi zaczynał się klarować jakiś obraz. Obraz, który finalnie czeka na rozwinięcie. Mafia zapukała do drzwi, które zostały otworzone. Z tym, że na rozwinięcie tego wątku przyjdzie nam jeszcze poczekać. Mafia dopiero pokaże na co ją stać. Przynajmniej ja mam takie wrażenie. W pierwszym tomie serii autorka skupiła się bardziej na romansie biurowym. Na twardym i nieustępliwym szefie, który sieje postrach wśród swoich pracowników. Konrad to chodząca siła. Charyzmatyczny, twardy, dumny, ambitny i uparty. Do tego zacietrzewienie wchodzi na wyższy poziom. Poukładany mężczyzna, któremu do życia wkroczył barwny ptak. Idalia to kobieta pełna wigoru. Odważna, szczera, ironiczna, pracowita i temperamentna. Umie się odgryźć, podjąć ryzyko i stanąć w obronie słabszych. Wprowadza do firmy powiew świeżości. Oj, zacierałam łapki na to, jak szef ze swoją podwładną będą się dogadywać. Już na wstępie wiedziałam, że Ida nie będzie łagodna, że nie da sobie wejść na głowę. Jej odwaga względem Konrada nie raz powodowała, że prychałam czy śmiałam się w głos. Ta kobieta ma pazur. Jest taką trzpiotką. Bardzo fajni bohaterowie. Wyróżniali się. Nie byli mdli czy mało charakterni. Bomba. Fakt, że na scenę miłością musiałam się doczekać ale to mi wcale nie przeszkadzało. Relacja bohaterów na co dzień dostarczała tego potrzebnego magnetyzmu. Erotyzmu i iskier. Chemia była dobrze widoczna. Autorka pokazała również jak wygląda życie na różnym statusie społecznym. A także to jak różne są zwyczaje i kultura jeśli chodzi o Polskę i Japonię. Pod kątem azjatyckim widać dokładnie fascynację autorki tym regionem. Tę pasję i uwielbienie. Pojawiające się opisy działały na moją wyobraźnię. Zresztą nie tylko Tokio. Mówię tutaj a całej fabule. O wszystkim wydarzeniach, których doświadczali bohaterowie. Zarówno pierwszoplanowi, jak i Tomasz, który jest ochroniarzem. Przyjaciółka Idy, Aga, to również fajna postać. Z tą czwórką z chęcią bym się zaprzyjaźniła. Natomiast jednego męskiego gagatka z firmy najchętniej powiedziałabym za klejnoty, a nie param się przemocą. Ale mnie denerwował. Ale mi podnosił ciśnienie. Za to finisz dosłownie zwalił mnie z nóg. Po czymś takim kontynuacja proszona na już. Natychmiast.
Debiut K.M.Dygi nawet w jednym procencie nie przypomina debiutu. Serio. To dopracowana, odpowiednio rozbudowana fabuła, w której znalazło się wszystko to, co najistotniejsze. Najważniejsze dla całej histt. Autorka umie zaciekawić, dostarczyć ciekawostek, dołożyć ognia między bohaterami i wodzić za noc. Pod względem sensacyjnym było równie dynamicznie. W stu procentach zostałam usatysfakcjonowana. Humor w powieści pozwala na lżejsze chwilę, kiedy czasami bohaterowie musieli stanąć oko w oko z niesprawiedliwym i nieprzewidywalnym losem. Emocje wręcz szalały. To jest lektura nieodkładalna. Ją się czyta na raz. Nie da się od niej oderwać. Nie ma takiej możliwości. Świetna. Jestem na tak i już kontynuację wpisuję na listę książkowych chciejek. Będę chciała ją przeczytać. Koniecznie. Innej opcji nie ma. A jeśli szukacie pikantnego romansu biurkowego z odrobiną sensacji i mafijnych zagrywek w tle, to musicie się skusić na ten debiut. Warto.

Polecam