Zaufasz mi

Czytałam i nie mogłam się nadziwić, jak nieporadnie napisana jest ta książka. I to bynajmniej nie od strony fachowej. Informacje, czy to te dotyczące sposobu prowadzenia śledztwa, żmudnego powtarzania czynności i danych, czy to te odnośnie profilowania przestępcy i pracy psychologa policyjnego są całkiem strawne. Nawet wiedza odnośnie ilości i sposobów popełnianych samobójstw jest ciekawa. To relacje międzyludzkie kuleją. Bohaterowie są po prostu nieprzekonywujący. Zachowują się sztucznie, niczym aktorzy ze szkolnego teatrzyku. I to tacy zmuszeni przez nauczyciela do występowania. Do tego dochodzą potknięcia stylistyczne i efekt jest taki, że powieść bardziej się kartkuje niż czyta. Nie odważę się polecić, nawet jeśli lubicie przerzucać strony.

Jest to kontynuacja bestsellera "Będziesz moja". Gdy dostałam książkę, nie wiedziałam czego się spodziewać. Jednak to co przeżyłam z tą książką nie da się opisać. Każdy kto czytał pierwszą część wie, że Ada I Krystian mają się Ku sobie. Ale to co tu się wyprawia, przechodzi ludzkie pojęcie.???? Tequila i Bonnetti, bo tak się nazwali, prowadzą gonitwę z czasem, gdzie pomiędzy tym wszystkim ślinią się do siebie, żeby na koniec udawać że nic się nie stało. ???? Te cudo pochłonęłam w jeden dzień. Akcja toczy się od pierwszego zdania rozdziału, aż o samego końca. I osmielę się powiedzieć, że ta część jest lepsza od pierwszej. Nie powiem bo temat książki nie jest łatwy, ale informacje w niej zawarte mogą się przydać w życiu codziennym. Zakończenie? To jest wogole sztos tego wszystkiego. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Do tej pory jestem w szoku i jak najszybciej muszę przeczytać trzecią część. Bo to jest niewiarygodne. ???? I wcale się nie dziwię, że książka ma takie zbycie. Gratulacje dla autorki ?

Długo kazałam czekać drugiej części cyklu o Adrianie Czarneckiej i Krystianie Wilku na mojej półeczce. I tak naprawdę nie mam pojęcia czemu. "Zaufasz mi" Diany Brzezińskiej jest kontynuacją historii zawartej w "Będziesz moja". Szczerze powiem, że musiałam naprawdę mocno się zastanowić, żeby przypomnieć sobie jaka zbrodnia wydarzyła się w poprzedniej części. Bo relacje między głównymi bohaterami zapamiętałam bardzo dobrze.
W drugim tomie Ada nadal próbuje dojść do siebie po historii ze Smarzewskim. Odcięła się kompletnie od swojego poprzedniego życia. Czeka również na rozwód z mężem. Jej siostra nie mogąc patrzeć na stan psychiczny Ady, wozi ją po różnych psychoterapeutach by w końcu mogła wrócić do swojego życia. Krystian powoli traci cierpliwość. W Szczecinie rośnie fala samobójstw, prokurator Wilk podejrzewa, że ktoś za tym stoi. Przypuszcza, że ktoś nakłania tych ludzi do tego ostatecznego czynu. Grupa operacyjna znów się zbiera w troszkę zmienionym składzie. Krystian postanawia sprowadzić Adę. Czy mu się to uda? Czy pani psycholog poradzi sobie z traumą z przeszłości? Czy w końcu Ada i Krystian przekroczą granicę?
Zdecydowanie książka za długo czekała na przeczytanie. Mam wrażenie, że autorka poprawiła styl pisania. Czytało mi się jeszcze bardziej swobodnie. Dialogi nie były drętwe, a napięcie między głównymi bohaterami wciąż było bardzo widoczne. Jednak jestem troszkę zawiedziona przewidywalnością prowadzonej sprawy. Nic mnie kompletnie nie zaskoczyło. Mało tego, tym razem historia była odrobinkę przegadana. Fabuła była mocno skupiona na relacji głównych bohaterów. W ostatniej części nie było to tak widoczne. Jestem ciekawa co z tego wyniknie, zwłaszcza że końcówka pozostawiła spory niedosyt. Mimo mojego czepialstwa, uważam tą serię za bardzo dobrą. Autorka jest świetna. Po prostu sama sobie bardzo wysoko postawiła poprzeczkę. Jestem ciekawa co znajdę w kolejnym tomie.

