Zbędni

Tym, których ulubionym gatunkiem są kryminały do książek autora zachęcać raczej nie muszę.

Kowary to tak małe, prowincjonalne miasteczko, że wydaje się że jedynym przestępstwem może tu być kradzież fajek ze sklepu lub bijatyka po pijaku. Nic bardziej mylnego. Okazuje się, że nawet w tak małej społeczności znajdą się osoby, z którymi niekoniecznie chcielibyśmy się spotkać.

Jasiek, stróż z kempingu, to w sumie łagodny człowiek którego wszyscy lubią, choć za kołnierz nie wylewa. Gdy prowadząc auto po paru piwkach zabija w lesie kobietę, nie zamierza lecieć na komendę, lecz zakopuje ją w lesie. Czy to przez wpływ alkoholu, własnych przeżyć, czy tego że to w gruncie rzeczy dobry chłop, Jaśka zjadają wyrzuty sumienia. Zabita kobieta pojawia mu się w najmniej spodziewanych momentach i dręczy pytaniami. Jaśka dziwi to, że nikt jej nie szuka, nie zgłasza jej zaginięcia, więc w dość niezgrabny sposób sam zaczyna drążyć sprawę. Stopniowo poznajemy pozostałych bohaterów - Julesa, starszego pana z Belgii, który mimo kiepskiej pogody nadal nie wiedzieć po co mieszka w przyczepie na kempingu, małżeństwo będące właścicielami tegoż kempingu i hotelu, których syn coś przeskrobał, więc ewidentnie się boją i niemal więżą chłopaka w domu, oraz małżeństwo, któremu z hotelu w czasie urlopu porwano córeczkę. A do tego mamy młodą policjantkę Marię Szulej, której ciągle się chce i która mimo ciągłych prób usadzenia przez zwierzchników niucha i działa. Autor powoli odkrywa karty mieszając bieżące wydarzenia z tym co wydarzyło się w przeszłości, dzięki czemu stopniowo odkrywamy co tak naprawdę zdarzyło się w Kowarach.

Wojciech Chmielarz na niezwykłą umiejętność budowania atmosfery tajemniczości i zagrożenia oraz tworzenia złożonych postaci, po których nie wiadomo czego można się spodziewać. Już po przeczytaniu "Za granicą" z listy wypraw wykreśliłam Chorwację, teraz odpadają mi Karkonosze...

