Zniewalający opiekun

Uwielbiam powieści Kristen Ashley, jak mogę to udowodnić? Chociażby tym, że czytam siódmy już tom serii Rock Chick i nie mam dość. ?Zniewalający opiekun? jest dość pokaźnych rozmiarów książką, jednak nie mogłam się wręcz doczekać, kiedy nieco się wygrzebię z recenzji i ponownie odpłynę w świecie Nightingale Investigations. Autorka potrafi pomimo prowadzenia tak rozległych serii i powielania zawartych w niej schematów dać jej pewien powiew świeżości. Potrafi mnie zaskoczyć i powalić nie tylko emocjami, ale i dobrym humorem, który zawsze gdzieś się na łamach powieści pojawi. O czym tym razem opowiada książka? Kim są jej bohaterowie? Czy i tym razem strzała Amora okaże się silniejsza od problemów?
Główną bohaterką książki pod tytułem ?Zniewalający opiekun? jest Sadie Townsend, to bardzo silna kobieta, która nie pozwala sobie na uczucia. Wszystko, czego pragnie to być twardą, niezależną i bezwzględną, prawdziwą lodową księżniczką. Pozornie w życiu niczego jej nie brakuje, ma sporo pieniędzy i jest piękną kobietą. Jej ojciec jest narkotykowym bossem, zanim trafił do więzienia pilnował jej i uczył, aby pod żadnym pozorem nie pokazywała nikomu emocji. Dziewczyna kontroluje każdy swój ruch do czasu, kiedy popuszcza hamulce na jedną noc. Tyle wystarczy, aby zawrócić w głowie pewnemu mężczyźnie. Przez tą jedną noc nie przybiera na siebie maski lodowej księżniczki, jest prawdziwa, autentyczna i Hector Chavez jest pod jej wielkim urokiem, a że pracował pod przykrywką, był tajnym agentem, którego zadaniem było przyskrzynienie jej ojca nie miał wyboru. Zrobił wszystko, aby odepchnąć dziewczynę, zranił ją i gorzko tego pożałował. Sadie została sama, stała się łatwym celem i poczucie zagrożenia, widmo niebezpieczeństwa sprawia, że zdecydowała się poprosić o pomoc Nightingale Investigations. Co przyniesie to spotkanie? Czy Sadie będzie bezpieczna nawet jeśli na szali jest jej własne serce?
?Zniewalający opiekun? to książka z pazurem, jest pikantna, momentami słodka, znajdziecie w niej także wiele goryczy i dobrego humoru. Kristen Ashley potrafi napisać powieść, której emocje sprawią, że nie byłam w stanie odłożyć powieści na półkę. Jest wybuchowo, niebezpiecznie, sensacyjnie. To powieść wielowymiarowa, a przez to fabuła jest różnorodna. Znajdziecie tutaj nie tylko romans, ale także wątki kryminalne, powiązania gangsterskie. Sadie jest kobietą, która została przedstawiona w nieszablonowy sposób, nie wiem, jak to jest być córką narkotykowego bossa, ale z całą pewnością potrafi to przyprawić o nie jedną traumę. Kristen Ashley tworzy swoje postacie w taki sposób, że pomimo niezbyt dobrych kart, jakie rozdaje im życie, wszystkich rys na duszy, można z nimi znaleźć wspólny język. Nie potrafię ich nie darzyć sympatią, czy męczyć się podczas czytania książki. ?Zniewalający opiekun? to opowieść, która niejednokrotnie Was zaskoczy, jest dynamicznie i wciągająco, jeśli kochacie twórczość autorki to ta książka jest numerem jeden na Waszej liście książek do nadrobienia.

