Zostań ze mną

Mam na imię Calla. Mimo młodego wieku (21 lat) dźwigam bagaż doświadczeń, które mogłyby złamać niejedną osobę. Życie mnie nie oszczędzało. Pokiereszowało nie tylko moją duszę, ale i ciało. Kiedy myślałam, że zostawiłam przeszłości za sobą, ona znów się o mnie upomniała. Muszę wrócić do miejsca, w którym żyją moje największe demony. Do miejsca, które sprawia, że na samą myśl o nim, moje rany są jak żywe.
.
"Zostań ze mną " to czwarta część serii Zaczekaj na mnie, którą Jennifer L. Armentrout wydała kilka lat pod pseudonimem J. Lynn. Nie znam poprzednich części, jednak wydaje mi się, że można je czytać niezależnie od siebie.
.
"Zostań ze mną " to ciekawa fabuła z poruszającym wątkiem traumy z dzieciństwa, niestety zdominowana przez sceny łóżkowe głównych bohaterów. Zdecydowanie nie było tu slow burn, i bardzo żałuję, tego mi zabrakło. Początkowo myślałam, że porzucę tę lekturę, źle mi się ją czytało. Irytowało mnie zachowanie Jaxa (główna postać męska), który notorycznie zwracał się do Calli per skarbie/kotku, nie znając tak naprawdę dziewczyny. Nie mogłam też zrozumieć dlaczego namawia Callę do wypicia alkoholu, upicia się, wiedząc, że jej matka jest alkoholiczką i narkomanką, przez co Calla ma kłopoty. Argumentem było to, że dziewczyna nigdy nie była pijana. A musicie też wiedzieć, że główna bohaterka, nie robiła wielu rzeczy, np. nigdy nie była na plaży, nigdy nie całowała się z chłopakiem.
Ja cały czas miałam wrażenie, że w tej historii brakuje mi autentyczności, prawdy. Nie czułam jej. Jednak nie mogę powiedzieć, że wynudziłam się jak mops. Były zwroty akcji, gdzieniegdzie fabuła przyspieszała, ale uważam, że potencjał jaki drzemał w wątku pobocznym, nie został do końca wykorzystany.
Czy będę sięgać po inne książki autorki? Oczywiście, że tak. Jestem bardzo ciekawa innych tytułów.

Tak naprawdę w tej książce była tylko jedna rzecz, która mnie troszkę dekoncentrowała. Chodzi o przeskakiwanie od bohatera do bohatera. Od razu zrobiło się ich sporo przez co jakoś nie mogłam tego wszystkiego ogarnąć. Ona tłumaczyła nam do kogo bardziej ją ciągnęło, porównywała te osoby ze sobą i niby to dobrze, bo myślała o najlepszym wyborze, ale ja tak średnio za nią podążałam. Wiem, że winę ponoszę prawdopodobnie tylko ja, bo to część czwarta, a ja weszłam do niej z butami i jeszcze chciałam ogarnąć wcześniejsze tomy jedynie wizualnie. Jednak jeśli czytaliście je i według was jest ok, to niech tak zostanie. Bo w sumie reszta rzeczy mi się w niej podobała. Mamy tu bowiem główną bohaterkę, która naprawdę nie miała w życiu łatwo. Sama wciąż jest młoda, jednak to bo przeżyła odcisnęło na niej spore piętno. Zaczyna mieć bardzo dorosłe myśli, gdzie występuje gdybanie w formie za i przeciw. Również życie jej matki jest dla niej sporym ciężarem. Dzieje się jednak coś, co sprawia, że musi powrócić tam skąd przybyła i to w tamtym miejscu jej życie odmieni się po raz kolejny. Nie trudno było się domyślić, że powodem jej zmiany będzie mężczyzna. Tylko czy oboje są gotowi stanąć twarzą w twarz z zalegającymi wyzwaniami?
Oj, tutaj to dopiero się działo. Bardzo jej współczułam, bo nie miała wpływu na to, co ją spotkało. Niby kosmetyczki twierdzą, że wszystkie defekty ciała da się ukryć za warstwami makijażu, jednak z tym nikt sobie nie poradził. No i najgorsze, co się działo, to moment, kiedy ten podkład trzeba było zdjąć... Tak naprawdę ta opowieść uświadomiła mi, że nie doceniamy tego, co posiadamy. W momencie, kiedy nasze ciało szwankuje, totalnie się załamujemy. Wszystko przez to, że brzydota niektórych ludzi zniesmacza. Każdy z nas ma jakieś lęki, a kiedy jeszcze wiemy, że nasza osoba u innych te lęki potęguje, to wstydzimy się sami siebie. Tylko nieliczni są w stanie siebie zaakceptować. Mamy tutaj też męską postać, która wciąż ma problem z pogodzeniem się z przeszłością. Strata ważnej dla nas osoby jest bardzo ciężka, tym bardziej, kiedy wciąż te chwile są rozpamiętywane. Autorka splotła tutaj życie dwojga złamanych ludzi, którzy uważali, że już nic dobrego ich nie czeka. Jak sądzicie, czy pomnożony ból ma szansę na szczęście?
Całą opowieść bardzo szybko można przeczytać, choć bywały momenty, kiedy musiałam psychicznie od niej odpocząć. Co innego jest czytać wymyślony thriller czy kryminał i co innego, kiedy zna się ludzi z podobnym uszczerbkiem na zdrowiu i ich historia przytłacza nas wewnętrznie. W sumie bardzo się cieszę, że zaczęłam czytać od tej części, bo teraz wiem, że reszty sobie zaoszczędzę. Nie przez to, że jest zła, bo stylistycznie jest przepiękna, tylko dlatego, że wywoływała we mnie ogrom pesymistycznych myśli, bólu z dawnych wspomnień i ogólnie przygnębiającego nastawienia. W momencie , kiedy uczymy się pokochać siebie, niekoniecznie dobre jest czytanie takiej literatury. Jednak, gdybym była kimś innym, z innymi problemami, podejrzewam, że byłabym nią zachwycona:-)

