Zaufaj swoim marzeniom

Zaufaj swoim marzeniom ?

Zakopane to dość znane chyba Nam wszystkim miejsce.
Co roku, a zwłaszcza w okresie świątecznym jest odwiedzane przez liczne grono turystów.
To tam osoby przyjeżdżają by odpocząć na chwilę od stałego, czasami nawet nie za dobrego życia w mieście, gdzie w większości panuje okropny zgiełk.

Autorka przenosi nas do niesamowitego miejsca, w którym można, aż nadto poczuć góralską atmosferę.

Na samym początku poznajemy Paulinę - panią architekt, która wraz z swoim partnerem Robertem wyjeżdża do Zakopanego.
To tam dostają szansę współtworzenia dużego projektu (kompleksu wypoczynkowego).
Oczywiście bez jakiegokolwiek zastanowienia, oboje się na to zgadzają.
Wszystko na początku idzie zgodnie z planem, ale jak to bywa w historiach coś musi się stać...

Obok nich pojawia się nowa osoba i nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że może sporo namieszać w związku naszej dwójki.

Na domiar złego Robert pogarsza tę sytuację.
Zatłacza się w obowiązkach, ciągle pracując na projektem, a tym samym zapomina o swojej ukochanej.
Nie był z nią też do końca szczery.
Prawda wyszła na jaw, a ona nie może tego zrozumieć.

Przecież powinni sobie ufać, a może jej się tylko tak wydawało?
Od tamtego momentu Paulina będzie inaczej patrzeć na pewne sprawy.

Przyznam szczerze, że książka zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie.
I to nie tylko pod względem opisanej historii, ale też tego jak została poprowadzona.
Czytając ją miałam wrażenie jakby właśnie nagle przeniosła się do zimowej krainy, piła ciepłą herbatę z cytryną i zajadała się pysznymi oscypkami z żurawiną.
To było niesamowite uczucie.

Z Pauliną bardzo się polubiłam.
Była to miła kobieta, która pomimo przeciwności losu dała sobie radę.

Bardzo podobały mi się opisy pięknych tatrzańskich krajobrazów ?

Samą książkę czyta się dość szybko, a wszystko jest napisane w przystępnym języku.

Myślę, że będzie to idealna pozycja na takie zimowe wieczory.
Dla osób, które chciałyby odbyć jedyną w swoim rodzaju przygodę po Zakopanem.

Ps. Mam cichą nadzieję, że spróbuję kiedyś jazdy na nartach, tylko jedno jest pewne -będę bardziej ostrożniejsza niż Robert

Paulina pracuje jako architekt w firmie, w której wspólnikiem jest jej partner, Robert. Pracując nad nowym projektem, wyjeżdżają do Zakopanego. Ostatnio ich związek przeżywa kryzys. Paulina ma nadzieję, że wspólny wyjazd poprawi ich relację.

Zakopane jednak nie sprzyja naprawie związku. A realizacja marzeń oddala się od Pauliny. W trudnych chwilach kobieta może liczyć na sprawdzoną paczkę przyjaciół oraz nowego znajomego, Bartka.

Jako, że niezbyt często czytam literaturę obyczajową, to było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Natalii Sońskiej.

Muszę powiedzieć, że autorka ma bardzo lekkie pióro. Przyjemnie i szybko się czyta. Autorka stworzyła uroczy, zimowy klimat. Zakopane jest tu opisane, w taki sposób, że od razu ma się ochotę pakować i wyjechać.

Główna bohaterka jednak nie za bardzo przypadła mi do gustu. Paulina jest naiwna, daje sobą pomiatać. Z jednej strony denerwuje się, płacze. Z drugiej wystarczy jedno czułe słówko i już znowu jest zakochana???????.

Oczywiście Robert jest wykreowany na tego złego. Jest egoistą skupionym na powiększaniu swojego majątku.
Bartek zaś to przysłowiowy "rycerz na białym koniu". Troskliwy, pomocny, przyjacielski i do tego jeszcze przystojny.