Lubię serię o rokowych laskach od Ashley. Zawsze mamy tutaj dominującego mężczyznę, kobietę, która zostaje wplątana w mafijne porachunki i brygadę, na którą zawsze można liczyć, a no i zapomniałam o mężczyźnie, który nie da odejść kobiecie, wie czego chce, a wszystkim dla niego jest ona.
?Lodowa księżniczka przeszyła go mroźnym promieniem śmierci.?
Hector czekał już zbyt długo na to, aby Sadie do niego wróciła, ale kiedy dziewczyna zjawia się w progach agencji i prosi o pomoc nikt nie bierze tego na poważnie, aż do pewnego wydarzenia, które wpływa na wszystkich. Czy po tym wydarzeniu Sadie będzie w stanie zaufać brygadzie Hectora i samemu mężczyźnie ?
?Może dla siebie byłam rodzącą się Nową Sadie. Ale dla niego byłam jego Sadie. Koniec i kropka.?
Oczywiście nie brakuje tutaj dynamicznej akcji, zmiennej bohaterki, która nie przyjmuje do wiadomości tego, że będzie należeć do mężczyzny. Będzie z nim walczyć, będzie się bronić przed uczuciem, czy Hector będzie pierwszym, który odpuści ?
Ogólnie akcja przypadła mi do gustu, Sadie była momentami okropnie irytująca, że sama miałam ochotę przywołać ją do porządku. Dodatkowo chyba irytowały mnie też wtrącające się we wszystko rockowe laski, dla mnie jednak momentami była to już gruba przesada. Chyba nie preferuje aż takich tłumów i rozwiązywania spraw w tak dużym gronie.
Jednak lubię styl Ashley i na pewno będę sięgać po kolejne jej książki. Dla mnie ta pomimo kilku irytujących mankamentów jest na 7!

Główna bohaterka Sadie była straszną zagadką dla mnie. Kobieta zmienia swoje nastawienie jak przysłowiowe ?skarpetki?. Czasami rozumiałam jej działanie, ale momentami to już totalnie nie wiedziałam po co ona to robi. Z tego powodu była ona dla mnie w pewnym czasie irytująca. Czasami można nawet stwierdzić, że jej serce jest wykute w lodzie. Z tego powodu też jest nazywana Królową Lodu. Żyje tak jak się nauczyła - schematycznie. Jednak później zaczynamy dostrzegać w niej normalną dziewczynę, która chce żyć pełnią siebie. Niestety życie jej nie oszczędzało i musiała wiele cierpieć. Mimo tego nie poddała się!

Hector jest opiekuńczy i od razu porwał moje serce! Nigdy nie odpuszcza, a dla swojej miłości zrobiłby wiele. Pociesza Sadie, daje jej czas, nie naciska. Jest on czuły i kochany. ????
Wie co ona przeszła i stara się ją zrozumieć.

To była naprawdę dobra książka. Autorka w bardzo dobry sposób pokazała nam osobę o kilku twarzach. Momentami tak było mi szkoda głównej bohaterki, że miałam ochotę jakoś magicznie wstąpić w tą książkę i ją przytulić. Świetnie jest ukazany tutaj motyw przyjaźni. Widać, że każdy musi na siebie liczyć. Nasze prawdziwe dobro jest ukryte głęboko w nas i musimy się wysilić, żeby je odnaleźć. Czasami trzeba do tego potrzeby innych osób, ale musimy sobie nawzajem ufać. Książka potrafiła wzbudzić wiele emocji - począwszy od łez, a kończąc na śmiechu.
Dla mnie książka jest na tym samym miejscu co ?Idealny detektyw? - czyli na 1. No pokochałam Hectora tak samo jak Luce. Jednak chyba ten drugi bardziej jest zagnieżdżony w moim sercu.
A Sadie jak i Avę uwielbiam ?

Polecam przeczytać, aby poznać nowych intrygujących bohaterów. Jest to książka na luźne wieczory.

P.S. Polecam czytać z gorącym kubkiem herbaty ????

