Zawsze i na zawsze

Eliza traci nadzieję na miłość, choć jeszcze przed chwilą była w zasięgu ręki! Filip pragnie ratować to, co między nimi było, jednak pozostawia Elizie czas i przestrzeń do przemyśleń. Lekarstwem na cały smutek jest pomoc ciężarnej Milenie. Przypadkowe spotkanie skrzyżuje na nowo ścieżki tych dwojga.

Nie ma drugiej autorki, która w tak piękny sposób pisze o uczuciach i miłości. Właśnie z tego powodu tak chętnie sięgam po książki Klaudii Bianek. Druga część cyklu ?Życie po Tobie? to kolejna historia napisana przez życie. Mamy tutaj sporo wątków, ale co najfajniejsze, każdemu z nich poświęcono odpowiednią ilość czasu i rozwinięto tak, że ani przez moment nie czułam niedosytu. Pojawia się nowa postać, która zmąci dotychczasowy spokój bohaterów. Tym razem fabuła trochę zwolniła, by na sam koniec dostarczyć nam odpowiednią ilość dreszczyku emocji. A zakończenie? Bez kolejnego tomu pod ręką po prostu się nie da. Autorka zapuściła haczyk na czytelnika i uwierzcie mi, nie da się za niego nie chwycić. W całej powieści było mi trochę za mało Elizy i Filipa, tych iskier między nimi, które pokochałam w pierwszym tomie cyklu. Dużo się dzieje dookoła, a ich wątek miłosny na moment zajął drugi plan. To nie zmienia faktu, że książki Klaudii Bianek czyta się z przyjemnością. Naprawdę lubię jej styl. Tym razem podczas lektury nie czułam tak ogromnych emocji, ale mam wrażenie, że kolejna i jednocześnie ostatnia część cyklu będzie swoistą wisienką na torcie, za którą chwycę już niebawem!

?ZAWSZE I NA ZAWSZE? Klaudia Bianek Wydawnictwo Czwarta Strona

Czy naprawdę ufasz osobą, które dopiero co poznałeś? Eliza zaufała. Stworzyła nowy związek z Filipem. On akceptował ją i jej dzieci. Niestety, życie nie jest takie piękne. Sielanka nie trwała zbyt długo. Po raz kolejny zawiodła się. Los z niej zadrwił. Przemilczana prawda wyszła na jaw. Tylko czy ta prawda, którą zna Eliza jest całkowitą prawdą? O tym musicie się dowiedzieć sami, czytając drugi tom pastelowej serii ?Zawsze i na zawsze?.
Klaudia Bianek po raz kolejny wzruszyła mnie do łez. Czytając tom 2 ?Zawsze i na zawsze? wylałam wiadro łez. Co ty robisz z czytelnikami. ???? Uwielbiam książki, przy których można sobie popłakać. Klaudia masz niesamowity umysł. Potrafisz stworzyć książki, które wzruszają. Wchodzisz i pokazujesz głębokie historie, które nie ulatują z chwilą zamknięcia ostatniej strony.
Przykład Elizy i Filipa pokazuje, że można się podnieść pomimo przeżytych traum. Filip to człowiek, który zasługuje na medal. Nie miał łatwego życia. Wyrósł na wartościową osobę. Pokochał kobietę z dziećmi . Nie widzi problemu w tym, że jedno z nich jest chore. Traktuje je tak samo jak zdrowe. Pokochał jak własne. To jest piękna. Jednak w prawdziwym życiu to rzadko się zdarza. Zazwyczaj mężczyźni nie chcą kobiet z dziećmi i to w dodatku chorymi. To jest przykre.
Klaudia po raz kolejny dajesz nadzieję.
Barwni bohaterowie. Dobra akcja i temat powieści. Zakończenie szok. Daje nadzieję, że może kiedyś nastąpi ciąg dalszy przygód Elizy i Filipa.
Polecam przeczytajcie ?Zawsze i na zawsze?. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Uwaga ta powieść wciąga.
10/10

Szczerze liczyłam, że ta seria jeszcze się odczaruje, że drugi tom zatuszuje niedociągnięcia pierwszego, że napiszę: o tak, teraz było pięknie! Niestety, nic takiego się nie stało, zły urok wciąż działa, a moje serce pozostaje obojętne na dalsze losy bohaterów "Życia po tobie".