Historia nie jest jednak słodka, sporo tu łez i bólu. Pokazuje, że warto postawić na siebie, na swoje marzenia. Trochę przewidywalna, ale nie brak jej uroku.

Paulinę i Roberta łączy nie tylko praca zawodowa, ale również prywatna. Od jakiegoś czasu jednak, nie układa się między nimi zbyt dobrze. Robert jest pracoholikiem, dla którego liczą się tylko pieniądze. Paulina oczekuje od związku czegoś więcej, niż jej partner jest w stanie jej dać. Kiedy wyjeżdżają służbowo do Zakopanego, gdzie mają zrealizować duży projekt, kobieta spotyka swego znajomego. Czy zimowa aura w górach pomoże jej naprawić związek, czy może Bartek pomoże jej przejrzeć na oczy?

Nie wiem dlaczego, ale zupełnie nie podchodzi mi twórczość Natalii Sońskiej, ile bym nie miała prób, tyle kończy się fiaskiem. Do tej pory wszystkie przeczytane przeze mnie powieści były przesłodzone, przerysowane, ze zbyt wielką ilością dramatyzmu. Tym razem miło zaskoczyło mnie to, iż nie było tak słodko, co jest dla mnie niewątpliwym plusem. Kolejny raz jednak historia mnie nie powaliła. Bardzo mi się dłużyła, miałam wrażenie, że rozmyślanie Pauliny trwa w nieskończoność, do tego tam się prawie nic nie dzieje! Wszystko kręci się wokół nieudanego związku i projektu. Czterysta stron, to zdecydowanie za dużo, jak na tę powieść. Z całego pakietu świątecznych książek wydanych przez wydawnictwo, ta w mojej opinii plasuje się na ostatnim miejscu i to daleko za pozostałymi.

Co to bohaterów? Zachowanie Pauliny bardzo mnie irytowało, każda normalna kobieta zorientowałaby się, że utknęła w toksycznym związku, że coś nie gra, ta jednak jest jak chorągiewka, mimo że coś jej nie pasuje, to i tak daje się urabiać. Jest niczym naiwna owieczka, która daje sobą manipulować. Oczywiście jak przystało na tego typu postać, jej rodzice musieli przed laty zginąć, żeby czytelnik jeszcze bardziej jej współczuł. Odczułam, że jest jej dobrze, tak jak jest, że ona po prostu lubi być ofiarą losu.

O Robercie nie mam zbyt wiele do napisania, został wykreowany na samolubnego, bogatego, władczego, przystojnego, powalającego na kolana kobiety mężczyznę. Ok, niech będzie? choć aż trudno nie użyć tu słowa ?stereotyp?, tak samo, jak w przypadku Bartka. Niczym wilk krąży wokół rozpadającego się związku, by owieczka w końcu była jego. Jest oczywiście przyjacielski, służy ramieniem, daje dobre rady, zawsze można na niego liczyć, a przy tym jest skromny. No po prostu do rany przyłóż. Myślę, że nie czytając książki, a jedynie moją recenzję, możecie się domyślić, jaki finał będzie miała historia.

Plus mogę dać za tło. Śnieżne zakopane, stoki narciarskie, serdeczni górale, urokliwe knajpki, to z całą pewnością buduje dobry klimat. Czytając tego typu powieści, zawsze mam ochotę przenieść się w opisywane przez autora miejsce, tak również było tym razem.

Wiem, że wielu osobom powieść się podobała i ma wysoką średnią na portalach czytelniczych, ja jednak jestem na nie. Nie sięgnęłaby po tę pozycję, gdyby nie to, że była w pakiecie.

Cudowna, ciepła, dojrzała, dająca nadzieję w chwilach zwątpienia. Taka jest tegoroczna świąteczna książka Natalii Sońskiej. A właściwie nie tyle świąteczna, co zimowa ? i to jeszcze jak! ??

