Zbrodnie mojego dziadka

To miała być kolejna wojenna książka; trochę przed, w trakcie, po? tak było, trochę.
?Narodowy bohater czy zbrodniarz wojenny??
Każdy z nas chce wierzyć, że jego rodzina, przodkowie są ?czyści? niekoniecznie kryształowi, ale na ich życiu nie ciąży zło. Przyznanie się, że jest inaczej jest dużym aktem odwagi, taką brawurą wykazała się Autorka książki.

Bardzo osobista i trudna dla wnuczki biografia, którą obiecała napisać, umierającej matce, o jej ojcu, a swoim dziadku. Gloryfikowanym przez lata, w ojczystej Litwie i rodzinie: przez wdowę i córkę. Wychowana w kulcie czci dla dziadka, przez wiele lat zbierała materiały, prawda okazała się inna od dotychczas przedstawianej. Z jednej strony patriota broniący ojczyzny i rodaków, jednocześnie zbrodniarz, sprawca masowych mordów na innym narodzie, zamieszkującym jego rodzinną ziemię.
Rodzi się pytanie, czy można być równocześnie tym i tym? Praktycznie każdy oprawca tak miał/robił.
Zwykle czytamy, że ktoś, niezależny zrobił to, czy tamto. A gdy zbrodnia dotyczy bezpośrednio naszej familii? Usuwa wszelkie wspomnienia i wiedzę?
?Dręczyły mnie też inne niepokojące pytania: *Czy babcia wiedziała co się dzieje? Czy dlatego powiedziała:> Najlepiej nie ruszać tej historii<?.
Pani Sylvia łamie wszelkie reguły, przedstawia fakty, rujnuje pamięć o narodowym bohaterze, burzy mit dobrego człowieka. Udowadnia, że prawda jest pond wszystkim, a my musimy pamiętać, że za postępki przodków nie odpowiadają potomkowie.

Empikgo e-book