Znaki na niebie i ziemi

Książki Kasi znam, ale z działu dla dzieci. Debiut dla dorosłych był dla mnie mega szokiem, zdziwieniem i wielka/ogromną chęcią przeczytania jej. Bardzo dziękuje wydawnictwu za wybranie mnie do otrzymania druku recenzenckiego.
Historia, jaką będziecie mieli przyjemność przeżyć będzie jedną z tych, których nie zapomina się przy pierwszej okazji. Macie historie, w której nadzieja umiera ostatnia, historia, która czeka na swoją kolej.
U mnie trafiła w odpowiednim czasie, ponieważ pokazała, że na wszystko przychodzi czas i wszystko dzieje się po coś! Każde znaki na niebie i ziemi mówią, a raczej mówiły żebym wybrała coś nowego, innego i okazało się, że był to bardzo dobry wybór. Moje znaki miały racje, a Twoje?
Czy w momencie, kiedy wydaje nam się, że już osiągnęłaś/łeś wszystko nagle powstaje w nas taka lekka frustracja i chęć zmiany, podążenia do czegoś, co mieliśmy kiedyś!!
Zaczynasz robić jeden krok, potem drugi i nagle budzisz się w miejscu oddalonym od własnego domu o kilkanaście km z dziurą w oponie i tu zaczyna się coś, czego potem trudno powstrzymać, ale czy będzie to dobre czy złe musisz wiedzieć, że to już jest gdzieś zapisane i choćbyś nie wiem jak broniła się przed tym nie uciekniesz, nie uciekniesz przed przeznaczeniem.
Kocham te opowieść za to, że tak naprawdę koniec końców zakończenie jest takie, które daje otwartą furtkę autorowi na pisanie dalszej kontynuacji, ale jak nie będzie to i tak jest idealne. Piękna historia miłości dwojga osób, którzy mają już za sobą spory bagaż doświadczeń i nie chcą sparzyć się jeszcze raz.
Osoby zagubione, ale mające nadzieję na szczęście dla siebie. Poznamy również historie Teresy, która bardzo kochała własna karierę, czyli taniec, że nawet urodzenie dziecka nie powstrzymało jej przed kontynuacja dalszych celów/marzeń. Piotr niestety podjął się wychowania córki sam. Oczywiście Teresa odwiedza w wolnej chwili córeczkę, ale?. Według Ciebie da radę pogodzić pasję z obowiązkiem bycia partnerką, mamą? Oczywiście, że tak! Trzeba tylko jasno ustalić zasady. Jak będzie z nimi? Nie powiem.
Mamy dwie pary i w każdej z nich walczy jedna strona o coś dla siebie Teresa o pasje, Sławek o karierę zawodową/polityczną. Tych dwoje niestety sprawiają, że drugie połowy po przeżyciu tego, co przeżyli natrafiają na siebie i tu okazuje się, że??. Tak, przeczytasz to będziesz wiedział? Idealnie wykreowane postacie. Opis miejsca i widoki powodują, że chce wsiąść w samochód i jechać tam do tych domków poczuć aurę tego miejsca. Kasiu jesteś najlepsza.

Wierzycie w przeznaczenie?
"Znaki na niebie i ziemi" to bez wątpienia powieść wyjątkowa. Początkowo tak bardzo przepełniona smutkiem i goryczą, widmem przeszłości która wciąż nie daje o sobie zapomnieć, z każdą kolejną stroną udowadnia że zawsze trzeba mieć nadzieję na lepsze jutro, a po każdej burzy w końcu wyjdzie słońce.
Dżoana to kobieta sukcesu. Wpływowy mąż, piękny dom, imponująca kariera prężnie rozwijana przez wiele lat, przyjaciółka- zdawać by się mogło że od serca.
Jednak jedno wydarzenie, będące rzekomym nieporozumieniem postawiło pod znakiem zapytania wszystko co zdawało się być pewne. To jedno wydarzenie na nowo obudziło w niej traumatyczne wspomnienia o wydarzeniach które dotknęły ją wiele lat temu, które zachwiały jej ułożonym światem, przez które straciła to co było dla niej najcenniejsze, a przyjaźń nie okazała się być prawdziwą. Kolejne sekrety wychodzą na jaw, a Dżoana dłużej się nie zastanawia - pakuje najpotrzebniejsze rzeczy i rusza przed siebie, sama nie wie dokąd.
Po trzech godzinach drogi trafia w malownicze niemal magiczne miejsce nazywane Syrenią Przystanią, gdzie poznaje inny świat, zupełnie sobie nieznany. Jest zdala od stolicy, ulicznego zgiełku i szybkiego tempa życia. Zrzędzeniem losu jej samochód się psuje i jest zmuszona zostać tam na jakiś czas. To miejsce staje się jej bezpieczną przystanią w której może zdjąć maskę i z Dżoany zamienia się w Joasię. Tam też poznaje Piotra- miejscowego policjanta, zniewalającego mężczyznę po przejściach i z bagażem doświadczeń.
Może los nas wszystkich jest z góry nam zapisany? Może są znaki które mają za zadanie doprowadzić nas w to jedno miejsce, będące naszym azylem?
To bardzo ważna książka pokazująca jak coś na pozór stałego może być kruche. To także powieść o kobiecej sile, życzliwych ludziach którzy są w stanie podać pomocną dłoń obcej osobie.
Książkę czyta się ekspresowo, nie sposób ją odłożyć. Bohaterowie są wykreowani tak, że albo ich się kocha, albo nienawidzi, na pierwszy rzut oka wiemy kto jest tym "złym"..
Uwielbiam wielowątkowość w książkach, a Kasia Keller idealnie potrafi je wszystkie połączyć, trzymając przy tym czytelnika przy sobie. Zakończenie daje nadzieję na kontynuację i z całą pewnością sięgnę po nią, gdy tylko powstanie.

Nieczęsto sięgam po powieści obyczajowe, ale byłam bardzo ciekawa czy autorka świetnych książek dla dzieci trafi i do dorosłego czytelnika. I książka spodobała mi się tak bardzo, że zdecydowałam się objąć ją patronatem.

Dżoana jest kobietą sukcesu, ma wszystko ? świetną pracę, cudownego męża i wspaniały dom. Czego chcieć więcej? Pewnego tragicznego dnia jej życie okazuje się pełną pozorów farsą, a wspomnienia niedawnej traumy uderzają z nową siłą. W pierwszym, desperackim odruchu decyduje się na ucieczkę. Byle dalej, byle szybciej. Jednak żadna odległość nie uchroni jej przed podjęciem decyzji, wyborem dalszej drogi swojego życia.

Czy pomoże jej w tym miejsce, do którego dotrze? Ludzie, których napotka na swojej drodze? Czy będzie umiała dostrzec i zrozumieć znaki, które wskazują jej co w życiu naprawdę ważne? Czy odnajdzie w sobie dawną Joannę, która miała własne plany i marzenia? Która cieszyła się życiem, a nie żyła na pokaz i dla innych?

Ileż ta historia ma w sobie ciepła! Otula niczym mięciutki kocyk i rozgrzewa jak gorąca herbata z imbirem. Uświadamia, że nic nie dzieje się bez przyczyny, nie wszystkich powinno się mierzyć jedną miarą i zawsze jest czas na spełnianie marzeń. Idealna na wieczorny relaks z książką!

Kasia Keller udowadnia, że potrafi genialnie pisać nie tylko dla dzieci, ale również dorosłych czytelników.

Gorąco zachęcam do sięgnięcia po "dorosły" debiut autorki.