Paulina jest młodym architektem z pasją. Ma ogromny talent, ale jej nazwisko nie jest jeszcze znane w branży. To ma się zmienić po zrealizowanym z sukcesem zleceniu zaprojektowania kompleksowego hotelu w Zakopanem. Szef Pauliny i jednocześnie jej partner życiowy, obiecuje uczynić ją współautorką projektu, co pomoże dziewczynie otworzyć drzwi do kariery. Projekt wiąże się z wyjazdem do Zakopanego i współpracą z tamtejszym biurem. Paulina jest pełna nadziei na ten wyjazd, nie tylko ze względów zawodowych, lecz także prywatnych, gdyż jej związek z Robertem ostatnio przechodzi kryzys. Nie wszystko jednak idzie tak, jak to sobie zaplanowała. Kiedy na miejscu jej rola zostaje sprowadzona do asystentki, kobieta musi zdecydować czy chce już zawsze żyć w cieniu partnera, czy jednak znajdzie w sobie siłę by spełnić własne marzenia.

Jako mieszkanka Wrocławia zakochana w Tatrach i Zakopanem, doskonale odnalazłam się w tej historii. Razem z bohaterami przemierzałam tatrzańskie szlaki, wraz z nimi zwiedzałam Krupówki i równie intensywnie odczuwałam niesamowity klimat podczas wizyty na wrocławskim jarmarku bożonarodzeniowym. ????

Z główną bohaterką poczułam chemię już na samym początku. Paulina bowiem wzbudziła we mnie ogromną sympatię i sprawiła, że na każdym kroku gorąco jej kibicowałam. Podziwiam jej siłę, determinację i odwagę do działania. Trochę też zazdroszczę jej pewności siebie i opanowania w trudnych sytuacjach.

Jakie było moje zaskoczenie, gdy na samym końcu uzmysłowiłam sobie, że ta wyjątkowa historia to już szósta część serii zakopiańskiej! Bez chwili zawahania pobrałam na czytnik wcześniejsze części - mam nadzieję, że niewłaściwa kolejność nie zepsuje mi przyjemności z czytania. Jestem ogromnie ciekawa historii Mai i Wojtka i już nie mogę się doczekać aż poznam bliżej ich losy. ??

Z ogromną przyjemnością sięgam po kolejną propozycję od Wydawnictwa Czwarta Strona, tym razem jest to pewniak, bowiem twórczość Natalii Sońskiej jest mi bardzo dobrze znana i nie wyobrażam sobie grudnia bez wyprawy do Zakopanego widzianego jej oczami.

Paulina i Robert są parą w życiu prywatnym i zawodowym, choć jeśli chodzi o to pierwsze dziewczyna coraz częściej myśli o rozstaniu.
Gdy nadarza się okazja wspólnego wyjazdu do Zakopanego, w sercu Pauliny pojawia się iskierka nadziei, że jeszcze wszystko będzie dobrze.

Już Sławomir śpiewał o miłości, która kwitnie w Zakopanem. Jak cudownie było choć na chwilę poczuć ten klimat, zanurzyć się w góralskim folklorze i prawie poczuć na języku smak podhalańskich potraw. Z każdą lekturą Natalii, coraz bardziej rozkochuję się w Tatrach, a tęsknota i chęć wyjazdu w nie, wzrasta niemożebnie. Dlatego też z ogromnym smutkiem powzięłam wiadomość, że to ostatnia część zakopiańskiej serii.

Obserwujemy sypiący się w gruzy związek, na którego ruinach nieśmiało rozkwita nowe, całkiem nieoczekiwane uczucie. Dużo tu prozy życia, złożonej ze słodko - gorzkich chwil. "Zaufaj swoim marzeniom" to piękna i niezwykle dojrzała historia, która uświadomiła mi, że zawsze warto iść za głosem serca i zacząć spełniać swoje marzenia.