Sadie Townsend jest córką barona narkotykowego. Wyszkolił ją na zimną i oschłą osobę. Zdecydowanie należy jej się przydomek Królowa Lodu.
Kiedy jej ojciec trafia za kratki, ktoś sobie bierze za cel Sadie. Już wkrótce dziewczyna dowie się, co to najczystsze zło. Na szczęście na jej drodze los postawi Hectora Chaveza, którego miała już okazję poznać. Tylko tym razem on nie ma zamiaru odpuścić. Wyczuwa u niej pod maską idealności pokłady ciepła i życzliwości, i zrobi wszystko aby odkryć prawdziwą Sadie. A przede wszystkim zrobi wszystko, aby ją uchronić.
Czy mu się uda? Czy Hector dotrze do serca Sadie? Czy ona do tego dopuści? Czy dziewczyna odkryje tajemnice z przeszłości? Czy będzie w stanie to wszystko zaakceptować?

Uwielbiam serię Rock Chick. Pokochałam ją od pierwszego tomu. Już wtedy moje serce skradli umięśnieni przystojniacy, którzy są w stanie własnym ciałem zasłonić swoje kobiety gdy coś im grozi. Do tego humor i romantyzm oraz bijące z historii ciepło. Za każdym razem rozpływam się jak masełko na słoneczku, hihi.
I tym razem historia w swej konstrukcji jest podobna do swych poprzedniczek. Podobna, bo musi taka być. Mężczyźni tutaj są niczym bracia. Z podobnymi charakterami, podobnymi zachowaniami i podejściem do życia. Tak samo jak damy w opałach. One tworzą paczkę rockowych kobiet z pazurem i charyzmą. Niczym siostry. A zarówno one, jak i oni tworzą wielką patchworkową rodzinę, której szczerze można zazdrościć. Za każdym razem jestem pod wrażeniem tego, jak stoją za sobą murem. Jak się wspierają i chronią, nie raz narażając się na śmierć, a nie łączą ich więzy krwi. Prawdziwa przyjaźń ponad wszystko. To jest piękne. Prawdziwe. Takie wsparcie motywuje i dodaje sił. Tutaj było podobnie. Cudowny obraz.
Hector, jak wspominałam powyżej, jest podobny z charakteru do swych książkowych braci. Jedno czym się nad nimi wyróżnia to troska i opieka, do której ma niesamowicie wielkie pokłady cierpliwości. Nie spodziewałam się, że będzie tak się pilnował względem Sadie. Sądziłam, że będzie tak samo w gorącej wodzie kąpany jak inny a tu czekało na mnie wielkie zaskoczenie. Ale nie powiem, gwałtowny jest jeśli chodzi o ochronę. Odważny i silny. Doskonała równowaga. Nawet znana mi z poprzednich tomów pewność siebie i słuszność decyzji była idealnie wkomponowana w tą postać.
Postać Sadie dostarczyła mi naprawdę skrajnych emocji. Od łez, smutku, po euforię. Autorka stworzyła jej niezwykle smutne dzieciństwo. Przedstawiła wstrząsające doświadczenia, które mroziły krew. Nic więc dziwnego, że za każdym razem zakradał maskę chłodu i nieprzystępności. Idealności, która odtrącała każdego. To była jej tarcza. Tarcza, która powoli zaczynała się kruszyć w momencie wkroczenia do akcji wspomnianej powyżej rodziny patchworkowej a szczególnie Hectora. Kibicowałam Sadie. Chciałam aby w końcu była sobą. By pozwoliła sobie na normalność i szczęście. Nie zdradzę wam, wa jakim kierunku wszystko zmierzyło ale było ostro o gorąco.
Pod względem sensacyjnym autorka dostarczyła mi ogromu wrażeń. To co się tu działo to istotny rollercoaster. Niezwykle wciągający i budzący grozę.
Fajnie, że pojawili się tak dobrze mi znani bohaterowie z poprzednich tomów. Mieli istotne kwestie i informacje do przekazania i oni dopełniali tę historię. Historię, w której również nie zabrakło ognia i stać. Iskry leciały. Żar i ogień szalały. Sceny zostały opisane bardzo realnie i że wszystkimi kluczowymi emocjami. Baaardzo smakowite.
W dziewięćdziesięciu dziewięciu przypadkach nie mówię o pojawiających się błędach w powieściach, bo rozumiem to, iż jakaś pomyłka może nastąpić. Ludzkie oko nie jest w stanie wszystkiego wyłapać - szczególnie czytając tekst kolejny raz. Niestety w tym przypadku muszę nadmienić, bo pomyłek było sporo i przez to trochę ciężko mi się czytało. Nie są to jakieś kolosalne błędy, bo w głównej mierze chodzi o koniec wypowiedzi bohatera i brak myślnika oddzielającego na przykład wskazanie osoby, której słowa padły. Również odrzucenie zdania do kolejnego akapitu po zakończeniu wypowiedzi, gdy wchodzi coś nowego. Były także literówki. To wszystko po prostu mnie męczyło i nie potrzebnie zabierało mi czas i powodowało przestoje.
Mimo tych drobnostek uważam, że jest to świetna książka. Pochłaniająca do reszty. Lektura, przez którą się płynie i czyta z wielką przyjemnością. Emocjonalna. Z jednej strony słodka, romantyczna i gorąca a z drugiej brutalna i bestialska. Idealne dopełnienie serii. Serii, która dumnie stoi na moim regale. Nie mam zielonego pojęcia czy pojawi się jeszcze kolejna część ale wiem jedno - jeśli tak, to koniecznie będę chciała go przeczytać. I was zachęcam do lektury.

