Złudzenie

Fran na co dzień pracuje w księgarni. Kobieta ciągle rozpamiętuje swoją przeszłość i czasy szkolne. Nie potrafi cieszyć się tym, co obecnie ma, tylko ciągle rozmyśla o tym, co było. A że w szkole nie była lubiana, to przeważnie negatywne myśli kłębią się w jej głowie. Wszystko, co obecnie robi, w jakiś sposób wiąże się z przeszłością.

Pewnego feralnego dnia, będąc na stacji kolejowej, Fran jest świadkiem wypadku kolegi ze szkolnej ławki, który niegdyś bardzo dokuczał jej i jej siostrze. Co prawda uważa, że śmierć Dickie?go Grahama była nieszczęśliwym wypadkiem, to im dłużej o tym myśli, tym bardziej ma wątpliwości, co tak naprawdę widziała tamtego dnia. Jednak to wydarzenie, choć przykre, może ją zbliżyć do miłości z dawnych lat?

Początek był bardzo ciekawy, intrygował i zachęcał do dalszej lektury. Dziwny wypadek na stacji, stalking kolegi, urywane relacje z siostrą? To wszystko wprowadziło mnie w duszny, niemalże intymny, klimat. Zastanawiałam się ciągle, co się za tym wszystkim kryje, o co chodzi z tajemniczym wypadkiem. Jednak w miarę zagłębiania się w fabułę, zaczęła mnie trochę nudzić. O ile lubię thrillery z wolnym rozwojem akcji, tutaj nie mogłam się w nią wgryźć, fabuła była zbyt wolna. Choć zdecydowanym plusem jest zakończenie, którego się nie spodziewałam.

Kolejnym plusem było zestawienie przeszłości z teraźniejszością. Bolesnej przeszłości ze szkolnych czasów, która niekorzystnie wpływa na obecne życie. I ślepe podążanie za wspomnieniami, które zniekształcają obraz teraźniejszości.

Oczywiście zachęcam Was do sięgnięcia po Złudzenie i wyrobienie sobie własnej opinii o niej. To mroczny thriller, którego drugim dnem jest stalking, życie życiem drugiej osoby, szpiegowanie i rozpamiętywanie przeszłości.

Franny to samotna kobieta, spełniająca się w pracy i ... śledzeniu osób ze swojej przeszłości. Zwłaszcza pewnego mężczyzny, którego darzy uczuciem. Ma siostrę, która kontaktuje się z nią tylko przez portale bądź mailowo, podsyłając skąpe informacje o swoim życiu i zdjęcia swojej córeczki.
Pewnego wieczoru na oczach Franny dochodzi do wypadku, a może do zbrodni? Od tego momentu robi się coraz nieprzewidywalnej.

Sposób narracji wydaje się czasami lekko wręcz naiwny. Jednak jakiś rodzaj naiwności nasza droga Franny posiada. Miałam poczucie, że bohaterka przeszła szybką drogę ku dojrzałości... ale do brzegu.

Świetnie napisany thriller. Autorka bardzo delikatnie podnosi napięcie. Czytając miałam wrażenie, że jest lekko aż dotarło do mnie, że moje serce uważa inaczej.

Mamy całą masę tajemnic z przeszłości, które sukcesywnie wychodzą na jaw. Zwroty akcji lubią nam dawać po nosie i prowadzić na manowce. Niczego nie można czuć się pewnym. No może tylko tego, że finał potrafi mocno zaskoczyć.
Podoba mi się sposób opowiadania autorki, to było moje pierwsze spotkanie z jej twórczością i zdecydowanie sięgnę po inne książki.

Zgiełk napierającego na siebie tłumu, ogromny gwar, stopniowo zagłuszany zbliżającym się metrem. I nagła przytłaczająca cisza, zakłócona jedynie hukiem uderzającego w ciało pociągu. Czy na oczach tak wielu ludzi istnieje szansa, by niezauważenie dokonać zbrodni idealnej? Czy może ta okrutna śmierć była jedynie splotem nieszczęśliwych okoliczności?