Moje kolejne spotkanie z autorem i kolejna ciekawa i pełna przygód przygoda. Autor ma ten dar, że potrafi zjednać sobie czytelnika i sprawić, aby został pochłonięty przez emocjonującą fabułę ?
Wiele dzieje się w tej powieści, wątków jest kilka, a finalnie się ze sobą łączą. Jan, opiekujący się polem namiotowym, pod wpływem alkoholu potrąca śmiertelnie dziewczynę. Zakopuje zwłoki w lesie, ale wyrzuty sumienia nie dają mu spokoju. Na tym polu namiotowym zamieszkuje od miesięcy Jules, zdziwaczały Belg, przed którym Jan odczuwa respekt. Dlaczego nie wyjeżdża, takie pytania padają codziennie. Ale on skrywa pewną tajemnicę, którą niektórzy chcieliby bardzo poznać. W Kowarach prowadzi pensjonat małżeństwo, borykające się z problemami finansowymi. I synem sprawiającym kłopoty, który mimo, iż jest dorosły panicznie boi się matki. Ich obiekt zamieszkuje dziwna kobieta, za którą czuć ciągnącą się tajemnicę. I jest jeszcze policjantka Maria, która na własną rękę poszukuje zaginionej dziewczyny. Jej dochodzenie nie jest mile widziane w szeregach policji. Każdy z bohaterów coś ukrywa, fabuła opływa w sekrety i tajemnice. Ich rozwiązanie to mnie lada wyczyn, ale zadanie dla wytrwałych.
Jestem pod wrażeniem stworzenia tak ciekawej i wymagającej fabuły. Czytelnik musi uważnie śledzić losy bohaterów, aby nic nie umknęło jego uwadze. Gdy już się wydaje, że rozwiązał chociaż sekret jednego z bohaterów, akcja się odwraca i to co było już na wyciągnięcie ręki, straciło na znaczeniu. Autor celowo wprowadza nas w błąd, mataczy i kręci, stawia naszą uwagę na baczność i czujność. Znakomita to zabawa, oczekiwanie do samego końca na finał, który oczywiście nie jest łatwo przewidywalny. A jak się nawet wydaje nam, że na początku jesteśmy blisko rozwiązania zagadki, to tylko nasza ułuda i marzenie.
Chmielarz pokazał nam różnych bohaterów, zarówno tych złych, jak i tych dobrych. Mamy ludzi zepsutych przez życie i system, ale są też bohaterowie ufni i wierni swoim zasadom, mający cichą nadzieję na zbawienie świata. Dobrze, że autor nie wyidealizował postaci, tylko pokazał ich takimi, jacy są rzeczywiście. Bez zbędnych upiększeń i złudzeń.
Na co można liczyć w najnowszej powieści Wojciecha Chmielarza Zbędni? Na ciekawą i skomplikowaną, wielotorową fabułę. Szeroki wachlarz ciekawych postaci, pokazanych bardzo otwarcie i odważnie. Nie zabraknie emocjonujących i pełnych napięcia chwil i momentów zapierających dech w piersiach. Zawsze tam, gdzie są sekrety, emocje są na podwyższonym poziomie, walczą miedzy sobą o prym pierwszeństwa. A my jesteśmy w epicentrum wydarzeń i to wszystko jest po części naszym udziałem.
Czy prawda zwycięży i tajemnice zostaną odkryte? Czy bohaterowie wyzwolą się z pęt sekretów i wewnętrznych mroków?
Szybko przekonajcie się sami, nie warto żyć w niepewności i niewiedzy. Polecam, bierzcie w ciemno.

"Zbędni" przenoszą do Kowar, które są pochłonięte niedawnym zaginięciem niemowlęcia. W sprawę angażuje się młoda aspirantka. Jednocześnie obserwujemy Jaśka, który pod wpływem alkoholu potrąca kobietę oraz tajemniczego Belga, który, mimo końca sezonu, nie wyjeżdża z kempingu. W okolicznym pensjonacie z kolei mieszka od dawna dziwna kobieta, a syn właścicielki panicznie boi się wszystkiego i nie opuszcza okolic. Co ich wszystkich łączy? Jak zawsze u pana Chmielarza, jestem pod ogromnym wrażeniem przemyślanej i zgrabnie składającej się intrygi. Niczym kolejne nitki na tablicy detektywistycznej łączą się poszczególne wątki, niekiedy w niezwykle zaskakujący sposób, a finalne rozwiązanie domyka i spaja całość w domkniętą historię, która odciska się w pamięci czytelnika. Zmienna narracja buduje szybką dynamikę fabuły. Od początku pochłania klimat tajemnic, a kolejne informacje tylko pogłębiają obraz małego miasteczka pełnego zepsucia, gdzie żaden z bohaterów nie jest w pełni czysty moralnie. Nawet policjantka ma swoje małe przewinienia przymykając oko na niektóre pomniejsze występki okolicznych łobuzów, ale jest to i tak kropla w morzu tego, co próbują ukryć inni. Wiodącą, mocna zbrodnia spaja i stanowi motyw wyjściowy dla pozostałych zdarzeń, a jednocześnie jest zapalnikiem dla kumulacji kolejnych przestępstw. Przy okazji to bardzo wciągający obraz psychologiczny poszczególnych postaci. Motywacje i czyny niekiedy wywołują dreszcze brutalnością, a historia niesamowicie wciąga i nie pozwala się oderwać aż do poznania wszystkich odpowiedzi. Jest duszno, mocno i klimatycznie. Ta książka ma wszystko, czego potrzebuje znakomity kryminał! Gorąco polecam!

