Złamane więzi

Po fenomenalnej historii Remo i Serafiny z ogromną przyjemnością zabrałam się za kolejną część tej serii, a mianowicie ?Złamane więzi?. Poprzeczka po jej dwóch poprzedniczkach była dość wysoko postawiona, dlatego już na samym początku liczyłam na naprawdę genialną historię, tym bardziej, że w tej części wracamy do bohaterów ze ?Złamanych emocji? czyli Nino i Kiary. Czy jestem równie mocno usatysfakcjonowana z lektury, jak przy dwóch poprzednich Otóż niestety nie do końca? dlaczego? Już wyjaśniam?

Nie wiem dlaczego autorka postanowiła przez pierwsza połowę książki opowiedzieć w skrócie historie poprzedniej części, tylko opisanej z perspektywy innych bohaterów. Może nie przeszkadzałoby mi to aż tak bardzo, gdybym nie czytała jednej książki po drugiej, a że tak też się nie stało, przez pierwszą połowę trochę się wynudziłam? Już na samym początku zabrakło mi ?tego czegoś?, przez co zatraciłabym się w tej historii. Druga połowa była już nieco ciekawsza, bowiem tutaj działo się trochę więcej. Momentami miałam wrażenie, że ta część nie opowiada stricte o Nino i Kiarze, bo tutaj byli wszyscy i oprócz niezwykle gorących scen łóżkowych między bohaterami, to oni chyba jakiejś takiej emocjonującej historii tutaj nie mieli. Ciągłe wzdychanie i rozprawianie o tym, jak bardzo chcieliby mieć dzieci patrząc na dzieci Remo i Serafiny, chwilami mnie już irytowało. Dosłownie miałam przed oczami moją znajomą, która z kalendarzykiem lata i skrupulatnie planuje ciąże, a jej życie opiera się tylko na tym jednym zagadnieniu?.Dobrze, że często pojawiali się inni bohaterowie, to trochę przełamywali oni moje rozdrażnienie tym tematem ;)

Podobał mi się wątek z pojawieniem się matki, dodał on nieco smaczku do całej historii i nieco zaskoczenia, bowiem w pewnym momencie naprawdę zwątpiłam i byłam zszokowana obrotem wydarzeń. Dlatego ogromny plus za końcówkę! Poprzednie książki Cory zdecydowanie bardziej mi się podobały, ta była po prostu ok. Gdyby nie zakończenie to zapewne moja ocena byłaby niższa. Chyba jednak wole poznawanie historie danych bohaterów od momentu ich spotkania, niż kontynuacje ich losów, bowiem zawsze początki są o wiele ciekawsze i bardziej emocjonujące :P oby historia Savio Falcone bardziej mi się spodobała ;)

Kiara i Nino ze Złamanych emocji powracają!

Kiara zawsze marzyła o kochającej się rodzinie. Nigdy nie sądziła, że stworzy ją z jednym z braci Falcone. Teraz ma coś, o co warto walczyć.
Nino i Kiara zostali naznaczeni przez traumatyczne dzieciństwo, tak samo, jak reszta braci Nino. To sprawia, że pod pewnym względem ich więzi są jeszcze silniejsze. Nie tylko ta dwójka próbuje zapomnieć o przeszłości i zbudować dla siebie przyszłość. Jednak dla braci Falcone jest to trudne, ponieważ nadal nie zamknęli najbardziej traumatycznego rozdziału w swoim życiu. Sprawa się komplikuje i wszystkimi grozi straszne niebezpieczeństwo, kiedy do akcji wkracza matka braci. W tej rozgrywce każdy z nich może stracić coś, co jest dla nich najcenniejsze, coś, o co będą walczyć, poświęcając nawet samych siebie.

