Żelazna córka

?Żelazna córka? jest drugim tomem cyklu Żelazny dwór, z którą ostatnio rozpoczęłam swoją przygodę. Jest to seria dla młodzieży, której autorka jest Julie Kagawa, chociaż można w niej oszukać się wielu znanych motywów w żaden sposób nie odbiera to przyjemności z lektury. Z przyjemnością chwyciłam kontynuacje w swoje dłonie chcąc dowiedzieć się, co jeszcze przygotowała dla nas autorka. Chciałam poznać kolejny dwór i bohaterów, z którymi Meghan będzie miała styczność. Co jej przyniesie los? Bycie mieszańcem nigdy nie przynosiło pozytywnych skutków, jak to się sprawdzi przy Meghan? Czy wojna między dworami dojdzie do skutku? Co tym razem będzie musiała zrobić bohaterka?
Główną bohaterką książki autorstwa Julie Kagawy pod tytułem ?Żelazna córka? jest Meghan Chase, dziewczyna jest w połowie elfem, ma królewski rodowód, bowiem jej ojcem jest król elfów Letniego Dworu. W dniu szesnastych urodzin dowiaduje się nie tylko o tym, kim jest na prawdę, ale także o istnieniu krainy Nigdynigdy.
Meghan przebywa na Zimowym Dworze, gdzie królowa Mab jest monarchą. Czuje się źle z powodu nieustannego chłodu, a także zmiany zachowania księcia Asha, który staje się zimny i okrutny. Wojna między Dworem Letnim i Zimowym jest wielce prawdopodobna. Co jeśli zagrożenie jest gdzieś zupełnie inne? Co z żelaznymi elfami? Meghan stara się zrobić wszystko, aby nie dopuścić do wojny, jednak nikt nie chce jej słuchać. Jaki będzie finał tej historii? Czy Meghan uda się obronić?
?Żelazna córka? ujęła mnie po raz kolejny niesamowitym i baśniowym opisem krainy. Julie Kagawa udaje się stworzyć miejsce, w którym piękno i niebezpieczeństwo współistnieją. Znakomita proza literacka to jeden z powodów, dla których wyróżnia się na tle innych powieści. Jej słowa sprawiły, że z łatwością zagłębiłam się w świat elfów, podążając za Meghan i jej przyjaciółmi w ich ekscytującej i niebezpiecznej przygodzie. Dzięki bogatemu stylowi autorka przykuła uwagę swoich czytelników, oferując wciągającą fabułę. Nie mogłam powstrzymać się od pochłonięciem książki w całości. Ash znał zasady dotyczące niemożności przebywania razem przez wróżkę z Dworu Zimy i należącą do Dworu Lata. Myślę, że właśnie, dlatego był złośliwy, wobec Meghan, aby chronić ich oboje. Tylko, że ona nie do końca chciała tego słuchać i przyjąć do wiadomości. Bohaterka poradziła sobie ze wszystkimi tymi przeszkodami bez żadnych skarg. Na każdym kroku stawało przed nią nowe zadanie, któremu musiała podołać z godnością. ?Żelazna córka? to opowieść, do której wrócę myślami, zastanawia mnie jak finalnie zakończy się ta seria. Na pewno sięgnę po kolejny tom i mam nadzieję, że nie będziemy musieli dłużej czekać. Julie Kagawa stworzyła opowieść przepełnioną emocjami, magią i akcją, czyli wszystkim, o tygryski lubią najbardziej.

Mimo że druga część przygód pół-elfki i pół-człowieka w magicznej krainie Nigdynigdy, co jest oczywiste, nie zaskakuje już tak, jak pierwsza, to ponownie z przyjemnością towarzyszyłam Meghan Chase w jej pełnych niebezpieczeństw przygodach. A nie było jej dane zbyt długo cieszyć się powrotem do świata ludzi, bo nawet te lekkomyślnie złożone obietnice trzeba wypełniać.

Na nieprzyjaznym Zimowym Dworze, gdzie Meghan jest więźniem i pogrąża się w rozpaczy po odtrąceniu przez Asha dochodzi do incydentu, którego konsekwencji nie da się uniknąć. Wojna między Letnim a Zimowym Dworem jest nieunikniona, a dziewczyna wraz z Zimowym Księciem i Pukiem ucieka, by odzyskać skradzione Berło i zapobiec rozlewowi elfiej krwi.

Podobnie, jak w części pierwszej udajemy się w drogę pełną niebezpieczeństw, niespodziewanych zdarzeń, z dobrze nam już znanymi, ale i zupełnie nowymi bohaterami. Czasem jednak bardziej męczące niż ryzykowne działanie okazuje się bezproduktywne czekanie. Choć nic nie dzieje się bez przyczyny, a Meghan ma szansę odzyskać swoje najdroższe wspomnienie, a może i coś więcej.

W pierwszym tomie Meghan towarzyszyły najczęściej rozmyślania o własnej tożsamości i wartości, teraz skupia się zdecydowanie na sprawach sercowych. Dziewczyna jest rozdarta pomiędzy uczuciem do dwóch osobników i żadnego z nich nie chcąc zranić często w sposób dość egzaltowany okazuje swoje emocje. No cóż, młodość kieruje się swoimi prawami, ale mimo zrozumienia przewracania oczami nie udało mi się uniknąć.

Te drobne, czasem nieco żenujące niedogodności rekompensuje słodko-gorzkie zakończenie, które zwala z nóg i sprawia, że trzecia część ?Żelaznego Dworu? jest w tej chwili moją najbardziej pożądaną kontynuacją. Pozostaje więc pytanie do Wydawnictwa, kiedy możemy oczekiwać kolejnego tomu?