Myślę o tej książce jako historii początkowo gorzkiej, a później słodkiej. To powieść o toksycznej miłości, obrazująca wypalone uczucie, zmianach, walce o własne szczęście i miłość. Powieść o miłości, która znajduje człowieka nagle, a na którą boi się otworzyć. To powieść o ryzyku i stawianiu wszystkiego na jedną kartę. Powieść o marzeniach, które się spełniają, jak się do nich dąży.

Zauroczyła mnie ta historia. Totalnie kupiła bohaterami, którzy dostarczają wielu emocji ? od tych negatywnych (ten Robert to mnie irytował) po te, gdy robi się cieplej na serduszku, a usta układają w uśmiech.

W dodatku niesamowity klimat urokliwego Zakopanego. Skrzypiący śnieg, szczypiący w policzki mróz, piękne krajobrazy? I pewien pensjonat z gościnną Anielą, która traktuje swoich gości jak bliskich. Służy mądrym słowem, urzeka swoją gwarą i bijącym od niej ciepłem oraz kuchnią. Po lekturze tej książki nabierzecie ochoty na kwaśnicę lub herbatę z prądem.

Podobało mi się też wykreowane Pauliny. Nie jest bohaterką z rodzaju tych, które będą siedzieć cicho jak mysz pod miotłą. Nie godzi się ze swoim losem w związku z Robertem i zamiast mu ulegać, to często się buntuje. Co prawda momentami sprawia wrażenie takiej, która nie wie, czego chce, ale pokazuje też pazurki. I jest odważna, mimo obaw stawia wszystko na jedną kartę.

Tę książkę można podzielić na dwie części. Jedna z nich pokazuje toksyczny związek. Dwoje architektów. Ona piękna i mądra On też nie byle kto. Bogaty, przystojny, inteligentny, niemal idealny. I choć początkowo ten związek był udany, to po kilku latach coś się wypaliło, a może to wina Roberta, dla którego praca była ważniejsza i pieniądze i zaczął Paulinę traktować inaczej ?

Druga część tej historii to niespodziewana miłość. Może i nieco bajkowa, ale nie do końca. Bo nic nie jest takie łatwe, niektóre gesty nie wskazują na to, czego się spodziewamy? Zdecydowanie Bartek zdobył moje serce swoją opiekuńczością.

Napisana prostym językiem, subtelna, ciepła, z przekazem, że warto zaufać własnym marzeniom i dążyć do ich spełnienia. Wspaniali bohaterowie i niesamowity klimat. Mimo tego, że jest lekko przewidywalna, to poznawanie historii Pauliny było dla mnie ogromną przyjemnością. Mnie wciągnęła od samego początku. Polecam!

Muszę nadrobić wcześniejsze tomy.

Życzę wam i sobie, aby w przyszłym roku zaufać marzeniom.

?NIECH NIGDY NIE ZABRAKNIE CI ODWAGI, BY ZAWALCZYĆ O SIEBIE!?

Paulina to zdolna architektka, która właśnie wkracza w przełomowy moment swojej kariery. Luksusowy hotel w samym sercu Tatr, ma dać jej szansę na spełnienie marzenia, jakim jest własne biuro projektowe. Wyjazd do Zakopanego bardzo cieszy dziewczynę ? w końcu spędzi czas z Robertem, swoim szefem i partnerem. To miła odmiana w życiu Pauliny, w którym króluje praca i obojętność Roberta. Niestety nie wszystko jest takie na jakie wygląda. Paulina niedługo przekona się o tym na własnej skórze. Czy zrezygnuje z własnych marzeń? Jaki wpływ na decyzję kobiety będzie miało Zakopane i przyjaciel, który ratuje ją z opresji??

?Zaufaj swoim marzeniom? to moje pierwsze spotkanie z twórczością Natalii Sońskiej, ale na pewno nie ostatnie. Książka przeniosła mnie do Zakopanego, otulonego śniegiem i mieniącego się milionem kolorowych lampek. Sceneria nadaje tej książce prawdziwie zimowego klimatu. Pomimo, iż czytałam książkę w ciepłym domu, to czułam mróz szczypiący mnie w policzki.

