Zima (twarda)

Zima to druga powieść Ali Smith z cyklu "cztery pory roku", pierwsza pt. Jesień była bardzo udaną pozycją, Zima trzyma zbliżony poziom, acz czytało mi się ją trochę słabiej.

Zima jest trochę chaotyczna, zawiera wiele retrospekcji, obrazy mieszają się ze sobą co powoduje, że trudno scharakteryzować fabułę tej powieści. Kluczem do interpretacji Zimy jest "Opowieść wigilijna" Dickensa co sugeruje nam pierwsze zdanie powieści Ali Smith, które jest parafrazą początku opowiadania Dickensa. W Jesieni Ali Smith również nawiązała do Dickensa, a konkretnie do "Opowieści o dwóch miastach", jednak tam to nawiązanie nie było tak silne i nie wpływało aż tak na strukturę powieści jak w przypadku Zimy.

Książka dzieli się na trzy części, w pierwszej mamy głównie retrospekcje, w drugiej jest teraźniejszość gdzie głowni bohaterowie spotykają się na święta, a w części trzeciej jest trochę retrospekcji, jednak głównym elementem trzeciej części są wydarzenia tuż po świętach.

Jeśli komuś spodobała się Jesień to śmiało może sięgać po Zimę, bo ta pozycja utrzymuje wysoki poziom poprzedniczki, daje pole do interpretacji, wyszukiwania nawiązań, a także szansę na obcowanie z pięknym językiem (tu brawa dla tłumacza, który miał bardzo ciężką pracę, aby oddać kunszt autorki). Obie książki są bardzo luźno powiązane (mamy w tle Brexit) i można je czytać w dowolnej kolejności. Nie polecam natomiast tej pozycji osobą, które lubią prostsze historie, nie wymagające głębszego zastanowienia, interpretacji czy znajomości klasyki.