?Nie wiem, co ćpałeś, ale za samobója nikt ci nie podziękuje?, czyli Ada i Krystian na tropie zbrodni.

Zaufasz mi to drugi tom z Adą Czarniecką i Krystianem Wilkiem. Diana Brzezińska kilka miesięcy po Będziesz moja wraca z kolejną książką. Czy odniesie ona taki sam sukces jak jej poprzedniczka? Będziesz moja przypadła mi gustu dlatego zastanawiałam się, czy Zaufasz mi nie poddała się klątwie drugiego tomu.

Policja w Szczecinie znów ma pełne ręce roboty. Miastem wstrząsają wiadomości o kolejnych samobójstwach. Życie odbiera sobie młody chłopak wychodzący na prostą, nastolatka, która ma wszystko, ojciec dwójki dzieci... Co pchnęło ich do samobójstwa? I czy na pewno sami odebrali sobie życie? Ada Czarnecka przechodzi traumę po ostatnim śledztwie. Bierze urlop, zrywa wszelkie kontakty i wyjeżdża, zostawiając wszystko za sobą. Jednocześnie podejmuje trudną decyzję o rozwodzie. Krystian Wilk nie pozwala jej jednak zniknąć na długo. Ściąga ją z powrotem na komendę do zespołu śledczego do sprawy tajemniczych samobójstw. Jednak to nie jedyny powód. Krystian już wie, co znaczy dla niego rudowłosa psycholog policyjna. I choć Ada ciągle nie potrafi mu zaufać, ich relacja coraz bardziej się zacieśnia...

Ponownie spotykamy się z Czarniecką i Wilkiem, których znamy z pierwszej części. Diana Brzezińska w tej części skupia się na właśnie na ich relacji (bardziej niż to miało miejsce w Będziesz moja), co oznacza, że sprawa została zepchnięta na boczny tor. Sama sprawa jest ciekawa i potrafi zainteresować czytelnika. Samobójstwa to coś, o czym słyszymy na co dzień. Ale czy mogą istnieć seryjne samobójstwa?

Autorka zaserwowała nam pełen wachlarz emocji. Tutaj ciągle coś dzieje, akcja jest dynamiczna i nie pozwala się czytelnikowi nudzić. Bardzo lubię humor i sarkazm, który towarzyszy dialogom. Odpowiedzialnego za masowe samobójstwa można dość szybko odgadnąć, ale nie odbiera to przyjemności z dalszego czytania bowiem, musimy się dowiedzieć, czym motywował swoje działania.

Krystian może momentami irytować (szczególnie ten jego niepowstrzymany pociąg do kobiet, mógłby się wreszcie ogarnąć i wybrać), ale jest to także postać, która zapewne ma liczne grono fanek wśród czytelniczek. Ada nadal jest zdeterminowana i dąży do wyznaczonych celów. Zaufasz mi to głównie powieść obyczajowa połączona z romansem. Wątek kryminalny jest tutaj uzupełnieniem akcji, dlatego, jeśli na co dzień nie czytacie kryminałów lub nie przepadacie za nimi, to spokojnie możecie i tak przeczytać tę książkę.

I to zakończenie. Perfekcyjne, idealne. Podsyca ciekawość, a uwierzcie mi dzieje się, oj dzieje! Poproszę kolejny tom i to najlepiej jak najszybciej, bo po takim zakończeniu nieładnie trzymać czytelnika w niewiedzy.