Ten tom trochę różni się od pozostałych. Przede wszystkim akcja bardziej skupia się na życiu rodzinnym, nie tylko Nino i Kiary, ale wszystkich braci. Choć myślę, że najbardziej na najmłodszym z nich, Adamo, który po ostatnich wydarzeniach, ma ciężki okres w życiu. Ponadto część książki, to perspektywa głównych bohaterów, tego, co wydarzyło się w poprzednim tomie, jednak autorka sprawnie wprowadza nowe aspekty, które właściwie są jednym w głównych wątków tej części. Jednak nie zdradzę wam, o co chodzi, to musicie odkryć już sami.

Definitywnie nie jest to moja ulubiona część, jednak jest świetnym prologiem dla historii kolejnych braci, Savio i oczywiście Adama, której najbardziej nie mogę się doczekać. Fanon tej serii na pewno się spodoba.

"Złamane więzi" to zarówno idealne dopełnienie historii Remo i Finy widziane oczami Nino i Kiary, jak kontynuacja losów tych drugich ale też kolejna odsłona tego, z czym przychodzi się mierzyć rodzinie Falcone. Autorka absolutnie nie pozwala by cokolwiek dla bohaterów było łatwe, a po chwilach szczęścia pojawiają się kolejne problemy, mierzenie się nie tylko z wrogami i naturalnymi kwestiami mafii ale i codziennym życiem, które nie oszczędza nikogo, nawet tak bezlitosnych i gotowych na wszystko braci Falcone i ich bliskich. Widzimy jak ich życie się zmienia, jak muszą dostosowywać się do nowych okoliczności i rosnącej ilości mieszkańców rezydencji. I choć jest to książka skupiona na Kiarze i Nino to to nie tylko ich prywatne trudności zaprzątną umysł czytelnika. Czy bracia, którzy mają za sobą tak traumatyczne doświadczenia, autentycznie są w stanie zmienić się na dobre gdy chodzi o ich bliskich? Czy nadają się na monogamiczny związek, bycie mężem, ojcem oraz wujkiem, z prawdziwego zdarzenia? Wiele przed nimi, zwłaszcza, że wróg nie śpi i nie tylko Chicago chce ich zguby.
To chyba najtrudniejsza pod względem życiowych, takich zwyczajnych rozterek część. Autorka nie boi się przypomnieć, że bracia są jedynie ludźmi i nie są w stanie sprawić by wszystko szło po ich myśli. To opowieść o trudach dorastania w takiej rodzinie, o tym, jak uzależnienie może pokonać człowieka, niezależnie od tego, jak wielką miłością jest otoczony. Jak przeszłość i złe wspomnienia mogą drastycznie, choć zupełnie mimowolnie, wpływać na teraźniejszość. Jak bolesne i druzgocące uczucie może nieść ze sobą bezpłodność. Ale są też jasne promyki tej powieści, przebijające się przez mrok Camorry i zwyczajnej codzienności. Ukazuje jak wiele radości i dobra niosą ze sobą dzieci. Jak ważna jest bezwzględna lojalność i bezbrzeżna, rodzinna miłość. Nawet, jeśli w rodzinie, nie wszyscy są złączeni krwią. I aż nadto dosadnie będzie dane bohaterom pokazać, jak wiele są w stanie dla swojej rodziny poświęcić.
Nino i Kiara przechodzą na naszych oczach duże zmiany, dzięki wzajemnej miłości i sile, jaką sobie dają, widzimy, jak ich postacie ewoluują, dojrzewają i przede wszystkim są gotowi stawić czoła przeciwnościom. Jednak nadal, choć to oni są narratorami tej części, to cały klan Falcone ma swój ogromny udział w opowieści. Kolejna odsłona Camorry z całą pewnością zabiera nam następny, całkiem duży, kawałek serca. Nie sposób ich nie uwielbiać i nie kibicować im, bo choć to nie są dobrzy ludzie, to widząc ich łagodniejsza, rodzinną stronę, łatwo o tym zapomnieć.

?Złe rzeczy nie są dziełem przeznaczenia ani karą wymierzoną przez jakąś siłę. Złe rzeczy po prostu czasem się zdarzają.?