Wojciech Chmielarz to jeden z moich ulubionych polskich pisarzy kryminałów. Choć pisząc w tym przypadku kryminał muszę mieć z tyłu głowy podpowiedź ? ale nie tylko. Bo Chmielarz to coś więcej, a raczej znacznie więcej. To książki bardziej zaangażowane, dotykające człowieka i jego problemów rodzinnych, problemów w ogóle. Pan Wojtek to świetny obserwator codziennego życia, który potrafi nam to życie ?sprzedać? na kartach swoich książek.
Lektura ?Zbędnych? zabiera nas w Karkonosze jesienią, a dokładnie do Kowar. To tam pracuje, na polu namiotowym pracuje Jan, jedne z bohaterów powieści. Jan ma problem alkoholowy i po spożyciu wsiada za kierownicę. Traf chce, że dochodzi do wypadku, w którym ginie kobieta. Tak zaczyna się ten kryminał ? mroczniejszy od wcześniejszych w dorobku Chmielarza.
Na pewno chcielibyście wiedzieć, co wydarzy się po wypadku. Co zrobi Jan? Niestety, ja nie zdradzę, więc najlepiej będzie, jak sami się przekonacie. Ale wątek Jana to tylko jedna z historii poruszonych w ?Zbędnych? ? bo to jest powieść wielowątkowa, które (wątki) zgrabnie łączą się finalnie. A naprawdę jest w czym wybierać, bo wspomnianych wątków i postaci jest całkiem sporo. Oprócz nieszczęśnika z problemem alkoholowym mamy jeszcze: aspirantkę Marię Szulej, która poszukuje zaginionej Karolinę; nimbem tajemnicy owiani są właściciele pensjonatu Alina i Mirek oraz ich syn; niemniej tajemnicza jest pensjonariuszka tegoż pensjonatu, która pojawia się i znika. Jest też pewien Belg mieszkający w kamperze na polu namiotowym, który mimo niezbyt ciekawych warunków pogodowych nie opuszcza naszego kraju.
Chmielarz serwuje nam mroczne strony ludzkiej psychiki. Wspaniale gra na emocjach. Rewelacyjnie rozwija postaci, pokazując nam kawałek po kawałku, jak odkrywanie puzzli ich charaktery ze słabościami i niedoskonałościami.
Według mnie to jedna z lepszych powieści Pana Wojciecha. Jestem w pełnym zachwycie. W tej książce, którą jak zwykle ciężko sklasyfikować znajduje się wszystko żeby zadowolić czytelnika, a na pewno wielbicieli twórczości autora ?Żmijowiska?. Już ono było dość mroczne i bardzo klimatyczne. Przy ?Żmijowisku? jednak Zbędni wypadają zdecydowanie mroczniej. Na ile jest to sprawą panującej aury, a na ile niebywałego talentu Wojciechu Chmielarza oceńcie sami.

Zbędni to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, ale myślę, że nie ostatnie. Uwielbiam thrillery z dobrze skonstruowaną intrygą. I właśnie tutaj to dostałam. Od pierwszych stron poczułam, że to jest to czego szukałam. Traumy, trudna przeszłość bohaterów i tajemnice. Wszystko to sprawiło, że przepadłam.
Akcja książki jest dość dynamiczna. Czasami miałam wrażenie, że aż za szybko gna i powoli gubiłam się w wątkach. Czasami musiałam wrócić do poprzedniej strony, ale nie wpłynęło to na całkowity odbiór książki.
Bardzo polubiłam głównych bohaterów, są oni bardzo realistyczni. I dostarczy mi wielu emocji.
Jan pewnej nocy pod wpływem alkoholu potrącił śmiertelnie kobietę. Nie potrafi jednak przyznać się do popełnionego czynu. Zakopuje ciało kobiety w lesie. Wyrzuty sumienia jednak nie dają mu spokoju i zaczyna drążyć kim była ta kobieta i dlaczego nikt jej nie szuka.
W Kowarach ktoś porwał młodą dziewczyną, jednak nie żąda okupu. Sprawą zajmuje się aspirantka Maria Szulej.
Są jeszcze Alina i Mirek, którzy prowadza pensjonat. Pewnego dnia pojawia się i znika pewna pensjonariuszka. Postać ta jest bardzo tajemnicza. Podobnie jak syn właścicieli pensjonatu.
Jeśli lubicie kryminały lub thrillery to bardzo polecam najnowszą książkę Wojciecha Chmielarza.