Książka to również historia miłosna, ale nie taka słodka i romantyczna, ale bardzo życiowa pełna wzlotów i upadków. Niedopasowanie z drugim człowiekiem, które potrafi zabić cząstkę nas samych.

Dodatkowo mamy walkę o swoje marzenia. Paulina, główna bohaterka bardzo przypadła mi do gustu. Moja imienniczka to mądra i mocno stąpająca po ziemi kobieta, która niestety nie ma szczęścia w miłości. Przez całą książkę bardzo jej kibicowałam i cieszę się, że autorka pokazała siłę kobiecego charakteru z domieszką delikatności i kobiecości.

Paulina ma marzenie. Kobieta chciałaby w końcu otworzyć swoje własne biuro architektoniczne. Jej szansą jest duże zlecenie, hotel w samym sercu polskich gór, nad którym ma pracować ze swoim szefem i jednocześnie partnerem Robertem. Wyjazd do Zakopanego to też dobra okazja, by łączące ich uczucie, stłumione przez pracę, odżyło na nowo. Czy jednak ten związek da się jeszcze uratować? Paulina będzie musiała odpowiedzieć sobie na to pytanie, a pomoże jej w tym magiczna, zimowa atmosfera polskich gór i ktoś, kto stanie na jej drodze w odpowiednim miejscu i czasie.

Wcześniej nie czytałam żadnego tomu tej serii i tak naprawdę nie wiedziałam, na co się przygotować. Liczyłam na bardzo dobrą historię w klimacie świąteczno-zimowym z górami w tle. Dostałam o wiele więcej, ale zanim napiszę o tym, co mi się podobało i dlaczego zakochałam się w ?Zaufaj swoim marzeniom? zacznę od czegoś innego. Przyznam się szczerze, że po pierwszym rozdziale nie byłam przekonana do tej książki. Nie mogłam się jakoś wgryźć w akcję i w pełni poczuć jej zimowego klimatu. Jednakże zmieniło się to w ekspresowym tempie, gdy tylko dotarłam do momentu przyjazdu głównej bohaterki do Zakopanego. Wciąż jestem oczarowana tym, jak Natalia Sońska przedstawiła stolicę polskich Tatr. Cieszę się, że przede mną są jeszcze poprzednie części Serii Zakopiańskiej i będę mogła wrócić do gór i pensjonatu pani Anieli, który łączy ze sobą wszystkie sześć historii. Podhalański klimat i kochana, sympatyczna góralka to dwa elementy, które najbardziej przekonały mnie do ?Zaufaj swoim marzeniom?. Kulig, górskie szlaki, spacery po Zakopanem skąpanym w śniegu? Ach, co tu dużo mówić ? zatęskniłam za wyjazdem w góry. Choć nasze polskie Tatry to nie jedyna rzecz, która wyróżnia ?Zaufaj swoim marzeniom?. W tej książce zachwyciłam się także wciągającym wątkiem romantycznym takim, od którego oczekuje się szybkiego dobrego zakończenia i jednocześnie chce się, aby trwał on jak najdłużej. Polubiłam Bartka, a jeszcze bardziej Paulinę. Główna bohaterka to utalentowana pani architekt, która choć marzy o swojej przyszłości, to nie ma odwagi, by te marzenia spełnić. Na kolejnych kartach powieści obserwujemy jej przemianę ? to, jak powoli zaczyna walczyć ze strachem i bierze życie we własne ręce. Takie postacie, silne, lecz trochę pogubione, przekonują mnie do siebie najbardziej.
Cieszę się, że trafiłam na Serię Zakopiańską. Jej tomy nie są ze sobą ściśle połączone, bo to oddzielne historie, ale czytanie kolejnych części po kolei jest chyba najlepszym wyjściem. W ?Zaufaj swoim marzeniom? epizodycznie pojawiali się bohaterowie z poprzednich pięciu tomów.