Od pierwszych stron ta książka mnie NIE urzekła, już na wstępie NIE poczułam ulgi, lecz irytację, na starcie wiedziałam, że to NIE będzie piękne przeżycie, lecz ścieżka wybrukowana niezadowoleniem. Nie podoba mi się kierunek w jakim to wszystko poszło, mówiąc wprost - trochę to naciągne. Bohaterowie się nie obronili, zwłaszcza czołówka bardzo działał mi na nerwy. Raczej przekartkowałam tę powieść, niż ją przeczytałam i szczerze się do tego przyznaję. Nie trafiła w mój gust, oj nie...

Nie zamierzam jednak przemilczeć tego, co było pozytywne. Klaudia Bianek umie bowiem robić sielski klimat i budować bardzo ciekawe relacje rodzinne. Ponownie muszę docenić wątek dziecka z zespołem Downa, bo całkiem zgrabnie zostało to przedstawione i było dobrą lekcją, jak zachowywać się w obecności osób dotkniętych tą chorobą. Autorka pisze lekko, z gracją tworzy historie pełne uczuć, przemycając w nich poważniejsze tematy. Moja mama pozwoliła sobie przeczytać oba tomy przede mną i bardzo jej się podobały, wręcz wyraziła potrzebę przeczytania kontynuacji. W pełni rozumiem, że ta seria może się podobać, niestety, mnie nie ujęła, ja wolę nieco inny rodzaj obyczajówek, nieco inny poziom emocji, nieco inne zwroty akcji.

Choć "Zawsze i na zawsze" kończy się w intrygującym momencie, raczej nie będę czekać na kontynuację. Może kiedyś przeczytam, a może sobie odpuszczę? Póki co kolejnych książek autorki w planach nie mam.

"Zawsze i na zawsze" to dalsze losy Elizy i Filipa, których życie nie oszczędzało, ale dostali szansę a razem z nią, nadzieję. Powieść jest utkana z emocji, niejednokrotnie doprowadzała mnie do łez. Czy to ja jestem ckliwa, czy też Autorka ma dar ubierania w słowa najdrobniejszych przeżyć i doznań? Stawiam na to drugie. Klaudia Bianek trafiła prosto w moje serce, pięknie pisze o miłości, stracie, o tęsknocie i problemach dnia codziennego. Jedno mam zastrzeżenie, no jak można zostawić czytelników z takim zakończeniem? I znów muszę czekać w wielkiej niepewności na ciąg dalszy. Ale wiem, że warto. To poczekam.
.

Na kontynuację "Życia po Tobie" czekali chyba wszyscy. Wydawać by się mogło, że Autorka po pierwszej części, nie zaskoczy mnie niczym szczególnym. A jednak. Ta część jest dojrzalsza, Elizka zachowuje się bardziej adekwatnie do wieku, chociaż w dalszym ciągu jest bardzo emocjonalna i to uczucia nią kierują. Jest romantycznie, lekko, chociaż los (i autorka) nie oszczędza bohaterów.

Mam wrażenie, że ta powieść może być różnie interpretowana w zależności od bagażu emocjonalnego czytelnika. Ja, człowiek cyniczny i nie romantyczny, doceniam to, że Klaudia Bianek nie boi się trudnych tematów, ale już taka wielka uczuciowość bohaterów mnie męczy. Ale to mój problem przy takich powieściach.

Ta część podobała mi się bardziej, mimo że nie wszystkie zachowania, sytuacje mi odpowiadały. Jest to jednak ciekawa książka, można ją szybko przeczytać, a co wrażliwsi mogą uronić łzę. Jeśli lubicie takie historie, o miłości pomimo przeszkód, to jest to książka idealna. Ja czekam na 3tom.