Kiara i Nino ze ?Złamanych emocji? powracają, to oni ponownie dostają głos. Wydarzenia jakie miały miejsce w ?Złamanej dumie? widziane ich oczyma. Kiara jako dziecko niechciane, bardzo marzy o kochającej rodzinie. Coraz silniejsze więzi zaczynają ja łączyć z braćmi Falcone. Nawet Remo nie budzi w niej już takiego przerażenia. Stają się dla niej braćmi, prawdziwą i jedyną rodziną jaką ma. Kiara dba i troszczy się o nich najlepiej jak potrafi. Czuje się jedną z nich. Uczucie jakie ją łączy z Nino jest coraz silniejsze, wspierają się nawzajem, rozumieją. Zostali naznaczeni przez traumatyczne dzieciństwo, próbują odciąć się od niego, zapomnieć i żyć przyszłością. Czy im się uda? Coraz częściej myślą o dziecku. Niestety wszystko się komplikuje, ponownie w ich życie wkracza matka braci. Nic dobrego z tego nie wyniknie?

Z przyjemnością ponownie przeniosłam się do trudnego świata braci Falcone i ich kobiet. Kiara i Nino to z ich perspektywy toczy się narracja, mamy dokładny wgląd w ich serca i umysły. Do obojga poczułam ogromną sympatię. Kiara to cicha, spokojna, serdeczna dziewczyna, zmienia się nabiera pewności siebie, jest bardziej otwarta. Jako dziecko przeżyła dramatyczne chwile, których konsekwencje cały czas ponosi, trudno o czymś takim zapomnieć. Nino cóż to za facet! Niebezpieczny, inteligentny, bezwzględny dla swoich wrogów, coraz silniej, dzięki Kierze zaczyna odczuwać emocje. Remo niezmiennie budzi we mnie ciekawość i obawę. Jego umysł, spostrzegawczość i szaleństwo zadziwiają. Moje serce całkowicie skradł Savio ? jego poczucie humoru, pewność siebie, zadziorność, siła. I Adamo, najmłodszy z braci ? pogubił się w tym wszystkim.

Bracia Falcone na czele z Remo to bezduszni mordercy, twardą bezwzględną ręką sprawują włączę. Budzą strach, niepewność, respekt, szacunek. Mają siebie nawzajem, sobie bezgranicznie ufają, zawsze i wszędzie mogą na siebie liczyć. Remo jest osobą, która scala rodzinę. Ich poświęcenie, troska, dbanie o bezpieczeństwo bliskich ukazuje, że na dnie swoich mrocznych serc, ukrywają dobre uczucia. Opieka nad bliźniakami, ich podejście do dzieci, miłość są po prostu piękne. Lojalność, siła i znaczenie rodziny. Niepokojące rozterki serca, obawa, strach o to, co przyniesie przyszłość.

Rewelacyjna, porywająca, niesamowita! Uczucia, emocje, jakie targały naszymi bohaterami całkowicie mną zawładnęły. Z niecierpliwością czekam na kolejne części. Warto czytać serię w kolejności chronologicznej, bardzo polecam.

BOHATEROWIE
Historia rozpoczyna się w momencie, kiedy Kiara i Nino są już razem. Kochają się, fizycznie i mentalnie. To zatem nie jest jeden z tych tomów cyklu, w którym wszystko zaczyna się od nowa. Mamy powrót. Widzimy jak toczy się życie ludzi jakże sobie oddanych. I widzimy też otaczający ich świat mafii, która funkcjonuje wedle własnych, ściśle wytyczonych zasad. Kiara zmaga się ze wspomnieniami przeszłości, podobnie jak Nino. Zdaje się jednak, że są już one w pewnym stopniu przepracowane. Ułożona, dobra, sumienna dziewczyna znalazła swoje miejsce w nowych szeregach. Ale nie brakuje problemów. Pojawiają się nowe zmartwienia, brak dziecka i przede wszystkim bracia Nino, którzy nie próżnują. W rodzinie Falcone stawia się jednak na relacje. Na więzi. Tutaj wyraźnie widać czym jest rodzina i ile jest się w stanie dla niej zrobić. Kiara pięknie wpisuje się w jej obraz i niesie ze sobą dobry wpływ życzliwej, kobiecej duszy.