Zostań ze mną to czwarta część serii ?Zaczekaj na mnie?. Tym razem poznajemy bliżej Callę, przyjaciółkę Teresy z poprzedniej części. Dziewczyna przed swoimi znajomymi ukrywa prawdę o swojej rodzinie, pochodzeniu, przeszłości. Mówi im, że matka nie żyje, a ta po prostu przez swoje uzależnienie i tragedie sprzed lat wiecznie była nieobecna w życiu córki. Młoda kobieta jest zmuszona wrócić do domu, a tam oczywiście nie zastaje rodzicielki. Widzi za to bar, który niegdyś był upadającą ruiną a teraz radzi sobie całkiem nieźle. Poznaje nowych ludzi, którzy witają ją nad wyraz serdecznie, szczególnie przystojny barman Jax.

Ta seria została po raz pierwszy wydana w 2014 roku i zdecydowanie czuć to w fabule, więc pewnych rzeczy po prostu czepiać się nie będę, bo wynika to z tego, że książki mają dekadę. To taki styl Abbi Glines, mam do tamtych czasów słabość. Darzę je sentymentem.

Z jednej strony to historia niesamowicie bolesna, poruszająca. Od pierwszych zdań główną bohaterkę chce się przytulić, zagwarantować jej, że w końcu wyjdzie słońce. Dziewczyna ma 21 lat, przez to, jak wiele dusi. Sobie nie ma nawet możliwości szczerze porozmawiać ze znajomymi. Trafiając do miejsca, gdzie się wychowała witają ją sceny niczym z thrillera: będą ją śledzić ludzie, którzy poszukują jej matki. Zrodzi to niejedną niebezpieczną sytuację, jednak przy jej boku będzie wiernie trwał Jax. Z początku uważałam go za chodzący ideał: wspierał Callę nieustannie, pomagał jej. Dziewczyna w końcu znalazła kogoś, kto przedarł się przez skorupę. Im dalej w książkę tym więcej toksycznych zachowań przejawiał (lepi się do niego była dziewczyna, przychodzi do jego domu w środku nocy, on nie widzi w tym swojego błędu, tylko obwinia swoją partnerkę o zazdrość, i brak zaufania między innymi). Nie do końca podobał mi się fakt naprawiania wszystkiego seksem, ale taki już chyba urok tej serii.

Całość oparta jest na motywie instant love, co w moim odczuciu miało tutaj swój urok. Niebezpieczne sceny, przyjaźń, wybaczająca naprawdę wiele, odnalezienie i pokochanie samej siebie- to i wiele innych znajdziecie w ?Zostań ze mną?.Pomimo wad bawię się świetnie i z niecierpliwością wyczekiwać będę wznowienia kolejnego tomu