Zbrodnie bez ciał

Nie ma ciała, nie ma zbrodni? Najwyższy czas przekreślić ten slogan grubą, czerwoną kreską. Ta książka jest doskonałą prezentacją pięciu procesów poszlakowych w sprawach o zabójstwo, w których sprawców skazano, pomimo nieodnalezienia ciał ofiar (w jednym z przypadków ciało zostało odnalezione po 24 latach od dokonania zbrodni! - już po rozpoczęciu prac nad książką). Jak przebiegało śledztwo, jak wyglądał proces? Autorzy wyjaśniają, czym różni się taki proces od procesu opartego na dowodach, jakie muszą zostać spełnione warunki. W skrócie mówiąc: każda poszlaka musi być wiarygodna, a wspólnie muszą stanowić zamknięty, nierozerwalny łańcuch i przedstawiać logiczny ciąg zdarzeń, wykluczający alternatywne wydarzenia, które spowodowałyby zniknięcie osoby poszukiwanej.

Taka ciekawostka: pomimo prawomocnego wyroku skazującego za zabójstwo, ofiara, mająca dotychczas status osoby zaginionej, nie zostaje uznana "automatycznie" za zmarłą na gruncie prawnym - musi upłynąć czas pozwalający na uznanie tego stanu.

Przy okazji warto zdementować mit, że zawiadomienie o zaginięciu można złożyć dopiero po upływie 48h!

Dziesiątki tomów akt sądowych, wypowiedzi specjalistów, olbrzymia dawka wiedzy prawniczej i kryminalistycznej zaowocowały niesamowicie wciągającym reportażem! Autorzy wspominają, jak bardzo pochłonęła ich praca nad tym materiałem. Mogę dodać, że mnie pochłonęło czytanie! Jestem pod wrażeniem ogromu wiedzy zawartej w tak niewielkim formacie - to "tylko" 300 stron! Dodatkowym atutem jest ogromna przejrzystość materiału, porządek w prezentowaniu spraw i zagadnień - podane są w przystępny, czytelny sposób. Nie ma epatowania brutalnymi scenami, więc co wrażliwsi też nie muszą się martwić i bać zasłabnięcia.

Uważam, że jest to lektura obowiązkowa dla zainteresowanych tematami kryminalnymi. Ja przyznaję ZZZ - zuzyznakzajebistości i gorąco polecam!