Oto świat jest pełen sekretów, mroku i występku...

"Zbędni" to najnowszy kryminał autorstwa Wojciecha Chmielarza, który z pewnością zasługuje na uwagę każdego miłośnika gatunku. To moje drugie spotkanie z twórczością tego autora i już teraz wiem, że na pewno nie ostatnie. Historia wciąga od pierwszych stron, oferując bogatą fabułę pełną mrocznych tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji.

Pewnej nocy Jan, główny bohater, pod wpływem alkoholu śmiertelnie potrąca młodą dziewczynę. Na co dzień Jan zarządza polem namiotowym i bezskutecznie walczy z nałogiem. Tego wieczoru, po raz kolejny pijany, wsiada do samochodu. Strach przed przyznaniem się do niezamierzonego morderstwa przeważa nad uczciwością, więc Jan zakopuje ciało w lesie. Dręczony wyrzutami sumienia, rozpoczyna prywatne śledztwo, próbując dowiedzieć się, kim była ta kobieta i dlaczego nikt jej nie szuka.

Na polu namiotowym pojawia się Jules, Belg, jedyny gość, który mimo okropnej pogody nie wyjeżdża z Polski. Kim jest Jules i dlaczego odwiedza go tajemnicza osoba?

W międzyczasie aspirantka Maria Szulej prowadzi dochodzenie w sprawie zaginionej dziewczynki, Karoliny. Ktoś porwał dziewczynkę, ale nie zgłoszono żądania okupu. Rodzina wynajmuje detektywa, by ten szukał dowodów przeciw matce dziecka.

Tajemnice skrywają również Alina i Mirek, właściciele nowego pensjonatu. Jedna z pensjonariuszek pojawia się i znika, posiłki stawiane pod jej drzwiami są jedynym śladem jej obecności. Syn właścicieli, bojący się wszystkiego, najbardziej jednak surowej matki, również dodaje do atmosfery tajemnicy.

Książka "Zbędni" posiada wszystkie cechy rasowego kryminału. Historia wciąga bez reszty, oferując pełen napięcia i mroku świat. Bohaterowie, mimo że ich postępowanie może budzić kontrowersje, są niezwykle wiarygodni. Fakt, że nie zawsze ich lubimy, uważam za atut ? nie utożsamiając się z nimi, możemy obiektywnie śledzić całą fabułę.

Autor zręcznie porusza tematy bliskie każdemu z nas ? problemy małżeńskie, rodzinne sprzeczki i zmagania z własnymi demonami. Wielowątkowość powieści może początkowo przytłaczać, ale warto dać jej szansę. Powoli wprowadzając nas w fabułę, Chmielarz pozwala nam dokładnie poznać każdy wątek, co sprawia, że historia staje się bardziej przejrzysta i angażująca.

Zakończenie "Zbędnych" całkowicie mnie zaskoczyło, zostawiając mnie z niemym szokiem na twarzy. To właśnie finał sprawia, że ta książka jest warta polecenia. Trzymając w napięciu do ostatniej strony, Chmielarz mistrzowsko łączy wszystkie wątki, dostarczając satysfakcjonującego rozwiązania.