AKCJA
Autorka niewątpliwie tym razem postawiła na wielu bohaterów budujących akcję powieści. Gdyby to była książka wyłącznie o Nino i Kiarze, byłoby zbyt nudno. Na tej linii jest sporo namiętności i seksu. Mamy zatem okazję poznać wydarzenia już znane i rozegrane na łamach innych tomów, widziane oczami właśnie tych głównych bohaterów. Niewątpliwie bardzo ważną rolę odgrywa tutaj Remo. Jest porwanie Serafiny i jest mały chłopczyk, który pojawia się w życiu postaci. Czy zatem sporo się dzieje? Autorka tym razem postawiła na nieco inne akcenty, musiała jakoś wypełnić tą historię i chociaż nieźle sobie z tym poradziła, dla mnie to nie jest najbardziej udana książka cyklu. Wręcz zaryzykowałabym stwierdzenie, że momentami odrobinę się nudziłam.

PODSUMOWANIE
?Zerwane więzi? to wielki come back do historii bohaterów Kiary i Nino, do świata widzianego ich oczami, dlatego też niewątpliwie należałoby zapoznać się uprzednio z poprzednimi częściami serii by móc teraz w pełni upajać się ich dalszymi poczynaniami. Jak na kontynuację, autorka sypnęła pomysłami. Nie było źle, choć muszę przyznać, że chyba wolałabym przejść już do innych części, do unaocznionych losów innych głównych postaci.

...

Uwielbiam tę serię. Corę Reilly pokochałam za serie złączeni. Ale to seria Camorra chronicles uwiodła mnie bardziej. "Złamane więzi" to tom czwarty , spodziewałam się , że będzie dotyczył kolejnego z barci. Jednak trochę nas autorka zwiodła i kolejny tom dotyczy Kiary i Nino ponownie. Jednak to zupełnie inna bajka niż tom 2, który dotyczył tej pary.

Kiara dojrzewa, a bracia Falcone stają się jej rodziną. Odkąd w rezydencji braci zamieszkała Serafina i bliźniaki, rodzica się powiększyła. Marzy o własnym dziecku, jednak mimo starań im nie wychodzi. Z czasem odkrywają przyczynę, która podłamuje trochę Kairę. Przypadek sprawi, że zostaje matka małego porzuconego chłopczyka, a jej życie nabiera rumieńców. Dodatkowo ciąża uskrzydla ją ale życie ma dla niej kolejną niespodziankę.

Uwielbiam piór Reilly, z każdym tomem historia nabiera głębi, a bohaterowie przechodzą ewidentną przemianę. W tomie czwartym nie mamy do czynienia nie tylko z wątkiem Kiary i Nino. To zupełnie inna historia. Pokuszę się o zdanie, że historia rodzinny Falcone, ta tu i teraz nie przeszłość, opowiedziana oczyma Kiary i Nino. Wydarzenie mieszają się od tych z tom drugiego po trzeci, by przejąć te dalsze . Widać jak zmieniają się bohaterowie. Głównym czynnikiem zmian jest właśnie Kiara. Stała się bardziej otwarta w kontaktach, przełamała swój strach. W części czwartej mamy także pokazanych młodszych braci Falcone. Zwłaszcza Adamo, który zupełnie się pogubił.

Początkowo fabuła jest dość spokojna. Z czasem nabiera szybkości, a wydarzenia są tak opisane, że aż czyta się z wypiekami. Autorka potrafi jak zawsze zaskoczyć w najmniej odpowiednim momencie. Książka jest też trochę spokojniejsza, a bracia Falcone trochę udomowieni. Nie umniejsza to jednak całej historii, bo znając autorkę zaskoczy nas w tomie piątym. Już domyślam się trochę, chyba ze się mylę, kogo będzie dotyczyła kolejna cześć... Zakończenie samo nam taką sugestię nasuwa. Zakończenie może was zaskoczyć...