Polecam.
...

"Zniewalający opiekun" jest siódmym tomem cyklu Rock Chick. Choć każda kolejna książka w jakiś sposób powiela schemat, to i tak za każdym razem potrafi mnie zaskoczyć i wciągnąć w wir wydarzeń. Dodam iż każdą z nich można czytać niezależnie, gdyż są to oddzielne historie. 

Mam za sobą już sporo książek Kristen Ashley, dlatego mniej więcej już wiem czego mogę się spodziewać. Tym razem odnalazłam w tej powieści pewien rodzaj słodyczy, ale i goryczy, delikatności, pikanterii, sensacji i dramaturgii, odpowiedniej dawki humoru i wzruszenia. Czyli wszystko to, co lubię w tego typu książkach. Fabuła zaś, oprócz gorących scen, obfituje w inne ważne treści i problemy życiowe. Znajdziemy tu grę pozorów przed najbliższymi, a nawet i samym sobą, aspekt lojalności czy wartość prawdziwej przyjaźni. 

Autorka tworzy bohaterów, z którymi z miejsca można znaleźć nić porozumienia. To postaci z nieprzeciętną charyzmą, zarówno ci męskie, jak i kobiece. To naprawdę mocne osobowości. Uwielbiam ścieranie się ich charakterów. Ich przekomarzanki i pyskówki z pewnością ożywiają fabułę. Poza tym podobało mi się ukazanie tego, jak powinna wyglądać prawdziwa przyjaźń, miłość i oddanie. Widzimy jak ważne jest poczucie bezpieczeństwa i przynależności.

Autorka nie zapomina również o pozostałych członkach Rock Chick i ich partnerach. Dzięki temu sprawdzamy co u nich słychać, ale i oni też wnoszą swoją cząstkę w tę historię. Zabrakło mi jedynie elamentu muzyki, która miała niebagatelną rolę w poprzednich tomach.

W książce znajdziemy sporo zaskakujących zwrotów akcji, które tworzą dynamiczną, zabawną, ale i niebezpieczną historię. Jest też miejsce na świetnie napisane sceny miłosne. 

"Zniewalający opiekun" to pełna emocji powieść o miłości, przyjaźni, trudnych relacjach rodzinnych, demonach przeszłości. Czy Hector zburzy mur, jaki wybudowała wokół siebie Lodowa Księżniczka? Sprawdźcie!