Po mocnym początku miałam lekkie obawy, że Rayner nie zdoła utrzymać tak wysokiego poziomu do samego końca. Tymczasem spore tempo akcji nie odpuszczało nawet na krótki moment, sprawiając tym samym, że pozycję tę przeczytałam w zaledwie jeden dzień. Wszystkie następujące po sobie kolejno wydarzenia poznajemy z perspektywy głównej bohaterki, Fran, co daje nam jedynie iluzoryczne poczucie obiektywności. Czy postaci, które tak skrupulatnie i szczegółowo nam nakreśla, mają tak naprawdę odzwierciedlenie w rzeczywistości?

Autorka skutecznie manipuluje czytelnikiem, nieustannie podrzucając mu mylne tropy i tworząc tym samym zawiłą, mętną całość, przesiąkniętą stopniowo rosnącym napięciem. Rayner ukazuje, jak mocno zdarzenia z przeszłości mogą zakorzenić się w człowieku, wręcz w pewien sposób go ukształtować. I jak podsycana przez długie lata obsesja potrafi odebrać nam zdolność trzeźwego myślenia.

"Złudzenie" to piekielnie wciągającą historia, w której pozory gonią pozory, a prawdziwe oblicza skrywane są pod grubą warstwą przybieranych masek. Genialna warstwa psychologiczna postaci, skomplikowane międzyludzkie relacje i rozwiązanie, które wprawia w osłupienie - miejcie na uwadze ten tytuł

Zawsze mam ogromny problem przy recenzjach thrillerów czy kryminałów. Jak to zrobić by nie spoilerować, a jednocześnie zachęcić do lektury? A im książka jest lepsza tym trudniej.
Czym jest złudzenie lub może bardziej ułuda, ile razy w życiu zdarza się nam łudzić? Jak schudnę to on na pewno się we mnie zakocha. Ona jest taka piękna, więc jest na pewno szczęśliwa. Złudzenia mogą dotyczyć właściwie wszystkiego - osób, konkretnych sytuacji, planów na przyszłość...
Fran to niezbyt atrakcyjna kobieta po trzydziestce, której życie nie rozpieszczało. Mimo, że już dawno zaczęła dorosłe życie, nadal rozpamiętuje trudne czasy szkolne, gdy była wyśmiewana i prześladowana przez kolegów. Jej siostra, mimo że dużo atrakcyjniejsza i popularniejsza, także przeżyła w szkole traumę, a obecnie, po kłótni z Fran wyjechała i nie wiadomo gdzie jest. Prócz nieżyjącej już matki i siostry, bohaterka kochała tylko jeszcze jedną osobę - Charlesa, pięknego chłopaka z arystokratycznej rodziny, który jako jedyny okazywał Jej w szkole sympatię i wsparcie. Charles ma już rodzinę, ale nic się nie zmieniło, Fran nadal o Nim marzy i kiedy tylko może "podpatruje" Jego życie zarówno osobiście jak i poprzez media internetowe. Gdy podczas jednej z "obserwacji", niemal na Jej oczach ginie w wypadku przyjaciel Charlesa, a zarazem szkolny prześladowca, upatruje w tym szansę na zbliżenie się do ukochanego. Tyle że kobieta ma wątpliwości czy to na pewno był wypadek, coraz więcej rzeczy Jej się nie zgadza.
Cała książka przedstawiona jest z perspektywy Fran. Poznajemy Jej życie, myśli i pragnienia. Akcja początkowo toczy się leniwie, by wraz z rozwojem sytuacji, gdy dowiadujemy się coraz więcej, przyspieszyć aż do zaskakującego zakończenia. Książka dla mnie petarda!
A Wy jeśli chcecie się przekonać czy warto mieć złudzenia, przeczytajcie.