Czy książkę polecam? Polecam "Zbędnych" wszystkim miłośnikom kryminałów i nie tylko. To wciągająca, mroczna opowieść, która z pewnością nie zawiedzie żadnego czytelnika. Wojciech Chmielarz udowadnia, że jest jednym z czołowych autorów współczesnego polskiego kryminału, a jego książki zasługują na najwyższą ocenę.

Lubicie twórczość Wojciecha Chmielarza? Ja odkryłam autora dość późno, ale póki co nie zawiodłam się na żadnej z jego książek. Nie mogłam więc przejść obojętnie wobec informacji o nowej powieści Chmielarza zatytułowanej Zbędni. Miejscem akcji są Kowary i okolice. Z każdego zakątka wyziera tu smutek, beznadzieja i nijakość. W takiej scenerii autor rozegrał historie głównych bohaterów. Historii bo jest ich wiele. Początkowo można nieco zagubić się przeskakując między poszczególnymi wątkami, ale im bliżej końca tym coraz więcej puzzli wskakuje na miejsce. Ostatecznie wszystko łączy się w zgrabną i logiczną całość. Nie będę się nadmiernie rozpisywać nad zarysem fabuły bo jest on dość mocno zaznaczony na okładkowym opisie książki. W skrócie można jednak napisać, że Zbędni to historia o dokonywaniu wyborów i ponoszeniu ich konsekwencji oraz o tym, że pierwiastek zła może czaić się w każdym z nas. Największe wrażenie zrobiła na mnie przemiana jednego z głównych bohaterów. Największą sympatią natomiast obdarzyłam młodą i empatyczną policjantkę Marię Szulej. Powieść czyta się szybko. Dynamice akcji sprzyjają krótkie rozdziały. To kolejna książka Chmielarza, która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie.

Niepotrzebni, niechciani? zbędni. Komu bardziej przeszkadzają w życiu ? innym, czy sobie? Niszczą się powoli, ale skutecznie, systematycznie. Czy ktoś by po nich zapłakał, zasmucił ich brakiem, zauważył różnicę ? czy są, czy ich nie ma?

Tajemnice i mroczne sekrety, obsesyjnie dręczące bohaterów, prowadzą ich ku?? Odkupieniu, oczyszczeniu, samozniszczeniu? Słabości charakteru poszczególnych postaci rujnują im życie, trzymają w więzieniu własnych ograniczeń, izolują od tego, co powinni, zmuszając do pogrążania się w coraz mroczniejsze rewiry własnych myśli.

Ale jest jeszcze nadzieja. Nie dla wszystkich ? wybrani będą mogli odetchnąć i spojrzeć w przyszłość. Albo umrzeć ze świadomością, że zrobili coś dobrego, zmazali część swoich win. W ?Zbędnych? jest wiele emocji, obserwacji, refleksji o samotności, stracie, braku bliskości i poczucia bycia potrzebnym. Ciekawa jest też dynamika relacji między bohaterami, układ sił miedzy nimi.

Zagubienie, bezradność, nadzieja prowadzą ich swoimi ścieżkami.

Co najbardziej mi się podobało? Klimat i bohaterowie. Czułam, że jestem z nimi, przyglądam im się z bliska, większość z nich rozumiem doskonale. Siedzę z nimi, smucę, martwię, przeżywam ? czuję, że jestem w środku wszystkich problemów. I nawet pewne? dziwne rozmowy ? początkowo zaskakujące, może nawet irytujące, stały się naturalne i ważne. Stały się głosem sumienia.

Niezależne historie łącza się w całkowicie sensacyjnym finale ? co jest trochę zaskakujące po spokojnej, refleksyjnej fabule, ale sprawnie kończy wszystkie wątki. A i tak zostawia z tajemnicą?

Zdecydowanie polecam, zaczytałam się z całkowitą przyjemnością!